قرص و کپسول آزیترومایسین (Azithromycin): کاربرد و عوارض جانبی آن
قرص و کپسول آزیترومایسین در دسته ای از داروها به نام آنتی بیوتیک های ماکرولید قرار دارد. مانع از رشد باکتری ها می شود. آزیترومایسین برای درمان انواع مختلف عفونت های ناشی از باکتری ها مانند عفونت های تنفسی، عفونت های پوستی، عفونت گوش، عفونت چشم و بیماری های مقاربتی استفاده می شود.
آزیترومایسین برای درمان برخی عفونت های باکتریایی مانند برونشیت، پنومونی، بیماری های مقاربتی و عفونت گوش، ریه، سینوس ها، پوست، گلو و اندام های تناسلی هم استفاده می شود. آزیترومایسین همچنین برای درمان یا پیشگیری از عفونت منتشر شده مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس نوعی عفونت ریه که اغلب افراد مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی را تحت تاثیر قرار می دهد، تجویز می شود.
آنتی بیوتیک هایی مانند آزیترومایسین برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی موثر نیستند. در نشریه جهان شیمی فیزیک در مورد استامینوفن، فلوکستین، سیتالوپرام، قرص مولتی ویتامین مینرال، نیستاتین، دگزامتازون مطالب خوبی منتشر شده است. در این مقاله شما را با دارو آزیترومایسین آشنا میکنیم.
کلاس دارویی آزیترومایسین
آزیترومایسین متعلق به یک کلاس دارویی به نام آنتی بیوتیک های ماکرولید است. آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که برای درمان عفونت های ناشی از باکتری استفاده می شوند. هر آنتی بیوتیک فقط در برابر عفونت های ناشی از انواع خاصی از باکتری ها عمل می کند. بنابراین کلاس ها و انواع مختلفی از آنتی بیوتیک ها وجود دارد. دسته ای از داروها گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند.
آنتی بیوتیک های ماکرولید برای درمان عفونت هایی مانند گلودرد استرپتوکوکی، سیفلیس، بیماری لایم و عفونت های تنفسی استفاده می شوند. آنها همچنین برای درمان عفونت های ناشی از ارگانیسم هایی به نام مایکوپلاسما استفاده می شوند. می تواند باعث بیماری هایی مانند ذات الریه شود. سایر آنتی بیوتیک های ماکرولید موجود در ایالات متحده کلاریترومایسین و اریترومایسین هستند.
اشکال مصرفی آزیترومایسین
آزیترومایسین یک داروی تجویزی است. به صورت زیر موجود است:
- قرص خوراکی
- سوسپانسیون خوراکی
- قطره چشم
- داخل وریدی
آزیترومایسین چیست
آزیترومایسین یک آنتی بیوتیک ماکرولید وسیع الطیف با نیمه عمر طولانی و درجه نفوذ بالای بافتی است. در ابتدا توسط FDA در سال ۱۹۹۱ تایید شد. آزیترومایسین زیرگروه آزالیدهای ماکرولیدها است. حاوی یک حلقه ۱۵ عضوی با نیتروژن جایگزین شده با متیل به جای گروه کربونیل است. موقعیت روی حلقه آگلیکون، که امکان جلوگیری از متابولیسم آن را فراهم می کند. این امر آزیترومایسین را از سایر انواع ماکرولیدها متمایز می کند.
قرص خوراکی آزیترومایسین هم به عنوان داروی ژنریک و هم به عنوان داروی مارک تجاری موجود است. نام تجاری: Zithromax
آزیترومایسین به صورت قرص و سوسپانسیون عرضه می شود. هر دو از راه خوراکی مصرف می شوند. همچنین به صورت قطره چشم و همچنین به صورت داخل وریدی که توسط پزشک تزریق می شود.
عمدتا برای درمان عفونت های تنفسی، روده ای و ادراری تناسلی استفاده می شود. ممکن است به جای سایر ماکرولیدها برای برخی از عفونت های مقاربتی و روده استفاده شود. از نظر ساختاری با اریترومایسین مرتبط است.
فارماکودینامیک آزیترومایسین
ماکرولیدها رشد باکتری را با مهار سنتز و ترجمه پروتئین متوقف می کنند. عفونت های باکتریایی را درمان می کنند.
مکانیسم عمل آزیترومایسین
باکتری ها برای تکثیر به فرآیند خاصی از سنتز پروتئین نیاز دارند که توسط پروتئین های ریبوزومی فعال می شود. دارو سنتز پروتئین باکتریایی را با مهار مرحله transpeptidation/translocation و با مهار مونتاژ زیرواحد ریبوزومی ۵s متوقف میکند. این امر منجر به کنترل عفونتهای باکتریایی مختلف میشود. زیرواحد ریبوزومی ۵s میل ترکیبی قوی ماکرولیدها، از جمله آزیترومایسین، برای ریبوزوم های باکتریایی، با فعالیت های ضد باکتریایی طیف وسیع آنها مطابقت دارد.
آزیترومایسین در pH پایین بسیار پایدار است. نیمه عمر سرمی طولانی تری به آن می دهد و غلظت آن را در بافت ها در مقایسه با اریترومایسین افزایش می دهد.
فراهمی زیستی آزیترومایسین
فراهمی زیستی آزیترومایسین پس از مصرف خوراکی ۳۷ درصد است. جذب غذا تحت تاثیر قرار نمی گیرد. اعتقاد بر این است که جذب ماکرولید در روده ها توسط انتقال دهنده های خروجی گلیکوپروتئین انجام می شود. شناخته شده توسط ژن ABCB1 4 کدگذاری می شود.
توزیع آزیترومایسین
پس از تجویز خوراکی، آزیترومایسین به طور گسترده در بافت هایی با حجم توزیع ظاهری حالت ثابت ۱/۳۱ لیتر بر کیلوگرم توزیع می شود. غلظت آزیترومایسین به طور قابلتوجهی در بافتها اندازهگیری شده است. ریهها، لوزهها و پروستات اندامهایی هستند که میزان جذب آزیترومایسین بالا را نشان دادهاند.
این دارو در داخل ماکروفاژها و پلیمورفونوکلئوسیتها متمرکز شده است. امکان فعالیت مؤثر علیه کلامیدیا تراکوماتیس را فراهم میکند. مطالعات in vivo نشان میدهد که غلظت در فاگوسیتها ممکن است به توزیع آزیترومایسین در بافتهای ملتهب کمک کند.
اتصال آزیترومایسین به پروتئین
اتصال آزیترومایسین به پروتئین سرم در انسان متفاوت است. از ۵۱% در ۰.۰۲ گرم در میلی لیتر به ۷% در ۲ گرم در میلی لیتر کاهش می یابد.
متابولیسم آزیترومایسین
مطالعات in vitro و in vivo برای ارزیابی متابولیسم آزیترومایسین انجام نشده است. اما این دارو توسط کبد حذف می شود.
مسیر حذف آزیترومایسین
دفع صفراوی آزیترومایسین عمدتا به عنوان داروی بدون تغییر، راه اصلی دفع است. در طی یک دوره ۱ هفته ای، تقریبا ۶٪ از دوز تجویز شده به صورت داروی بدون تغییر در ادرار یافت می شود.
نیمه عمر آزیترومایسین
نیمه عمر حذف نهایی: ۶۸ ساعت
آزیترومایسین و کرونا
در مارس ۲۰۲۰، یک مطالعه کوچک توسط دولت فرانسه برای بررسی درمان کرونا با ترکیبی از آزیترومایسین و داروی ضد مالاریا هیدروکسی کلروکین انجام شد. نتایج مثبت بود، همه بیمارانی که این ترکیب را مصرف میکردند طی ۶ روز پس از درمان از نظر ویروسی درمان شدند، با این حال، مطالعات بزرگتری مورد نیاز است.
نحوه مصرف آزیترومایسین ۵۰۰ برای کرونا
آزیترومایسین ۵۰۰ به عنوان بخشی از ترکیب درمانی احتمالی برای کرونا مورد مطالعه قرار گرفته است. این بیماری ناشی از کروناویروس جدید است. مشخص نیست که آیا این دارو برای درمان کرونا مؤثر است یا خیر، و FDA برای این استفاده تایید نکرده است. آزیترومایسین نباید برای پیشگیری یا درمان کرونا استفاده شود مگر اینکه در یک کارآزمایی بالینی استفاده شود.
آزیترومایسین برای کودکان
این دارو با تجویز پزشک اطفال برای کودکان مصرف شود.
دوز مصرفی آزیترومایسین
همه دوزهای ممکن و اشکال دارویی ممکن است در اینجا گنجانده نشود. دوز و تعداد دفعات دارو وابسته به موارد زیر است:
- سن شما
- وضعیت تحت درمان
- وضعیت شما چقدر شدید است
- سایر شرایط پزشکی که دارید
- نحوه واکنش شما به اولین دوز
ژنریک: آزیترومایسین
فرم: قرص خوراکی
۲۵۰ میلی گرم، ۵۰۰ میلی گرم، ۶۰۰ میلی گرم
برای برونشیت
مقدار مصرف بزرگسالان (سن ۱۸ سال و بالاتر)
دوز معمولی ۵۰۰ میلی گرم یک بار در روز به مدت ۳ روز است. پزشک شما همچنین ممکن است ۵۰۰ میلی گرم را به صورت تک دوز در روز ۱ و سپس ۲۵۰ میلی گرم یک بار در روز در روزهای ۲ تا ۵ تجویز کند.
برای سینوزیت
مقدار مصرف بزرگسالان (سن ۱۸ سال و بالاتر)
دوز معمول: ۵۰۰ میلی گرم یک بار در روز به مدت ۳ روز.
مقدار مصرف کودک (از ۶ ماه تا ۱۷ سال)
دوز معمول: ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن یک بار در روز به مدت ۳ روز.
دوز (سنین ۰ تا کمتر از ۶ ماه)
این دارو در کودکان کمتر از ۶ ماه نباید مصرف شود.
برای عفونت های پوست
مقدار مصرف بزرگسالان (سن ۱۸ سال و بالاتر)
پزشک شما ممکن است ۵۰۰ میلی گرم را در یک دوز واحد در روز ۱، و سپس ۲۵۰ میلی گرم یک بار در روز در روزهای ۲ تا ۵ تجویز کند.
برای اورتریت و دهانه رحم
مقدار مصرف بزرگسالان (سنین ۱۸ سال و بالاتر)
اگر عفونت شما ناشی از سوزاک نباشد، معمولا یک دوز ۱ گرمی مصرف می کنید. اگر عفونت سوزاک را درمان می کنید، معمولا یک دوز ۲ گرمی مصرف می کنید.
برای بیماری زخم تناسلی
مقدار مصرف بزرگسالان (سن ۱۸ سال و بالاتر)
پزشک معمولا یک دوز ۱ گرمی را تجویز می کند.
برای عفونت حاد گوش میانی
مقدار مصرف کودک (از ۶ ماه تا ۱۷ سال)
دوز معمولی ۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت تک دوز یا ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن یک بار در روز به مدت ۳ روز است. همچنین ممکن است پزشک ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن را در روز ۱ تجویز کند و سپس ۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن را در روزهای ۲ تا ۵ تجویز کند.
دوز (سنین ۰ تا کمتر از ۶ ماه)
این دارو در کودکان کمتر از ۶ ماه نباید مصرف شود.
برای پنومونی اکتسابی از جامعه
مقدار مصرف بزرگسالان (سن ۱۸ سال و بالاتر)
پزشک شما ممکن است ۵۰۰ میلی گرم را در یک دوز واحد در روز ۱، و سپس ۲۵۰ میلی گرم یک بار در روز در روزهای ۲ تا ۵ تجویز کند.
مقدار مصرف کودک (از ۶ ماه تا ۱۷ سال)
برای کودکان ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن در روز اول مصرف می شود. سپس ۵ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن را یک بار در روز در روزهای ۲ تا ۵ مصرف می کنند.
دوز کودک (سنین ۰ تا کمتر از ۶ ماه)
این دارو در کودکان کمتر از ۶ ماه نباید مصرف شود.
برای بیماری مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس
مقدار مصرف بزرگسالان (سن ۱۸ سال و بالاتر)
برای درمان، دوز معمولی ۶۰۰ میلی گرم یک بار در روز است که همراه با داروی اتامبوتول مصرف می شود.
برای پیشگیری، ۱۲۰۰ میلی گرم یک بار در هفته.
برای فارنژیت یا التهاب لوزه
مقدار مصرف بزرگسالان (سن ۱۸ سال و بالاتر)
پزشک شما ممکن است ۵۰۰ میلی گرم را در یک دوز واحد در روز ۱، و به دنبال آن ۲۵۰ میلی گرم یک بار در روز در روزهای ۲ تا ۵ تجویز کند.
مقدار مصرف کودک (۲ تا ۱۷ سال)
دوز معمول: ۱۲ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن یک بار در روز به مدت ۵ روز.
دوز کودک (سنین ۰ تا کمتر از ۲ سال)
این دارو برای این بیماری در کودکان زیر ۲ سال نباید استفاده شود.
قبل از مصرف آزیترومایسین
اگر به آزیترومایسین حساسیت دارید یا اگر به آن حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید:
- شما تا به حال دچار زردی یا مشکلات کبدی ناشی از مصرف آزیترومایسین شده اید.
- حساسیت به کلاریترومایسین، اریترومایسین یا تلیترومایسین.
برای اطمینان از بی خطر بودن آزیترومایسین برای شما، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
- بیماری کبد
- بیماری کلیوی
- میاستنی گراویس
- اختلال ریتم قلب
- سطوح پایین پتاسیم در خون شما
- سندرم QT طولانی (در شما یا یکی از اعضای خانواده)
اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. مشخص نیست که آیا آزیترومایسین وارد شیر مادر می شود یا می تواند به نوزاد شیرده آسیب برساند. اگر به نوزادی شیر می دهید به پزشک خود اطلاع دهید.
زمان مصرف آزیترومایسین
آزیترومایسین را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید. دوز و طول درمان ممکن است برای هر نوع عفونت یکسان نباشد. شما ممکن است بیشتر اشکال آزیترومایسین را با یا بدون غذا مصرف کنید. سوسپانسیون خوراکی طولانی رهش را با معده خالی، حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا مصرف کنید.
برای استفاده از بسته تک دوز سوسپانسیون خوراکی: بسته را باز کرده و دارو را در ۲ اونس آب بریزید. این مخلوط را هم بزنید و بلافاصله تمام آن را بنوشید. برای استفاده بعدی ذخیره نکنید. برای اطمینان از دریافت کل دوز، ۲ اونس دیگر آب به همان لیوان اضافه کنید، به آرامی بچرخانید و بلافاصله بنوشید.
سوسپانسیون خوراکی رهش طولانی استفاده نشده را در عرض ۱۲ ساعت دور بیندازید. هر گونه سوسپانسیون با انتشار فوری را که استفاده نشده است را در عرض ۱۰ روز دور بیندازید.
درست قبل از اندازه گیری دوز، سوسپانسیون خوراکی را به خوبی تکان دهید. داروی مایع را با سرنگ دوز ارائه شده یا با قاشق یا فنجان مخصوص اندازه گیری دوز اندازه گیری کنید. اگر دستگاه اندازهگیری دوز ندارید، از داروساز خود بخواهید که آن را اندازهگیری کند.
از این دارو برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید. نادیده گرفتن دوزها نیز ممکن است خطر ابتلا به عفونت های بیشتر مقاوم به آنتی بیوتیک ها را افزایش دهد. آزیترومایسین عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی کند.
طریقه مصرف کپسول آزیترومایسین ۲۵۰
کپسول آزیترومایسین ۲۵۰ به صورت قرص، سوسپانسیون طولانی رهش و سوسپانسیون خوراکی عرضه می شود. قرص ها و سوسپانسیون (زیتروماکس) معمولا با یا بدون غذا یک بار در روز به مدت ۱ تا ۵ روز مصرف می شوند. زمانی که برای پیشگیری از عفونت استفاده می شود. قرص آزیترومایسین معمولا با یا بدون غذا یک بار در هفته مصرف می شود. سوسپانسیون طولانی رهش معمولا با معده خالی (حداقل ۱ ساعت قبل یا ۲ ساعت بعد از غذا) به عنوان یک نوبت مصرف می شود.
برای کمک به یادآوری مصرف آزیترومایسین، آن را هر روز تقریبا در همان زمان مصرف کنید. دستورالعمل نسخه را به دقت دنبال کنید. از پزشک بخواهید هر قسمتی متوجه نمی شوید، توضیح بدهد. آزیترومایسین را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. از مصرف بیشتر یا کمتر از تجویز پزشک، مصرف نکنید.
قبل از هر بار مصرف مایع را خوب تکان دهید تا دارو به طور یکنواخت مخلوط شود. برای اندازه گیری مقدار صحیح دارو از یک قاشق دوز، سرنگ خوراکی یا پیمانه اندازه گیری استفاده کنید. پس از مصرف دوز کامل دارو، دستگاه اندازه گیری را با آب بشویید.
روش مصرف آزیترومایسین ۲۵۰
اگر پودر آزیترومایسین را به صورت سوسپانسیون (زیتروماکس) در بسته بندی تک دوز ۱ گرمی دریافت می کنید، ابتدا باید قبل از مصرف دارو آن را با آب مخلوط کنید. محتویات بسته ۱ گرمی را با ۱/۴ فنجان (۶۰ میلی لیتر) آب در یک لیوان مخلوط کرده و بلافاصله تمام محتویات آن را مصرف کنید. ۱/۴ فنجان (۶۰ میلی لیتر) آب اضافی را به همان لیوان اضافه کنید، مخلوط کنید و تمام محتویات را مصرف کنید تا مطمئن شوید که کل دوز را دریافت می کنید.
اگر سوسپانسیون طولانی رهش آزیترومایسین را به صورت پودر خشک دریافت می کنید. ابتدا باید قبل از مصرف دارو آب را به بطری اضافه کنید. بطری را با فشار دادن روی درپوش و چرخاندن آن باز کنید. ۱/۴ فنجان (۶۰ میلی لیتر) آب را اندازه بگیرید و به بطری اضافه کنید. در بطری را محکم ببندید و خوب تکان دهید تا مخلوط شود. از سوسپانسیون طولانی رهش آزیترومایسین ظرف ۱۲ ساعت پس از دریافت آن از داروخانه یا پس از افزودن آب به پودر استفاده کنید.
اگر یک ساعت پس از مصرف آزیترومایسین استفراغ کردید، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک به شما خواهد گفت که آیا نیاز به دوز دیگری دارید. دوز دیگری را مصرف نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید. در چند روز اول درمان با آزیترومایسین باید احساس بهتری داشته باشید.
نحوه عملکرد آزیترومایسین
آزیترومایسین از تکثیر باکتری ها جلوگیری می کند. عفونت را درمان می کند.
قرص آزیترومایسین ۲۵۰ برای چیست
قرص آزیترومایسین ۲۵۰ برای درمان عفونت های ناشی از باکتری های خاص استفاده می شود. این دارو نباید برای درمان عفونت های ناشی از ویروس ها مانند سرماخوردگی استفاده شود. آزیترومایسین ممکن است در ترکیب با سایر آنتی بیوتیک ها استفاده شود. برای درمان عفونت هایی مانند مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس و برخی از عفونت های مقاربتی استفاده می شود.
آزیترومایسین همچنین گاهی اوقات برای درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری، اسهال مسافران و سایر عفونت های گوارشی استفاده می شود. بیماری لژیونر (نوعی عفونت ریه)، سیاه سرفه (سیاه سرفه: عفونت جدی که می تواند باعث سرفه شدید شود) و بابزیوز (بیماری عفونی که توسط کنه ها منتقل می شود). همچنین برای جلوگیری از عفونت قلبی در افرادی که دندانپزشکی یا سایر روشها دارند و برای جلوگیری از عفونت در قربانیان تجاوز جنسی استفاده میشود.
قطع مصرف آزیترومایسین
آزیترومایسین را تا پایان نسخه مصرف کنید. حتی اگر احساس بهتری دارید. مصرف آزیترومایسین را قطع نکنید مگر اینکه عوارض جانبی شدیدی که در بخش عوارض جانبی توضیح داده شده است را تجربه کنید. اگر مصرف آزیترومایسین را خیلی زود قطع کنید یا دوزهای مصرفی را حذف کنید. ممکن است عفونت شما به طور کامل درمان نشود و باکتری ها به آنتی بیوتیک ها مقاوم شوند.
آزیترومایسین برای درمان کوتاه مدت استفاده می شود. اگر آن را طبق دستور مصرف نکنید با خطراتی همراه است. اگر مصرف دارو را قطع کنید یا اصلا آن را مصرف نکنید ممکن است عفونت شما بهبود نیابد یا بدتر شود.
اگر دوزها را فراموش کردید یا دارو را طبق برنامه مصرف نکردید. ممکن است داروی شما به خوبی کار نکند یا به طور کامل از کار بیفتد. برای اینکه آزیترومایسین به خوبی کار کند، مقدار مشخصی باید همیشه در بدن شما باشد.
عوارض جانبی آزیترومایسین
اگر واکنش دارویی جدی دارید که می تواند بر بسیاری از قسمت های بدن شما تاثیر بگذارد. به دنبال درمان پزشکی باشید. علائم عبارتند از: بثورات پوستی، تب، غدد متورم، علائم شبیه آنفولانزا، دردهای عضلانی، ضعف شدید، کبودی غیر معمول، یا زرد شدن پوست یا چشمها.
این واکنش ممکن است چند هفته پس از شروع استفاده از آزیترومایسین رخ دهد. این دارو را با غذا یا ناشتا مصرف کنید. با این حال، مصرف آن با غذا ممکن است به کاهش برخی عوارض جانبی مانند ناراحتی معده و حالت تهوع کمک کند.
اگر موارد زیر را دارید فورا با پزشک خود تماس بگیرید:
- درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی
- ضربان قلب تند یا تند، بال زدن در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی (مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید)
- مشکلات کبدی: تهوع، درد بالای معده، خارش، احساس خستگی، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاک رس، یرقان (زرد شدن پوست یا چشم).
- اگر کودکی که آزیترومایسین مصرف میکند، هنگام غذا خوردن یا شیردهی تحریکپذیر شد یا استفراغ کرد، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.
- افراد مسن ممکن است بیشتر در معرض عوارض جانبی بر ریتم قلب باشند، از جمله ضربان قلب سریع تهدید کننده زندگی.
عوارض جانبی جدی آزیترومایسین
آزیترومایسین ممکن است عوارض جانبی زیر را ایجاد کند:
- حالت تهوع
- اسهال
- استفراغ
- دل درد
- سردرد
برخی از عوارض جانبی می تواند جدی باشد. اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، مصرف آزیترومایسین را متوقف کنید و فورا با پزشک خود تماس بگیرید یا تحت درمان فوری پزشکی قرار بگیرید:
- ضربان قلب سریع، تپنده یا نامنظم
- سرگیجه
- غش کردن
- بثورات با یا بدون تب
- تاول یا لایه برداری
- تب و چرک، زخم های تاول مانند، قرمزی و تورم پوست
- خارش
- خس خس سینه یا مشکل در تنفس یا بلع
- تورم صورت، گلو، زبان، لبها، چشمها، دستها، پاها، مچ پا یا پایین ساق پا
- گرفتگی صدا
- استفراغ یا تحریک پذیری هنگام تغذیه (در نوزادان کمتر از ۶ هفته)
- اسهال شدید (مدفوع آبکی یا خونی) که ممکن است با یا بدون تب و گرفتگی معده رخ دهد (ممکن است تا ۲ ماه یا بیشتر پس از درمان رخ دهد)
- زرد شدن پوست یا چشم
- خستگی مفرط
- خونریزی یا کبودی غیر معمول
- کمبود انرژی
- از دست دادن اشتها
- درد در سمت راست بالای معده
- علائم شبیه آنفولانزا
- ادرار تیره رنگ
- ضعف غیر معمول عضلانی یا مشکل در کنترل عضله
- چشم های صورتی و متورم
مشکلات کبدی علائم موارد زیر است:
- خستگی یا ضعف
- از دست دادن اشتها
- درد در قسمت بالای شکم
- ادرار تیره
- زرد شدن پوست یا سفیدی چشم
طولانی شدن QT سبب ریتم سریع یا نامنظم قلب شده. علائم موارد زیر است:
- احساس بال زدن در سینه
- نفس نفس زدن هنگام خواب
- غش کردن
دیگر عوارض جانبی جدی آزیترومایسین
عکس العمل های آلرژیتیک. علائم موارد زیر است:
- مشکل در تنفس
- تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو
- واکنشهای پوستی شدید: مانند سندرم استیونز جانسون، پوسچولوز اگزانتماتوز عمومی حاد، یا نکرولیز سمی اپیدرمی، که میتواند باعث علائمی مانند قرمزی، تاولزدگی پوست یا ریزش پوست (ریزش سلولهای مرده پوست) شود.
اسهال که توسط باکتری به نام کلستریدیوم دیفیسیل ایجاد می شود. علاوه بر اسهال، علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تب
- درد شکم
- حالت تهوع
- کاهش اشتها
تنگی پیلور هیپرتروفیک نوزادی (تنگی یا انسداد بخشی از دستگاه گوارش در نوزادان): علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- استفراغ بعد از غذا خوردن
- تحریک پذیری با تغذیه
- عدم افزایش وزن
اگر واکنش آلرژیک دارید، این دارو را مصرف نکنید. مصرف مجدد سبب مرگ میشود. آزیترومایسین ممکن است عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.
عوارض جانبی رایج آزیترومایسین
عوارض جانبی رایج آزیترومایسین موارد زیر است:
- اسهال
- حالت تهوع
- استفراغ
- درد معده
- سردرد
هشدار در مصرف آزیترومایسین
در صورتی که قبلا این دارو را مصرف کرده اید. زردی یا مشکلات کبدی داشته اید. نباید از آزیترومایسین استفاده کنید.
ریتم غیر طبیعی قلب
در برخی افراد، آزیترومایسین ممکن است باعث ریتم غیر طبیعی قلب به نام طولانی شدن QT شود. اگر از قبل مشکلات خاصی در ریتم قلب خود دارید. یا اگر داروهای دیگری مصرف می کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شوند، خطر این وضعیت افزایش می یابد. این خطر در افراد مسن نیز افزایش می یابد. طولانی شدن QT بسیار جدی و کشنده است. اگر مشکلی در ریتم قلب خود دارید، قبل از مصرف آزیترومایسین به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین قبل از شروع این دارو در مورد سایر داروهایی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک
تقریبا تمام آنتی بیوتیک ها، از جمله آزیترومایسین، می توانند باعث اسهال شوند. این دارو سبب اسهال خفیف تا شدید میشود و سبب مرگ خواهد شد. اگر اسهال شدید یا اسهال پس از قطع مصرف این دارو ادامه پیدا کرد، با پزشک خود تماس بگیرید.
مشکلات کبدی
در موارد نادر، این دارو می تواند باعث مشکلات کبدی شود. اگر قبلا بیماری کبدی دارید، می تواند عملکرد کبد شما را بدتر کند. در طول درمان پزشک بر عملکرد کبد نظارت دارد. آنها ممکن است آزمایش خون انجام دهند تا بررسی کنند که کبد شما چقدر خوب کار می کند. اگر کبد شما خوب کار نمی کند، ممکن است پزشک از شما بخواهد که مصرف این دارو را متوقف کنید.
میاستنی گراویس
آزیترومایسین علائم میاستنی گراویس را تشدید می کند. وضعیتی که باعث علائمی مانند ضعف در عضلات مورد استفاده برای حرکت می شود. آزیترومایسین همچنین می تواند باعث بیماری مشابهی به نام سندرم میاستنیک شود. اگر میاستنی گراویس دارید، حتما قبل از مصرف آزیترومایسین به پزشک خود اطلاع دهید.
آلرژی
این دارو واکنش آلرژیک ایجاد میکند. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در تنفس
- تورم گلو یا زبان
واکنشهای شدید پوستی که میتواند علائمی مانند قرمزی، تاولزدگی پوست یا ریزش پوست (ریزش سلولهای مرده پوست) ایجاد کند.
برای زنان باردار
آزیترومایسین در مطالعات بالینی زنان باردار مورد ارزیابی قرار نگرفته است. با این حال، زمانی که این دارو در دوران بارداری استفاده می شود. مشخص نشده است که این دارو خطر سقط جنین، نقایص مادرزادی یا سایر مشکلات را افزایش دهد.
یک مطالعه روی موش های باردار نشان داد که خطر مرگ جنین و تاخیر در رشد پس از تولد افزایش می یابد. با این حال، بیشتر مطالعات حیوانی روی این دارو هیچ گونه افزایش خطر نقص مادرزادی را نشان نداده است. و به خاطر داشته باشید که مطالعات حیوانی همیشه پیشبینی نمیکند که چه اتفاقی در انسان خواهد افتاد.
قبل از مصرف آزیترومایسین، اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، با پزشک خود صحبت کنید. این دارو فقط در صورتی باید استفاده شود که به وضوح نیاز باشد.
برای زنان شیرده
آزیترومایسین به شیر مادر زنان شیرده منتقل می شود. به همین دلیل، دارو ممکن است در کودکی که از شیر مادر تغذیه میکند عوارض جانبی ایجاد کند. این عوارض جانبی ممکن است شامل اسهال، استفراغ و بثورات پوستی باشد. قبل از مصرف آزیترومایسین، با پزشک خود در مورد بی خطر بودن شیردهی صحبت کنید.
فراموشی دوز آزیترومایسین
دوز فراموش شده را وقتی یادتان آمد مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی برنامه ریزی شده فرا رسیده است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. برای جبران دوز داروی اضافی مصرف نشود. فقط یک نوبت مصرف کنید.
اجتناب از داروها با مصرف آزیترومایسین
از مصرف آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم یا منیزیم در ۲ ساعت قبل یا بعد از مصرف آزیترومایسین خودداری کنی. آنتی اسیدها می توانند در صورت مصرف همزمان آزیترومایسین را کم اثر کنند.
آنتی بیوتیک سبب اسهال میشود که نشانه عفونت جدید است. اگر اسهال آبکی یا خونی بود، به پزشک مراجعه شود. از داروی ضد اسهال استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.
از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا سولاریوم خودداری کنید. آزیترومایسین می تواند شما را راحت تر دچار آفتاب سوختگی کند. زمانی که در خارج از منزل هستید لباس محافظ بپوشید و از کرم ضد آفتاب (SPF 30 یا بالاتر) استفاده کنید.
از داروهای دیگری که می توانند باعث طولانی شدن QT یا نامنظم شدن ریتم قلب شوند خودداری کنید.
چه داروهایی بر آزیترومایسین تاثیر می گذارد
به پزشک خود در مورد تمام داروهای فعلی خود و داروهایی که مصرف را شروع کرده یا متوقف می کنید، بگویید، به خصوص:
- دیگوکسین
- کلاریترومایسین
- رقیق کننده خون: وارفارین، کومادین، جانتوون.
این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با آزیترومایسین تداخل داشته باشند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی.
تداخل آزیترومایسین با سایر داروها
قرص آزیترومایسین با سایر داروها، ویتامین ها تداخل دارد. تداخل نحوه عملکرد دارو را تغییر داده است. می تواند مضر بوده و مانع از عملکرد خوب دارو شود.
برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. حتما در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. اگر در مورد اینکه آیا دارویی که مصرف می کنید ممکن است با آزیترومایسین تداخل داشته باشد سؤالی دارید، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. نمونه هایی از داروهایی که می توانند با آزیترومایسین تداخل ایجاد کنند در زیر فهرست شده اند.
تداخلاتی که خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد
مصرف آزیترومایسین با برخی داروها خطر عوارض جانبی این داروها را افزایش می دهد. نمونه هایی از داروهایی که با آزیترومایسین تداخل دارند عبارتند از:
نلفیناویر: مصرف این داروی ضد ویروسی همراه با آزیترومایسین ممکن است باعث مشکلات کبدی یا شنوایی شود. پزشک شما را از نظر این عوارض جانبی تحت نظر خواهد داشت.
وارفارین: مصرف این داروی رقیق کننده خون همراه با آزیترومایسین ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. در صورت مصرف همزمان این داروها، پزشک شما را از نزدیک تحت نظر خواهد گرفت.
مصرف بیش از حد آزیترومایسین
اگر بیش از حد آزیترومایسین مصرف کنید، ممکن است سطوح خطرناکی از دارو در بدن خود داشته باشید. این ممکن است باعث آسیب کبدی و ریتم نامنظم قلب شود. اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید، با پزشک تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است. فورا به نزدیکترین اورژانس بروید.
جایگزین آزیترومایسین
داروهای دیگری برای درمان بیماری شما وجود دارد. برخی از داروها برای شما مناسب است. با پزشک در مورد سایر داروها صحبت کنید.
تفاوت بین آزیترومایسین و آموکسی سیلین چیست
یک تفاوت این است که در حالی که هر دوی این داروها با از بین بردن باکتری ها عمل می کنند. آنها این کار را به روش های مختلفی انجام می دهند. برخی از تفاوت های دیگر بین این دو دارو عبارتند از اینکه آنها در چه دسته دارویی قرار دارند، از چه شرایطی برای درمان استفاده می شوند و چند بار مصرف می شوند.
همانطور که توضیح داده شد. آزیترومایسین متعلق به دسته داروهایی به نام آنتی بیوتیک های ماکرولید است. آموکسی سیلین متعلق به دسته ای به نام آنتی بیوتیک های بتالاکتام است.
آزیترومایسین و آموکسی سیلین را می توان برای درمان چندین مورد مشابه استفاده کرد. اینها عبارتند از برونشیت، سینوزیت، گلودرد استرپتوکوکی، ذات الریه، عفونت گوش، عفونت های پوستی و عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی. تفاوت هایی باهم دارند.
آزیترومایسین همچنین می تواند برای درمان سوزاک، مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس و بیماری التهابی لگن استفاده شود. و آموکسی سیلین همچنین می تواند برای درمان عفونت های مجاری ادراری و عفونت هلیکوباکتر پیلوری که می تواند باعث زخم معده شود استفاده شود.
بزرگترین تفاوت برای شما ممکن است این باشد که چند بار باید آنها را مصرف کنید. بسته به شرایط تحت درمان، آزیترومایسین ممکن است یک بار در روز به مدت ۱ تا ۵ روز مصرف شود. از سوی دیگر، آموکسی سیلین اغلب دو یا سه بار در روز به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز مصرف می شود.
نحوه نگهداری آزیترومایسین
این دارو را در ظرفی در بسته و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. قرص آزیترومایسین، سوسپانسیون و سوسپانسیون طولانی مدت را در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت نگهداری کنید. سوسپانسیون طولانی مدت را در یخچال قرار ندهید یا منجمد نکنید. سوسپانسیون آزیترومایسین را که پس از ۱۰ روز باقی مانده یا دیگر مورد نیاز نیست، دور بریزید. سوسپانسیون آزیترومایسین با رهش طولانی مدت استفاده نشده را پس از تکمیل دوز یا ۱۲ ساعت پس از آماده سازی دور بریزید.
داروهای غیر ضروری باید به روش های خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمی توانند آنها را مصرف کنند. با این حال، نباید این دارو را داخل توالت بریزید. درعوض، بهترین راه برای دور انداختن داروهای خود از طریق یک برنامه بازپس گیری دارو است.
مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه داری.، زیرا بسیاری از ظروف (مانند قرص های هفتگی و قطره های چشمی، کرم ها، چسب ها و استنشاق ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می توانند آنها را به راحتی باز کنند. برای محافظت از کودکان خردسال در برابر مسمومیت، همیشه درپوشهای ایمنی را قفل کنید.
اطلاعات مهم از آزیترومایسین
تمام قرارها را با پزشک و آزمایشگاه خود نگه دارید. پزشک ممکن است آزمایشهای آزمایشگاهی خاصی را برای بررسی پاسخ بدن شما به آزیترومایسین تجویز کند.
نگذارید فرد دیگری داروهای شما را مصرف کند. اگر پس از اتمام آزیترومایسین همچنان علائم عفونت دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
برای شما مهم است که فهرستی مکتوب از تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه که مصرف میکنید. هر بار که به پزشک مراجعه میکنید یا در بیمارستان بستری میشوید، باید این فهرست را همراه داشته باشید.
آزیترومایسین سرماخوردگی ۵۰۰
آزیترومایسین یک آنتی بوتیک است که برای عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرد. سرماخوردگی توسط عامل ویروسی ایجاد می شود بنابراین آزیترومایسین تاثیری بر درمان سرماخوردگی ندارد. اگر سرماخوردگی شما با عفونت و گلودرد همراه باشد گاهی اوقات برای شما این آنتی بیوتیک نیز تجویز خواهد شد. این دارو کاربرد گسترده ای در پزشکی دارد و به اشکال مختلف برای درمان عفونت ها مورد استفاده قرار می گیرد.
این دارو عمدتاً برای درمان عفونت های مختلف، از جمله عفونتهای مجاری تنفسی مانند ذاتالریه، برونشیت و سینوزیت و همچنین عفونتهای دستگاه تناسلی ادراری مانند اورتریت و سرویکیت تجویز میشود. علاوه بر این، آزیترومایسین برای درمان فارنژیت، عفونتهای ساختار پوست و عفونتهای رودهای ناشی از ارگانیسمهای حساس توصیه میشود. علاوه بر این، آزیترومایسین نقش مهمی در مدیریت بیماری های مقاربتی (STDs) ایفا می کند. این یک جزء ضروری از رژیم های درمانی برای شرایطی مانند بیماری التهابی لگن (PID) و عفونت نایسریا سوزاک است که درمان موثری را در برابر این پاتوژن ها ارائه می دهد. آنتی بیوتیک هایی مانند آزیترومایسین در برابر سرماخوردگی، آنفولانزا یا سایر عفونت های ویروسی بی اثر هستند. استفاده غیر ضروری آنها احتمال ابتلا به عفونت های مقاوم به آنتی بیوتیک را در آینده افزایش می دهد.
آزیترومایسین بهعنوان یک آنتی بیوتیک بسیار قوی شناخته میشود که به دلیل تجمع استثنایی بافتی و ماندگاری طولانیاش در مقایسه با آنتیبیوتیکهای جایگزین مشهور است. آزیترومایسین علاوه بر خواص ضد میکروبی خود، اثرات تعدیل کننده ایمنی قابل توجهی را به ویژه در شرایط التهابی مزمن نشان می دهد. این قابلیت برای تعدیل پاسخ های میزبان، آزیترومایسین را در مدیریت بیماری های شدید مانند فیبروز کیستیک، بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) و آسم ارزشمند کرده است و مزایای درمانی طولانی مدت آن را در این شرایط چالش برانگیز تسهیل می کند.