رعب و وحشت اروپا از حمله شیمیایی

حمله شیمیایی شامل استفاده از خواص سمی مواد شیمیایی به عنوان سلاح است. این نوع جنگ متمایز از جنگ هسته ای ، جنگ بیولوژیکی و جنگ رادیولوژیک است ولی همه آنها “سلاح های کشتار جمعی” محسوب می شوند . از لحاظ تئوری ، با تجهیزات محافظتی مناسب ، آموزش و اقدامات ضد عفونی کننده می توان بر اثرات اولیه سلاح های شیمیایی غلبه کرد ولی در عمل  آنها خسارت جانی زیادی به جا می گذارند زیرا بیشتر قربانیان بی دفاع هستند.

بسیاری از کشورها انبارهای گسترده ای از سلاح های شیمیایی و غیر شیمیایی را جهت آمادگی برای استفاده در زمان جنگ در اختیار دارند. استفاده از سلاح های شیمیایی طبق قوانین عادی بشر دوستانه بین المللی ممنوع است ولی خطر آنها همچنان جهان را تهدید می کند. در ادامه در نشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می شود.

حمله شیمیایی چیست؟

حمله شیمیایی با حمله معمولی یا سلاح های هسته ای متفاوت است زیرا اثرات مخرب سلاح های شیمیایی در درجه اول به هیچ نیروی انفجاری بر نمی گردد.هر ماده شیمیایی سمی ، صرف نظر از منشأ آن ، سلاح شیمیایی محسوب می شود مگر اینکه برای اهداف منع شده استفاده نشود. در طول قرن ۲۰ حدود ۷۰ ماده شیمیایی مختلف به عنوان عوامل شیمیایی استفاده شده یا ذخیره شده اند.

این عوامل ممکن است به صورت مایع ، گاز یا جامد باشند. عوامل مایع که به سرعت تبخیر می شوند فرار هستند یا فشار بخار بالایی دارند. بسیاری از عوامل شیمیایی فرار هستند بنابراین می توانند به سرعت در یک منطقه بزرگ پراکنده شوند.

اولین هدف تحقیق در مورد عوامل شیمیایی سمیت آنها نیست بلکه ایجاد عواملی است که می توانند از طریق پوست و لباس بر روی هدف تأثیر بگذارند و ماسک های محافظ گاز را بی فایده می کنند. در ژوئیه ۱۹۱۷ ، آلمانی ها از گاز خردل استفاده کردند. خردل به راحتی در چرم و پارچه نفوذ می کند تا سوختگی های دردناکی را به پوست وارد کند.

هدف از حمله شیمیایی چیست؟

عوامل جنگ شیمیایی به دو دسته کشنده و ناتوان کننده تقسیم می شوند. ماده شیمیایی به عنوان ناتوان کننده تلقی می شود اگر دوز کشنده آن کمتر از  ۱/۱۰۰ باشد. در صورت ایجاد حالت تهوع یا مشکلات بینایی ، یک ماده به عنوان ناتوان طبقه بندی می شود. تمایز بین مواد کشنده و ناتوان کننده ثابت نیست ، اما متکی به میانگین آماری به نام LD50 است.

عوامل جنگ شیمیایی را می توان با توجه به ماندگاری آنها طبقه بندی کرد که معیاری برای مدت زمانی که یک ماده شیمیایی پس از انتشار موثر است. عوامل شیمیایی به عنوان پایدار یا غیر پایدار طبقه بندی می شوند.

عوامل طبقه بندی شده به عنوان غیرپایدار تنها پس از چند دقیقه یا چند ساعت یا حتی فقط چند ثانیه کارایی خود را از دست می دهند. عوامل گازی مانند کلر و عوامل بسیار فرار مانند سارین ، ماندگار نیستند. از نظر تاکتیکی ، عوامل غیر پایدار در برابر اهدافی که قرار است خیلی سریع تصرف و کنترل شوند بسیار مفید هستند.

جالب است بدانید:

به غیر از عامل مورد استفاده ، حالت تحویل آنها نیز بسیار مهم است. برای رسیدن به استقرار غیر پایدار ، عامل شیمیایی در قطرات بسیار کوچک قابل مقایسه با مه تولید شده توسط قوطی آئروسل پخش می شود. در این فرم نه تنها قسمت گازی عامل (حدود ۵۰٪) بلکه آئروسل ریز را می توان از طریق منافذ پوست استشمام یا جذب کرد.

در مقابل ، عوامل پایدار تمایل دارند به مدت چند هفته در محیط باقی بمانند و این امر باعث پیچیده شدن روش های تصفیه آنها می شود. دفاع در برابر عوامل پایدار نیاز به محافظ برای مدت زمان طولانی دارد. عوامل مایع غیر فرار ، مانند عوامل تاول زا و عامل عصبی روغنی VX ، به راحتی در یک گاز تبخیر نمی شوند و بنابراین در درجه اول خطر تماس قرار دارند.

اندازه قطرات مورد استفاده برای خطر مداوم تا ۱ میلی متر افزایش می یابد و سرعت سقوط را افزایش می دهد و بنابراین حدود ۸۰٪ از عامل شیمیایی به زمین می رسد و در نتیجه آلودگی زیادی ایجاد می شود. استقرار عوامل پایدار برای جلوگیری از دسترسی دشمن به مناطق آلوده به منظور جلوگیری از عملیات دشمن است.

شکل خاصی از عوامل ماندگار عوامل ضخیم شده هستند. اینها یک عامل مشترک را با مواد غلیظ کننده مخلوط می کنند تا عوامل ژلاتینی و چسبنده ای فراهم کنند. اهداف اصلی برای این نوع استفاده ، به دلیل افزایش ماندگاری و مشکل ضد عفونی کردن مناطق آسیب دیده ، شامل فرودگاه ها است.

 رعب و وحشت اروپا از حمله شیمیایی

اروپا در سال‌های گذشته تحت حملات تروریستی زیادی قرار گرفته است البته این حملات بیشتر با سلاح‌هایی مانند چاقو، تفنگ یا وسایل نقلیه صورت گرفته است ولی بیم آن می رود که این مهاجمان با دسترسی به سلاح های شیمیایی بتوانند حمله شیمیایی نیز ترتیب بدهند.

تاکنون حملات تروریستی در اروپا با مواد بیولوژیک، شیمیایی و رادیو اکتیو صورت نگرفته است اما سازمان‌های امنیتی اروپایی در صدد هستند که آمادگی هایی برای مقابله با این نوع حملات داشته باشند.

کمیسیون اروپایی هم اخیرا طرح های عملیاتی را در این رابطه تنظیم کرده است زیرا مدارک و شواهدی مبنی بر تلاش گروه‌های تروریستی برای دستیابی به این سلاح های کشتار جمعی وجود دارد.