آلبومین چیست؟ آلبومین در آزمایش خون و ادرار
پروتئین ها در سراسر خون شما گردش می کنند تا به بدن شما در حفظ تعادل مایعات کمک کند. آلبومین (Albumin) نوعی پروتئین است که کبد تولید می کند. یکی از فراوان ترین پروتئین ها در خون است. شما نیاز به تعادل مناسب آلبومین دارید. آلبومین به بدن شما پروتئین های مورد نیاز برای رشد و ترمیم بافت را می دهد.
آزمایش سرمی آلبومین یک آزمایش خون ساده است. میزان آلبومین موجود در خون شما را اندازه گیری می کند. انجام عمل جراحی و سوختگی یا زخم باز، شانس داشتن سطح پایین آلبومین را افزایش می دهد.
اگر هیچ یک از موارد ذکر شده در مورد شما صدق نمی کند و سطح سرمی آلبومین غیر طبیعی دارید، ممکن است نشانه این باشد که کبد یا کلیه های شما به درستی کار نمی کنند. همچنین می تواند به این معنا باشد که شما دچار کمبود تغذیه ای هستید. در نشریه جهان شیمی فیزیک راجع به پروتئین ها، هموگلوبین مقالات مفیدی منتشر شده است. در این مقاله شما را با آلبومین و آزمایش آلبومین خون و ادرار آشنا میکنیم.
آلبومین چیست
آلبومین (Albumin) یکی از پروتئینهای محلول در آب است. در پلاسما در حال حرکت است. آلبومین های دارویی از پلاسما خون گرفته میشوند. کبد آلبومین می سازد. این پروتئین هورمون ها، داروها و آنزیم ها را در سراسر بدن شما انتقال میدهد.
آلبومین مهمترین پروتئین خون است. برای درمان خون از دست رفته در اثر جراحت مثل سوختگی شدید یا خونریزی شدید استفاده میشود. این دارو برای درمان حجم کم خون به دلیل جراحی، دیالیز، عفونت معده، نارسایی کبد، مشکلات پانکراس و سیستم تنفسی و تخمک گذاری بکار میرود. مبتلایان به کم خونی شدید یا نارسایی قلب نباید این پروتئین را مصرف کنند.
اشکال متفاوت آلبومین
- سرم آلبومین انسانی
- آلبومین گاوی (قابل مصرف در تحقیقات)
- آلبومین موجود در سفیده تخم مرغ
آزمایش آلبومین خون
این آزمایش میزان پروتئین در خون شما را اندازه گیری می کند. این آزمایش به تشخیص، ارزیابی و مشاهده بیماریهای کلیه و کبد کمک میکند. وقتی کلیه های شما شروع به تخریب می کنند، این پروتئین وارد ادرار می شود. سطح این پروتئین در خون کم می شود.
علت نیاز به آزمایش آلبومین خون
در صورت مشکوک بودن پزشک به بیماری کبد یا کلیه، ممکن است این آزمایش را انجام دهید. علائم این بیماری ها عبارتند از:
- پوست زرد
- خستگی
- کاهش وزن
- تب
- استفراغ و اسهال
- ادرار تیره یا مدفوع خاکستری و کم رنگ
- درد در زیر دنده و معده
علائم بیماری کلیوی عبارتند از:
- تورم شکم و پاها یا اطراف چشم
- تنگی نفس
- نیاز مکرر به ادرار کردن در شب
- حالت تهوع
- خارش پوست
- ناتوانی در ایجاد یا حفظ نعوظ
همچنین اگر در حال دیالیز هستید این آزمایش را انجام دهید. تا پزشک بتواند نحوه درمان شما را ارزیابی کند. همچنین ممکن است این آزمایش را برای بررسی وضعیت تغذیه انجام دهند.
آزمایشات تکمیلی برای بررسی آلبومین خون
پزشک همچنین ممکن است آزمایش هایی را برای اندازه گیری سایر پروتئین ها در خون شما تجویز کند. این شامل:
- پروتئین کل
- پری آلبومین
- گلوبولین ها
- الکتروفورز پروتئین ادرار
- الکتروفورز پروتئین سرم
پزشک ممکن است ادرار شما را آزمایش کند. اگر این پروتئین در خون شما کم است پزشک ممکن است آزمایشاتی را انجام دهد که علت التهاب را مشخص کند. این آزمایشات عبارتند از:
- پروتئین واکنشی C یا CRP
- آلفا -۱
- گلیکوپروتئین یا a1-AG
- فریتین
- سرولوپلاسمین
نتایج آزمایش آلبومین خون
بسیاری از موارد ممکن است بر نتایج آزمایشگاه شما تاثیر بگذارد. حتی اگر نتایج آزمایش شما با مقدار معمولی متفاوت باشد. ممکن است مشکلی نداشته باشید. برای اینکه بدانید نتایج برای شما چه معنایی دارد، با پزشک خود صحبت کنید.
نتایج بر حسب گرم بر دسی لیتر داده می شود. محدوده طبیعی آلبومین ۳.۴ تا ۵.۴ گرم در دسی لیتر است.
اگر سطح آلبومین پایین تری دارید. ممکن است سوء تغذیه، بیماری کبدی یا بیماری التهابی داشته باشید.
سطوح بالاتر آلبومین ممکن است ناشی از عفونت های حاد، سوختگی و استرس ناشی از جراحی یا حمله قلبی باشد.
عوامل تاثیرگذار بر آلبومین خون
کم آبی بدن می تواند باعث افزایش سطح این پروتئین شود. برخی از داروها می توانند سطح آلبومین شما را افزایش دهند. شامل انسولین، استروئیدها و هورمون ها هستند.
اگر باردار هستید، ممکن است سطح آلبومین کمتر باشد. داروهایی مانند قرص های ضد بارداری نیز ممکن است سطح آلبومین شما را کاهش دهند.
علت انجام آزمایش آلبومین خون
کبد شما پروتئین ها را از غذاهایی که می خورید را می گیرد و به پروتئین های جدیدی تبدیل می کند. در اندام ها و بافت های مختلف بدن گردش می کنند. آزمایش سرمی این پروتئین می تواند به پزشک شما بگوید کبد شما چقدر خوب کار می کند. این اغلب یکی از آزمایشات کبد است. علاوه بر آلبومین، یک پانل کبدی خون شما را از نظر کراتینین، نیتروژن اوره و پری آلبومین بررسی می کند.
اگر پزشک شما مشکوک است که شما دارای بیماری هستید که بر عملکرد کبد شما تاثیر می گذارد. مانند بیماری کبد احتمالا باید نمونه خون برای آزمایش این پروتئین بدهید. علائم مرتبط با بیماری کبد عبارتند از:
- زرد شدن پوست و چشم
- خستگی
- کاهش وزن غیر منتظره
- تورم در اطراف چشم، معده یا پاها
پزشک شما همچنین می تواند از این آزمایش برای بررسی برخی از بیماری های پزشکی شما، از جمله پانکراتیت مزمن یا بیماری کلیوی استفاده کند. نتایج آزمایش می تواند نشان دهنده بهبود یا بدتر شدن چنین شرایطی باشد.
اقدامات قبل از آزمایش آلبومین خون
این آزمایش یک آزمایش ساده است. ممکن است میزان ادرار شما متفاوت باشد. ممکن است فقط نیاز به ارائه یک نمونه تصادفی داشته باشید یا پزشک شما از شما بخواهد تا ۲۴ ساعت ادرار جمع آوری کنید.
برخی از داروها مانند انسولین، استروئیدهای آنابولیک و هورمون های رشد ممکن است بر نتایج آزمایش تاثیر بگذارند. در صورت مصرف دارو به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک به شما بگوید که دوز داروی خود را تغییر دهید یا مصرف دارو را قبل از آزمایش قطع کنید.
هیچ تغییری در دارو یا دوز خود ایجاد نکنید مگر اینکه پزشک به شما دستور دهد این کار را انجام دهید.
به غیر از این ، قبل از آزمایش سرمی آلبومین نیازی به انجام اقدامات اضافی ندارید.
نحوه انجام آزمایش آلبومین خون
پزشک شما نمونه ای از خون از بازوی شما می گیرد.
ابتدا، آنها از یک سواب الکل یا دستمال ضد عفونی کننده برای تمیز کردن پوست شما استفاده می کنند. سپس یک بند به دور بازوی شما می بندند تا رگ های شما از خون متورم شود. این به آنها کمک می کند تا راحت تر رگ را پیدا کنند.
هنگامی که آنها رگ را پیدا می کنند. تکنسین سوزنی را که به یک ویال متصل است وارد می کند و خون را می گیرد. آنها ممکن است یک یا چند ویال را پر کنند. نمونه خون به آزمایشگاه ارسال می شود.
تفسیر نتایج آزمایش آلبومین خون
آزمایش آلبومین اغلب بخشی از مجموعه آزمایشاتی است که عملکرد کبد و کلیه را بررسی می کند. پزشک شما به احتمال زیاد تمام نتایج آزمایش شما را بررسی می کند تا علت علائم شما را تشخیص دهد و تشخیص دقیقی انجام دهد.
مقدار معمول آلبومین سرم در خون ۳.۴ تا ۵.۴ گرم در دسی لیتر است. سطوح پایین آلبومین می تواند نشان دهنده تعدادی از شرایط سلامتی باشد ، از جمله:
- بیماری کبد
- التهاب
- شوکه شدن
- سوء تغذیه
- سندرم نفریتیک
- بیماری کرون
- بیماری سلیاک
اگر پزشک شما معتقد است سطح پایین این پروتئین در سرم به دلیل بیماری کبدی است. ممکن است آزمایشات بیشتری را برای تعیین نوع خاص بیماری کبدی تجویز کند. انواع بیماری های کبدی شامل هپاتیت، سیروز و نکروز کبدی است.
سطح بالای این پروتئین در سرم می تواند به معنی کم آبی بدن شما یا رژیم غذایی سرشار از پروتئین باشد. این آزمایش معمولا برای تشخیص کم آبی ضروری نیست.
توجه به این نکته ضروری است که نتایج بسته به آزمایشگاهی که نمونه خون شما را تجزیه و تحلیل کرده است، متفاوت است. برخی از آزمایشگاه ها از اندازه گیری های منحصر به فرد یا آزمایش نمونه های مختلف استفاده می کنند.
ادامه تفسیر نتایج
نتایج آزمایش به صورت میلی گرم در ۲۴ ساعت بررسی می شود. بطور کلی:
- کمتر از ۳۰ میلی گرم طبیعی است.
- ۳۰ تا ۳۰۰ میلی گرم نشان دهنده بیماری زودرس کلیه (میکروآلبومینوری) باشد.
- بیش از ۳۰۰ میلی گرم نشان دهنده بیماری کلیوی پیشرفته تر (ماکروآلبومینوری) است.
نتیجه آزمایش خود را با پزشک خود در میان بگذارید و دریابید که این برای شما چه معنایی دارد. اگر در ادرار بالاتر از حد طبیعی باشد. پزشک آزمایش را تکرار میکند.
عوامل متعددی می توانند باعث ایجاد نتایج ادراری بالاتر از حد انتظار شوند، مانند:
- وجود خون در ادرار (هماچوری)
- داروهای خاص
- تب
- تمرینات شدید ورزشی
- عفونت مجاری ادراری
- سایر بیماریهای کلیوی
خطرات آزمایش آلبومین خون
آزمایش سرمی آلبومین به نمونه زیادی از خون نیاز ندارد. بنابراین یک روش کم خطر محسوب می شود. با این حال، اگر یافتن رگ برای تکنسین دشوار باشد. ممکن است در حین یا بعد از دادن نمونه خون کمی ناراحتی و کبودی داشته باشید.
در صورت داشتن بیماری که ممکن است خطر خونریزی بیش از حد را افزایش دهد، همیشه باید به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از داروهای خاصی مانند داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید ممکن است باعث خونریزی بیش از حد انتظار در طول عمل شود، به آنها اطلاع دهید.
عوارض جانبی آزمایش آلبومین خون
عوارض جانبی مرتبط با این آزمایش عبارتند از:
- خونریزی یا کبودی در جایی که سوزن وارد شده است.
- تجمع خون در زیر پوست
- عفونت در محل سوراخ
آزمایش میکروآلبومین ادرار آزمایشی برای تشخیص سطوح بسیار کمی از این پروتئین در ادرار است. از این آزمایش برای تشخیص علائم اولیه آسیب کلیه در افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی هستند، استفاده می شود.
کلیه های سالم مواد زائد را از خون شما فیلتر کرده و به اجزای سالم از جمله پروتئین هایی مانند آلبومین متصل می شوند. آسیب کلیه می تواند باعث نشت پروتئین ها از طریق کلیه ها و خروج آن از بدن در ادرار شود. این پروتئین یکی از اولین پروتئین هایی است که هنگام آسیب کلیه ها نشت می کند.
این آزمایش برای افرادی که در معرض خطر بیماری کلیوی هستند. مانند افرادی که مبتلا به دیابت یا فشار خون بالا هستند، توصیه می شود.
علت انجام آزمایش آلبومین ادرار
آزمایش میکروآلبومین ادرار برای تشخیص آسیب کلیه استفاده میشود. درمان ممکن است از بیماری کلیوی پیشرفته جلوگیری کرده یا آن را به تاخیر بیندازد.
تعداد دفعاتی که به این آزمایش نیاز دارید بستگی به شرایط زمینه ای و خطر آسیب کلیوی شما دارد. مثلا:
دیابت نوع ۱
در صورت ابتلا به دیابت نوع ۱، پزشک سالی یکبار و پنج سال پس از تشخیص توصیه کند.
دیابت نوع ۲
در صورت ابتلا به دیابت نوع ۲، پزشک آزمایش را سالی یکبار بلافاصله پس از تشخیص توصیه کند.
فشار خون بالا
اگر فشار خون بالا دارید، پزشک به طور منظم این آزمایش را توصیه میکند. با پزشک خود در مورد چگونگی تکرار این آزمایش مشورت کنید. اگر میکروآلبومین ادرار بالا باشد باید آزمایش را تکرار کنید.
نمونه ادرار برای آزمایش آلبومین
در طول آزمایش، فقط باید یک نمونه ادرار به آزمایشگاه دهید.
آزمایش ادرار ۲۴ ساعته
ممکن است پزشک از شما بخواهد که تمام ادرار خود را در ظرفی ۲۴ ساعته جمع آوری کرده و برای تجزیه و تحلیل ارسال کنید.
آزمایش ادرار ناشتا
پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که اولین نمونه ادرار را صبح یا بعد از چهار ساعت عدم ادرار کردن ارائه دهید.
آزمایش تصادفی ادرار
در هر زمان می توان آزمایش ادرار تصادفی انجام داد. اما برای افزایش دقت نتایج، اغلب با آزمایش ادرار برای کراتینین ترکیب می شود. (یک محصول زائد که معمولاً توسط کلیه ها فیلتر می شود.)
نمونه ادرار به آزمایشگاه ارسال خواهد شد. پس از ارائه نمونه ادرار، می توانید بلافاصله به فعالیتهای معمول خود بازگردید.
بیماری دفع آلبومین
آلبومینوری با افزایش دفع آلبومین شناخته می شود (ACR 30-300 میلی گرم). به دفع آلبومین بالاتر از محدوده طبیعی اما زیر سطح تشخیص با آزمایش پروتئین کل اشاره دارد. آلبومینوری به شدت افزایش یافته به عنوان ماکروآلبومینوری شناخته می شود، (ACR> 300) به افزایش بالاتر آلبومین مرتبط با کاهش پیشرونده میزان فیلتراسیون گلومرولی اشاره دارد.
آلبومینوری
آلبومینوری افزایش دفع آلبومین ادراری و نشانگر آسیب کلیه است. افراد عادی مقادیر بسیار کمی پروتئین را از طریق ادرار دفع می کنند. آلبومین شایع ترین نوع پروتئین در ادرار است. همه بیماران مبتلا به CKD باید غربالگری شوند. افزایش مداوم پروتئین در ادرار (دو آزمایش مثبت بیش از ۳ ماه یا بیشتر) نشانگر اصلی آسیب کلیه است که به عنوان یک نشانگر اولیه و حساس در بسیاری از انواع بیماری های کلیوی عمل می کند.
تشخیص آلبومینوری
غربالگری در بزرگسالان مبتلا به CKD یا در معرض CKD با این آزمایش انجام میشود. نسبت آلبومین به کراتینین اولین روش ارجحیت برای تشخیص افزایش پروتئین است. روش توصیه شده برای ارزیابی آلبومینوری اندازه گیری ACR ادرار در نمونه ادرار است. ACR با تقسیم غلظت آلبومین بر میلی گرم بر غلظت کراتینین بر گرم محاسبه می شود.
کلام آخر
آلبومین سرم خون یکی از مهمترین پروتئین های موجود در جریان خون است. دقت و توجه به میزان این پروتئین در خون و عدم وجودش در ادرار در سلامت ارگانهای بدن مهم و ضروری است. در صورت مشاهده پروتئین در ادرار یا نوسان در سرم خون حتما در صدد درمان آن باشید.
