قرص و کپسول لوودوپا بی: موارد مصرف و عوارض جانبی
لوودوپا بی برای درمان علائم بیماری پارکینسون و علائم مشابه پارکینسون که ممکن است پس از آنسفالیت (تورم مغز) یا آسیب به سیستم عصبی ناشی از مسمومیت با مونوکسید کربن یا مسمومیت با منگنز ایجاد شود، استفاده می شود. علائم پارکینسون، از جمله لرزش، سفتی، و کندی حرکت، به دلیل کمبود دوپامین، یک ماده طبیعی که معمولا در مغز یافت می شود، ایجاد می شود. لوودوپا بی در دسته ای از داروها به نام عوامل سیستم عصبی مرکزی قرار دارد. با تبدیل شدن به دوپامین در مغز عمل می کند.
لوودوپا بی یک پیش ساز دوپامین است که در مدیریت بیماری پارکینسون، اغلب در ترکیب با کاربیدوپا، و همچنین سایر شرایط مرتبط با پارکینسونیسم استفاده می شود.
نشریه جهان شیمی فیزیک از داروهای متعددی مقالات خوب و کاملی منتشر کرده است. فاموتیدین، ستیریزین، سروتونین، اندورفین، آدرنالین و دگزامتازون از مقالات این نشریه است. در این مطلب شما را با قرص لوودوپا بی آشنا میکنیم.
قرص لوودوپا بی برای چیست
لوودوپا بی یک پیش داروی دوپامین است که به دلیل توانایی آن در عبور از سد خونی-مغزی بر روی بیماران مبتلا به پارکینسون تجویز می شود. لوودوپا بی می تواند در دو طرف سد خونی مغزی به دوپامین متابولیزه شود و بنابراین با یک مهارکننده دوپا دکربوکسیلاز مانند کاربیدوپا برای جلوگیری از متابولیسم تا زمانی که از سد خونی مغزی عبور کرده است تجویز می شود.
لوودوپا بی پس از عبور از سد خونی مغزی به دوپامین متابولیزه می‌شود و سطوح پایین درون‌زای دوپامین را برای درمان علائم پارکینسون تکمیل می‌کند. اولین محصول دارویی توسعه یافته که توسط FDA تایید شد. یک محصول ترکیبی لوودوپا بی و کاربیدوپا به نام Sinemet بود که تایید شد.
اشکال مصرفی قرص لوودوپا بی
لوودوپا بی به تنهایی به عنوان یک پودر استنشاقی خوراکی فرموله شده است که برای درمان متناوب دوره‌های خاموش در بیماران پارکینسونی که قبلا با کاربیدوپا و لوودوپا بی لیبل درمان میشوند، تجویز می‌شود. لوودوپا بی معمولا به عنوان یک قرص خوراکی با یک مهارکننده دوپا دکربوکسیلاز محیطی فرموله می شود که برای درمان بیماری پارکینسون، پارکینسونیسم پس از انسفالیت و پارکینسونیسم علامتی به دنبال مسمومیت با مونوکسید کربن یا مسمومیت با منگنز نشان داده شده است.
فارماکودینامیک لوودوپا بی
لوودوپا بی قادر است از سد خونی مغزی عبور کند در حالی که دوپامین نیست. افزودن یک مهارکننده دوپا دکربوکسیلاز محیطی از تبدیل لوودوپا بی به دوپامین در محیط جلوگیری می کند تا لوودوپا بی بیشتری بتواند به سد خونی مغزی برسد. لوودوپا بی پس از عبور از سد خونی مغزی به دوپامین تبدیل می شود.
مکانیسم عمل لوودوپا بی
لوودوپا بی از راه های مختلف از سد خونی مغزی عبور می کند، دکربوکسیله می شود و دوپامین را تشکیل می دهد. این دوپامین مکمل نقشی را ایفا می کند که دوپامین درون زا به دلیل کاهش غلظت طبیعی قادر به انجام آن نیست و گیرنده های دوپامینرژیک را تحریک می کند.
جذب لوودوپا بی
لوودوپا بی استنشاقی خوراکی در عرض ۰.۵ ساعت به حداکثر غلظت می رسد و فراهمی زیستی آن بیش از ۷۰ درصد قرص لوودوپا بی رهش فوری با یک مهارکننده دوپا دکربوکسیلاز محیطی مانند کاربیدوپا یا بنسرازید است.
اتصال به پروتئین لوودوپا بی
اتصال لوودوپا بی به پروتئین های پلاسما ناچیز است.
متابولیسم لوودوپا بی
لوودوپا بی یا توسط دکربوکسیلاز به دوپامین تبدیل می شود یا توسط کاتکول-متیل ترانسفراز متیله به ۳-متیل دوپا تبدیل می شود. ۳-متیل دوپا نمی تواند به دوپامین متابولیزه شود. هنگامی که لوودوپا بی به دوپامین تبدیل می شود، از طریق فرآیندهای متابولیکی مختلف به متابولیت های سولفاته یا گلوکورونید شده، اپی نفرین یا اسید هومووانیلیک تبدیل می شود. متابولیت های اولیه عبارتند از ۳،۴-دی هیدروکسی فنیل استیک اسید (۱۳-۴۷٪) و اسید هومووانیلیک (۲۳-۳۹٪).
مسیر حذف لوودوپا بی
پس از ۴۸ ساعت، ۰.۱۷٪ از دوز خوراکی در مدفوع، ۰.۲۸٪ بازدم و ۷۸.۴٪ در ادرار بازیابی می شود.
نیمه عمر لوودوپا بی
نیمه عمر لوودوپا بی خوراکی ۵۰ دقیقه است، اما هنگامی که با یک مهارکننده دوپا دکربوکسیلاز محیطی ترکیب شود، نیمه عمر به ۱.۵ ساعت افزایش می یابد.
لوودوپا بی به صورت داخل وریدی در بیماران مسن ۱۴.۲ میلی لیتر در دقیقه بر کیلوگرم و در بیماران جوانتر ۲۳.۴ میلی لیتر در دقیقه بر کیلوگرم از بین می رود. هنگامی که کاربیدوپا داده شد، کلیرانس لوودوپا بی در بیماران مسن ۵.۸ میلی لیتر در دقیقه بر کیلوگرم و در بیماران جوان ۹.۳ میلی لیتر در دقیقه بر کیلوگرم بود.
عوارض جانبی لوودوپا بی
لوودوپا بی و کاربیدوپا ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. شامل:
- سرگیجه
- از دست دادن اشتها
- اسهال
- دهان خشک
- درد دهان و گلو
- یبوست
- تغییر در حس چشایی
- فراموشی یا سردرگمی
- عصبی بودن
- کابوس ها
- مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب
- سردرد
- ضعف
برخی از عوارض جانبی می تواند جدی باشد. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، با پزشک تماس بگیرید:
- حرکات غیرمعمول یا کنترل نشده دهان، زبان، صورت، سر، گردن، بازوها و پاها
- ضربان قلب سریع، نامنظم یا تپنده
- افزایش تعریق
- درد قفسه سینه
- افسردگی
- افکار مرگ یا خودکشی
- توهم (دیدن چیزهایی یا شنیدن صداهایی که وجود ندارند)
- تورم صورت، گلو، زبان، لب ها، چشم ها، دست ها، پاها، مچ پا یا پایین ساق پا
- گرفتگی صدا
- مشکل در بلع یا تنفس
- کندوها
- ضعف، بی حسی یا از دست دادن حس در انگشتان یا پاها
- زهکشی، قرمزی، تورم، درد یا گرما در ناحیه اطراف لوله PEG-J شما (اگر از لوودوپا بی و سوسپانسیون کاربیدوپا استفاده می کنید)
- مدفوع سیاه و قیرانی
- خون قرمز در مدفوع
- تب
- درد شکم
- حالت تهوع
- استفراغ
- استفراغ خونی
- استفراغی شبیه تفاله قهوه.
هیچ داده به راحتی در دسترس برای استفاده از لوودوپا بی در بارداری وجود ندارد. این دارو ممکن است پرولاکتین را کاهش دهد و با شیردهی تداخل کند. اما اطلاعات محدودی برای نشان دادن این اثر وجود دارد. لوودوپا بی در شیر مادر وجود دارد و بنابراین قبل از تجویز لوودوپا بی برای مادران شیرده باید اثرات بالقوه شیردهی در حین مصرف لوودوپا بی را در نظر گرفت. در حال حاضر اطلاعات کافی در مورد ایمنی و اثربخشی استفاده از این دارو در بیماران کودکان وجود ندارد. بیماران بالای ۶۵ سال بیشتر احتمال دارد عوارض جانبی مرتبط با مصرف لوودوپا بی را تجربه کنند.
بهترین زمان مصرف قرص لوودوپا بی
ترکیب لوودوپا بی وکاربیدوپا به صورت یک قرص معمولی، یک قرص متلاشی کننده خوراکی، یک قرص طولانی رهش (طولانی اثر) و یک کپسول طولانی رهش (طولانی اثر) خوراکی ارائه می شود. ترکیب لوودوپا بی و کاربیدوپا همچنین به‌عنوان یک سوسپانسیون (مایع) از طریق لوله لوله‌ای که از طریق پوست و دیواره معده با جراحی وارد می‌شود) یا گاهی از طریق یک لوله بینی-ژژونال به معده داده می‌شود. لوله را با استفاده از یک پمپ تزریق مخصوص داخل بینی و پایین تا معده وارد کنید.
قرص های معمولی و خوراکی متلاشی کننده معمولا سه یا چهار بار در روز مصرف می شوند. قرص با رهش طولانی معمولا دو تا چهار بار در روز مصرف می شود. کپسول طولانی رهش معمولا سه تا پنج بار در روز مصرف می شود. سوسپانسیون معمولا به صورت دوز صبحگاهی (به صورت انفوزیون در مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه) و سپس به صورت دوز مداوم (به صورت انفوزیون بیش از ۱۶ ساعت داده می شود) و دوزهای اضافی حداکثر هر ۲ ساعت یک بار در صورت نیاز برای کنترل خود تجویز می شود. لوودوپا بی و کاربیدوپا را تقریبا هر روز در زمان های مشابه مصرف کنید. این دارو و کاربیدوپا را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. قرص های طولانی رهش را کامل ببلعید. نجوید یا له نکنید.
نحوه مصرف لوودوپا بی
کپسول های طولانی رهش را کامل ببلعید. آنها را نجوید، تقسیم نکنید یا له نکنید. اولین دوز روزانه از کپسول طولانی رهش را ۱ تا ۲ ساعت قبل از غذا مصرف کنید. اگر در بلع مشکل دارید، می‌توانید کپسول طولانی‌مدت را با احتیاط باز کنید، کل محتویات آن را روی ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری (۱۵ تا ۳۰ میلی‌لیتر) سس سیب بپاشید و بلافاصله مخلوط را مصرف کنید.
برای مصرف قرص متلاشی کننده خوراکی، قرص را با دست خشک از بطری خارج کرده و بلافاصله آن را در دهان خود قرار دهید. قرص به سرعت حل می شود و می توان آن را با بزاق قورت داد. برای قورت دادن قرص های متلاشی کننده نیازی به آب نیست.
اگر از لوودوپا بی به ترکیب این دارو و کاربیدوپا تغییر می‌دهید، دستورالعمل‌های پزشک خود را دنبال کنید. احتمالا به شما گفته می شود که حداقل ۱۲ ساعت پس از آخرین دوز لوودوپا بی صبر کنید تا اولین دوز لوودوپا بی و کاربیدوپا را مصرف کنید.
پزشک شما ممکن است شما را با دوز کم لوودوپا بی و کاربیدوپا شروع کند و به تدریج دوز قرص معمولی یا خوراکی را در صورت نیاز هر روز یا یک روز در میان افزایش دهد. پزشک ممکن است پس از ۳ روز در صورت نیاز دوز قرص یا کپسول طولانی رهش را به تدریج افزایش دهد.
نحوه استفاده از سوسپانسیون لوودوپا بی
برای مصرف سوسپانسیون، پزشک یا داروساز به شما نشان می دهد که چگونه از پمپ برای دادن دارو استفاده کنید. سوسپانسیون لوودوپا بی و کاربیدوپا در یک کاست یکبار مصرف برای اتصال به پمپ ارائه می شود که مقدار دارویی را که در طول انفوزیون دریافت می کنید کنترل می کند. قبل از استفاده، کاست حاوی دارو را از یخچال خارج کنید و اجازه دهید به مدت ۲۰ دقیقه در دمای اتاق بماند. از کاست استفاده مجدد یا بیش از ۱۶ ساعت استفاده نکنید.
کاست را در پایان انفوزیون دور بیندازید، حتی اگر هنوز حاوی دارو باشد. هنگامی که شروع به مصرف سوسپانسیون این دارو و کاربیدوپا می کنید، پزشک دوز انفوزیون صبحگاهی و مداوم و احتمالا دوز سایر داروهای بیماری پارکینسون را تنظیم می کند تا علائم شما را به بهترین نحو کنترل کند. معمولا حدود ۵ روز طول می کشد تا به دوز ثابت سوسپانسیون برسید، اما ممکن است دوزهای شما بسته به پاسخ مداوم شما به دارو، به مرور زمان نیاز به تغییر مجدد داشته باشند.
دوز تجویز شده شما از سوسپانسیون توسط پزشک در پمپ شما برنامه ریزی می شود. دوز یا تنظیمات پمپ خود را تغییر ندهید مگر اینکه پزشکتان به شما گفته باشد که این کار را انجام دهید. مراقب باشید که لوله شما پیچ خورده، گره خورده یا مسدود نشود زیرا این امر بر مقدار دارویی که دریافت می کنید تأثیر می گذارد.
لوودوپا بی و بیماری پارکینسون
لوودوپا بی و کاربیدوپا بیماری پارکینسون را کنترل می کنند اما آن را درمان نمی کنند. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا شما فواید کامل لوودوپا بی و کاربیدوپا را احساس کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا ادامه دهید.
بدون مشورت با پزشک، مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا را قطع نکنید. اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو و کاربیدوپا را متوقف کنید، ممکن است به یک سندرم جدی مبتلا شوید که باعث تب، سفت شدن عضلات، حرکات غیرعادی بدن و گیجی می شود.
پزشک احتمالا دوز شما را به تدریج کاهش خواهد داد. اگر پزشک به شما بگوید که مصرف لوودوپا بی و سوسپانسیون کاربیدوپا را متوقف کنید، یک متخصص مراقبت های بهداشتی لوله شما را برمی دارد. خودتان لوله را خارج نکنید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا
اگر به این دارو و کاربیدوپا هر داروی دیگر یا هر یک از ترکیبات موجود در قرص ها، کپسول ها یا سوسپانسیون لوودوپا بی و کاربیدوپا حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
اگر فنلزین (ناردیل) یا ترانیل سیپرومین (پارنات) مصرف می کنید یا در ۲ هفته گذشته مصرف آنها را متوقف کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. احتمالا پزشک به شما خواهد گفت که از لوودوپا بی و کاربیدوپا استفاده نکنید.
به پزشک و داروساز خود هر یک از موارد زیر را حتما ذکر کنید: داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین، آنتی هیستامین ها، قرص آهن و ویتامین های حاوی آهن؛ ایزوکاربوکسازید (مارپلان)؛ ایزونیازید، داروهای فشار خون بالا، بیماری روده تحریک پذیر، بیماری روانی، بیماری حرکت، حالت تهوع، زخم، یا مشکلات ادراری؛ متوکلوپرامید، سایر داروها برای بیماری پارکینسون؛ پاپاورین (پاابید)؛ فنی توئین، قرص های خواب آور؛ تترابنازین و آرام بخش ها پزشک ممکن است نیاز به تغییر دوز داروهای شما داشته باشد یا شما را به دقت از نظر عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.
اقدامات احتیاطی دیگر قبل از مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا
اگر مبتلا به گلوکوم، ملانوم (سرطان پوست)، یا رشد پوستی که تشخیص داده نشده است یا تا به حال داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک به شما بگوید که از لوودوپا بی و کاربیدوپا استفاده نکنید.
اگر مشکلات هورمونی دارید یا قبلا داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید. آسم؛ آمفیزم؛ بیماری روانی؛ دیابت؛ زخم معده؛ حمله قلبی؛ ضربان قلب نامنظم؛ یا بیماری عروق خونی، قلب، کلیه، کبد یا ریه. اگر از لوودوپا بی و سوسپانسیون کاربیدوپا استفاده می کنید، در صورتی که جراحی معده، مشکلات عصبی، فشار خون پایین یا غش کرده اید یا تا به حال انجام داده اید، به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر باردار یا در حال شیردهی هستید به پزشک اطلاع دهید. اگر در حین مصرف این دارو و کاربیدوپا باردار شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر جراحی می کنید، از جمله جراحی دندان، به پزشک یا دندانپزشک بگویید که لوودوپا بی و کاربیدوپا مصرف می کنید.
هشدار در مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا
باید بدانید که این دارو و کاربیدوپا ممکن است باعث خواب آلودگی شما شوند یا باعث شوند که در طول فعالیت های روزانه روزانه خود به طور ناگهانی به خواب بروید. تا زمانی که متوجه نشدید دارو بر شما تاثیر می گذارد، رانندگی نکنید، ماشین آلات کار نکنید، در ارتفاعات کار نکنید، یا در فعالیت های بالقوه خطرناک شرکت نکنید.
هشدارهای دیگر در مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا
باید بدانید که برخی از افرادی که داروهایی مانند لوودوپا بی و کاربیدوپا مصرف می کردند، دچار مشکلات قمار یا سایر امیال شدید یا رفتارهایی شدند که برای آنها اجباری یا غیرعادی بود، مانند افزایش میل یا رفتارهای جنسی. اطلاعات کافی وجود ندارد که بگوییم آیا افراد به دلیل مصرف دارو یا دلایل دیگر دچار این مشکلات شده اند. اگر میل به قمار دارید که کنترل آن دشوار است، میل شدید دارید یا نمی توانید رفتار خود را کنترل کنید، با پزشک خود تماس بگیرید. این خطر را به اعضای خانواده خود بگویید تا حتی اگر متوجه نشدید که قمار یا هر اصرار شدید یا رفتار غیرعادی شما مشکل ساز شده است، با پزشک تماس بگیرید.
باید بدانید که در حین مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا، بزاق، ادرار یا عرق شما ممکن است به رنگ تیره (قرمز، قهوه ای یا سیاه) تبدیل شود. این بی ضرر است، اما لباس شما ممکن است لکه شود.
باید بدانید که این دارو و کاربیدوپا ممکن است باعث سرگیجه، سبکی سر و غش در هنگام بلند شدن خیلی سریع از حالت دراز کشیدن شوند. زمانی که برای اولین بار مصرف لوودوپا بی و کاربیدوپا را شروع می کنید، این حالت بیشتر دیده می شود. برای جلوگیری از این مشکل، به آرامی از رختخواب بلند شوید و چند دقیقه قبل از ایستادن پاهای خود را روی زمین بگذارید.
اگر به فنیل کتونوری PKU، یک بیماری ارثی که در آن رژیم غذایی خاصی برای جلوگیری از عقب ماندگی ذهنی باید رعایت شود) دارید، باید بدانید که قرص های خوراکی حاوی آسپارتام هستند که سبب سنتز فنیل آلانین میشوند.
فراموشی در مصرف لوودوپا بی
دوز فراموش شده قرص معمولی، قرص خوراکی، قرص طولانی رهش (طولانی اثر) یا کپسول طولانی رهش (طولانی اثر) را به محض یادآوری مصرف کنید. اگر زمان مصرف دوز بعدی است. برنامه منظم را ادامه دهید. برای جبران دو برابر نکنید.
اگر از انفوزیون روده ای این دارو و کاربیدوپا استفاده می کنید و پمپ انفوزیون را برای مدت کوتاهی (کمتر از ۲ ساعت) جدا می کنید. به غیر از قطع عادی شبانه، از پزشک خود بپرسید که آیا باید قبل از قطع پمپ از دوز اضافی استفاده کنید یا خیر. اگر پمپ انفوزیون بیش از ۲ ساعت قطع شد، با پزشک خود تماس بگیرید. احتمالا به شما توصیه می شود که این دارو و کاربیدوپا را از طریق خوراکی مصرف کنید، در حالی که از سوسپانسیون استفاده نمی کنید.
روش نگهداری لوودوپا بی
این دارو را در ظرفی محکم نگهداری کنید. آن را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت اضافی (نه در حمام) نگهداری کنید. کاست های حاوی لوودوپا بی و سوسپانسیون انترال کاربیدوپا را در یخچال در کارتن اصلی خود و دور از نور نگهداری کنید. سوسپانسیون را منجمد نکنید.
داروهای غیر ضروری باید به روش های خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمی توانند آنها را مصرف کنند. با این حال، نباید این دارو را داخل توالت بریزید. درعوض، بهترین راه برای دور انداختن داروهایتان از طریق یک برنامه بازپس گیری دارو است.
