قرص سیتالوپرام چیست؟ موارد مصرف و عوارض آن
داروی سیتالوپرام (Citalopram) برای درمان افسردگی استفاده می شود. سطح انرژی و احساس خوب بودن در شما را بهبود میبخشد. سیتالوپرام به عنوان یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین شناخته می شود. سیتالوپرام به بازجذب سروتونین در مغز کمک می کند. در نشریه جهان شیمی فیزیک در مورد سروتونین، اکسی توسین، مغز، نخاع و سلول عصبی مقالاتی منتشر شده است. در این مقاله به معرفی داروی سیتالوپرام میپردازیم.
داروی سیتالوپرام (Citalopram)
قرص خوراکی سیتالوپرام یک داروی تجویزی توسط پزشک است. با نام تجاری داروی سلکسا در دسترس است. همچنین به عنوان یک داروی ژنریک موجود است. داروهای ژنریک معمولا هزینه کمتری دارند. سیتالوپرام به صورت خوراکی در دسترس بیماران است.
نحوه مصرف سیتالوپرام
این اطلاعات دوز برای قرص خوراکی سیتالوپرام است. همه دوزهای ممکن و اشکال دارویی ممکن است در اینجا گنجانده نشوند. دوز، شکل دارویی و تعداد دفعات مصرف دارو به موارد زیر بستگی دارد:
- سن شما
- وضعیت تحت درمان
- وضعیت شما چقدر شدید است.
- سایر شرایط پزشکی که دارید.
- نحوه واکنش شما به اولین دوز
- اشکال و نقاط قوت
شکل دارویی سیتالوپرام
فرم: قرص خوراکی
مورد مصرف: برای درمان افسردگی
مقدار مصرف بزرگسالان (۱۸ تا ۶۰ سال):
شروع دوز ۲۰ میلی گرم یک بار در روز است.
پزشک ممکن است دوز را افزایش دهد. دوزها نباید بیشتر از یک بار در هفته زیاد شود.
حداکثر دوز ۴۰ میلی گرم است. یک بار در روز مصرف می شود. بیش از ۴۰ میلی گرم روزانه مصرف نشود. دوزهای زیاد سبب طولانی شدن QT میشود.
دوز کودک (سنین ۰ تا ۱۷ سال):
تائید نشده است که سیتالوپرام برای استفاده در افراد کمتر از ۱۸ سال ایمن و موثر است.
دوز بالا (سن ۶۱ سال و بالاتر):
بیش از ۲۰ میلی گرم یک بار در روز مصرف نکنید. کلیه‌های افراد مسن ممکن است مانند گذشته کار نکنند. می تواند باعث شود بدن شما داروها را کندتر پردازش کند. اگر مقدار زیادی دارو طولانی مدت در بدن بماند. عوارض جانبی دارو زیاد میشود.
ممکن است پزشک درمان را با دوز کمتر یا برنامه دارویی متفاوت شروع کند. این می تواند به جلوگیری از تجمع بیش از حد این دارو در بدن شما کمک کند.
علت استفاده از سیتالوپرام
سیتالوپرام برای درمان افسردگی و درمانهای ترکیبی با دیگر داروها استفاده می شود. این بدان معناست که ممکن است لازم باشد آن را با سایر داروها مصرف کنید.
مکانیسم سیتالوپرام
سیتالوپرام بخشی از گروه داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین است. گروهی از داروها است که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان شرایط مشابه استفاده می شوند. SSRI ها در مغز برای افزایش سطح ماده ای به نام سروتونین عمل می کنند. وجود سروتونین بیشتر در مغز می تواند علائم افسردگی را بهبود بخشد.
نحوه استفاده از سیتالوپرام
قبل از شروع مصرف سیتالوپرام راهنمای دارو و بروشور را مطالعه کنید. اطلاعات لازم را که داروساز ارائه میکند را به دقت گوش دهید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو را با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولا یک بار در روز در صبح یا عصر مصرف کنید. دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما، پاسخ به درمان، سن، تست های آزمایشگاهی و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید، تعیین می شود. حتما به پزشک اطلاعات لازم در مورد تمام داروهایی که استفاده می کنید، بدهید. حداکثر دوز ۴۰ میلی گرم روزانه است.
اگر از شکل مایع این دارو استفاده می کنید. دوز را با استفاده از یک دستگاه اندازه گیری/قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید. زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید.
کاهش خطر عوارص با دوز کمتر سیتالوپرام
برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که مصرف این دارو را با دوز پایین شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید. دوز خود را افزایش ندهید. یا از این دارو به مقدار زیاد یا بیشتر از زمان تجویز شده استفاده نکنید. وضعیت شما سریعتر بهبود نمی یابد و خطر عوارض جانبی شما افزایش می یابد. این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. دارو را هر روز ساعت معینی استفاده کنید.
حتی اگر احساس خوبی دارید و تمایل دارید به مصرف این دارو ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی این دارو بدتر شوند. همچنین، ممکن است علائمی مانند نوسانات خلقی، سردرد، خستگی، تغییرات خواب و احساسات مختصر مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. برای جلوگیری از این علائم در زمانی که درمان با این دارو را متوقف می کنید، پزشک ممکن است دوز شما را به تدریج کاهش دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود و یا مسئول داروخانه مشورت کنید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شدن را فورا گزارش دهید.
ممکن است ۱ تا ۴ هفته طول بکشد تا از این دارو احساس رضایت کنید. اگر وضعیت بهتر نشد یا بدتر شد به پزشک گزارش دهید.
نکات مهم در مصرف سیتالوپرام
قرص خوراکی سیتالوپرام به عنوان یک داروی ژنریک و یک داروی با نام تجاری موجود است. نام تجاری: سلکسا. سیتالوپرام همچنین به عنوان یک محلول خوراکی عرضه می شود. این دارو برای افسردگی مصرف می شود. می توانید سیتالوپرام را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
اقدامات قبل از مصرف سیتالوپرام
اگر به سیتالوپرام یا اسیتالوپرام حساسیت دارید، یا اگر پیموزاید نیز مصرف می کنید، نباید از این دارو استفاده کنید.
اگر در ۱۴ روز گذشته از مهارکننده های MAO استفاده کرده اید، از سیتالوپرام استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده های MAO شامل ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریقی متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، ترانیل سیپرومین است.
برای اطمینان از بی خطر بودن سیتالوپرام در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:
- خونریزی یا اختلال لخته شدن خون
- بیماری کبد یا کلیه
- گلوکوم با زاویه باریک
- تشنج یا صرع
- بیماری قلبی، نارسایی قلبی، اختلال ریتم قلب، ضربان قلب آهسته، یا سابقه اخیر حمله قلبی
- سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم QT طولانی
- عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون شما)
- اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)
- سابقه سوء مصرف مواد مخدر یا افکار خودکشی
تشخیص تاثیر سیتالوپرام
چگونه تشخیص دهید که دارو موثر است: اگر متوجه شدید علائم افسردگی شما کمتر است یا کمتر اتفاق می‌افتد، می‌دانید که سیتالوپرام مؤثر است. ممکن است در چند هفته اول مصرف این دارو هیچ تغییری در وضعیت خود مشاهده نکنید. گاهی اوقات ممکن است تا ۲ ماه طول بکشد.
خودکشی با سیتالوپرام
برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. پزشک شما باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.
سیتالوپرام و بارداری
مصرف یک داروی ضد افسردگی SSRI مانند سیتالوپرام در دوران بارداری ممکن است باعث مشکلات جدی ریوی یا سایر عوارض در نوزاد شود. با این حال، اگر مصرف داروی ضد افسردگی خود را متوقف کنید، ممکن است دچار عود افسردگی شوید. اگر باردار شده اید فورا به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو را در دوران بارداری بدون نظر پزشک خود شروع یا قطع نکنید.
سیتالوپرام می تواند وارد شیر مادر شود و ممکن است به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. اگر در دوران شیردهی هستید، باید در مورد خطرات و مزایای استفاده از سیتالوپرام صحبت کنید.
این دارو بدون تجویز توسط زیر ۱۸ سال مصرف نشود. سیتالوپرام برای استفاده در کودکان تایید نشده است.
عوارض جانبی سیتالوپرام
قرص سیتالوپرام سبب خواب آلودگی میشود. عوارض جانبی زیادی ایجاد میکند.
عوارض جانبی رایج سیتالوپرام
عوارض جانبی این دارو در بزرگسالان کمی متفاوت از عوارض جانبی برای کودکان است. عوارض جانبی بزرگسالان می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حالت تهوع
- خواب آلودگی
- ضعف
- سرگیجه
- اضطراب
- مشکل خواب
- مشکلات جنسی
- تعریق
- تکان دادن
- گرسنگی
- دهان خشک
- یبوست
- اسهال
- عفونت های تنفسی
- خمیازه
عوارض جانبی کودکان می تواند شامل موارد فوق باشد، به علاوه:
- افزایش تشنگی
- افزایش غیر طبیعی در حرکت یا بی قراری عضلات
- خونریزی بینی
- تکرر ادرار
- دوره های قاعدگی سنگین
- کاهش سرعت رشد و تغییرات وزن
اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر شدید است، با پزشک صحبت کنید.
عوارض جانبی جدی سیتالوپرام
اگر عوارض جانبی جدی داشتید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی شامل موارد زیر است:
افکار یا اعمال خودکشی: علائم شامل موارد زیر است:
- افکار یا تلاش برای خودکشی
- عمل بر روی انگیزه های خطرناک
- رفتار پرخاشگرانه یا خشونت آمیز
- افکار در مورد خودکشی یا مرگ
- افسردگی جدید یا بدتر
- اضطراب یا حملات پانیک جدید یا بدتر
- بی قراری، بی قراری، عصبانیت، تحریک پذیری
- مشکل خواب
تغییرات ریتم قلب (طولانی شدن QT): علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد قفسه سینه
- ضربان قلب سریع یا آهسته
- تنگی نفس
- سرگیجه یا غش
سندرم سروتونین: علائم موارد زیر است:
- بی قراری، توهم، کما، گیجی و مشکل در تفکر
- مشکلات هماهنگی یا انقباض عضلانی (رفلکس های بیش فعال)
- ضربان قلب تند، یا فشار خون بالا یا پایین
- عرق کردن یا تب
- حالت تهوع، استفراغ یا اسهال
- سفتی عضلات
شیدایی: علائم موارد زیر است:
- انرژی را به شدت افزایش داد.
- مشکل شدید خواب
- افکار مسابقه ای
- رفتار بی پروا
- ایده های غیرمعمول بزرگ
- شادی یا تحریک پذیری بیش از حد
تشنج: علائم موارد زیر است:
- تشنج
- افتادن یا از دست دادن ناگهانی تون عضلانی
- از دست دادن ناگهانی آگاهی از محیط اطراف
- از دست دادن ناگهانی کنترل ادرار یا روده
مشکلات بینایی: علائم موارد زیر است:
- چشم درد
- تاری دید
- دوبینی
- تورم یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم
سطوح پایین نمک (سدیم) در خون: علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- سردرد
- ضعف یا احساس ناپایداری
- گیجی، مشکلات تمرکز، یا مشکلات تفکر یا حافظه
تداخلات دارویی سیتالوپرام با دیگر داروها
قرص خوراکی سیتالوپرام می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که ممکن است مصرف کنید، تداخل داشته باشد. تداخل دارویی یعنی یک دارو عملکرد دارو را تغییر بدهد. تداخل می تواند مضر بوده یا جلوی عملکرد عالی دارو را بگیرد.
برای جلوگیری از تداخل، پزشک باید داروها را بررسی کند. در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برای اینکه بدانید این دارو چگونه ممکن است با داروی دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشد، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با سیتالوپرام شوند در زیر فهرست شده اند.
داروهای افزاینده سروتونین
زمانی که سیتالوپرام همراه با داروهای دیگری که می‌توانند سطح سروتونین را در بدن افزایش دهند، استفاده میشود، یک وضعیت احتمالا تهدیدکننده زندگی به نام سندرم سروتونین ممکن است رخ دهد. این ممکن است زمانی که یکی از داروها برای اولین بار شروع می شود یا پس از افزایش دوز، احتمال بیشتری دارد. این داروها عبارتند از:
- بوسپیرون
- فنتانیل
- لینزولید
- لیتیوم
داروهای میگرن به نام تریپتان:
- آلموتریپتان
- سوماتریپتان
- زولمیتریپتان
آمفتامین ها:
- دکستروآمفتامین
- آمفتامین
- لیسدگزامفتامین
- متیلن بلو
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای:
- آمی تریپتیلین
- ایمی پرامین
- نورتریپتیلین
مهارکننده های مونوآمین اکسیداز:
- ایزوکاربوکسازید
- فنلزین
- سلژیلین
- ترانیل سیپرومین
- مخمر سنت جان
- ترامادول
داروهای موثر بر ریتم قلب
سیتالوپرام نباید با داروهای دیگری موثر بر ریتم قلب مصرف شود. مصرف سیتالوپرام و این داروها ممکن است خطر تغییرات ریتم قلب را افزایش دهد که می تواند خطرناک باشد. این داروها عبارتند از:
- آمیودارون
- کلرپرومازین
- متادون
- موکسی فلوکساسین
- پنتامیدین
- پیموزاید
- پروکائین آمید
- کینیدین
- سوتالول
- تیوریدازین
داروهایی که خطر خونریزی را افزایش می دهند
سیتالوپرام و سایر داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر خونریزی یا کبودی را افزایش دهند، به خصوص اگر از داروهای دیگری نیز استفاده می کنید که خطر خونریزی را افزایش می دهند.
سایر داروهایی که خطر خونریزی را افزایش می دهند عبارتند از:
رقیق کننده های خون:
- وارفارین
- انوکساپارین
- دالتپارین
- هپارین
داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی:
- ایبوپروفن
- ناپروکسن
- کتورولاک
- آسپرین
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
هنگام مصرف سیتالوپرام با TCA احتیاط شود. این می تواند منجر به سطوح بالاتر TCA در بدن و عوارض جانبی بیشتر شود. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای عبارتند از:
- آمی تریپتیلین
- ایمی پرامین
- نورتریپتیلین
داروهای آرامبخش
مصرف سیتالوپرام ممکن است اثرات داروهایی را که باعث آرام بخشی یا خواب آلودگی می شوند افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- لورازپام
- آلپرازولام
- دیازپام
- میدازولام
- تمازپام
- زولپیدم
مهارکننده های سیتوکروم P450 2C19
سیتوکروم P450 2C19 پروتئینی در بدن ما است. اغلب به تجزیه داروها از جمله سیتالوپرام کمک می کند. برخی از داروها به کاهش یا مهار عملکرد این پروتئین معروف هستند. هنگامی که سیتالوپرام و داروهایی که عملکرد این پروتئین را کند می کنند با هم مصرف شوند، ممکن است مقدار سیتالوپرام در بدن شما بیش از حد بالا باشد. نمونه هایی از مهارکننده های سیتوکروم P450 2C19 عبارتند از:
- سایمتیدین
- کلوپیدوگرل
- کلرامفنیکل
- فلووکسامین
- امپرازول
- مودافینیل
سیتالوپرام و فشارخون
برای افراد مبتلا به مشکلات قلبی: اگر مشکل قلبی و فشارخون دارید، از جمله بیماری به نام سندرم QT طولانی مادرزادی، سیتالوپرام مصرف نکنید. مصرف سیتالوپرام ممکن است شما را در معرض خطر تغییرات جدی ریتم قلب به نام طولانی شدن QT قرار دهد. می تواند باعث مرگ ناگهانی شود. افرادی که ضربان قلب آهسته دارند، حمله قلبی اخیر یا نارسایی قلبی شدید نیز نباید سیتالوپرام مصرف کنند.
هشدار در مصرف سیتالوپرام
این دارو با چندین هشدار مهم همراه است.
آلرژی
سیتالوپرام سبب واکنش آلرژیک شدید میشود. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشکل در تنفس
- تورم صورت، زبان، چشم ها یا دهان شما
- بثورات، جوش های خارش دار (کهیر) یا تاول، همراه با تب یا درد مفاصل
اگر واکنش آلرژیک دارید، با پزشک یا مرکز کنترل مسمومیت محلی تماس بگیرید.
اگر تا به حال واکنش آلرژیک به آن داشتید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد (باعث مرگ شود).
برای افرادی که شرایط خاصی دارند
افرادی که سطح پتاسیم پایینی دارند: اگر سطح پتاسیم پایینی دارید از سیتالوپرام استفاده نکنید. مصرف سیتالوپرام و داشتن سطوح پایین پتاسیم ممکن است شما را در معرض خطر تغییرات جدی ریتم قلب به نام طولانی شدن QT قرار دهد که می تواند باعث مرگ ناگهانی شود.
افرادی که سطح منیزیم پایینی دارند: اگر سطح منیزیم پایینی دارید از سیتالوپرام استفاده نکنید. مصرف سیتالوپرام و داشتن سطوح پایین منیزیم ممکن است شما را در معرض خطر تغییرات جدی ریتم قلب به نام طولانی شدن QT قرار دهد که می تواند باعث مرگ ناگهانی شود.
مصرف با مهارکننده مونوآمین اکسیداز: مگر اینکه توسط پزشکتان تجویز شده باشد، در حین مصرف سیتالوپرام یا در عرض ۲ هفته پس از قطع سیتالوپرام، از یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز استفاده نکنید. همچنین، سیتالوپرام را در عرض ۲ هفته پس از قطع مهارکننده مونوآمین اکسیداز شروع نکنید. مصرف سیتالوپرام و یک مهارکننده مونوآمین اکسیداز خیلی نزدیک به هم می تواند منجر به یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام سندرم سروتونین شود که می تواند باعث تب بالا، اسپاسم عضلانی کنترل نشده، سفت شدن عضلات، تغییرات ناگهانی در ضربان قلب یا فشار خون، گیجی یا از دست دادن هوشیاری شود.
در مصرف با پیموزاید: مصرف همزمان سیتالوپرام و پیموزاید می تواند باعث مشکلات جدی قلبی شود.
سیتالوپرام و بارداری
برای زنان باردار: سیتالوپرام یک داروی حاملگی دسته C است. یعنی دو چیز:
اثرات نامطلوب در هنگام مصرف دارو توسط مادر برای جنین است.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. این دارو فقط در صورتی باید استفاده شود که منافع بالقوه خطر احتمالی برای جنین را توجیه کند.
برای زنان شیرده: سیتالوپرام وارد شیر مادر می شود و ممکن است در کودکی که با شیر مادر تغذیه می شود عوارض جانبی ایجاد کند. اگر به کودک خود شیر می دهید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی را متوقف کنید یا مصرف این دارو را متوقف کنید.
برای کودکان: سیتالوپرام می تواند باعث تغییر در اشتها یا وزن شود. کودکان و نوجوانان باید در طول درمان قد و وزن خود را کنترل کنند.
مبتلایان به برخی از بیماری‌ها
افراد مبتلا به بیماری کلیوی: اگر بیماری کلیوی دارید، قبل از استفاده از سیتالوپرام با پزشک خود مشورت کنید. این دارو ممکن است در افراد مبتلا به بیماری شدید کلیوی ایجاد شود و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند.
افراد مبتلا به بیماری کبد: سیتالوپرام توسط کبد پردازش می شود. اگر بیماری کبدی دارید، ممکن است سطح این دارو در بدن شما افزایش یابد. ممکن است عوارض جانبی بیشتری داشته باشید. افراد مبتلا به بیماری کبدی نباید بیش از ۲۰ میلی گرم سیتالوپرام در روز مصرف کنند.
افراد با سابقه اختلال تشنج: سیتالوپرام می تواند خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد. اگر سابقه تشنج دارید قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
تغییرات در ریتم قلب: مصرف سیتالوپرام می تواند باعث تغییرات ریتم قلب به نام طولانی شدن QT یا Torsade de Pointes شود. می تواند باعث مرگ ناگهانی شود.
احتیاط در مصرف سیتالوپرام
سیتوکروم P450 2C19 پروتئینی در بدن ما است و به تجزیه داروها از جمله سیتالوپرام کمک می کند. افرادی که پروتئین ۲C19 زیادی ندارند. یا فعالیت کمتری از پروتئین ۲C19 خود دارند، متابولیز کننده ضعیف نامیده می شوند. این افراد نباید بیش از ۲۰ میلی گرم سیتالوپرام یک بار در روز مصرف کنند.
افراد مبتلا به بیماری کبد: سیتالوپرام توسط کبد شما پردازش می شود. اگر مشکلات کبدی دارید، ممکن است سطح این دارو در بدن شما افزایش یابد. ممکن است عوارض جانبی بیشتری داشته باشید افراد مبتلا به بیماری کبد نباید بیش از ۲۰ میلی گرم سیتالوپرام یک بار در روز مصرف کنند.
عوارض قطع سیتالوپرام
سیتالوپرام را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید. قطع سریع سیتالوپرام می تواند علائم جدی مانند اضطراب، تحریک پذیری، خلق و خوی بالا یا پایین، احساس بی قراری، تغییر در عادات خواب، سردرد، تعریق، حالت تهوع، سرگیجه، احساسات شبیه شوک الکتریکی، لرزش یا گیجی را ایجاد کند.
در صورت بروز این علائم، پزشک ممکن است از شما بخواهد که به جای قطع سریع دارو، دوز را به تدریج کاهش دهید.
قرص خوراکی سیتالوپرام برای درمان طولانی مدت استفاده می شود. اگر آن را طبق دستور مصرف نکنید با خطراتی همراه است. اگر مصرف دارو را قطع کنید یا اصلا آن را مصرف نکنید: افسردگی شما بهتر نمی شود. حتی ممکن است بدتر شود.
مصرف بیش از حد سیتالوپرام
اگر مصرف دوزها را فراموش کردید یا دارو را طبق برنامه مصرف نکردید: ممکن است داروی شما به خوبی عمل نکند. برای اینکه این دارو خوب عمل کند، باید مقدار مشخصی در بدن شما باشد.
اگر بیش از حد مصرف کنید: ممکن است علائم سندرم سروتونین را داشته باشید. این شامل:
- تحریک
- توهمات
- کما
- گیجی
- مشکلات هماهنگی
- انقباض عضلانی
- ضربان قلب تند
- تعریق
- تب
- حالت تهوع
- استفراغ
- اسهال
- سفتی عضلات
اگر هر یک از این علائم را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید یا به نزدیکترین بخش اورژانس بروید.
فراموشی در مصرف سیتالوپرام
اگر یک نوبت را فراموش کردید چه باید کرد: به محض یادآوری دوز خود را مصرف کنید. اما اگر فقط چند ساعت قبل از نوبت بعدی برنامه ریزی شده خود را به یاد آوردید، فقط یک نوبت مصرف کنید. هرگز سعی نکنید با مصرف دو دوز در یک نوبت به نتیجه برسید. این می تواند منجر به عوارض جانبی خطرناک شود.
محل نگهداری سیتالوپرام
در دمای اتاق، دور از نور آفتاب و رطوبت نگهداری کنید. داروها را دسترس از کودکان و حیوانات خانگی دور کنید. داروها را داخل فاضلاب نریزید. مگر اینکه پزشک به شما دستور داده شده باشد. این محصول را زمانی که تاریخ مصرف آن تمام شده یا دیگر مورد نیاز نیست، به درستی دور بریزید. قرص سیتالوپرام را در دمای اتاق، ۷۷ درجه فارنهایت (۲۵ درجه سانتیگراد) نگهداری کنید.
قرص ها را می توان به طور موقت در دمای بین ۵۹ درجه فارنهایت تا ۸۶ درجه فارنهایت (۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی گراد) نگهداری کرد. این دارو را دور از دمای بالا نگهداری کنید.
در مسافرت همیشه داروی خود را همراه داشته باشید. هنگام پرواز، هرگز آن را در کیف چکی قرار ندهید. آن را در کیف دستی خود نگه دارید. نگران دستگاه های اشعه ایکس فرودگاه نباشید. نمی توانند به داروهای شما آسیب برسانند.
