دیسپرس کننده (دیسپرسانت) یا پخش کننده چیست؟ قیمت فروش دیسپرسانت (Dispersant)
دیسپرس کننده یا دیسپرسانت افزودنی های روان کننده هستند که به جلوگیری از تشکیل لجن، فیلم و دیگر رسوبات روی سطوح کمک می کنند. این عوامل پراکنده به روغن های روان کننده مورد استفاده در موتورهای خودرو اضافه می شوند تا از تجمع رسوبات لاک مانند بر روی دیواره سیلندر جلوگیری کنند و مانع تجمع باقیمانده ها شوند. دیسپرس کننده ها افزودنی های ضروری در روغن موتور برای تمیز نگه داشتن موتور هستند. آنها هم در محیط های آبی و هم در محیط های غیر آبی کار می کنند.
دیسپرس کننده ها همچنین در مخلوط های بتن برای کاهش مصرف آب و حفظ خاصیت اسلامپ (جریان) ثابت استفاده می شوند. این امر بتن را در برابر نفوذ آب قوی تر و مقاوم تر می کند.
پراکنده کننده ها در حفاری نفت به شکستن جامدات یا مایعات به صورت ذرات ریز یا قطرات کمک می کنند. یک دیسپرسنت نفت ممکن است مخلوطی از سورفکتانت ها و حلال های مرتبط باشد که به شکستن نفت به قطرات ریز در پی نشت آن کمک می کند. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.
دیسپرس کننده چیست
دیسپرسنت ها از دو جزء اصلی سورفکتانت و حلال تشکیل شده اند. مولکول های سورفکتانت از یک بخش اولئوفیل (با جاذبه نسبت به روغن) و یک قسمت آبدوست (با جاذبه نسبت به آب) تشکیل شده اند. حلال، سورفکتانت ها را در سطح مشترک روغن/آب منتقل و توزیع می کند، جایی که کشش سطحی را کاهش داده و اجازه می دهد تا قطرات کوچک روغن از لکه جدا شوند. اگرچه قطرات بزرگتر ممکن است به سطح برگردند، اما بیشتر آنها در حالت تعلیق باقی می مانند.
پراکنده کننده یا یک ترکیب فعال غیر سطحی یا یک ماده فعال است که به یک سوسپانسیون، معمولا مخلوط، اضافه می شود تا جداسازی ذرات را افزایش دهد و از نشست یا جمع شدن آن جلوگیری کند. پراکنده ها ممکن است از یک یا چند سورفکتانت تشکیل شده باشند، اما ممکن است به شکل گاز نیز باشند.
دیسپرس کننده ها عمدتا در نفت و روغن های دیزل سنگین استفاده می شوند. آنها همچنین در روغن موتور، سوخت هواپیما و بسیاری از روان کننده های دنده و همچنین بتن و مواد شوینده استفاده می شوند. دیسپرس کننده ها همچنین به عنوان عوامل پخش کننده، نرم کننده یا فوق روان کننده شناخته می شوند.
تفاوت دیسپرسانت و سورفاکتانت
اثر یک دیسپرسانت اضافه کردن بار به ذرات (به عنوان مثال کریستالیت ها) است تا آنها را از هم جدا نگه دارد این امر از رشد پایدار کریستال جلوگیری می کند. پخش کننده های آلی شامل ترکیبات آلی فسفره و پلی الکترولیت ها هستند. عوامل فعال سطحی یا سورفاکتانت ها ممکن است به عنوان عوامل مرطوب کننده موثر یا امولسیون کردن آلاینده ها به سیستم اضافه شوند تا آنها را در حالت تعلیق نگه دارند تا اینکه اجازه رسوب بر روی سطح انتقال حرارت را بدهند.
برنامه های تصفیه برای مقابله با تشکیل رسوب و تبلور عموما شامل مخلوطی از مواد افزودنی است به طوری که طیف گسترده ای از فعالیت انجام می شود و ممکن است علاوه بر این شامل مواد شیمیایی کنترل خوردگی و بیوسیدها باشد. هر سیستم دارای ویژگی های منحصربه فردی خواهد بود و نیاز به «تطبیق» برنامه برای برآوردن نیازهای خاص آن سیستم است.
طبقه بندی دیسپرس کننده یا دیسپرسانت
دیسپرسنت ها با فرمولاسیون های مختلفی ساخته می شوند و کارایی آنها متفاوت است. آزمایش هایی ممکن است برای رتبه بندی اثربخشی یک ماده پراکنده نسبت به دیگری برای یک روغن خاص انجام شود. پخش کننده ها بر اساس نسل و نوع آنها طبقه بندی می شوند.
اولین نسل از محصولات، که در دهه ۱۹۶۰ معرفی شدند، مشابه پاک کننده های صنعتی و چربی زدا با سمیت آبی بالا بودند. دیسپرس کننده‌های نسل اول دیگر در پاسخ به نشت نفت استفاده نمی شوند.
پراکنده کننده های نسل دوم که پراکنده کننده های نوع I نیز نامیده می شوند، به صراحت برای درمان نشت نفت در دریا با اسپری کردن از یک قایق طراحی شده اند. آنها حاوی یک حلال هیدروکربنی با محتوای آروماتیک کم یا بدون و معمولا ۱۵ تا ۲۵ درصد سورفکتانت هستند. این پخش کننده های نسل دوم به صورت رقیق نشده استفاده شوند.
پخش کننده های نسل سوم حاوی ترکیبی از دو یا چند سورفکتانت با گلیکول و حلال های تقطیر نفت سبک هستند. رایج ترین سورفکتانت های مورد استفاده غیر یونی و آنیونی هستند. غلظت سورفکتانت با حلال بین ۲۵ تا ۶۵ درصد است و بیشتر از محصولات نوع I است.
انواع دیسپرس کننده یا دیسپرسانت
به طورکلی دو نوع عمده پراکنده کننده وجود دارد:
نوع متعارف
پخش کننده های معمولی مخلوطی از حلال های هیدروکربن های غیر معطر هستند و بیشتر برای پاکسازی خطوط ساحلی استفاده می شوند. آنها در زمان استفاده بدون رقیق استفاده می شوند و مقدار دوز این نوع پخش کننده بین ۳۰-۱۰۰٪ / مقدار نشت روغن نگه داشته می شود.
نوع کنسانتره
پخش کننده غلیظ از محبوبیت بیشتری برخوردار است زیرا کار با آن و مقابله با محصولات غلیظ بسیار آسان تر است. این پخش کننده از مخلوطی از اکسیژن ها مانند گلیکول و هیدروکربن های غیر معطر تشکیل شده است.
آنها را می توان پس از رقیق کردن استفاده کرد، اما جدیدترین پراکنده کننده های غلیظ (نسل سوم) را می توان به صورت رقیق نشده در کشتی و همچنین در هواپیما استفاده کرد. دوز پخش کننده های غلیظ به طور چشمگیری به ۵-۱۵٪ از مقدار پخش کننده/روغن کاهش می یابد.
بایو دیسپرسانت
پراکنده کننده های زیستی یا بایو دیسپرسانت مواد شیمیایی سورفکتانتی هستند که کشش سطحی را کاهش داده و به نفوذ مواد شیمیایی به رسوبات و بیوفیلم کمک می کنند. شل کردن و پراکندگی آنها در آب به حل شدن بسیاری از مواد و آلودگی های ناخواسته کمک می کند.
دیسپرسنت نفتی
در صورت استفاده مناسب، پراکنده کننده ها می توانند یک استراتژی موثر برای پاسخ به نشت نفت باشند. آنها قادرند به سرعت مقادیر قابل توجهی نفت را از سطح دریا با انتقال آن به ستون آب که در آنجا توسط فرآیندهای طبیعی تجزیه می شود، از سطح دریا خارج کنند.
بدین ترتیب مزایای زیست محیطی و اقتصادی قابل توجهی را می توان به دست آورد، به ویژه زمانی که سایر تکنیک های واکنش در دریا به دلیل شرایط آب و هوایی یا در دسترس بودن منابع محدود شده باشند. با این حال، مانند سایر روش های واکنش، پراکنده کننده‌ها نیز محدودیت های خود را دارند و باید ویژگی های روغن در حال تصفیه، شرایط آب و هوایی و دریا و حساسیت‌های محیطی را در نظر گرفت.
دیسپرسنت نفتی زمانی اتفاق می افتد که امواج سطحی را بشکنند و به قطراتی تبدیل شوند که در ستون آب معلق می شوند. افزودن مواد پراکنده برای تسریع این روند طبیعی در نظر گرفته شده است.
پراکنده ها را می توان با روش های مختلفی استفاده کرد. به طور کلی، اسپری مواد پراکنده از شناورها و هواپیماهای کوچک یا هلیکوپترها برای درمان نشت های کوچک تر و مناطق نزدیک به ساحل مناسب تر است. هواپیماهای چند موتوره بزرگ برای رسیدگی به نشت های بزرگ دریایی بهترین تجهیزات را دارند. کلید پراکندگی شیمیایی موفقیت آمیز، توانایی هدف قرار دادن ضخیم ترین قسمت لکه نفتی به موقع است، قبل از اینکه هوازدگی باعث شود که مواد پراکنده دیگر موثر نباشند.
ملاحظات زیست محیطی دیسپرس کننده یا دیسپرسانت
در بسیاری از موارد، ارزیابی متوازن از مزایای خالص زیست محیطی و اقتصادی استفاده از پراکنده ها با مشورت مقامات ملی، قبل از استفاده ضروری است. به عنوان مثال، در یک نشت نفتی مشخص منافع حاصل از استفاده از مواد پراکنده برای محافظت از امکانات ساحلی، پرندگان دریایی و حیات دریایی جزر و مدی ممکن است بر معایبی مانند پتانسیل آلودگی موقت ذخایر ماهی بیشتر باشد. با این حال، برای یک سناریوی دیگر اثرات بالقوه نفت پراکنده بر منابعی مانند صخره های مرجانی، آب گیرها یا مناطق تخم ریزی ماهی ممکن است به این معنی باشد که استفاده از مواد پراکنده توصیه نمی‌شود.
در حالی که استفاده از مواد پراکنده کننده می تواند به عنوان راهی برای به حداقل رساندن اثرات بالقوه نفت بر منابع حساس تلقی شود، گاهی اوقات به عنوان افزودن یک آلاینده ناخواسته دیگر به محیط زیست دیده می شود. این مواد ممکن است برای جانوران و گیاهان دریایی سمی باشند.
تصمیم در مورد استفاده یا عدم استفاده از پراکنده کننده ها به ندرت واضح است و باید بین مزایا و محدودیت های گزینه های مختلف پاسخ موجود، اولویت های متناقض برای محافظت از منابع مختلف در برابر آسیب آلودگی و مقرون به صرفه بودن، تعادل برقرار کرد. برنامه ریزی اضطراری دقیق به این فرآیند تصمیم گیری کمک می کند.
نشان داده شده است که مواد پراکنده و نفت پراکنده اثرات منفی قابل توجهی بر زندگی دریایی از ماهی گرفته تا مرجان و پرندگان دارند. پراکنده کننده ها محصولات تجزیه سمی را از نفت آزاد می کنند که به تنهایی یا در ترکیب با قطرات نفت و مواد شیمیایی پراکنده کننده می تواند برای زندگی دریایی مضرتر از روغن تصفیه نشده کند. هم اثرات کوتاه مدت و هم درازمدت پراکنده کننده ها بر زندگی دریایی به اندازه کافی آزمایش نشده است.
محدودیت های دیسپرس کننده یا دیسپرسانت
دیسپرس کننده‌ها تأثیر کمی روی روغن های بسیار چسبناک دارند، زیرا تمایل دارند قبل از نفوذ حلال، روغن را در آب جاری کنند. آنها همچنین برای برخورد با امولسیون های چسبناک (موس) یا روغن هایی که نقطه ریزش نزدیک یا بالاتر از دمای محیط دارند، مناسب نیستند. حتی روغن هایی که می توانند پراکنده شوند در ابتدا پس از مدتی (معمولا چند ساعت تا چند روز) مقاوم می شوند زیرا فرآیندهای هوازدگی روغن را چسبناک تر می کند.
دیسپرس کننده یا دیسپرسانت مواد شیمیایی هستند که روی یک لکه نفتی سطحی اسپری می شوند تا نفت را به قطرات کوچکتری تجزیه کنند و به راحتی با آب مخلوط شوند. پراکنده کننده ها مقدار روغن ورودی به محیط را کاهش نمی دهند، بلکه اثرات نشت را به زیر آب می برند. در حالی که مواد پراکنده باعث می شود نشت نفت کمتر قابل مشاهده باشد، مواد پراکنده و نفت پراکنده در زیر سطح اقیانوس برای حیات دریایی خطرناک هستند.
به طور خلاصه، پراکنده کننده ها ابزارهای بی ضرری برای پاکسازی نیستند اما مزیت اصلی دیسپرس کننده یا دیسپرسانت این است که استفاده از آنها می تواند از آلودگی اکوسیستم های ساحلی با لکه های بزرگ نفت جلوگیری کند.
کاربرد دیسپرس کننده یا دیسپرسانت
عوامل پخش کننده (پراکنده کننده ها) ترکیبات شیمیایی هستند که جداسازی یا پخش محلول های سوسپانسیون را تسهیل می کنند و از ته نشین شدن یا انعقاد ذرات موجود در محلول جلوگیری می کنند. علاوه بر این، عوامل پراکنده همچنین ویسکوزیته پراکندگی یا خمیر را کاهش می دهند و جریان صاف و خواص پراکندگی را تسهیل می کنند.
اکثر عوامل پراکنده بر پایه پلی اکریلات ها، پلی اترها، پلی سوربات و غیره هستند. کاربردهای مختلف به فرمولاسیون های متفاوتی نیاز دارند، بنابراین از مواد شیمیایی مختلفی در فرمولاسیون عوامل پراکنده استفاده می شود. دیسپرسنت ها برای سیستم‌های مبتنی بر آب و سیستم های مبتنی بر حلال برای عملکرد و کاربردهای مناسب فرمول بندی متفاوتی دارند.
عوامل پراکنده با کیفیت بالا برای انجام عملیات کارآمد و موثر در صنعت نفت و گاز استفاده می شود. همچنین، صنعت به مقدار زیادی از آنها نیاز دارد تا بتواند تقاضای افزایش یافته در بخش انرژی را تامین کند. آنها در سیالات حفاری برای جلوگیری از ورود سیالات سازند به داخل چاه استفاده می شوند.
عوامل پخش کننده مواد شیمیایی هستند که حاوی سورفکتانت ها و یا ترکیبات حلال هستند که باعث شکستن روغن نفتی به قطرات کوچک می شوند. در حفاری نفت، این قطرات در آب پراکنده می شوند. سپس در آنجا تحت فرآیندهای طبیعی مانند امواج و جریان ها قرار می گیرند که به تجزیه بیشتر آنها کمک می کند.
عوامل پراکنده در طیف گسترده ای از صنایع مانند رنگ و پوشش، ساخت و ساز، تصفیه آب و نفت و گاز استفاده می شود. تمایل رو به رشد به سمت سیستم های آب و رشد در بخش صنعتی، استفاده از رنگ ها و پوشش های با کیفیت بالا را با مقادیر زیادی از عوامل پراکنده برتر تسریع کرده است.
عوامل پراکنده کننده نقش حیاتی در صنعت داروسازی دارند. آنها نقش مهمی در تهیه سیستم های مختلف دارورسانی دارند. برای تهیه ترکیباتی که به طور کامل در یک محیط آبی محلول نیستند، عمدتا از عوامل پخش کننده قابل تحمل دارویی برای افزایش حلالیت استفاده می شود.
فروش دیسپرس کننده
عوامل پخش کننده مواد شیمیایی هستند که حاوی سورفکتانت ها و یا ترکیبات حلال هستند. مزایای ارائه شده از نظر اقتصادی و کنترل انتشار، عوامل پراکنده را برای هر فرآیند یا کاربرد در صنعت مهم کرده است. عوامل پراکنده مورد استفاده در صنعت ساخت و ساز بیشترین سهم بازار را به دلیل پیشرفت سریع در زیرساخت ها و نوسازی در اقتصادهای مختلف به خود اختصاص می دهند.
بازار عامل پراکنده با پذیرش گسترده در صنایع مختلف مصرف نهایی مانند رنگ و پوشش، ساخت و ساز، داروسازی و غیره هدایت می شود. عوامل دیسپرس کننده در فرمولاسیون های پراکندگی بسیار مهم هستند که استفاده از آن را در فرمولاسیون های مختلف پراکندگی تقویت می کند. بازار عامل پخش کننده به دلیل پذیرش زیاد عوامل پخش کننده کم کف در صنعت رنگ و پوشش برای ایجاد فرمولاسیون پایدار در حین ساخت کنسانتره رنگدانه هدایت می شود.
در نشت نفت، از مواد پراکنده برای پراکنده کردن مولکول های بزرگ نفت به ذرات کوچک استفاده می شود که به محافظت از زیستگاه دریایی کمک می کند. این پراکنده ها با استفاده از قایق ها و هواپیماهای مخصوص اسپری می شوند.
بر اساس نوع سورفکتانت، بازار آنها به آنیونی، کاتیونی و غیر یونی تقسیم می شود. بر اساس صنایع مصرف نهایی، بازار به رنگ، جوهر و پوشش، ساختمان و ساختمان، داروسازی، مواد شیمیایی کشاورزی، مواد شوینده و کالاهای مصرفی، کاغذ و خمیر کاغذ، نفت و گاز و غیره تقسیم می‌شود.
از نقطه نظر جغرافیایی، بازار فروش دیسپرس کننده به آمریکای شمالی، اروپا، آسیا و اقیانوسیه، آمریکای لاتین و خاورمیانه و آفریقا طبقه بندی می شود.
