سرطان حنجره چیست و چه نشانه هایی دارد؟
سرطان حنجره نوعی سرطان سر و گردن است و تقریباً همه سرطان های حنجره از نوع سرطان سلول سنگفرشی هستند. سلولهای سنگفرشی سلولهای تخت و نازکی هستند که پوشش حنجره و بسیاری از قسمت های دیگر بدن را تشکیل می دهند.
حنجره برای تنفس ، صحبت و بلعیدن حیاتی است و از ورود غذا ، نوشیدنی و سایر اشیا به لوله تنفسی و ریه ها جلوگیری می کند. مراقبت و درمان این بیماری توسط متخصصان گوش ، بینی و گلو ، پرتونگاری و انکولوژیست های پزشکی، جراحان دهان و دندان و آسیب شناسان گفتاری صورت می گیرد. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.
ریسک فاکتورهای ابتلا به سرطان حنجره کدامند؟
بیماران می توانند با جلوگیری از برخی عوامل خطر ، از سرطان حنجره جلوگیری کنند. البته همه افراد مبتلا به عوامل خطر به این بیماری مبتلا نمی شوند. همچنین ، افراد بدون ریسک فاکتور شناخته شده نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند. عوامل خطر عبارتند از:
- سن ، با تشخیص بیشتر افراد بالای ۵۵ سال
- مصرف الکل
- مصرف دخانیات
- قرار گرفتن در معرض و استنشاق برخی مواد مانند آزبست ، گرد و غبار چوب ، دود رنگ و برخی مواد شیمیایی صنعتی
علائم و نشانه های سرطان حنجره
برخی از افراد هیچ علائمی را تجربه نمی کنند و برخی از علائم می توانند همزمان با سایر شرایط بروز کنند. در صورت مشاهده علائم ادامه دار ، بیمار باید به پزشک مراجعه کنند:
- تغییراتی در صدا ، مانند گرفتگی صدا
- خفگی
- دشواری در تنفس یا انسداد راه هوایی
- مشکل یا درد هنگام بلع
- گوش درد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی یا وجود توده در گردن
- خستگی
- گلودرد یا احساس گیر کردن چیزی در گلو
- کاهش وزن بدون دلیل
مراحل سرطان حنجره
مرحله بندی سرطان روشی است که پزشکان برای تعیین اندازه تومور و گسترش سرطان استفاده می کنند. مراحل سرطان حنجره شامل موارد زیر است:
- مرحله ۰ (سرطان درجا)
- مرحله I: سرطان شکل گرفته است
- مرحله II: سرطان فقط در حنجره است
- مرحله III: به گسترش سرطان از سوپراگلوت ، گلوت یا ساب گلوت بستگی دارد.
- مرحله IV: سرطان فراتر از حنجره و به نقاط دیگر در سر و گردن گسترش یافته است.
راههای تشخیص سرطان حنجره
متخصصان با تجربه برا تشخیص سرطان ارزیابی کاملی انجام می دهند که شامل موارد زیر است:
- معاینه بدنی
- بحث در مورد سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی
- بحث در مورد علائم و عوامل خطر
برای تأیید تشخیص ، پزشکان ممکن است یک یا چند آزمایش را توصیه کنند ، مانند:
لانگوسکوپی:
گاهی اوقات از یک اسکوپس (یک لوله نازک و انعطاف پذیر با دوربین روشن) استفاده می شود که از طریق بینی وارد می شود تا از نزدیک ساختار حلق مشاهده شود.
ویدئو استروبوسکوپی:
مشابه لارنگوسکوپی ، در این آزمایش با ضبط صدای حنجره در حین تولید صداهای مختلف از حنجره با دوربین فیلمبرداری استفاده می شود. از ویدئو استروبوسکوپی برای مشاهده ناهنجاری های ارتعاشی استفاده می شود که می تواند به تشخیص سرطان و تعیین اندازه و محل تومور کمک کند.
بلع باریم:
بیمار باریم مایع را می بلعد ، ماده ای که در اشعه ایکس دیده می شود و سپس عکس گرفته می شود. باریم می توانند ناهنجاری های گلو را نشان دهند و بلع را ارزیابی کنند.
اسکن توموگرافی رایانه ای:
CT از اشعه ایکس تخصصی با ماده حاجب یا بدون آن برای تولید تصاویر سه بعدی مقطعی گلو استفاده می کند.
اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI):
MRI از امواج رادیویی و یک آهنربا قوی ، با یا بدون ماده حاجب ، برای تولید تصاویر دقیق از گلو استفاده می کند. MRI همچنین می تواند نشان دهد که آیا سرطان به غدد لنفاوی گردن گسترش یافته است یا خیر.
توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) / سی تی اسکن:
با استفاده از مقادیر کم مواد رادیواکتیو و دوربین ویژه ، اسکن PET تصاویر بسیار مفصلی را تولید می کند که می تواند سلول های سرطانی را تشخیص دهد. تجهیزات ترکیبی PET و CT برای تولید تصاویر پیشرفته استفاده می شود که می تواند به تشخیص بافت غیرطبیعی سرطانی کمک کند. اسکن PET عملکردهای بدن مانند جریان خون و متابولیسم قند را نشان می دهد و سی تی اسکن اطلاعات تشریحی مفصلی را برای اندام ها ، استخوان ها ، بافت نرم و رگ های خونی فراهم می کند.
بیوپسی:
پزشکان نمونه کوچکی از بافت را که یک آسیب شناس برای حضور سرطان در زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل می کند ، تهیه می کنند. با استفاده از یک سوزن یا در حین لارنگوسکوپی ، با استفاده از یک ابزار خاص در زمینه نمونه برداری ، نمونه برداری انجام می شود.
درمان سرطان حنجره
گزینه های درمانی براساس مرحله سرطان و اندازه ، محل و شیوع آن متفاوت است. پزشکان نیز تلاش می کنند تا حدی که می شود حنجره را حفظ کنند. متداول ترین روش های درمانی جراحی و پرتودرمانی است. گزینه های درمانی زیر برای سرطان حنجره ، گاهی اوقات به صورت ترکیبی استفاده می شوند:
جراحی: بیماران مبتلا به این بیماری در مراحل اولیه ممکن است فقط به جراحی نیاز داشته باشند ، در حالی که سرطان های پیشرفته ممکن است به درمان های جامع تری پس از انجام جراحی نیاز داشته باشند ، که به عنوان درمان کمکی شناخته می شود. بسته به میزان سرطان ، گزینه های جراحی عبارتند از:
- کوردکتومی برای برداشتن تمام یا بخشی از تارهای صوتی
- برداشتن بخشی از حنجره ، که می تواند توانایی گفتگو را حفظ کند
- برداشتن کل حنجره و ایجاد شکاف جدید برای تنفس ، نیاز بیماران برای یادگیری روش جدیدی برای صحبت کردن
- تیروئیدکتومی برای برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید ، اگر سرطان در آنجا گسترش یافته باشد
- تشریح گردن برای از بین بردن یک یا چند غدد لنفاوی یا سایر بافت های گردن ، اگر سرطان در آنجا گسترش یافته باشد.
سایر روش های درمانی
پرتودرمانی:
پزشکان برای درمان سرطان از پرتودرمانی ، درمان با امواج پرانرژی مانند اشعه ایکس یا اشعه گاما استفاده می کنند. پرتودرمانی یا جراحی معمولاً اولین گزینه درمانی برای سرطان حنجره است و این روش های درمانی می توانند آن را معالجه و گاه به طور قطعی درمان کنند. پرتودرمانی می تواند سلول های سرطانی پس از جراحی را از بین ببرد و همچنین می تواند تومورهای غیر قابل جراحی را درمان کند.
شیمی درمانی:
داروهای ضد سرطان برای از بین بردن سلول های سرطانی و جلوگیری از گسترش آنها کار می کنند. گاهی اوقات بعد از پرتودرمانی یا جراحی از شیمی درمانی استفاده می شود تا سلول های سرطانی را تا حد ممکن از بین ببرند. شیمی درمانی همچنین می تواند سرطان حنجره را که به مناطق دیگر بدن گسترش یافته است (متاستاتیک) یا سرطانی را که پس از درمان دوباره عود می کند (عود) درمان کند.
ایمونوتراپی:
این نوع درمان توانایی طبیعی سیستم ایمنی بدن را برای از بین بردن سلول های سرطانی افزایش می دهد. گاهی اوقات پس از انجام جراحی یا پرتودرمانی یا برای سرطان متاستاتیک یا عودکننده از شیمی درمانی به عنوان درمان کمکی استفاده می شود.
درمان هدفمند:
برخی از داروهای ضد سرطان مشخصه خاصی از سلول سرطانی را هدف قرار می دهند که با آزمایش های تخصصی قابل تشخیص است. افرادی که سرطان های آنها دارای این ویژگی ها است ، می توانند با درمان هدفمند درمان شوند ، معمولاً در ترکیب با پرتودرمانی یا شیمی درمانی. گاهی اوقات پس از انجام جراحی یا پرتودرمانی یا برای سرطان متاستاتیک یا عودکننده ، از درمان هدفمند به عنوان درمان کمکی استفاده می کنیم.
جراحی ترمیمی:
بیماران مبتلا به سرطان حنجره پیشرفته ممکن است پس از جراحی سرطان نیاز به جراحی بازسازی داشته باشند. متخصصان جراحی پلاستیک و گوش و حلق و بینی می توانند بلع و سایر عملکردهای دهانی را برای ظاهر طبیعی گلو و گردن بازیابی کنند.
برای بیمارانی که تحت پرتودرمانی سرطان حنجره هستند ، انجام هرگونه کار دندانپزشکی را قبل از درمان توصیه می کنیم. پرتودرمانی باعث کند شدن روند بهبودی می شود و می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند که پزشک در رابطه با آن به شما توضیحاتی ارائه خواهد داد.
