قرص فلووکسامین چیست؟ موارد مصرف و عوارض آن
فلووکسامین یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین SSRI است. فلووکسامین برای درمان علائم اختلال وسواس فکری عملی در بزرگسالان و کودکان حداقل ۸ سال استفاده می شود.
برخی از جوانان در اولین مصرف فلووکسامین افکار خودکشی دارند. تغییرات خلق و خو آنها را بررسی کنید. هر علائم جدید یا بدتر شدن وضعیت را به پزشک اطلاع دهید.
اگر از داروهای محرک، داروهای مخدر، محصولات گیاهی یا داروهای افسردگی، بیماری های روانی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونت های جدی یا پیشگیری از تهوع و استفراغ نیز استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. تداخل با فلووکسامین می تواند باعث یک بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شود. مصرف این دارو در دوران بارداری می تواند به جنین آسیب برساند، اما قطع دارو ممکن است برای شما بی خطر نباشد. بدون مشورت با پزشکتان، مصرف فلووکسامین را شروع یا قطع نکنید.
در نشریه جهان شیمی فیزیک راجع به فلوکستین، سروتونین، سرترالین، پاروکستین، سیتالوپرام مقالات مفید و کاملی منتشر شده است. در این مقاله شما را با داروی فلووکسامین آشنا میکنیم.
فلووکسامین برای چیست
فلووکسامین برای درمان اختلال وسواس فکری اجباری استفاده می شود. این دارو به کاهش افکار مداوم/ناخواسته (وسواس) و اصرار برای انجام کارهای مکرر (اجبارهایی مانند شستن دست ها، شمارش، بررسی) که در زندگی روزمره سبب اختلال می شود، کمک میکند. فلووکسامین به عنوان یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین شناخته می شود.
اطلاعات دوز مصرفی فلووکسامین
دوز معمول بزرگسالان برای اختلال وسواس فکری جبری
دوز اولیه قرص رهش فوری: ۵۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز قبل از خواب
دوز اولیه کپسول طولانی رهش: ۱۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز قبل از خواب
دوز نگهدارنده: ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز
حداکثر دوز: ۳۰۰ میلی گرم در روز
مجموع دوز روزانه بیش از ۱۰۰ میلی گرم باید در دو دوز تقسیم شود. اگر دوزها برابر نیستند، دوز بیشتر باید قبل از خواب داده شود.
دوز معمول کودکان برای اختلال وسواس فکری جبری
۸ تا ۱۱ سال:
دوز اولیه: ۲۵ میلی گرم خوراکی یک بار در روز قبل از خواب
دوز نگهدارنده: ۲۵ تا ۲۰۰ میلی گرم در روز
حداکثر دوز: ۲۰۰ میلی گرم در روز
۱۱ تا ۱۷ سال:
دوز اولیه: ۲۵ میلی گرم خوراکی یک بار در روز قبل از خواب
دوز نگهدارنده: ۲۵ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز
حداکثر دوز: ۳۰۰ میلی گرم در روز
دوز را می توان با افزایش ۲۵ میلی گرم هر ۴ تا ۷ روز، در صورت تحمل، تا حداکثر دوز روزانه افزایش داد.
مجموع دوزهای روزانه بیش از ۵۰ میلی گرم باید در دو دوز تقسیم داده شود. اگر دو دوز تقسیم شده برابر نیستند، دوز بزرگتر باید قبل از خواب داده شود.
دوزهای پایین تر ممکن است در بیماران زن نسبت به مرد موثر باشد.
اقدامات قبل از مصرف فلووکسامین
اگر به فلووکسامین حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید.
فلووکسامین را ۱۴ روز قبل یا ۱۴ روز پس از مهارکننده MAO مصرف نشود. یک تداخل خطرناک است. مهارکننده های MAO عبارتند از ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، ترانیل سیپرومین و غیره.
برخی از داروها نباید با فلووکسامین استفاده شوند. اگر از موارد زیر نیز استفاده کنید، برنامه درمانی شما ممکن است تغییر کند:
- آلوسترون
- تیوریدازین
- تیزانیدین
اگر بیماریها و مشکلات زیر را دارید به پزشک اطلاع دهید:
- اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)
- تشنج
- گلوکوم
- بیماری کبد یا کلیه
- بیماری قلبی، فشار خون بالا یا سکته
- مشکلات خونریزی
- سطوح پایین سدیم در خون شما (عدم تعادل الکترولیت)
برخی از جوانان در اولین مصرف فلووکسامین افکار خودکشی دارند. پزشک باید پیشرفت شما را ارزیابی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.
نحوه استفاده از فلووکسامین
قبل از شروع مصرف فلووکسامین و هر بار که استفاده می کنید، راهنمای دارو و در صورت موجود بودن، بروشور اطلاعات بیمار را که داروساز شما ارائه کرده است، بخوانید.
این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک مصرف کنید، معمولا یک بار در روز قبل از خواب یا دو بار در روز (یک بار در صبح و یک بار قبل از خواب). اگر این دارو را دو بار در روز مصرف می کنید و دوزها برابر نیستند، دوز بزرگتر از ۲ دوز باید قبل از خواب مصرف شود.
دوز مصرفی فلووکسامین
دوز بر اساس وضعیت ، پاسخ به دارو و درمان، سن و سایر داروها تعیین می شود. حتما به پزشک و داروساز خود در مورد تمام داروها مثل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و گیاهی اطلاع دهید. در کودکان، دوز ممکن است بر اساس سن و جنسیت آنها نیز باشد. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید.
دوز خود را افزایش ندهید یا از این دارو بیشتر یا بیشتر از زمان تجویز شده استفاده نکنید. وضعیت شما زودتر بهبود نیافته و عوارض جانبی زیاد میشود. این دارو را منظم استفاده کنید تا بالاترین بهره را ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان(های) یکسانی مصرف کنید.
عوارض قطع مصرف فلووکسامین
حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف فلووکسامین ادامه دهید. بدون مشورت پزشک دارو را قطع نکنید. برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی این دارو بدتر شوند. علائمی مثل نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب و احساسات مختصر مشابه شوک الکتریکی ایجاد میشود. برای جلوگیری از این علائم در زمانی که درمان با این دارو را متوقف می کنید، پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد.
برای جزئیات بیشتر با پزشک و یا داروساز صحبت کنید. هر گونه علائم جدید را فورا اطلاع دهید. چندین هفته طول خواهد کشید تا از این دارو بهره کامل ببرید. اگر بهبود نیافتید یا بدتر شده اید به پزشک خود گزارش دهید.
اثرات جانبی فلووکسامین
این دارو اثرات جانبی زیر را دارد:
حالت تهوع، استفراغ، خواب آلودگی، سرگیجه، از دست دادن اشتها، مشکلات خواب، ضعف و تعریق ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات باقی ماند یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. افرادی که این دارو را مصرف می کنند عوارض جدی ندارند.
در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله: کبودی/خونریزی آسان، لرزش (لرزش)، کاهش علاقه/توانایی جنسی، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
سندرم یا سمیت سروتونین
این دارو افزاینده سروتونین است. شاید سبب سمیت سروتونین شوید. اگر از دارو دیگری استفاده می کنید که سروتونین زیاد میکند خطرناک است. تمام داروها را به پزشک اطلاع دهید. در صورت برخی از این علائم به پزشک مراجعه کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع/استفراغ/اسهال شدید، انقباض عضلات، تب بی دلیل، بیقراری غیر معمول.
فلووکسامین و نعوظ مردان
به ندرت، مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت ۴ ساعت یا بیشتر داشته باشند. اگر این اتفاق افتاد، مصرف این دارو را متوقف کنید و فورا از پزشک کمک بگیرید. در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی رخ میدهد.
واکنش آلرژیک
واکنش آلرژیک نادر است. در صورت واکنش آلرژیک جدی، مانند: بثورات پوستی، خارش/تورم (در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، به پزشک مراجعه شود.
عوارض فلووکسامین برای چشم
این دارو موجب تورم و قرمزی چشم شده است. همچنین سبب تاری دید خواهد شد.
عوارض جانبی جدی فلووکسامین
اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید، از جمله: غش، مدفوع سیاه، استفراغ شبیه تفاله قهوه، تشنج، درد/تورم/قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف نور در شب، تاری دید).
موارد احتیاط فلووکسامین
قبل از مصرف فلووکسامین، اگر به آن حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. یا اگر آلرژی دیگری دارید. این دارو حاوی ترکیباتی است که سبب واکنش آلرژیک میشود.
قبل از استفاده سابقه پزشکی خود را به پزشک بگویید، مانند: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی/مانیک-افسردگی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، مشکلات کبدی، تشنج، کاهش سدیم در خون، زخم روده / خونریزی (بیماری زخم معده) یا مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع بسته زاویه). این دارو ممکن است باعث سرگیجه می شود. حین مصرف دارو رانندگی نکنید، کاری که نیاز به هوشیاری دارد انجام نشود.
تاثیر بر ریتم قلب
فلووکسامین ممکن است باعث ایجاد شرایطی شود که بر ریتم قلب تاثیر می گذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع/نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.
خطر طولانی شدن QT در صورت شرایط خاص یا مصرف داروهای دیگر سبب طولانی شدن QT میشود. قبل از استفاده از فلووکسامین به پزشک تمام داروهایی که میخورید را اطلاع دهید. در صورت داشتن شرایط زیر به پزشک اطلاع دهید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، کندی ضربان قلب، طولانی شدن QT در EKG)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص.
سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم خون
سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص مانند دیورتیک ها یا شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده ایمن از فلووکسامین با پزشک خود صحبت کنید.
قبل از عمل جراحی
قبل از انجام جراحی، در مورد تمام داروها مانند داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و گیاهی به پزشک اطلاع دهید.
افراد مسن
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خونریزی، یا از دست دادن هماهنگی، طولانی شدن QT حساس تر باشند. افراد مسن به عدم تعادل نمک (هیپوناترمی) مبتلا میشوند. از دست دادن تعادل سبب افتادن فرد خواهد شد.
کودکان
کودکان به عوارض جانبی دارو مانند کاهش اشتها و وزن، حساسیت دارند. وزن و قد کودکانی که از این دارو استفاده می کنند را کنترل کنید.
دوران بارداری و شیردهی
در دوران بارداری در صورت نیاز استفاده شود. به جنین آسیب خواهد رساند. نوزادانی که از مادرانشان در ۳ ماه آخر بارداری از دارو مصرف میکردند، دچار مشکلات تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلانی یا گریه مداوم میشوند. با مشاهده هر یک از علائم در نوزاد به پزشک اطلاع دهید.
از آنجایی که مشکلات روانی/خلقی درمان نشده (مانند افسردگی، اختلال وسواس فکری-اجباری، اختلال استرس پس از سانحه) می تواند یک وضعیت جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه با دستور پزشکتان تجویز شود. اگر باردارید یا میخواهید باردار شوید با پزشک در مورد خطرات این دارو در بارداری صحبت کنید. این دارو وارد شیر مادر شده و اثرات نامطلوبی بر روی نوزاد دارد.
تداخلات دارویی فلووکسامین
تداخلات دارویی عملکرد داروهای را تغییر میدهد. خطر عوارض جانبی را زیاد خواهد کرد. لیستی از تمام داروهای نسخه ای/غیر نسخه ای و گیاهی نزد پزشک ببرید. داروی را بدون نظر پزشک شروع، متوقف یا تغییر ندهید.
برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند باعث خونریزی/کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAID ها مانند ایبوپروفن، وارفارین).
آسپرین با مصرف همزمان این دارو خونریزی را زیاد میکند. با این حال، اگر پزشک به شما دستور داده است که آسپرین با دوز پایین برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته (معمولا ۱۶۲-۸۱ میلی گرم در روز) مصرف کنید.
بسیاری از داروها علاوه بر فلووکسامین ممکن است بر ریتم قلب تاثیر بگذارند، از جمله پیموزاید، تیوریدازین و غیره.
این دارو سرعت حذف همه داروها را کاهش میدهد. بر عملکرد دارو تاثیرگذار است. نمونه هایی از داروهای تحت تاثیر شامل آلوسترون، کلوزاپین، متادون، ملاتونین، راملتئون، تاکرین، تیزانیدین، بنزودیازپین های خاص مانند آلپرازولام/دیازپام/تریازولام، برخی از بتابلوکرها مانند متوپرولول/پروپرانولول، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای،
دیگر تداخلات دارویی فلووکسامین
مصرف مهارکننده های MAO با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالا کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده های MAOایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. اکثر مهارکننده های MAO نیز نباید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند.
اگر از داروهای زیاد کننده سروتونین استفاده می کنید. خطر سمیت سروتونین زیاد است. به عنوان مثال داروهای اکستازی، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص و تریپتوفان است. خطر سمیت سروتونین با شروع یا افزایش دوز بیشتر میشود.
در صورت مصرف سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند. ماری جوانا (حشیش)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، مسکن های اپیوئیدی (مانند کدئین) و … به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است با برخی از آزمایشها مثل اسکن مغز برای بیماری پارکینسون تداخل دارد. باعث نتایج نادرست میشود. پرسنل آزمایشگاه و پزشکان را از مصرف این دارو آگاه کنید.
فلووکسامین و کافئین
این دارو می تواند اثرات کافئین را افزایش دهد. از نوشیدن مقادیر زیاد نوشیدنی های حاوی کافئین (قهوه، چای، کولاها) یا خوردن مقدار زیادی شکلات یا مصرف دارو بدون نسخه حاوی کافئین خودداری کنید.
فلووکسامین و سیگار
مصرف سیگار باعث کاهش سطح خونی این دارو می شود. اگر سیگار می کشید یا اخیرا سیگار را ترک کرده اید به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض طولانی مدت فلووکسامین
اگر بیش از حد از این دارو مصرف شود. در صورت دیدن علائمی مثل غش کردن یا مشکل تنفسی به اورژانس بروید. علائم مصرف طولانی مدت موارد زیر است: ضربان قلب سریع/آهسته/نامنظم، مشکل در تنفس، تشنج.
دوز فراموش شده فلووکسامین
اگر یک نوبت دوز را فراموش کردید تا به یاد آوردین مصرف کنید. اگر نزدیک دوز بعد است، دوز فراموش شده را کنار بگذارید. دوز بعد را منظم استفاده کنید. دوز را دوبرابر نکنید.
محل نگهداری فلووکسامین
در دمای اتاق دور از نور نگهداری شود. در حمام نگذارید. داروها را دور از چشم کودکان و حیوانات خانگی بگذارید. داروها را داخل توالت نریزید. مگر اینکه دستور داده شده باشد. این دارو زمانی که تاریخ مصرف تمام شد دور بریزید.
عدم مصرف برخی داروها همزمان با فلووکسامین
قبل از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، ادویل، آلو، موترین و غیره از پزشک خود سوال کنید. استفاده از NSAID همراه با فلووکسامین ممکن است باعث کبودی یا خونریزی شما شود.
تا زمانی که بدانید فلووکسامین چه تاثیری بر شما می گذارد. از رانندگی خودداری کنید. زیرا واکنش شما را مختل میکند.
فلووکسامین و کرونا
فلووکسامین داروی ضد افسردگی از گروه بازدارندههای بازجذب سروتونین است. برای درمان اختلال افسردگی و وسواس فکری مصرف میشود. همچنین برای درمان ترس، اضطراب اجتماعی و استرس پس از سانحه تجویز میشود.
فلووکسامین از مطالعات محاسباتی قابلیت اتصال به گیرندههای ACE۲ انسان و پروتئین کروناویروس را دارد. از اتصال جلوگیری کرده و ضدویروس است. فلووکسامین با تاثیر بر غشا کروناویروس مانند عامل پیشگیرانه ضد ویروس عمل میکند.
فلووکسامین و پروپرانولول
مصرف همزمان فلووکسامین و پروپرانولول سبب مشکلات زیر میشود:
داروی فلووکسامین از دسته داروهای SSRI است. مهارکننده آنزیم Cyp 450 1A2 است. پروپرانولول بتا بلوکر غیراختصاصی است. در کبد متابولیزه می شود. استفاده همزمان دو دارو موجب افزایش غلظت پروپرانول شده است. پنج برابر گزارش شده است. تداخل دو داروی فلووکسامین و پروپرانولول متوسط است.
چه داروهایی بر فلووکسامین تاثیر می گذارد
استفاده از فلووکسامین با سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی شما می شوند. می تواند این اثر را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای مخدر، قرص خواب، شل کننده عضلانی، یا داروی اضطراب یا تشنج، از پزشک خود سوال کنید.
در مورد تمام داروهای مصرفی پزشک را مطلع کنید. بسیاری از داروها می توانند بر فلووکسامین تاثیر بگذارند، به ویژه:
- متادون، مکزیلتین، مخمر سنت جان، تئوفیلین، ترامادول.
- آرام بخش بنزودیازپین مانند Valium، Klonopin، یا
- رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)
- دارو دیورتیک
- داروی سردرد میگرن مانند ایمترکس یا ماکسالت.
- دارویی برای درمان اضطراب، اختلالات خلقی، اختلالات فکری یا بیماری های روانی (مانند کلوزاپین، لیتیوم، داروهای ضد افسردگی یا ضد روان پریشی).
این فهرست کامل نیست و بسیاری از داروهای دیگر ممکن است بر فلووکسامین تاثیر بگذارند. شامل داروهای تجویزی، بدون نسخه، ویتامین ها و دارو گیاهی است.