قرص زیملیدین (zimeldine) برای چیست؟

خواندن این مطلب 7 دقیقه زمان میبرد

قرص زیملیدین یکی از اولین مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین است. به عنوان یک داروی ضد افسردگی با نام‌های تجاری زیملدین، نورمود و زلمید به بازار عرضه شد. قرص زیملیدین در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ توسط آروید کارلسون، که در آن زمان برای شرکت سوئدی Astra AB کار می کرد، توسعه یافت.

قرص زیملیدین در سراسر جهان به دلیل موارد جدی، گاهی کشنده، نوروپاتی مرکزی و/یا محیطی معروف به سندرم گیلن باره و به دلیل یک واکنش حساسیت مفرط عجیب که شامل بسیاری از اندام‌ها از جمله اگزانتم پوست، علائم شبه آنفولانزا، آرترالژیا و گاهی ائوزینوفیلی می‌شود، ممنوع شده است. . علاوه بر این، قرص زیملیدین باعث افزایش افکار خودکشی در میان بیماران افسرده شد.

فلوکستین، پاروکستین و سرترالین از داروهای ضد افسردگی هستند که در نشریه جهان شیمی فیزیک مقالات کاملی از آن منتشر شده است. اما در این مقاله در مورد قرص زیملیدین اطلاعاتی در اختیارتان قرار میدهیم.

فهرست مطالب

قرص زیملیدین چیست

قرص زیملیدین با نام‌ تجاری Zimeldine، Normud، Zelmid اولین داروهای ضد افسردگی است. مهارکننده بازجذب سروتونین SSRI است. یک پیریدیل‌آل آمین است. با داروهای ضد افسردگی از نظر ساختاری تفاوت دارد.

در حالی که قرص زیملیدین دارای مشخصات ایمنی بسیار مطلوبی بود. در عرض یک سال و نیم پس از معرفی، گزارش‌های موردی نادری از سندرم گیلن باره منتشر شد. به نظر ‌رسید ناشی از این دارو باشد و سازنده این دارو را از بازار خارج کرد. پس از قطع این دارو، فلووکسامین و فلوکستین (مشتق شده از آنتی هیستامین دیفن هیدرامین) و سایر SSRI ها جایگزین شد.

مکانیسم عمل زیملیدین

نحوه عمل قرص زیملیدین مهار بازجذب قوی سروتونین از شکاف سیناپسی است. بر روی گیرنده های پس سیناپسی عمل نمی شود.

کاربرد قرص زیملیدین

قرص زیملیدین توسط Montplaisir و Godbout گزارش شد که در سال ۱۹۸۶ برای کاتاپلکسی بسیار مؤثر است. قرص زیملیدین قادر به بهبودی کاتاپلکسی بدون ایجاد خواب آلودگی در طول روز بود.

فعل و انفعالات قرص زیملیدین

با مصرف قرص زیملیدین احتمال واکنش های شدید یا تهدید کننده زندگی ممکن است.

فارماکودینامیک قرص زیملیدین

قرص زیملیدین اولین داروی ضد افسردگی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین بود. این یک پیریدیل آلی آمین است که از نظر ساختاری با سایر داروهای ضد افسردگی متفاوت است.

مکانیسم عمل قرص زیملیدین

تصور می‌شود که اثرات ضد افسردگی قرص زیملیدین با مهار جذب سروتونین توسط نورون CNS مرتبط است. قرص زیملیدین بازجذب سروتونین را در پمپ بازجذب سروتونین غشای عصبی مسدود می‌کند و عملکرد سروتونین را روی گیرنده‌های ۵HT1A تقویت می‌کند. SSRI ها نسبت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای با میل ترکیبی کمتری به گیرنده های هیستامین، استیل کولین و نوراپی نفرین متصل می شوند.

افسردگی چیست

افسردگی (اختلال افسردگی اساسی) یک بیماری شایع و جدی پزشکی است که بر احساس شما، طرز تفکر و نحوه عمل شما تاثیر منفی می گذارد. خوشبختانه قابل درمان نیز هست. افسردگی باعث احساس غم و اندوه و/یا از دست دادن علاقه به فعالیت هایی می شود که زمانی از آن لذت می بردید. این می تواند منجر به انواع مشکلات عاطفی و جسمی شود و می تواند توانایی شما را برای عملکرد در محل کار و خانه کاهش دهد.

علائم افسردگی

علائم افسردگی از خفیف تا شدید متفاوت است. شامل موارد زیر است:

احساس غمگینی یا داشتن خلق و خوی افسرده
از دست دادن علاقه یا لذت به فعالیت هایی که زمانی از آن لذت می بردید
تغییرات در اشتها: کاهش یا افزایش وزن بی ارتباط با رژیم غذایی
مشکل در خوابیدن یا خواب زیاد
از دست دادن انرژی یا افزایش خستگی
افزایش فعالیت بدنی بی هدف (مثلا ناتوانی در نشستن، قدم زدن، دست زدن) یا حرکات یا تکلم آهسته (این اعمال باید آنقدر شدید باشد که توسط دیگران قابل مشاهده باشد)
احساس بی ارزشی یا گناه
مشکل در تفکر، تمرکز یا تصمیم گیری
افکار مرگ یا خودکشی

علائم باید حداقل دو هفته طول بکشد و باید نشان دهنده تغییر در سطح عملکرد قبلی شما برای تشخیص افسردگی باشد.

همچنین، شرایط پزشکی (به عنوان مثال، مشکلات تیروئید، تومور مغزی یا کمبود ویتامین) می توانند علائم افسردگی را تقلید کنند، بنابراین مهم است که علل عمومی پزشکی را رد کنید.

افسردگی از هر ۱۵ بزرگسال (۷/۶ درصد) در هر سال یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. و از هر شش نفر یک نفر (۱۶.۶%) در دوره ای از زندگی خود افسردگی را تجربه می کند. افسردگی به طور متوسط، اولین بار در اواخر دوران نوجوانی تا اواسط ۲۰ سالگی ایجاد میشود. زنان بیشتر از مردان مبتلا می شوند. یک سوم زنان یک دوره افسردگی را تجربه می کنند. هنگامی که بستگان درجه اول (والدین/فرزندان/خواهر و برادر) افسردگی دارند، درجه بالایی از وراثت (تقریبا ۴۰٪) وجود دارد.

تفاوت افسردگی با غم یا اندوه

افسردگی با غم یا اندوه / سوگ متفاوت است.

مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل یا پایان دادن به یک رابطه تجربیاتی هستند که تحمل آن برای فرد دشوار است. طبیعی است که احساس غم و اندوه در واکنش به چنین موقعیت هایی ایجاد شود. کسانی که از دست دادن را تجربه می کنند اغلب ممکن است خود را افسرده توصیف کنند.

اما غمگین بودن با افسردگی یکسان نیست. روند سوگواری برای هر فردی طبیعی و منحصر به فرد است و برخی از ویژگی های افسردگی مشابه را دارد. هم غم و هم افسردگی ممکن است شامل غم و اندوه شدید و کناره گیری از فعالیت های معمولی باشد. آنها همچنین از جنبه های مهم متفاوت هستند.

غم و اندوه و افسردگی می توانند با هم وجود داشته باشند برای برخی افراد، مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل یا قربانی یک حمله فیزیکی یا یک فاجعه بزرگ می تواند منجر به افسردگی شود. هنگامی که غم و اندوه و افسردگی همزمان اتفاق می افتند، اندوه شدیدتر است. بیشتر از غم بدون افسردگی طول می کشد. تمایز غم و اندوه و افسردگی مهم است. به افراد در کمک و درمان کمک میکند.

عوامل خطر برای افسردگی

افسردگی هر کسی را متاثر میکند. حتی فردی که به نظر می رسد در شرایط نسبتا ایده آل زندگی می کند.

عوامل متعددی در افسردگی نقش دارد:

بیوشیمی: تفاوت در مواد شیمیایی مغز به افسردگی کمک میکند.

ژنتیک: افسردگی در خانواده ایجاد میشود. اگر یک دوقلو همسان افسردگی دارد. دیگری ۷۰ درصد به این بیماری مبتلا میشود.

شخصیت: افرادی که اعتماد به نفس پایین دارند. تحت استرس قرار می گیرند یا بدبین میشوند. در معرض افسردگی قرار دارند.

عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض خشونت، بی توجهی، فقر ممکن است افراد افسرده شوند.

افسردگی چگونه درمان می شود

افسردگی قابل درمان است. بین ۸۰ تا ۹۰ درصد از افراد مبتلا به افسردگی در نهایت به خوبی به درمان پاسخ می دهند. تقریبا همه بیماران تا حدودی از علائم خود تسکین می یابند.

قبل از تشخیص یا درمان، پزشک باید ارزیابی کامل و معاینه فیزیکی انجام دهد. در برخی موارد، ممکن است آزمایش خون انجام شود تا اطمینان حاصل شود که افسردگی به دلیل یک وضعیت پزشکی مانند مشکل تیروئید یا کمبود ویتامین نیست (برگشت علت پزشکی علائم مشابه افسردگی را کاهش می دهد). تاریخچه پزشکی و خانوادگی و همچنین عوامل فرهنگی و محیطی را با هدف رسیدن برای تشخیص و برنامه ریزی یک دوره درمان بررسی می کند.

داروها: شیمی مغز ممکن است به افسردگی افراد کمک کند و ممکن است در درمان آنها موثر باشد. به همین دلیل، داروهای ضد افسردگی ممکن است برای کمک به اصلاح ساختار شیمیایی مغز تجویز شوند. این داروها آرام بخش، بالا یا آرام بخش نیستند. آنها عادت ساز نیستند. به طور کلی داروهای ضد افسردگی هیچ اثر محرکی بر افرادی که افسردگی را تجربه نمی کنند ندارند.

داروهای ضد افسردگی ممکن است در یک یا دو هفته اول مصرف بهبودی ایجاد کنند، اما ممکن است فواید کامل آن برای دو تا سه ماه مشاهده نشود. اگر بیمار بعد از چند هفته بهبودی کمی داشته باشد یا هیچ بهبودی نداشته باشد، روانپزشک او می تواند دوز دارو را تغییر دهد یا یک داروی ضد افسردگی دیگر اضافه یا جایگزین کند. در برخی شرایط، سایر داروهای روانگردان ممکن است مفید باشند. مهم است که در صورت عدم تاثیر دارو یا بروز عوارض جانبی به پزشک خود اطلاع دهید.

روانپزشکان میگویند بیماران تا شش ماه پس از بهبودی به مصرف دارو باید ادامه دهند. درمان نگهدارنده طولانی‌مدت ممکن است برای کاهش خطر اپیزودهای بعدی برای افراد خاص در معرض خطر پیشنهاد شود.

روان درمانی یا گفتار درمانی

روان درمانی: روان درمانی یا «گفتار درمانی» گاهی به تنهایی برای درمان افسردگی خفیف استفاده می شود. برای افسردگی متوسط تا شدید، روان درمانی همراه با داروهای ضد افسردگی است. درمان شناختی رفتاری CBT در درمان افسردگی موثر است. CBT شکلی از درمان است که بر حل مشکل در زمان حال متمرکز است. CBT به فرد کمک می کند تا تفکر تحریف شده/منفی را با هدف تغییر افکار و رفتارها تشخیص دهد تا به چالش ها به شیوه ای مثبت تر پاسخ دهد.

روان درمانی ممکن است فقط فرد را شامل شود، اما می تواند شامل دیگران نیز شود. خانواده یا همسر می تواند به حل مسائل کمک کند. گروه درمانی مبتلایان به بیماری های مشابه در یک محیط گرد هم می تواند به بیمار کمک کند تا آموزش ببیند دیگران به چه صورت در موقعیت های مشابه زندگی میکنند.

بسته به درجه افسردگی، درمان چند هفته طول میکشد. در بسیاری از موارد، بهبود قابل توجهی در ۱۰ تا ۱۵ جلسه ایجاد می شود.

الکتروشوک درمانی

الکتروشوک درمانی ECT یک روش درمانی پزشکی است. معمولا برای بیماران مبتلا به افسردگی شدید شدید که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند اختصاص داده شده است. این شامل یک تحریک الکتریکی مختصر مغز در زمانی است که بیمار تحت بیهوشی است. یک بیمار به طور معمول دو تا سه بار در هفته و در مجموع ۶ تا ۱۲ درمان ECT دریافت می کند. معمولاً توسط تیمی از متخصصان پزشکی آموزش دیده از جمله روانپزشک، متخصص بیهوشی و پرستار یا دستیار پزشک مدیریت می شود. ECT از دهه ۱۹۴۰ مورد استفاده قرار گرفته است. سالها تحقیق منجر به پیشرفت های عمده و به رسمیت شناختن اثربخشی آن به عنوان یک جریان اصلی و نه آخرین راه حل، شده است.

تغییر روند زندگی

تعدادی از کارها وجود دارد که افراد می توانند برای کمک به کاهش علائم افسردگی انجام دهند. ورزش منظم به احساس مثبت و بهبود خلق و خو کمک زیادی می کند. داشتن خواب با کیفیت کافی و به طور منظم، خوردن یک رژیم غذایی سالم (یک داروی افسردگی) نیز می تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند.

افسردگی یک بیماری است. با تشخیص و درمان مناسب، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به افسردگی بر آن غلبه خواهند کرد. اگر علائم افسردگی را دارید. به پزشک یا روانپزشک مراجعه کنید. این شروعی برای رسیدگی به نیازهای سلامت روان شماست.