تحقیق در مورد گل شقایق

گل شقایق با نام علمی پاپاور روئاس (Papaver rhoeas L.) در اصل بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و مناطق معتدل آسیا است، اما اکنون می توان آن را در سرتاسر جهان در مناطقی که آب و هوای مناسبی دارند، یافت. نام‌های رایج دیگر گل شقایق عبارتند از خشخاش ذرت، خشخاش معمولی، خشخاش قرمز معمولی، خشخاش مزرعه، خشخاش فلندر.

گل شقایق در خاک های خشک، مغذی و غنی از مواد معدنی بهترین رشد را دارد و اغلب در مزارع کشت غلات و زمین های خالی و در نزدیکی راه آهن یافت می شود. گیاه شقایق همچنین به عنوان یک گیاه زینتی در باغ ها و پارک ها استفاده می شود. بری کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این گیاه در ادامه مقاله با ما در نشریه جهان شیمی فیزیک همراه باشید.

ویژگی های گیاه شناسی گل شقایق

شقایق گیاهی است یک ساله از خانواده خشخاش (Papaveraceae) که ارتفاع آن به ۳۰ تا ۸۰ سانتی‌متر می رسد و دارای ساقه‌های کرکدار نازک، راست و منشعب و برگ‌های لوب‌دار، مرکب با برگچه‌های دندانه‌دار نوک‌دار است. ساقه ‌های گل بلند، سبز مایل به آبی است و از بغل برگ رشد می‌ کنند. گلدهی از خرداد تا مرداد انجام می شود.

گل هایی به عرض ۵ تا ۱۰ سانتی متر به رنگ قرمز و گاهی دارای لکه های تیره در پایه و شکوفه های آویزان است. گلبرگ ها روی پایه همپوشانی دارد و از چهار گلبرگ قرمز رنگ تشکیل شده است. گل ها وقتی تازه هستند رایحه خاصی شبیه تریاک دارند، اما وقتی خشک می شوند بوی آنها از بین می رود. میوه یک کپسول بیضی شکل و بدون کرک به طول ۲-۱ سانتی متر است که حاوی چندین دانه قرمز تیره است. تمام قسمت های سبز این گیاه کرک دار هستند و در صورت آسیب دیدن لاتکس سفید رنگ ترشح می کنند.

اجزای اصلی گل شقایق

• آلکالوئیدها : reagenine،Readine (rhoeadine) در کل گیاه.
• اسیدها: رودادیک، پاپاوریک
• آنتوسیانین ها
• ساکارز
• فیبر: موسیلاژ
• رنگدانه ها: مکوسیانین

مواد فعال مختلفی در این گیاه وجود دارد مثلا گلبرگ‌ها حاوی آلکالوئیدهایی (پاپاورین، رودین، ایزوروئادین، روئژنین) هستند. علاوه بر این، این گیاه حاوی فلاونوئیدها (آنتوسیانین، اسید مکونیک و سیانیدول)، پلی ساکاریدها (موسیلاژ) و تانن است. آلکالوئیدهای موجود در خشخاش قرمز شبیه به آلکالوئیدهای موجود در خشخاش هستند، اما یکسان نیستند. آنها تأثیر بسیار ضعیف تری دارند و به عنوان غیر اعتیادآور در نظر گرفته می شوند.

به طور سنتی از گیاه شقایق به عنوان یک داروی بسیار مناسب برای مبارزه با مشکلات عصبی و مجاری تنفسی استفاده می شده است. گل شقایق در مصر باستان به خوبی شناخته شده و محبوب بود و اغلب بر روی نقاشی های دیواری و آثار مختلف به تصویر کشیده می شد. دانه های آن مخلوط با دانه جو در آثار باستانی مصر مربوط به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح یافت شده است.

یونانیان و رومیان باستان از دانه های قرمز گیاه شقایق به عنوان غذا استفاده می کردند و در طول اعصار از عصاره این گیاه برای تسکین درد استفاده می شد.

روش جمع آوری گل شقایق

گل ها و دانه های شقایق به عنوان داروی گیاهی استفاده می شود. گل‌ها و کپسول‌های گیاه شقایق را می‌ توان از مارس تا اواخر تابستان جمع ‌آوری کرد، اگرچه در فصل بهار، به ‌ویژه در ماه می، فراوان‌ تر است.

گلبرگ های گل از گل های تازه باز شده در هوای خشک و زمانی که شبنم تبخیر شده است، برداشت می شود. گلبرگ ها باید در سریع ترین زمان ممکن در سایه در دمای حداکثر ۴۰ درجه سانتی گراد خشک شوند. سپس گلبرگ های خشک شده را می توان در کیسه ها یا ظروف دربسته ای شیشه ای در جای خشک نگهداری کرد. آنها بیشتر در عصاره ها، دمنوش های گیاهی و شربت سرفه استفاده می شوند.

دانه ها مانند دانه های خشخاش (Papaver somniferum) خوراکی هستند و از کپسول های بذر بالغ جمع آوری می شوند (دانه ها باید از کپسول خارج شوند). خشک می شوند و به صورت کامل یا آسیاب شده استفاده می شوند. همچنین می توان دانه ها را تحت پرس قرار داد و از روغنی که تولید شود در پخت و پز استفاده شود.

کاربردهای آشپزی گل شقایق

دانه های گیاه شقایق را می توان به صورت خام یا پخته مصرف کرد. آنها طعم آجیلی دلپذیری دارند و می توان آنها را روی نان و کیک پاشید یا به سوپ و سالاد اضافه کرد.

دانه ها نسبتا کوچک هستند و برداشت آنها به راحتی از غلاف های بزرگ صورت می گیرد. خوردن آنها کاملا بی خطر است زیرا حاوی آلکالوئیدهای سمی موجود در قسمت های سبز (برگ، ساقه) گیاه نیستند. دانه ها را می توان برای تولید یک روغن پرس کرد و به عنوان جایگزین روغن زیتون در پخت و پز یا به عنوان سس سالاد استفاده کرد.

گلبرگ‌های گل را اغلب به دمنوش ‌های گیاهی اضافه می‌کنند تا رنگ قرمز بگیرند. رنگ قرمز موجود در گلبرگ ها برای رنگ دادن به نوشیدنی و در صنعت داروسازی برای رنگ آمیزی قرص ها استفاده شده است. در گذشته از گل ها برای رنگ آمیزی پارچه ها و لباس ها به رنگ قرمز استفاده می کردند اما به نظر می رسد که رنگ آن چندان ماندگار نیست.

خواص گل شقایق

گل های گیاه شقایق برای مدت طولانی به دلیل خواص بیهوشی ضعیف، ضد درد و آرام بخش خفیف در طب سنتی استفاده شده است. ترکیبات موجود در گلبرگ‌ها همچنین مسئول نرم‌ کنندگی و خلط‌ آوری خفیف گیاهان هستند و کاربرد آن در طب گیاهی برای درمان تحریک گلو، سرفه، گرفتگی صدا، برونشیت، آسم و ورم لوزه‌ها است.

این گیاه اغلب با گیاهان دیگری مانند گل ختمی (Althaea officinalis)، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) و گل خراطین (Verbascum thapsus) به عنوان درمانی برای بیماری های رایج سیستم تنفسی ترکیب می شود.

این گیاه همچنین برای درمان سوء هاضمه ناشی از اضطراب و استرس، بی خوابی و بی قراری استفاده می شود. به ‌ویژه برای کودکان، افراد مسن و افرادی که نمی ‌توانند داروهای دیگر را تحمل کنند یا زمانی که درمان‌ های دیگر مؤثر نبوده‌ اند، مفید است.

علاوه بر این، به نظر می رسد که گل شقایق نیز اثر تسکین دهنده ای دارد و ممکن است به خواب خوب و آرام کمک کند. این گیاه معمولا به شکل چای گیاهی در این زمینه استفاده می شود. در ادامه برای درک بهتر به صورت تفصیلی به خواص این گیاه خواهیم پرداخت:

درمان مشکلات تنفسی

گیاه شقایق به دلیل محتوای موسیلاژی که دارد، اثر نرم کنندگی و ضدسرفه روی مخاط تنفسی دارد. در عین حال، با توجه به محتوای آلکالوئید رودین، به مبارزه با اسپاسم کمک می کند و خاصیت خلط آور و سینه ای دارد. این امر آن را در درمان بیماری های تنفسی به ویژه در مورد ناهنجاری های زیر بسیار جالب می کند:

آسم

استفاده از فرآورده‌های این گیاه به تنفس راحت ‌تر و کاهش چشمگیر سرفه کمک می‌کند (۱۵ دقیقه دم کرده یک قاشق چایخوری گلبرگ خشک در یک لیتر آب، صبح نیم ساعت قبل از صبحانه یک لیوان و شب نیم ساعت قبل از شام یک لیوان میل شود).

سرفه

برای سرفه های ناشی از بسیاری از بیماری های دستگاه تنفسی قابل استفاده است (دم کرده نصف قاشق غذاخوری گلبرگ خشک در هر لیتر آب، روزی سه فنجان بنوشید. شربت آن برای سرفه مصرف شود).

برونشیت

خواص آن برای درد قفسه سینه و سرفه های مداوم که معمولا همراه با برونشیت است نیز مفید است (دم کرده مقداری گلبرگ گیاه شقایق در یک فنجان آب، روزی ۲ فنجان).

سرماخوردگی

از روش بالا می توان برای درمان سرماخوردگی نیز استفاده کرد زیرا به بهبودب کمک می کند.

گلو درد

از خواص نرم کنندگی گل شقایق می توان برای تسکین درد و ناراحتی گلو ناشی از التهاب لوزه استفاده کرد (دم کرده ۱۰ دقیقه از یک قاشق غذاخوری گلبرگ خشک در یک لیتر آب، روزی دو لیوان بنوشید) (غرغره با دم کرده نیز در درمان خارش لوزه ها ناشی از گلودرد بسیار موثر است).

درمان مشکلات سیستم عصبی

گیاه شقایق در طب گیاهی به دلیل خواص آرام بخش آن شناخته شده است و برای درمان بسیاری از ناهنجاری های سیستم عصبی مناسب است، حتی آنهایی که ظاهرا به عنوان بیماری های جسمی مانند ناراحتی معده ناشی از مشکلات «اعصاب معده» ظاهر می شوند. (دم کردن نصف قاشق چایخوری گلبرگ خشک در هر فنجان آب قبل از غذا می تواند به رفع بسیاری از موارد گرفتگی معده کمک کند)

مصرف این دمنوش می تواند در موارد سردرد یا میگرن ناشی از مشکلات عاطفی بسیار مفید باشد. مزیت این گیاه نسبت به سایر مخدرهای قوی تر مانند تریاک این است که به دلیل نداشتن مرفین، هیچ عارضه یا اعتیادآوری ندارد. Rhoeadine موجود در گیاه خواص آرام بخشی کمی دارد. از جمله کاربردهای آرام بخشی این گیاه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

درمان بی خوابی

از خواص خواب آور گل شقایق می توان برای درمان بی خوابی استفاده کرد. دمنوش این گیاه به افرادی که مشکل خواب دارند کمک می کند ( در موارد شدید دم کرده دو قاشق چایخوری گلبرگ خشک به ازای هر لیتر آب، هر روز سه فنجان به خصوص یک بار قبل از خواب میل شود) (در موارد خفیف: دم کرده یک پیمانه گلبرگ خشک در هر فنجان آب، نوشیدن یک فنجان قبل از خواب توصیه می شود).

مشکلات عصبی و درمان

شقایق می تواند به آرام کردن اعصاب به هم ریخته کمک کند. کافی است با نصف قاشق چایخوری از گلبرگ های این گیاه به ازای یک فنجان آب، یک چای درست کنید. هر روز دو فنجان بنوشید، سعی کنید فنجان دوم را درست قبل از خواب بنوشید. آن را می توان با کمی عسل شیرین کرد.

کاربردهای غیر خوراکی گل شقایق

خاصیت نرم کنندگی آن برای درمان بیماری های گلو بسیار مناسب است. می توان با دم کرده دو قاشق چایخوری گلبرگ خشک در هر لیتر آب غرغره کرد. این درمان برای کاهش التهاب و کاهش درد در موارد گلودرد، فارنژیت یا لارنژیت موثر خواهد بود.

دم کرده گلبرگ گیاه شقایق برای جلوگیری از ایجاد چین و چروک در صورت مفید است. فقط کافی است یک دمنوش کامل درست کنید و پارچه ای را آغشته و برای چند دقیقه قبل از خواب روی صورت خود بمالید.

در صورت ورم ملتحمه می توان از دم کرده یک قاشق چایخوری گلبرگ در نیم لیتر آب استفاده کرد. آن را صاف کنید و چشمان خود را با این مخلوط بشویید.

سایر کاربردهای گل شقایق

شقایق سرشار از رنگدانه ای به نام مکوسیانین است که وقتی در مایع حل شود به راحتی رنگ می گیرد. از آن برای رنگ بسیاری از داروها استفاده می شود.

برگ گیاه شقایق زمانی قابل خوردن است که نرم شود (یعنی قبل از باز شدن کامل گل). برای حذف محتوای آلکالوئید باید آنها را بجوشانید. دانه ها نیز خوراکی هستند و معمولا در صنعت شیرینی سازی و برای طعم دادن به شیرینی ها استفاده می شوند. در کاربردهای صنعتی از شقایق روغن سوخته استخراج می شود.

دوزهای درمانی گل شقایق

به عنوان یک چای: ۱-۲ قاشق چایخوری از گلبرگ های خشک شده را در یک فنجان آب جوش بگذارید و به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه بجوشانید. دوز توصیه شده یک فنجان، سه بار در روز است. به عنوان تنتور: ۲-۴ میلی لیتر، سه بار در روز.

طرز تهیه شربت سرفه برای کودکان: ۱۰۰ گرم از گلبرگ های خشک شده را در ۱/۳ لیتر آب جوش به همراه آب ۱/۲ لیموترش اضافه کنید و اجازه دهید هشت ساعت بماند. سپس کمی شکر اضافه کنید و اجازه دهید مدتی (۱۰ تا ۵ دقیقه) بجوشد. شربت سرفه را می توان برای کودکان تا ۱۵ ماهه از ۵ میلی لیتر (۱ قاشق چایخوری) روزانه استفاده کرد. برای کودکان بزرگتر ۱۰-۳۰ میلی لیتر (۲-۶ قاشق چایخوری) روزانه.

سمیت گیاه شقایق

اگر در دوزهای مناسب استفاده شود، سمیت یا منع مصرفی ندارد. با این حال، از آنجایی که مطالعات بسیار کمی در مورد آن وجود دارد، در صورت بارداری یا شیردهی بدون رضایت پزشکی نباید از آن استفاده کنید.

اغلب افراد تصور می کنند این گیاه همزاد خشخاش (Papaver somniferum) است و باید سمی باشد. حقیقت این است که این گیاه فاقد مورفین است و به شرط استفاده از دوز کافی می توان از آن بهره برد.

با توجه به سمیت آن در حیوانات، برخی از مطالعات ادعا می ‌کنند که مواردی از مسمومیت در اسب ‌هایی که علف‌ های آلوده به این گیاه را خورده ‌اند، وجود داشته است. مشکلات هماهنگی، ضعف عمومی، یبوست، کم تحرکی و برخی از آنها بر اثر ایست تنفسی از بین رفتند. بر اساس این مطالعات، روئادین در این حیوانات علائمی مشابه آنچه که مورفین خشخاش در انسان رخ می دهد، ایجاد کرده است.

دوزهای درمانی گل شقایق

به غیر از گلبرگ ها و دانه ها، تمام قسمت های خشخاش قرمز کمی سمی هستند. با اینحال هیچ گزارشی از منع مصرف یا عوارض جانبی در صورت استفاده صحیح از این گیاه وجود ندارد.

تفاوت گل شقایق و خشخاش

شقایق در سرتاسر جهان از تاندرای سرد یخی گرفته تا صحراهای داغ، بیشتر در نیمکره شمالی یافت می شود. شقایق شامل خانواده بزرگی از گیاهان است که شامل گیاهان یکساله، دو ساله، چند ساله و حتی نیمه بوته ای و درختان کوچک همیشه سبز است.

ارتفاع آنها از کمتر از یک اینچ تا بیش از ۲۰ فوت متغیر است. گل‌ها می ‌توانند کوچک ‌تر از انگشتانه یا بزرگ ‌تر از بشقاب باشند. به‌ علاوه آن‌ ها در رنگ‌هایی از سفید شفاف تا عاجی، زرد، طلایی، نارنجی و قرمز حتی به رنگ ‌های آبی و بنفش هستند.

گیاه شناسان شقایق را به تقریبا ۸۰۰ گونه تقسیم می کنند که در ۴۲ جنس دسته بندی می شوند. و آن ها فقط گونه های وحشی هستند! پرورش دهندگان گیاهان هزاران سال است که شقایق را کشت می کنند و اکنون تقریبا ارقام و شاخه های زیادی برای انتخاب وجود دارد. شقایق از تیره گیاهان خشخاش است که گیاهی علفی و بومی خاومیانه هستند. خشخاش نیز مانند شقایق انواع گوناگونی دارد.

ظاهر و رشد

جنس شقایق شامل گونه های یکساله، دو ساله و چند ساله است. همه گونه ها یک چیز مشترک دارند: آنها حاوی شیره سفید یا زرد رنگی هستند که تقریبا سمی است. ساقه های عمودی اغلب کرک دار هستند، به ندرت بدون کرک هستند و هر دو می توانند، با برگ یا بدون برگ باشند.

برگ ها به طور متناوب چیده شده اند و می توانند ساقه ای یا بدون غلاف باشند. گلها بسته به تنوع از اواسط یا اواخر اردیبهشت تا اوایل تیر ظاهر می شوند، بیشتر منفرد، هرمافرودیت، دارای کاسه گل و تاج هستند. معمولا این گونه دارای چهار گلبرگ است که با باز شدن گل می ریزد.

گلها قرمز تیره، نارنجی مایل به قرمز، بنفش یا حتی صورتی و سفید هستند. شقایق میوه‌های کپسولی تشکیل می‌ دهد که تا حدی یا کاملاً کرکدار هستند و حاوی دانه ‌های سیاه رنگ متعدد است. دانه ها در تحت تاثیر باد از منافذ بیرون می ریزند.

انواع گل شقایق

برخی از انواع شقایق مانند شقایق کالیفرنیا (Papaver, Eschscholtzia) که هر ساله از دانه رشد می کنند یا شقایق چند ساله مانند سلندین Papaver, Stylophorum)) که هر سال از ریشه های زیرزمینی می روید در سراسر دنیا مناظر خاص و دلپذیری ایجاد می کند.

گل‌های زودگذر آنها باز می ‌شوند تا ما را با رنگ‌ های درخشان در انبوهی از سایه ‌ها، از سفید خیره‌ کننده تا کرم و طیف به زرد، طلایی، نارنجی، هلویی، صورتی، قرمز، اسطوخودوس، آلویی، بنفش و ماهاگونی به وجد بیاورند. در ادامه به برخی از گونه های شناخته شده شقایق می پردازیم:

شقایق ایسلند (Papaver nudicaule)

یک دسته هیبرید از گونه های سالانه از مناطق شمالی (زیر قطبی) اروپا، آسیا و آمریکای شمالی است. این گل ها در مناطق خنک تر و خاک های اسیدی خفیف (۶.۰ pH تا ۷.۰) بهترین بازدهی را دارند. گیاهان به عرض ۱۸ اینچ با شاخ و برگ سبز گسترش می یابند و گل های معطری روی ساقه های ۳ پا تولید می کنند که می تواند ۳ تا ۴ اینچ باشد. از نظر فنی این گیاهان چند ساله کوتاه مدت هستند، اما اکثر باغبان ها آنها را به صورت یکساله پرورش می دهند.

شقایق قرمز (Papaver rhoeas)

گیاهی یکساله است که شقایق فلاندر، ذرت و خشخاش مزرعه نیز نامیده می شود. آنها همچنین برای ایجاد خشخاش هیبرید شده اند. شقایق قرمز که در اصل از بین النهرین بود، در جنوب اروپا، جنوب آسیا و شمال آفریقا گسترش یافت. این گل ها در مناطق گرمتر بهترین عملکرد را دارند و در خاک های ملایم که بیش از حد اسیدی نیستند (۶.۵ PH تا ۷.۵) رشد می کنند. این گیاهان به عرض ۱۸ اینچ با شاخ و برگ سبز و گل روی ساقه های ۲ تا ۴ پا که می تواند ۲ تا ۴ اینچ باشد گسترش یافته است.

شقایق کالیفرنیا (Eschscholzia californica)

گیاهی یکساله بومی غرب آمریکای شمالی، از مکزیک تا کالیفرنیا و تا بیابان های جنوب غربی است که رطوبت زمستان و بهار را دریافت می کند. آنها در خاک هایی که PH بین ۶.۵ تا ۸.۰ دارند خوب عمل می کنند و می توانند تا ۹۰ درجه حرارت را تحمل کنند. پهنای گیاهان به ۱۲ اینچ با شاخ و برگ های توری نقره ای-آبی و گل های روی ساقه های ۲ تا ۱۸ اینچی می تواند ۱ تا ۴ اینچ باشد.

شقایق شرقی (Papaver orientale)

گل های دائمی هستند و نام آن از کلمه لاتین شرق گرفته شده است و چند قرن پیش به شرق اروپا اطلاق می شد. شقایق شرقی در ایران که دارای مناطق کویری و کوه‌های خنک با زمستان‌های برفی است به خوبی رشد می کند. آنها در خاک هایی با زهکشی خوب که دارای PH 6.5 تا ۷.۰ هستند خوب عمل می کنند و می توانند دماهای ۱۰- تا ۹۰ درجه را تحمل کنند. گیاهان به عرض ۲ فوت با شاخ و برگ سبز درشت پخش می شوند و گل ها روی ساقه های ۱۲ تا ۳۰ اینچی ظاهر می شوند و می توانند ۱ تا ۴ اینچ عرض داشته باشند.

شقایق زرد (Stylophorum diphyllum)

یک گل چند ساله بومی شرق آمریکای شمالی است و برای باغبانی که دارای یک باغ جنگلی است ایده آل است. برخلاف گونه های قبلی، آنها در خاک مرطوب با pH 5.8 تا ۷.۰ خوب عمل می کنند و حتی در خاک های رسی نیز رشد می کنند. گیاهان به عرض ۱۸ اینچ با شاخ و برگ درشت و سبز مایل به آبی گسترش یافته اند. گلهای زرد روشن اغلب به صورت خوشه ای روی ساقه های ۱۲ تا ۱۸ اینچی ظاهر می شوند و می توانند ۱ تا ۳ اینچ عرض داشته باشند.

خشخاش (Papaver somniferum)

خشخاش که به دانه نان یا خشخاش معروف است. گونه‌ای یکساله و یک گیاه دارویی از شرق مدیترانه است که هزاران سال است که کشت می‌ شود. این گونه شقایق بسیار بلند می شود و به ۴ فوت می رسد و گل های بزرگی تولید می کند که طول آن تا ۵ اینچ می رسد.

شکوفه ها معمولا دوتایی هستند و گلبرگ ها ممکن است حاشیه دار باشند. اگر غلاف دانه های نارس آنها را ببرید، شیره سفید رنگی ظاهر می شود که حاوی آلکالوئیدهای مختلف از جمله مورفین و کدئین است. وقتی کپسول‌ها بالغ می ‌شوند، دانه‌های سیاه محبوبی را به ما می‌ دهند که به‌ طور سنتی برای پخت استفاده می ‌شود. با این حال، کاشت این گونه بدون تایید رسمی امکان پذیر نیست، زیرا آنها تحت قانون مواد مخدر قرار دارند.

همچنین از دیگر گونه های مهم می توان شقایق ارمنی (Papaver bracteatum)، شقایق مودار (Papaver pilosum) ، مراکشی (Papaver atlanticum) و اسپانیایی (Papaver rupifragum) را نام برد.

دسته بندی گل شقایق بر اساس رنگ گل ها

یکی از محبوب ترین گل های این گونه شقایق وحشی (Papaver spp.) است که بومی آسیا، اروپا و شمال آفریقا است. این گیاه به گونه، اغلب در باغچه ها و دشت ها و چمنزارها رشد می کند. شقایق وحشی به صورت تک شکوفه یا دو شکوفه در طیف رنگی، از سفید تا آلویی عمیق شکوفا می شود.

گونه هایی با گل سفید

شقایق ایسلندی (Papaver nudicaule)، گل هایی در چندین رنگ از جمله سفید و کرم تولید می کند. شکوفه‌های با رنگ سفید نیز در برخی از انواع شقایق شرقی یافت می ‌شود.

گونه هایی با رنگ صورتی

شقایق ذرت (Papaver rhoeas) همچنین به عنوان خشخاش فلاندر یا شرلی شناخته می شود. دارای شکوفه‌های نازک تک گلبرگ به رنگ‌های صورتی، ارغوانی، یاسی و قرمز هستند. می توانید انواع صورتی رنگ از خشخاش ایسلندی را نیز پیدا کنید.

گونه هایی با رنگ زرد

شقایق آلپ (Papaver alpinum) که بومی مناطق پیرنه، آلپ و کوه‌های کارپات است، گونه‌ای کم ‌رنگ‌تری است. ارتفاع آن بین ۵ تا ۱۰ اینچ است و در آب و هوای سردتر رشد می کند. گیاهان دارای برگ های سبز مایل به آبی هستند و گلهای ۱ تا ۲ اینچی در چندین رنگ، اما عمدتا زرد و سفید تولید می کنند. برخی از ارقام شقایق ایسلندی نیز به رنگ زرد هستند.

گونه هایی با رنگ نارنجی

پاپاور آتلانتیکوم، یکی دیگر از انواع شقایق چند ساله است. این گونه که اصالتا اهل مراکش است، تا ۲ فوت بلند می‌ شود و شکوفه‌ های بزرگ ‌تری دارد که طول آن بین ۲ تا ۴ اینچ است. گل های آن به رنگ نارنجی شکوفا می شوند و برخی از ارقام مانند فلور پلنو دارای شکوفه های دوتایی هستند. خشخاش

در حالی که شقایق کالیفرنیا (Eschscholzia californica) عضوی از جنس پاپاور نیست، در رنگ های کرم، زرد پاستلی و صورتی، زرد روشن و قرمز نیز موجود است.

شقایق قرمز

بیشتر مردم قرمز را رنگ سنتی شقایق می دانند و گل های قرمز توسط چندین گونه رایج تولید می شوند. شقایق های بزرگ قرمز شرقی و گونه شقایق یا ذرت، یک رقم قرمز تک گلبرگ است. گل های قرمز را می توان در میان گونه های پاپاور سامنیفروم نیز یافت.

گونه هایی با گل بنفش

انواع Papaver somniferum دارای گل هایی از سفید تا بنفش و آلویی تیره هستند. شکوفه های ارغوانی در گونه های ذرت نیز دیده می شود.

مواد شیمیایی موجود در گل شقایق

شقایق یک اصل و نسب باستانی دارد. از نظر تبارشناسی، آنها پیوندهای خانوادگی نزدیکی با گیاهانی دارند که با دایناسورها همنشین بوده اند. این بدان معنی است که آنها برای مدت طولانی برای بقاء تلاش کرده اند. برخی مواد شیمیایی گیاهی بسیار ناخوشایند طی این تلاش ایجاد شده اند (به پیچک سمی فکر کنید)، اما برخی از آنها دارای مواد شیمیایی هستند که انسان ها آن را دوست دارند.

طبیبان در گذشته دریافتند که افزودن دانه ‌های کوبیده خشخاش به دست آمده از انواع شقایق به نوشیدنی ها به کاهش درد و خواب بیماران کمک می ‌کند. از آن زمان تاکنون انسان ها خشخاش پرورش می دهند. آنها برای تولید گل های بیشتر، تجارت بذر، تزئین معابد و کاخ ها برای بیش از ۶۰۰۰ سال است که کشت می شوند.

همه اعضای خانواده شقایق حاوی آلکالوئید هستند. آلکالوئیدها می توانند کشنده باشند. بسیاری از فرهنگ ها گونه های مختلف را به عنوان گیاهان دارویی در نظر می گیرند.

شرایط کشت گل شقایق

شقایق مکانی آفتابی و گرم را با خاکی با زهکشی خوب و غنی از مواد مغذی، نسبتاً خشک و لومی ترجیح می دهد. می توانید بذرها را در ماه های مارس و آوریل بکارید و سپس بسته به نوع آن، فاصله مابین آنها را رعایت کنید. در مورد محصولات پاییزه، گلدهی زودتر اتفاق می افتد. قبل از کاشت، می توانید خاک را با کمی کمپوست غنی کنید. بعد از کاشت بذرها را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید.

نکات مراقبتی

به طور کلی نگهداری از گل های شقایق بسیار آسان است. می‌توانید در دوره‌های خشک طولانی آنها را به طور منظم آبیاری کنید. همچنین باید به طور مرتب برگ های پژمرده را حذف کنید و از کاشت برخی گونه ها جلوگیری کنید. کوددهی ضروری نیست، با این حال، گونه ترکی با افزودن کمپوست قبل از گلدهی شاداب می شود.

شقایق شرقی (Papaver orientale) با گونه هایی که در همان زمان شکوفا می شوند مانند مریم گلی، زنبق ریشدار و آلیوم زینتی به خوبی رشد می کند. اگر عاشق تخت گل هایی با جذابیت طبیعی هستید، حتی می توانید انواع مختلف کلمبین را به بذر شقایق اضافه کنید. از آنجایی که برگ‌ های شقایق شرقی پس از رسیدن دانه‌ ها به سرعت پژمرده می‌شوند، بهتر است اطراف آن‌ها را با گیاهانی که زمین را می‌ پوشانند پر کنید تا شکاف‌ها را پنهان کنند

انواع دیگر شقایق نیز برای باغ هایی با ظاهر طبیعی مناسب هستند. گل‌های قرمز روشن وقتی در یک منطقه بزرگ کاشته می ‌شوند بسیار زیبا به نظر می‌ رسند، از ماه مارس می توانید بذرها را بکارید. اگر این تاریخ را از دست دادید، می توانید به جای آن چندین نمونه از شقایق اسپانیایی (Papaver rupifragum) را بکارید. بهترین راه برای تکثیر شقایق کاشت آن در بهار است. برخی از گونه ها را می توان از طریق نوارهای ریشه نیز تکثیر کرد.

بیماری ها و آفات گل شقایق

اگر محل کاشت بیش از حد مرطوب باشد، بیماری های قارچی مانند سفیدک کرکی یا سوختگی می تواند گیاه شقایق را آلوده کند. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه می توانید از کودهای گیاهی مانند کود گزنه استفاده کنید.

قیمت گل شقایق

برای آگاهی از قیمت گل شقایق خشک شده می توانید به عطاریها یا سایت های فروش داروهای گیاهی مراجعه کنید. قبل از استفاده از گیاهان دارویی حتما با پزشک یا متخصص طب سنتی مشورت نمایید.