هروئین چیست و مصرف آن چه مضرات و اثرات مخربی دارد؟
هروئین یک ترکیب خام دیامورفین و یک محصول نیمه سنتتیک می باشد که با استیلاسیون مورفین بدست می آید و به عنوان یک محصول طبیعی از تریاک تولید می شود. خشخاش تریاک بیش از پنج هزار سال است که برای کاربردهای دارویی بسیار متنوع کشت می شود و از آن به ویژه به عنوان مسکن در درمان درد استفاده می شود.
داروی افیونی هروئین در واقع از مرفین فرآوری شده که از گیاه خشخاش استخراج می شود، بدست می آید. از نظر شکل ظاهری هروئین به صورت پودر سفید یا قهوه ای یا ماده ای چسبناک سیاه به فروش می رسد که به عنوان هروئین تار سیاه گفته می شود. این مخدر غالباً با سایر داروها یا موادی مانند شکر یا شیرخشک مخلوط می شود که در ساخت هروئین تقلبی نیز استفاده می شوند. از آنجاییکه مصرف کنندگان نمی دانند از چه مقدار هروئین واقعی استفاده می کنند و این کار باعث مصرف بیش از حد این ماده مخدر مضر می شود.
نام های خیابانی هروئین شامل Big H ، Black Tar ، Chiva ، Hell Dust ، Horse ، Negra ، Smack ، Thunder است. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.
تاریخچه مصرف هروئین
این ماده اولین بار در سال ۱۸۷۴ از مورفین سنتز شده است و توسط Bayer یک شرکت دارویی آلمانی به عنوان یک داروی ضد سرفه و “غیر اعتیاد آور” مورفین به بازار عرضه شد تا اینکه در سال ۱۹۲۴ در ایالات متحده غیرقانونی شد. هروئین در حال حاضر به عنوان یک مخدر درجه یک طبقه بندی می شود ، به این معنی که دولت فدرال تشخیص داده است که در حال حاضر هیچگونه استفاده پزشکی از آن نمی شود و پتانسیل سو استفاده بالایی در این ماده مشاهده شده است.
تا اواخر دهه ۱۹۷۰ ، تقریباً تمام هروئین مصرف شده در اروپا از جنوب شرقی آسیا تامین می شد ، اما اکنون بیشتر منشا آن از جنوب غربی آسیا است ، منطقه ای با محوریت افغانستان و پاکستان. همچنین هروئین در مناطق خاصی از آمریکای جنوبی نیز تولید می شود ، اما این ماده در اروپا به ندرت دیده می شود.
هروئین چگونه تولید می شود؟
برای تولید این ماده مخدر شیره حاصل از کپسول های دانه خشخاش تریاک را خشک می کنند. این ماده ( تریاک ) در محلول آبی هیدروکسید کلسیم (آهک ذوب شده) پخش می شود. قلیائیت با افزودن کلرید آمونیوم تنظیم می شود و باعث رسوب مورفین می شود. مرفین جدا شده با انیدرید استیک جوشانده می شود. کربنات سدیم اضافه شده و باعث جدا شدن پایه دیامورفین خام می شود. بسته به منطقه این ماده ممکن است به طور مستقیم استفاده شود ، بیشتر خالص شود یا به نمک هیدروکلراید تبدیل شود بر این اساس قیمت هروئین نیز متفاوت خواهد بود. اسید ساخت هروئین اسید استیک است که ماده مخدر در آن جوشانده می شود.
انواع هروئین
هروئین سفید (White heroin) یا دی آمورفین هیدروکلراید را می توان خالص ترین نوع هروئین نامید هرچند معمولاً آن را با سایر مواد مخلوط می‌کنند و درجه خلوص آن کم می شود. بسته به ترکیبی که با آن مخلوط می شود به رنگ های صورتی، بژ و قهوه ای یافت می شود. این مخدر برای سوزاندن و دود کردن به دمای بسیار بالایی نیاز دارد از اینرو معمولا تزریق می شود. معمولا در جنوب شرق آسیا تولید می شود.
هروئین تار سیاه (Black tar heroin) معمولا به رنگ قهوه ای تیره و سیاه است ولی رنگ آن بسته به موادی که در حین ساخت هروئین به آن اضافه می شود، می تواند متفاوت باشد. این مخدر را می توان ذوب و سپس تزریق کرد یا به صورت دود کردن آن را استفاده کرد. معمولاً خلوص آن بسیار کم ولی تولید آن آسان است. از نظر قیمت نیز ارزان تر از سایر انواع هروئین است و در مکزیک تولید می شود.
هروئین قهوه ای (Brown heroin) از نظر خلوص به اندازه هروئین سفید خالص نیست زیرا به اندازه کافی تصفیه نمی شود. این مخدر در مرحلۀ اول تصفیه تولید می شود به همین دلیل تولید آن آسان است و از نوع سفید ارزان تر است. از آنجاییکه هروئین به خوبی حل نمی شود معمولاً دود می‌شود
هروئین خیس چیست؟
هروئین خیس نیز یکی از مشتقات هروئین است که آرامش و تسکین حاصل از آن معمولا طولانی تر از دیگر مشتقات است. بطوریکه چند ثانیه بعد از مصرف حس خوشحالی و سرخوشی را در فرد ایجاد کرده و تا ۱ ساعت ماندگار است.
داروشناسی هروئین
هروئین یا دیامورفین مانند مرفین و بسیاری از مواد مخدر دیگر باعث از بین بردن درد می شود. در واقع این ترکیب به صوت آگونیست در یک گروه پیچیده از گیرنده ها که به طور معمول توسط پپتیدهای درون زا شناخته شده به عنوان اندورفین عمل می کنند. این ماده مخدر علاوه بر از بین بردن درد ، باعث ایجاد خواب آلودگی ، سرخوشی و احساس سبکی می شود. اثرات منفی دیامورفین شامل افسردگی تنفسی ، حالت تهوع و استفراغ ، کاهش تحرک در دستگاه گوارش ، سرکوب رفلکس سرفه و هیپوترمی می باشد.
اثرات ذهنی پس از تزریق به عنوان عجله یا RUSH شناخته می شوند و با احساس گرما و لذت همراه هستند و به دنبال آن یک دوره آرام بخشی بیشتر اتفاق می افتد. دیامورفین ۲ تا ۳ برابر قوی تر از مورفین است.
حداقل دوز کشنده تخمینی ۲۰۰ میلی گرم است اما معتادان ممکن است ده برابر بیشتر تحمل کنند. پس از تزریق ، دیامورفین در عرض ۲۰ ثانیه از سد خونی – مغزی عبور می کند ، تقریباً ۷۰٪ از دوز آن به مغز می رسد. نیمه عمر دیامورفین در پلاسما حدود سه دقیقه است.
هروئین چگونه اثر می کند ؟
افرادی که از هروئین استفاده می کنند ، احساس گرما ، آرامش و سبکی را با کاهش اضطراب توصیف می کنند. این ماده یک آرام بخش قوی است و به دلیل ویژگی های ضد درد ، دردهای جسمی و عاطفی را نیز می تواند کاهش دهد یا از بین ببرد.
این اثرات به سرعت بعد از مصرف خود را نشان می دهند و بسته به دوز و نحوه مصرف می توانند چندین ساعت ادامه داشته باشند. هنگامی که هروئین به صورت تزریق یا دود مصرف می شود ، به سرعت در جریان خون وارد می شود و منجر به هجوم آنی سرخوشی در فرد می شود.
علاوه بر تسکین درد و آرام بخشی ، استفاده از هروئین همچنین می تواند منجر به یبوست ، حالت تهوع و کاهش تنفس شود که باعث تنفس کم عمق ، کاهش فشار خون و کاهش ضربان قلب می شود. استفاده طولانی مدت می تواند منجر به وابستگی جسمی شود. برخی از افرادی که از هروئین استفاده می کنند ، به صورت دائمی وابسته این ماده ی مخدر می شوند زیرا وابستگی جسمی به این معنی است که اگر مصرف هروئین را متوقف کنند ، علائم شدید ترک را تجربه می کنند که باعث بیماری جسمی آنها می شود. بسیاری دیگر به مصرف هروئین ادامه می دهند زیرا احساس راحتی و ایمنی را در خود تجربه می کنند.
عوارض و خطرات و مضرات استفاده و مصرف هروئین
بسیاری از افراد معتاد به هروئین، مواد مخدر را با آمپول به صورت وریدی تزریق می کنند و ممکن است چندین بار در روز این دارو را تزریق کنند. با گذشت زمان ، علائم تزریق یا ترک ها می توانند به زخم های دائمی در بدن آنها تبدیل شود. اغلب معتادان به هروئین سرنگ های مشترکی دارند که می تواند منجر به عفونت با میکروب های خطرناکی مانند هپاتیت B ، هپاتیت C یا HIV ، ویروس عامل ایدز شود.
هروئین یک ماده مخدر بسیار اعتیاد آور است و بسیاری از افراد قطع مصرف آن را دشوار می دانند حتی پس از اولین یا دومین بار استفاده از این ماده.
اگر معتادان به هروئین به طور ناگهانی سعی در قطع مصرف مواد مخدر داشته و یا قادر به دریافت دوز دیگری نباشند ، اغلب دچار علائم ترک ، مانند احساس وحشت ، بی خوابی ، لرز و تعریق زیاد ، درد عضلانی ، گرفتگی معده ، حالت تهوع ، استفراغ و اسهال می شوند.
مصرف بیش از حد این ماده مخدر باعث می شود فرد دچار قطع تنفس و مرگ شود. این امر به ویژه در صورت مخلوط شدن هروئین با یک مخدر مصنوعی مانند فنتانیل اتفاق می افتد . در حال حاضر بسیاری از فروشندگان هروئین را با فنتانیل ، مسکن بسیار قوی تر از هروئین مخلوط می کنند که باعث می شود مصرف کنندگان دوز بیشتری از آن را مصرف کنند.
اثرات هروئین در بدن
سطح مطمئنی از مصرف مواد مخدر وجود ندارد و استفاده از هر دارویی همیشه خطراتی را به همراه دارد. به همین دلیل دقت در مصرف هر نوع دارو بسیار مهم است. اثرات اصلی هروئین که معمولاً ۳ تا ۵ ساعت طول می کشد شامل موارد زیر است:
- لذت شدید و تسکین درد
- آرامش ، خواب آلودگی و دست و پا چلفتگی
- گیجی
- احساس سبگی
- گفتار کند و تقریبا مبهم
- تنفس کند و ضربان قلب آرام
- دهان خشک
- مردمک های کوچک
- کاهش اشتها و استفراغ
- کاهش میل جنسی
اثرات بلند مدت استفاده از هروئین
استفاده منظم از هروئین ممکن است در نهایت منجر به موارد زیر شود:
- غم شدید
- پریودهای نامنظم و مشکل در داشتن فرزند برای مصرف کنندگان مونث
- عدم میل جنسی ، اختلال نعوظ و ناباروری در مردان
- یبوست
- مشکلات دندانی
- وارد شدن آسیب های جدی به قلب ، ریه ها ، کبد و مغز
- آسیب وریدها و عفونت های پوستی ، قلبی و ریوی ناشی از تزریق
- نیاز به مصرف بیشتر برای به دست آوردن همان اثر اولیه
- وابستگی به هروئین
- مشکلات مالی ، شغلی یا اجتماعی.
مضرات و اثرات خطرناک استفاده از هروئین
بسیاری از افرادی که اولین بار مصرف هروئین را تجربه می کنند دچار اثرات ناخوشایندی شده و دیگر هرگز این کار را نمی کنند. تأثیراتی که این ماده مخدر روی سیستم عصبی می گذارد می تواند باعث استفراغ فوری شود. این ترکیب با کاهش تنفس و رفلکس سرفه ، خطر خفگی را افزایش می دهد. این ترکیب همچنین می تواند باعث یبوست شدید شود.
مصرف بیش از حد
مصرف این ماده مخدر همیشه با خطر مرگ و میر بسیار بالا در اثر مصرف بیش از حد همراه است . این خطر با مصرف مجدد کاهش نمی یابد زیرا بدن خیلی سریع تحمل آن را ایجاد می کند. تغییر در وزن بدن ، مسیر تجویز و دوره های پرهیز یا کاهش مصرف نیز بر میزان تحمل بدن تأثیر می گذارد.
اخیراً خطر مرگ در اثر مصرف بیش از حد این ماده مخدر بسیار افزایش یافته است. دلیل این امر این است که هروئین و سایر داروهای خیابانی اغلب با فنتانیل ، ماده مخدر دیگری که ۵۰ تا ۱۰۰ برابر قویتر است ، مخلوط می شوند.
اثرات بلند مدت و کوتاه مدت هروئین ارگان های بدن را تخریب می کند. هنگامی که یک مصرف کننده به طور مداوم هروئین مصرف می کند، باعث ایجاد تغییرات واقعی در ساختار فیزیکی و فیزیولوژی مغز می شود که باعث عدم تعادل طولانی مدت را در سیستم های عصبی و هورمونی می شود. برگشت این تغییرات بسیار دشوار و سخت می باشد.
افزایش تحمل
تأثیرات طولانی مدت استفاده از هروئین بر روی مغز شما پیامدهای عمده ای دارد. هنگامی که هروئین مصرف می کنید این ترکیب به گیرنده های افیونی مغز شما متصل می شود. گیرنده های مخدر در مغز مصرف کننده دائمی کمتر به هروئین پاسخ می دهند. در واقع تحمل مصرف کننده افزایش می یابد و او باید مقادیر بیشتری از این مخدر را مصرف کند تا اثر مورد نظر را بدست آورد.
مانند بسیاری از مواد مخدر غیرقانونی ، استفاده از هروئین می تواند تحمل و وابستگی جسمی عمیقی ایجاد کند. تحمل به این معنی است که مصرف کننده هرچه بیشتر به مواد مخدر احتیاج دارد تا تأثیرات یکسانی را احساس کند و وابستگی به این معنی است که اگر مصرف کننده بخواهد به طور ناگهانی مصرف خود را ترک کند ، علائم ترک خود را نشان می دهد.
تولید دوپامین
علاوه بر تحمل ، مصرف طولانی مدت این ماده مخدر بر تولید دوپامین در مغز شما تأثیر می گذارد. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که نقش زیادی در چگونگی کنترل احساسات ، احساس لذت ، پاداش و حرکت مغز شما دارد.
هروئین همراه با سایر مواد شیمیایی عصبی باعث ترشح دوپامین می شود. با این حال ، مغز با شروع اتکا به مصرف هروئین برای ایجاد ترشح این هورمون، تولید دوپامین را کاهش می دهد. با گذشت زمان ، این مسئله می تواند به طور قابل توجهی بر سیستم پاداش مغز تأثیر بگذارد. کمبود دوپامین با علائم بیماری پارکینسون در ارتباط مستقیم است.
علائم ترک هروئین
هنگامی که فردی ناگهان مصرف این ماده مخدر را ترک می کند ، علائم ترک در طی چند ساعت شروع می شود. معمولاً شدیدترین علائم ترک بین ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از آخرین دوز به اوج خود می رسد و پس از حدود یک هفته فروکش می کند. با این حال ، برخی از مصرف کنندگان چندین ماه علائم مداوم را تجربه می کنند.
وقتی فرد معتاد مصرف هروئین را متوقف می کند در صورت عدم رفع مشکل با داروهای کمکی علائم ترک را تجربه می کند. این یکی از دلایلی است که کنار گذاشتن عادت هروئین بسیار دشوار است. علائم ترک می تواند شامل بی خوابی و بی قراری، اسهال و استفراغ ، درد عضله و استخوان و گرگرفتگی بدن باشد.
برای ترک هروئین چه بخوریم؟
هیچ ماده غذایی برای ترک وجود ندارد ولی شما برای ترک مواد مخدر می توانید زیر نظر پزشک یا کلنیک های ترک اعتیاد از مواد سم زدا استفاده کنید تا به تدریج این سموم را از بدن شما خارج کند.
