علائم و روش های درمان عفونت خون در کودکان و نوزادان

درمان عفونت خون در کودکان و نوزادان  کار بسیاری دشوار می باشد زیرا تشخیص به موقع این بیماری کار بسیار سختی است. عفونت خون یا سپسیس می تواند هر کسی را در هر زمان تحت تأثیر قرار دهد ، اما اغلب افراد مسن و بسیار جوان را تحت تأثیر قرار می دهد. در نتیجه ، کودکان ، نوزادان و به ویژه نوزادان نارس بیشتر مستعد ابتلا به عفونت خون هستند.

اگرچه گاهی اوقات به صورت نادرست مسمومیت خون نیز نامیده می شود اما عفونت خون اغلب پاسخ مرگبار بدن به عفونت است. عفونت خون میلیون ها نفر را می کشد و بدن آنها از کار می اندازد. مانند سکته مغزی یا حمله قلبی ، عفونت خون یک اورژانس پزشکی است که نیاز به تشخیص و درمان سریع دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه در ادامه مقاله با ما در نشریه جهان شیمی فیزیک همراه باشید.

عفونت خون چیست؟

عفونت خون و شوک سپتیک می تواند در نتیجه عفونت در هر نقطه از بدن مانند ذات الریه ، آنفولانزا یا عفونت های دستگاه ادراری ایجاد شود . در سراسر جهان ، یک سوم افرادی که دچار عفونت خون می شوند می میرند. بسیاری از افرادی که زنده می مانند با عوارضی  مانند اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) ، درد و خستگی مزمن ، اختلال در عملکرد اندام ها (اندام ها به درستی کار نمی کنند) و یا  قطع عضو به زندگی خود ادامه می دهند .

در ایالات متحده ، سالانه بیش از ۷۵۰۰۰ کودک دچار عفونت خون شدید می شوند. این میزان به حدود ۲۰۰ نفر در روز نیز می رسد و هر سال ۸ درصد در حال افزایش است و تقریباً ۷۰۰۰ نفر از این کودکان بر اثر عفونت خون می میرند. عفونت خون در کشورهای در حال توسعه  ، حتی یک مشکل جدی تر نیز می باشد و باعث مرگ و میر بیشتر در این کشورها  می شود.

بسیاری از کودکانی که از بیماری عفونت خون جان سالم به در می برند ، با مشکلات طولانی مدت در زندگی خود روبرو می شوند. تقریبا ۱ کودک از هر ۳ کودک (۳۴٪) که زنده می مانند ، در ۲۸ روز پس از ترخیص از بیمارستان دچار تغییرات در مهارت های شناختی می شوند. تقریباً نیمی از کودکان پس از زنده ماندن از عفونت خون ، حداقل یکبار به بیمارستان باز می گردند.

در کشورهای در حال توسعه ، تعداد بیشتری از کودکان مبتلا به عفونت خون می شوند و بسیاری از مبتلایان می میرند. عفونت خون می تواند ناشی از عفونت هایی باشد که در نتیجه شرایط غیربهداشتی هنگام تولد ایجاد می شود مثل عفونت های مادر که به نوزادان منتقل می شود یا عفونت های قابل پیشگیری که ممکن است در کشورهایی که واکسیناسیون و مراقبت های پزشکی محدودی دارند ، شایع تر باشد.

چه کسانی در معرض ابتلا به عفونت خون هستند

هنگامی که نوزادان و کودکان ، همانند بزرگسالان دچار هرگونه عفونتی می شوند ، سیستم ایمنی بدن آنها با مهاجم ، چه باکتری ، چه ویروس و چه قارچ مبارزه می کند. اما گاهی اوقات واکنش سیستم ایمنی بدن به عفونت ، می تواند از کنترل خارج شود و منجر به یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام عفونت خون شود.

عفونت خون زمانی اتفاق می افتد که واکنش بدن به عفونت موجود از دست خارج می شود و منجر به التهاب شدید در سراسر بدن می شود که به نوبه خود می تواند باعث آسیب بافتی و نارسایی اندام ها شود. هنگامی که اندام ها شروع به کار می کنند ، بدن می تواند وارد مرحله ای از عفونت خون شود که “شوک سپتیک” نامیده می شود و خطر مرگ قریب الوقوع را بوجود می آورد.

عفونت خون یک بیماری جدی در هر سنی است به ویژه برای کودکان خطرناک است ، زیرا تشخیص علائم آنها دشوارتر می باشد. اگرچه عفونت خون اطفال غیرعادی است ، اما آنقدرها هم نادر نیست. تحقیقات نشان می دهد که سالانه بیش از ۷۵۰۰۰ کودک در ایالات متحده برای عفونت خون شدید مبتلا می شوند.

عفونت خون می تواند از یک آسیب ساده به عنوان خراش عفونی روی بازو ایجاد شود ، یا می تواند در اثر یک وضعیت تهدید کننده زندگی مانند آپاندیسیت حاد ظاهر شود. همچنین کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ، مانند کودکانی که تحت درمان شیمی درمانی هستند ، می توانند به ویژه مستعد ابتلا به این بیماری باشند.

انواع عفونت خون در کودکان و نوزادان

هر کودکی ممکن است دچار عفونت خون شود. با این حال ، نوزادان نارس می توانند به این بیماری حساس تر باشند ، زیرا سیستم ایمنی بدن آنها هنوز در حال توسعه است. منظور از عفونت خون نوزادان ، نوعی عفونت خون است که در نوزادان از زمان تولد تا ۹۰ روز اول زندگی ایجاد می شود. اگر علائم در عرض شش ساعت پس از تولد ظاهر شود (عفونت خون زودرس نوزاد) ، احتمالاً عفونتی است که در دوران بارداری از مادر به فرزند منتقل شده است.

برخی از نمونه های این نوع عفونت ها شامل استرپتوکوک گروه B (GBS) و باکتری E. coli است که هر دو به طور طبیعی در واژن زنان وجود دارد. برای عفونت خون که بعد از آن زمان ایجاد می شود (که عفونت خون نوزادی دیررس نامیده می شود) ، عفونت ها معمولاً از محیط ایجاد می شوند.

در بیمارستان ها ، عفونت ها می توانند ناشی از کاتتر یا هر وسیله پزشکی دیگری باشد که برای مدتی در بدن نوزاد باقی می ماند. عفونت خون ناشی از ویروس نیز امکان پذیر است و می تواند ناشی از آدنوویروس یا انتروویروس باشد (هر دو از انواع ویروس هایی هستند که می توانند باعث بیماریهای خفیف تا شدید شوند). به طور کلی ، کودکانی که قبلاً به دلیل عفونت در بیمارستان بستری شده اند ، مانند آپاندیس یا عفونت مجاری ادراری ، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت خون قرار دارند.

عفونت خون چگونه در کودکان ایجاد می شود

 

عفونت خون نوزادان

عفونت خون نوزادان زمانی رخ می دهد که کودک در چند ماه پس از تولد (تا ۹۰ روز) دچار عفونت خون شود. اگر عفونت خون در ۲۴ ساعت پس از تولد ایجاد شود ، عفونت خون زودرس نامیده می شود. عفونت خون که پس از زایمان ایجاد می شود ، عفونت خون نوزادی دیررس نامیده می شود.

خطر ابتلا به عفونت زودرس نوزادان در موارد زیر افزایش می یابد :

• مادر در دوران بارداری دارای عفونت استرپتوکوک گروه B داشته باشد.
• نوزاد نارس به دنیا بیاید.
• کیسه آب مادر بیش از ۲۴ ساعت قبل از زایمان پاره می شود .

نوزادان  پس از تولد ، ممکن است دچار عفونت خونی نیز شوند. این شرایط خاص در صورت آلوده شدن به باکتری ، ویروس یا قارچ  اتفاق می افتد. این شرایط خاص عبارتند از:

• بودن در بیمارستان برای درمان
• قرار گرفتن در معرض افرادی که دارای عفونت های مسری هستند.

شایع ترین عفونت هایی که می توانند باعث ایجاد عفونت خون در نوزادان شوند ، عبارتند از :

• ویروس سینسیتیال تنفسی (RSV)
• سیتومگالوویروس (CMV)
• Coli
• کاندیدا
• ویروس هرپس سیمپلکس
• لیستریا مونوسیتوژنز

همچنین نوزادان و کسانی که مشکلات پزشکی دارند ، ممکن است نتوانند واکسن های دوران کودکی را در زمان های توصیه شده دریافت کنند. این امر کودکان را در برابر ابتلا به این بیماری ها ، آسیب پذیر می کند و بسیاری از این بیماری های دوران کودکی می توانند منجر به عوارض شدید مانند عفونت خون شوند. رایج ترین این بیماری ها عبارتند از :

• سرخجه (سرخک آلمانی)
• واریسلا (آبله مرغان)
• هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b (Hib)

عفونت خون در کودکان بزرگ تر

با بزرگتر شدن کودکان قرار گرفتن در معرض بیماری در مهد کودک ، رفتن به مدرسه و شرکت در فعالیت های دیگر ، می تواند افزایش یابد. برخی از این خطرات عبارتند از :

زخم های آلوده

هرگونه زخم را به درستی تمیز کرده و تمیز نگه دارید. همه ما روی پوست خود باکتری داریم ، اما وقتی وارد زخم شوند ، می تواند باعث عفونت شوند.عفونت خون شایع زخم ، توسط باکتری استافیلوکوکوس یا به طور خاص ، باکتری به نام استافیلوکوکوس اورئوس ( s. aureus ) ایجاد می شود.

باکتری ها می توانند به سادگی از طریق خراش در زانو یا آرنج یا حتی از طریق یک برش جراحی کوچک ، وارد بدن شوند. با ظهور “فوق باکتری ” یا استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) ، درمان برخی عفونت ها بسیار دشوارتر از سایرین می شود.

بیماری ها

عفونت ها می توانند به روش های دیگر نیز رخ دهند. کودکان نیز مانند بزرگسالان می توانند به بیماری هایی مانند عفونت ادراری ، عفونت گوش ، ذات الریه ، حتی مننژیت مبتلا شوند. این بیماری ها بدون درمان ،  می تواند منجر به عفونت خون شوند.

علائم و نشانه های عفونت خون در کودکان و نوزادان چیست

بخشی از دلایلی که عفونت خون می تواند به بیماری جدی در کودکان و نوزادان تبدیل شود ، این است که تشخیص زود هنگام این بیماری  در کودکان بسیار دشوار است. به عنوان مثال ، در بزرگسالان ، دو نشانه بارز عفونت خون شامل ضربان قلب سریع و فشار خون پایین است ، اما این علائم در کودکان متفاوت است.

پزشکان با اشاره به تفاوت میزان خون در زمان معین و حداکثر ظرفیت آن برای پمپاژ خون در کودکان می گوید ، که کودکان دارای ذخیره قلبی کمتری نسبت به بزرگسالان هستند و ضربان قلب آنها متفاوت است. این بدان معناست که فشار خون در کودکان ، ممکن است خیلی دیرتر در روند عفونت خون کاهش یابد.

علاوه بر اینکه تشخیص این بیماری بسیار دشوار است ، عفونت خون یک بیماری ثانویه پزشکی است که پس از عفونت اولیه ایجاد می شود و علائم این بیماری ، می تواند علائم بیماری اولیه را تقلید کند. برخی از علائم عفونت خون می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• بی حالی یا خواب آلوده بودن بیشتر از حالت عادی
• درد یا ناراحتی عمومی
• تهوع و استفراغ
• سرگیجه
• کم آبی بدن

برخلاف برخی از شرایط پزشکی که علائم ثابتی را در جمعیت عمومی ایجاد می کنند ؛ برای مثال ویروس آنفولانزا ، علائم عفونت خون می تواند بسته به بدن هر فرد متفاوت باشد و این دلیل ارزش آزمایش تشخیصی را از اهمیت بیشتری برای تشخیص این بیماری برخوردار می سازد. افرادی که از عفونت خون جان سالم به در برده اند ، اغلب می گویند که بدترین احساس را در زندگی خود داشته اند. به عنوان مثال ، آنها بدترین گلودرد زندگی خود ، بدترین درد معده و غیره را داشته اند.

عفونت خون چگونه تشخیص داده می شود

هنوز یک آزمایش تشخیص دقیق عفونت خون وجود ندارد. پزشکان و متخصصان مراقبت های بهداشتی ، از ترکیبی از آزمایشات برای جمع آوری یک تصویر کامل از عفونت خون استفاده می کنند. آنها به احتمال زیاد آزمایش خون و ادرار و همچنین آزمایش عفونت یا التهاب باکتریایی خاص را تجویز می کنند. آزمایش مایع نخاعی ، اشعه ایکس یا سونوگرافی نیز ممکن است برای تشخیص این بیماری مورد نیاز باشد.

نمونه های ادرار می توانند اطلاعاتی در مورد عفونت های دستگاه ادراری (UTI) یا مشکلات کلیوی ارائه دهند. آزمایش خون همچنین می تواند این وضعیت را برجسته کند و نشانگرهای التهاب یا مشکلات گردش خون را نشان دهد ، این نشانگر ها عبارتند از :

گلبول های سفید بالا یا پایین در خون

سطوح بالاتر از حد معمول لکوسیت ها ، معروف به گلبول های سفید خون (WBC) ، نشانه عفونت فعلی است ، در حالی که تعداد کم گلبول های سفید خون نشان می دهد که فرد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت خون قرار دارد.

اسید لاکتیک

هنگامی که اندام ها و ماهیچه ها اکسیژن کافی دریافت نمی کنند ، می توانند اسید لاکتیک را آزاد کنند. سطوح بالای اسید لاکتیک در خون می تواند ، نشان دهنده وجود عفونت خون باشد.

پروتئین واکنشی C (CRP)

بدن این نوع پروتئین را در دوره های التهابات شدید تولید می کند.

چه گزینه های درمانی برای عفونت خون در کودکان و نوزادان وجود دارد

نوزادان و کودکان مبتلا به عفونت خون ؛ به ویژه آنهایی که دچار شوک سپتیک شده اند ، معمولاً به بخش مراقبت های ویژه بیمارستان منتقل می شوند. در آنجا این کودکان تحت نظارت دقیق قرار می گیرند و ممکن است برای پشتیبانی به تجهیزات تخصصی مانند ونتیلاتور نیاز داشته باشند. علاوه بر تثبیت علائم حیاتی (مانند تنفس ، فشار خون و دمای بدن) ، پزشکان می توانند عفونت خون را با مایعات داخل وریدی ، آنتی بیوتیک ها و سایر داروها در صورت نیاز درمان کنند.

چگونه می توان از بروز عفونت خون در کودکان و نوزادان جلوگیری کرد

بهترین راه برای مبارزه با عفونت خون در نوزادان و کودکان این است که در وهله اول از بروز عفونت جلوگیری شود. به طور کلی ، چند روش برای انجام این کار وجود دارد که عبارتند از :

شستشوی مکرر دست ها : این عمل به جلوگیری از ورود میکروب ها به بدن کمک می کند. تعداد کمی از خطوط دفاعی ؛ مانند شستشوی دست برای جلوگیری از عفونت ها به خوبی مورد مطالعه و پشتیبانی قرار گرفته است .

واکسن : امروزه برخی از واکسن های توصیه شده برای نوزادان (به عنوان مثال ، واکسن دیفتری-کزاز-سیاه سرفه [DTP3] ، سرخک و فلج اطفال) به طور خاص برای جلوگیری از عفونت ها استفاده می شوند.

سرعت عمل : هرچه زودتر کودکی که دچار عفونت شده است درمان شود ، احتمال اینکه از به عفونت خون مبتلا شود ؛ بسیار کمتر می شود.

آیا عفونت خون کودکان و نوزادان به طور کامل درمان می شود

هرچه زودتر عفونت خون تشخیص داده و درمان شود ، شانس بیشتری برای بهبودی کامل در کودکان و نوزادان وجود دارد. همچنین این بهبودی بستگی به این نیز دارد ، که آیا عارضه ای در هنگام عفونت خون رخ داده است یا اینکه عفونت به مراحل بعدی پیشرفت کرده و منجر به آسیب اندامی شده است.

آیا عفونت خون در کودکان خطرناک است

عفونت خون یک اورژانس پزشکی است و نیاز به درمان اورژانسی دارد، اما اگر زود تشخیص داده شود، قابل درمان است و بیماران می توانند بهبودی کامل پیدا کنند. این بیماری زمانی رخ می دهد که بدن در حال مبارزه با عفونت است، اما به جای بهبود، شروع به آسیب رساندن به بافت ها و اندام های خود می کند. سپسیس می تواند به دنبال عفونت های باکتریایی، ویروسی یا قارچی در هر نقطه از بدن ایجاد شود و نوزادان و کودکان زیر پنج سال در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند.

در واقع عفونت خون زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بیش از حد کار کند و به اندام‌ها و بافت‌های بدن آسیب برساند. سپسیس می تواند به کلیه ها، ریه ها، مغز، قلب و سیستم لخته شدن خون که خونریزی را متوقف می کند، آسیب برساند. حتی می تواند باعث مرگ شود. با دانستن علائم سپسیس، والدین می توانند مراقبت های پزشکی را به موقع دریافت کنند تا خطر کمتری کودک آنها را تهدید کند. بهترین راه ها برای کاهش خطر سپسیس در کودکان عبارتند از:

به روز ماندن در مورد واکسیناسیون های دوران کودکی، که به محافظت از کودکان در برابر عفونت های مضر کمک می کند.

بهداشت خوب – شستن مرتب دست های فرزندتان، تمیز نگه داشتن بریدگی ها و خراش ها، به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند بطری های نوشیدنی، و دوری از افراد ناخوشایند.

مهمتر از همه، اگر کودک شما بیش از حد معمول مریض است یا بهتر نمی شود، از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است سپسیس باشد.

برای تشخیص سپسیس، پزشک درجه حرارت، ضربان قلب، ضربان تنفس و فشار خون کودک شما را کنترل می کند. فرزند شما همچنین می تواند آزمایش خون، اشعه ایکس، سونوگرافی و سی تی اسکن انجام دهد.