قرص فلوکستین چیست؟ کاربرد و عوارض مصرف آن
فلوکستین یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین SSRI ضد افسردگی است. فلوکستین مانع بازجذب سروتونین توسط سلول های عصبی میشود. از ابتلا به افسردگی، هراس، اضطراب یا علائم وسواس جلوگیری می کند.
فلوکستین یک داروی نسخه ای است که برای درمان اختلال افسردگی اساسی، پرخوری عصبی (اختلال خوردن)، اختلال وسواس فکری-اجباری، اختلال هراس و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی PMDD استفاده می شود.
فلوکستین گاهی همراه با داروی دیگری به نام اولانزاپین برای درمان افسردگی شیدایی ناشی از اختلال دوقطبی استفاده می شود. این دارو برای درمان افسردگی است. اگر اولانزاپین را نیز مصرف می کنید، راهنمای دارویی و تمام هشدارها و دستورالعمل های ارائه شده همراه با آن دارو را مطالعه کنید.
در نشریه جهان شیمی فیزیک در مورد سرترالین، سیتالوپرام، اسیتالوپرام، پاروکستین و سروتونین مقالاتی منتشر شده است. در این مقاله شما را با فلوکستین آشنا میکنیم.
همه چیز درباره قرص فلوکستین
فلوکستین برای درمان افسردگی، حملات پانیک، اختلال وسواس فکری اجباری، یک اختلال خاص خوردن (بولیمیا) و یک نوع شدید سندرم پیش از قاعدگی (اختلال نارسایی پیش از قاعدگی) استفاده می شود.
این دارو ممکن است خلق و خو، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و به بازگرداندن علاقه شما به زندگی روزمره کمک کند. ممکن است ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات پانیک را کاهش دهد. تمایل به انجام کارها در زندگی روزمره را افزایش میدهد.
فلوکستین علائم پیش قاعدگی مانند تحریک پذیری، افزایش اشتها و افسردگی را کم میکند. ممکن است رفتارهای پرخوری و پاکسازی در پرخوری عصبی را کاهش دهد.
ساعت مصرف قرص فلوکستین
قبل از شروع مصرف فلوکستین راهنمای دارویی ارائه شده توسط داروساز خود را بخوانید.
این دارو را طبق دستور پزشک، معمولا یک بار در روز صبح، از طریق خوراکی مصرف کنید. اگر این دارو را دو بار در روز مصرف می کنید. ممکن است پزشک به شما دستور دهد که آن را صبح و ظهر مصرف کنید.
فلوکستین برای چیست
اگر فلوکستین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می کنید. ممکن است پزشک به شما دستور دهد که آن را هر روز در ماه یا فقط ۲ هفته قبل از پریود مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، تقویم خود را علامت بزنید.
اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید. دوز را با دقت با استفاده از دستگاه اندازه گیری/قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی مصرف نشود. زیرا دوز صحیح را استفاده نمیکنید.
دوز مصرفی فلوکستین
دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل پزشک خود را انجام دهید. این دارو را منظم استفاده کنید. تا بالاترین سود را ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید.
اگر احساس خوبی دارید دارو را مصرف کنید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. ممکن است دوز را به تدریج کم کنید.
در عرض ۱ تا ۲ هفته باید مقداری بهبود را مشاهده کنید. ممکن است ۴ تا ۵ هفته طول بکشد تا اینکه شما سود کامل را احساس کنید. اگر بهبود نیافتید یا بدتر شده اید به پزشک اطلاع دهید.
عوارض جانبی فلوکستین
فلوکستین عوارض جانبی زیر را دارد:
حالت تهوع، خواب آلودگی، سرگیجه و سردرد، اضطراب، مشکلات خواب، از دست دادن اشتها، خستگی، عرق کردن، یا خمیازه ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است. او تشخیص داده است که فواید آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افراد عوارض جانبی ندارند.
اگر عوارض جانبی جدی دارید. فورا به پزشک خود اطلاع دهید. مانند: تغییرات غیرعادی یا شدید ذهنی/خلقتی (مانند بی قراری، انرژی/هیجان زیاد غیرمعمول، افکار خودکشی)، کبودی/خونریزی آسان، ضعف/اسپاسم عضلانی، لرزش. لرزش)، کاهش علاقه به رابطه جنسی، تغییر در توانایی جنسی، کاهش وزن غیرعادی.
اثرات جانبی جدی فلوکستین
اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید، از جمله: مدفوع خونی/سیاه/قیری، استفراغ شبیه تفاله قهوه، تشنج، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، درد چشم/ تورم/قرمزی، گشاد شدن مردمک ، تغییرات بینایی و تاری دید است.
اگر دیابت دارید، فلوکستین ممکن است بر سطح قند خون شما تاثیر بگذارد. قند خون خود را به طور منظم کنترل کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. هنگام شروع یا توقف فلوکستین، پزشک ممکن است نیاز به تنظیم دارو، رژیم غذایی و ورزش شما داشته باشد.
این دارو سروتونین را زیاد میکند. به ندرت سبب بیماری جدی به نام سندرم سروتونین میشود. اگر از داروهای دیگر استفاده می کنید که افزاینده سروتونین است. خطر جدی بالا خواهد رفت. تمام داروهایی که مصرف می کنید به پزشک اطلاع دهید. در صورت بروز علائم زیر به پزشک بروید: طپش قلب، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه، حالت تهوع/استفراغ/اسهال شدید، انقباض عضلات، تب، تحریک/بی قراری غیرمعمول.
واکنش آلرژیک شدید به دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش/تورم (مخصوصا در صورت/زبان/گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی، به پزشک مراجعه کنید.
این لیست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر اثرات دیگری داشتید که ذکر نشده، با پزشک یا تماس بگیرید.
فلوکستین و نعوظ مردان
به ندرت، مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت ۴ ساعت یا بیشتر داشته باشند. اگر این اتفاق افتاد، مصرف این دارو را متوقف کنید. فورا از پزشک کمک بگیرید. در غیر این صورت ممکن است مشکلات دائمی رخ دهد.
فلوکستین و چاقی
این دارو در از دست دادن اشتها و کاهش علائم پرخوری و لاغر شدن فرد تاثیر دارد. یکی از عوارض جانبی این دارو است.
فلوکستین و سردرد
سردرد یکی از عوارض جانبی شایع این دارو است.
احتیاط در مصرف فلوکستین
قبل از مصرف فلوکستین، اگر به آن حساسیت دارید. به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. یا اگر آلرژی دیگری دارید. این دارو حاوی مواد غیر فعالی است. می تواند باعث واکنش آلرژیک شود.
قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید. به ویژه در موارد: سابقه شخصی یا خانوادگی اختلال دوقطبی/مانیک-افسردگی، سابقه شخصی یا خانوادگی اقدام به خودکشی، مشکلات کبدی، دیابت، سدیم پایین در خون (مانند ممکن است هنگام مصرف دیورتیک ها، کم آبی شدید، تشنج، زخم معده/روده، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع بسته زاویه) رخ دهد.
سرگیجه یا خواب آلودگی
این دارو سبب سرگیجه و خواب آلودگی میشود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکنید. یا کاری را که نیاز به بیداری کامل دارد انجام نشود.
دیابت و بیماری کبدی
شکل مایع این دارو حاوی قند است. اگر دیابت یا بیماری کبدی دارید، احتیاط کنید. برخی از داروها (مانند مترونیدازول، دی سولفیرام) در صورت ترکیب با الکل می توانند واکنش جدی ایجاد کنند.
قبل از عمل جراحی
قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام داروهایی که استفاده می کنید (مانند داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و دارو گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
کودکان
کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه کاهش وزن حساس تر باشند. وزن و قد کودکانی که از این دارو استفاده می کنند را کنترل کنید.
افراد مسن
افراد مسن نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خونریزی و از دست دادن هماهنگی، حساسیت دارند. از دست دادن تعادل سبب افتادن میشود. افراد مسن نیز ممکن است بیشتر در معرض سدیم کم خون باشند، به خصوص اگر از قرص های ادرار آور استفاده می کنند.
دوران بارداری
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. به جنین آسیب میرساند. همچنین، نوزادانی که از مادرانی که در ۳ ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کردهاند. ممکن است دچار علائمی مانند مشکلات تغذیه/تنفس، تشنج، سفتی عضلانی یا گریه مداوم شوند. اگر هر یک از این علائم را در نوزاد خود مشاهده کردید، به پزشک اطلاع دهید.
این دارو وارد شیر مادر می شود. ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی شیرخوار داشته باشد.
از آنجایی که مشکلات روانی/خلقتی درمان نشده (مانند افسردگی، حملات پانیک، اختلال وسواس فکری جبری) می تواند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر اینکه با دستور پزشکتان تجویز شود. اگر قصد بارداری دارید، باردار می شوید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری را با پزشک خود در میان بگذارید.
تداخلات دارویی فلوکستین
تداخلات دارویی عملکرد داروهای را تغییر داده و خطر عوارض جانبی را بالا میبرند. این لیست تمام تداخلات دارویی نیست. فهرستی از تمام داروها مانند داروهای نسخه ای/غیر نسخه ای و دارو گیاهی را به پزشک اطلاع دهید. دارو را بدون مشورت پزشک شروع، متوقف یا تغییر ندهید.
فلوکستین می تواند برای چندین هفته پس از آخرین دوز در بدن شما باقی بماند و ممکن است با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشد. قبل از استفاده از هر دارویی، اگر در ۵ هفته گذشته فلوکستین مصرف کرده اید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: داروهای دیگری که می توانند باعث خونریزی/کبودی شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل، NSAID ها مانند ایبوپروفن و رقیق کننده های خون مثل وارفارین).
مهارکنندههای MAO
مصرف مهارکنندههای MAO سبب تداخل دارویی جدی (کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده های MAOایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. اکثر مهارکننده های MAO نیز نباید به مدت ۲ هفته قبل و حداقل ۵ هفته پس از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک خود بپرسید که چه زمانی مصرف این دارو را شروع یا متوقف کنید.
این دارو سبب کاهش سرعت حذف بقیه داروها می شود. بر نحوه عملکرد داروها تأثیر خواهد گذاشت. نمونه هایی از داروهای تحت تأثیر شامل پیموزید، تیوریدازین، وینبلاستین، داروهای ضد آریتمی (مانند پروپافنون، فلکائینید)، ضد افسردگی های سه حلقه ای (مانند دزیپرامین، ایمی پرامین) و غیره هستند.
آسپرین
آسپرین همراه با این دارو خونریزی را زیاد میکند. با این حال، اگر پزشک به شما دستور داده است که آسپرین با دوز پایین برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته (معمولا ۱۶۲-۸۱ میلی گرم در روز) مصرف کنید، مصرف دارو را ادامه دهید.
سندرم سروتونین
اگر از دارو دیگر که سروتونین را زیاد میکند استفاده کنید. ابتلا به سندرم سروتونین بالا میرود. به عنوان مثال می توان به داروهایی مانند اکستازی، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله سایر SSRI ها مانند سیتالوپرام/پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین/ونلافاکسین)، تریپتوفان و غیره اشاره کرد. خطر سندرم/سمیت سروتونین ممکن است با شروع یا افزایش دوز این داروها بیشتر باشد.
دارو خواب آور
در صورت مصرف سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می شوند. ماری جوانا (حشیش)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی، مسکن های اپیوئیدی (مانند کدئین) و … به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. برچسب داروهای آلرژی یا سرماخوردگی را بررسی کنید. زیرا شاید حاوی موادی باشد که سبب خواب آلودگی شود.
این دارو ممکن است با برخی از آزمایشهای پزشکی (مانند اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل داشته باشد و باعث نتایج آزمایش نادرست شود. مطمئن شوید که پرسنل آزمایشگاه و همه پزشکان شما از مصرف این دارو مطلع هستند
عوارض فلوکستین در درازمدت
اگر بیش از حد از این دارو مصرف شود. امکان علائم جدی مانند غش یا مشکل تنفسی است. به اورژانس مراجعه شود. در غیر این صورت، با مرکز بهداشت تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد: ضربان قلب سریع/نامنظم، سرگیجه شدید، غش.
دوز فراموش شده فلوکستین
اگر یک دوز مصرف را فراموش کردید، تا یادتان آمد سریع مصرف کنید. اگر نزدیک به دوز بعدی است، دوز فراموش شده را نخورید. دوز بعدی را منظم استفاده کنید. دوز را دوبرابر نکنید.
محل نگهداری فلوکستین
در دمای اتاق دور از نور آفتاب و رطوبت قرار دهید. در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
فلوکستین و سرترالین
هر دو فلوکستین و سرترالین متعلق به دسته داروهایی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین SSRIs هستند. برای درمان افسردگی، اختلال وسواس فکری-اجباری و اختلال هراس تایید شده اند.
Prozac و Zoloft داروهای تجویزی قدرتمندی هستند که برای درمان افسردگی و سایر مسائل استفاده می شوند. آنها هر دو داروهای مارک دار هستند. نسخه عمومی Prozac فلوکستین است، در حالی که نسخه عمومی Zoloft سرترالین هیدروکلراید است.
هر دو دارو مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونینSSRIs هستند. سروتونین یک ماده شیمیایی طبیعی است که باعث ایجاد احساس خوشبختی می شود. این داروها با تاثیر بر سطح سروتونین در مغز شما کار می کنند. با متعادل کردن مواد شیمیایی در مغز، این داروها احتمالا خلق و خو و اشتهای شما را بهبود می بخشند. آنها همچنین می توانند سطح انرژی شما را افزایش دهند و به خواب بهتر کمک کنند. هر دو دارو می توانند اضطراب، ترس و رفتارهای اجباری را کاهش دهند. برای افرادی که افسردگی شدید دارند، می توانند کیفیت زندگی را به طور چشمگیری بهبود بخشند.
با این حال، این داروها دارای تفاوت هایی هستند، از جمله اینکه برای چه افرادی استفاده می شوند.
تفاوت بین فلوکستین و سرترالین
تفاوت های اصلی بین فلوکستین و سرترالین عبارتند از:
پروزاک فلوکستین و زولوفت سرترالین است
همچنین پروزاک برای درمان پرخوری عصبی و افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی مورد تایید FDA است
سرترالین همچنین برای درمان اختلال استرس پس از سانحه، اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیای اجتماعی و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی مورد تایید FDA است.
فلوکستین به صورت قرص، کپسول، کپسول تاخیری و مایع موجود است. سرترالین فقط به صورت قرص و مایع موجود است
تفاوت هایی در عوارض جانبی آنها وجود دارد. با احتمال بیشتر فلوکستین باعث مشکلات خواب و خشکی دهان می شود و زولافت بیشتر احتمال دارد باعث اسهال شود.
فلوکستین در سال ۱۹۸۷ مورد تایید FDA و سرترالین در سال ۱۹۹۱ مورد تایید FDA قرار گرفت.
شباهت فلوکستین و سرترالین
از آنجایی که هر دو دارو SSRI هستند، شباهت های زیادی دارند، مانند:
هر دوی آنها با جلوگیری از بازجذب سروتونین، یک ماده شیمیایی در مغز که به عنوان یک پیام رسان بین سلول های عصبی عمل می کند، کار می کنند. SSRI ها سطح سروتونین را در سیناپس عصبی افزایش می دهند و این با کاهش علائم افسردگی مرتبط است.
تحقیقات نشان داده است که فلوکستین و سرترالین برای درمان افسردگی با نرخ پایبندی مشابه (احتمال مصرف دارو توسط فرد) به یک اندازه موثر هستند.
عوارض جانبی مانند سردرد، حالت تهوع و استفراغ، عصبی بودن و اضطراب، سرگیجه، مشکلات جنسی (مثلا اختلال نعوظ) و افزایش وزن (اگرچه نسبت به سایر داروهای ضد افسردگی کمتر است) یا کاهش وزن در هر دو فلوکستین و سرترالین مشترک است. هر دو با قطع مصرف با علائم ترک همراه بوده اند.
هر دو داروی نسخه ای هستند و هیچ کدام یک داروی کنترل شده نیستند. احتمال تداخل با سایر داروها (مانند مهارکننده های مونوآمین اکسیداز، پیموزاید، ترامادول، خار مریم) است.
دوز سرترالین در مقابل فلوکستین
دوز توصیه شده سرترالین ۲۵ تا ۲۰۰ میلی گرم یک بار در روز است. درمان افسردگی، OCD، اختلال هراس، PTSD و اختلال اضطراب اجتماعی با ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم یک بار در روز آغاز می شود. دوزها در فواصل هفتگی افزایش می یابد تا زمانی که پاسخ مطلوب مشاهده شود.
دوز توصیه شده برای PMDD50 تا ۱۵۰ میلی گرم در هر روز سیکل قاعدگی یا برای ۱۴ روز قبل از قاعدگی است. این دارو را می توان با یا معده خالی استفاده کرد.
افسردگی در بزرگسالان با ۲۰ تا ۸۰ میلی گرم فلوکستین در روز درمان می شود. دوز توصیه شده برای درمان افسردگی در کودکان ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم در روز است. پس از ۱۳ هفته مصرف روزانه، ۹۰ میلی گرم یک بار در هفته ممکن است در برخی از بیماران موثر باشد.
سرترالین و فلوکستین در دوران بارداری یا شیردهی
استفاده از سرترالین در سه ماهه سوم بارداری ممکن است منجر به عوارض جانبی در نوزاد شود.
استفاده از سرترالین توسط مادران شیرده به اندازه کافی ارزیابی نشده است.
فلوکستین فقط در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که فواید احتمالی آن خطرات اش را برای جنین توجیه کند.
فلوکستین در شیر مادر وارد می شود. بنابراین استفاده از فلوکستین در دوران شیردهی توصیه نمی شود.
کلام آخر
سرترالین و فلوکستین داروهای ضد افسردگی از نوع مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین هستند. برای درمان افسردگی، اختلال وسواس فکری-اجباری، اختلال هراس و اختلال نارسایی پیش از قاعدگی استفاده میشوند. سرترالین همچنین برای درمان اختلال استرس پس از سانحه و اختلال اضطراب اجتماعی استفاده می شود. فلوکستین همچنین برای درمان پرخوری عصبی استفاده می شود و همچنین همراه با اولانزاپین برای درمان افسردگی مقاوم و افسردگی مرتبط با اختلال دوقطبی تجویز می شود.