علت کهیر مزمن چیست | داروهای معجزه آسا برای درمان کهیر مزمن
کهیر مزمن زمانی تشخیص داده می شود که کهیر بیش از شش هفته ظاهر شود. کهیرها ممکن است بدون هیچ دلیلی ظاهر شوند، از بین بروند، و سپس دوباره برگردند. کهیر مزمن انواع مختلفی دارد که هر کدام محرک های متفاوتی دارند. اگر شما و پزشکتان قادر به تشخیص علت شیوع کهیر نباشید، به آن کهیر ایدیوپاتیک مزمن (CIU) می گویند.
کهیر مزمن در بزرگسالان بین ۴۰ تا ۵۹ سال شایع تر است و زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند. کهیر مزمن می تواند بر کیفیت زندگی بیمار تأثیر بگذارد. این بیماری می تواند عوارض جسمی و روانی داشته باشد. خبر خوب این است که این بیماری مادام العمر نیست. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک در رابطه با درمان کهیر مزمن و انواع کهیر توضیحات بیشتری ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.
انواع کهیر
بطورکلی ۲۰ درصد از مردم در مقطعی از زندگی خود دچار کهیر می شوند. در حالی که کهیر ممکن است تهدید کننده زندگی نباشد، به طور بالقوه می تواند باعث مشکلات جسمی و عاطفی شود، به خصوص اگر به طور مکرر رخ دهد. کهیر عمدتا به دلیل آلرژی ایجاد می شود. کهیر را می توان به عنوان کهیر حاد یا کهیر مزمن طبقه بندی کرد.
در حالی که کهیر حاد به طور ناگهانی ایجاد می شود و حدود ۲۴-۴۸ ساعت طول می کشد، کهیر مزمن می تواند بیش از شش هفته طول بکشد. اکثر مردم دوره های مکرر کهیر حاد را تجربه می کنند. با این حال، کهیرهای غیر آلرژیک که به آن کهیر ایدیوپاتیک نیز گفته می شود، مستقل از هر گونه آلرژن هستند.
علت کهیر مزمن
کهیر حاد اغلب یک واکنش آلرژیک به چیزی است که وارد بدن خود می کنید، مانند غذا، نوشیدنی یا دارو، یا چیزی که لمس می کنید. پوست دارای سلول های ایمنی به نام ماست سل است. هنگامی که این سلول ها وارد عمل می شوند، مواد شیمیایی از جمله هیستامین را آزاد می کنند. هیستامین دلیل ایجاد کهیر است. شما همچنین ممکن است به دلایل مختلف دیگری دچار کهیر شوید. برخی از این موارد عبارتند از ابتلا به عفونت، استرس یا فشار فیزیکی روی پوست.
برخلاف کهیرهای حاد، کهیرهای مزمن معمولا ناشی از آلرژی نیستند. آنها ممکن است در اثر عفونت های ناشی از باکتری ها یا ویروس ها یا در نتیجه سایر شرایط پزشکی مانند لوپوس ایجاد شوند. پزشک ممکن است علت دقیقی را برای آن کشف نکند. در این موارد گفته می شود کهیرهای مزمن ایدیوپاتیک یا خودبخودی هستند. کهیرهای مزمن برای مدت طولانی دوام می آورند اما معمولا دائمی نیستند. آنها می توانند ناراحت کننده باشند، اما تهدید کننده زندگی نیستند.
علائم کهیر مزمن
- پلاک های متورم یا جوش مانند
- برآمدگی های صورتی مایل به قرمز
- علائم اغلب به طور ناگهانی ظاهر می شوند.
- جوش ها معمولا خارش دار هستند و شباهت زیادی به نیش پشه و جوش های گزنه دارند.
- می تواند در سراسر بدن شما به صورت خطوط یا مناطق بزرگ برآمده سطح پوست ظاهر شود.
- به احتمال زیاد روی گردن، گوش ها، صورت، زبان و لب های شما ظاهر می شود.
کهیر مزمن خود ایمنی
برای اکثر افراد مبتلا به کهیر مزمن، هیچ علت شناخته شده ای وجود ندارد. به ندرت، آلرژی دارویی یا آلرژی غذایی باعث این بیماری می شود. بیماری های خود ایمنی متعددی از جمله لوپوس اریتماتوز سیستمیک، پلی میوزیت، درماتومیوزیت و آرتریت روماتوئید با کهیر مزمن همراه است. بیشتر کهیرهای خود ایمنی از بین می روند. با این حال، این وضعیت می تواند ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد و کهیر می تواند بیاید و برود. در برخی افراد، این بیماری در طول زندگی آنها ادامه می یابد، اگرچه معمولا گزینه های درمانی خوبی برای کنترل وجود دارد
کهیر عصبی
این کهیرها که کهیر استرسی نامیده می شوند، در اثر سطوح بالای تنش یا اضطراب ایجاد می شوند. در حالی که این نوع کهیرها با کاهش سطح استرس خود به خود از بین می روند، کهیرهای استرسی شدید می توانند باعث مشکلات جدی شوند. استرس حاد و مزمن نیز بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر می گذارد و ممکن است منجر به سایر عوارض سلامتی شود.
استرس و اضطراب می تواند بیماری های پوستی از جمله کهیر عصبی را بدتر کند. داروهای ضد اضطراب ممکن است در این موارد کمک کنند. همچنین ممکن است از درمان های کاهش استرس مانند تمرکز حواس یا مدیتیشن بهره مند شوید.
برای درمان کهیر چه بخوریم
هیستامین یک ماده شیمیایی مهم ایمنی است و نقش های متعدد دیگری در بدن ایفا می کند. علاوه بر اینکه در بدن ساخته می شود، ما هیستامین را در رژیم غذایی خود با مصرف غذاهایی مانند غذاهای تخمیری، کهنه و فرآوری شده مصرف می کنیم.
اگر ما بیش از حد هیستامین تولید کنیم، سطوح بالایی از غذاهای غنی از هیستامین مصرف کنیم و نتوانیم آن را به اندازه کافی تجزیه کنیم، سطح آن می تواند افزایش یابد و علائم کهیر را شروع کند. پیروی از یک رژیم کم هیستامین و انتخاب غذاهایی با هیستامین پایین و در برخی موارد حتی داشتن اثر آنتی هیستامین ممکن است به کاهش برخی از این علائم کمک کند. علاوه بر انتخاب غذاهایی با سطوح هیستامین پایین، ممکن است بخواهید برخی از این نکات کاربردی را نیز رعایت کنید:
- غذاها را به صورت کامل و فرآوری نشده انتخاب کنید
- به جای آنهایی که ذخیره شده یا نگهداری شده اند، غذاهای تازه مصرف کنید
- باقی مانده غذاها را به جای یخچال فریز کنید
کم کردن سطح هیستامین در غذاها ممکن است دشوار باشد، به این دلیل که حتی یک غذا ممکن است بسته به نحوه ذخیره و تهیه آن سطوح متفاوتی هیستامین داشته باشد. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که تحمل شما نسبت به هیستامین منحصر به فرد است و در طول زمان متفاوت خواهد بود.
غذاهایی که سطح هیستامین کمتری دارند بیشتر شامل محصولات تازه، گوشت تازه، برخی از ماهی های تازه/منجمد، تخم مرغ از جمله تخم بلدرچین و بیشتر سبزیجات تازه هستند.
کهیر چیست و چگونه درمان میشود
هنگامی که بدن هیستامین آزاد می کند کهیر روی پوست شما ظاهر می شود. تولید هیستامین می تواند توسط تعدادی از عوامل از جمله برخی مواد غذایی، داروها و غیره ایجاد شود. درمان های کهیر مزمن عبارتند از:
داروهای آلرژی
داروهای روزانه بدون نسخه (OTC) یا داروهای آلرژی با نسخه مانند آنتی هیستامین ها خارش را تسکین می دهند و واکنش های آلرژیک را کاهش می دهند یا از آن جلوگیری می کنند.
واکسن های آلرژی
تزریق ماهانه دارویی به نام اومالیزوماب (Xolair®) تولید ایمونوگلوبین E (IgE) را در بدن شما مسدود می کند. افراد مبتلا به آلرژی شدید می توانند IgE بیش از حد تولید کنند که منجر به مشکلاتی مانند کهیر مزمن و آسم می شود.
استروئیدها
کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون می توانند علائمی که به داروهای آلرژی پاسخ نمی دهند را کاهش دهند. از این رو برای درمان شما تجویز می شوند.
کهیر چگونه تشخیص داده می شود
پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. بسته به نتیجه آن معاینه خاص، پزشک ممکن است آزمایش های پوستی اضافی و همچنین آزمایش خون را برای تعیین علت اولیه کهیر شما توصیه کند.
برخی کهیرهای مداوم ممکن است نیاز به بیوپسی پوست برای کمک به تعیین علت اصلی داشته باشد. اگر علت کهیر، مانند یک محرک آلرژن شناسایی شود، ممکن است نیاز به انجام آزمایشات بیشتری داشته باشید.
همانطور که قبلا توضیح داده شد، اکثر موارد کهیر به خودی خود ظرف یک روز یا بیشتر برطرف می شود. دوره‌های کهیر باید ظرف چند هفته از بین بروند و دوباره ظاهر شوند.
آیا کهیر خطرناک است
کهیرهای حاد معمولا ظرف چند ساعت تا چند روز از بین خواهند رفت. از سوی دیگر کهیرهای مزمن که به عنوان کهیرهایی که بیش از شش هفته طول می کشد تعریف می شود، جدی تر هستند.
اگر کهیر جدی، دردناک یا خارش دار باشد – صرف نظر از اینکه حاد یا مزمن باشد یا نه – ممکن است برای درمان کهیر یک داروی آنتی هیستامین تجویز شود. اگر کهیر مزمن شود، ممکن است نیاز به مصرف روزانه هیستامین باشد.
در حالی که کهیر ممکن است برای برخی آزاردهنده باشد، آنها معمولا خود محدود شونده هستند و هیچ خطری ندارند. به ندرت پیش می آید که کهیر باعث زخم شدن پوست یا کبودی شود. با این حال، گاهی اوقات ممکن است منجر به اورژانس پزشکی شوند.
به عنوان مثال، در طی یک واکنش آلرژیک شدید، ممکن است در گلو، زبان یا ریه ها ظاهر شوند و راه های هوایی شما را مسدود کنند و تنفس را دشوار کنند. خس خس سینه یا دیسترس تنفسی نشانه هایی هستند که نفس کشیدن را سخت می کند. تورم صورت، لب ها یا زبان قرمز نیز از علائم کهیر است.
کهیر واگیر دارد؟
بر خلاف برخی از بیماری های پوستی دیگر، کهیر مسری نیست. هیچ جزء عفونی برای کهیر وجود ندارد. به این ترتیب، آنها مسری نیستند. اما اگر به دلیل اینکه پوست شما در معرض ترشحات گیاهی مانند پیچک سمی است دچار کهیر می شوید، می توانید محصول گیاهی آلرژی زا را تا زمانی که آن را از روی پوست خود بشویید، به دیگران منتقل کنید. اگر کهیر ناشی از عفونت باشد خود عفونت ممکن است مسری باشد.
کهیر صورت
کهیر تقریبا در هر جای بدن از جمله صورت ممکن است رخ دهد. برخی از افراد ممکن است نسبت به کهیرهای روی صورت احساس خودآگاهی داشته باشند و ممکن است ناراحت شوند. از آنجایی که کهیر گاهی به دلیل یک واکنش آلرژیک اتفاق می افتد، افراد مبتلا به کهیر مزمن صورت باید به پزشک یا متخصص آلرژی مراجعه کنند.
درمان کهیر مزمن
قرص های آنتی هیستامین: آنتی هیستامین ها معمولا اولین خط درمان در برابر کهیر هستند.
استروئیدهای خوراکی: اگر علائم کهیر شما حتی پس از مصرف داروهای آنتی هیستامین فروکش نکند، ممکن است پزشک استروئیدهایی مانند پردنیزون را توصیه کند.
گزینه درمانی دیگر: تزریق داروهای بیولوژیک است.
داروی کهیر مزمن
هیدروکسی کلروکین: یک مطالعه نشان داد که ۸ نفر از هر ۱۰ نفر مبتلا به کهیر مزمن ناشی از بیماری خود ایمنی، پس از مصرف هیدروکسی کلروکین (Plaquenil®)، یک داروی ضد مالاریا، به مدت سه ماه یا بیشتر، کاهش علائم را گزارش کردند.
سیکلوسپورین: این داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی در از بین بردن کهیرهای مزمن شدید بسیار موثر است. اما در صورت مصرف طولانی مدت می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
درمان قطعی و فوری کهیر مزمن
کهیر زمانی ایجاد می شود که محرکی وجود داشته باشد که باعث افزایش سطح هیستامین و سایر مواد شیمیایی در بدن می شود که سپس در پوست آزاد می شوند. به همین دلیل رگ های خونی پوست منبسط می شوند و شروع به نشت می کنند و باعث قرمزی یا تورم پوست می شوند. این مایع اضافی در بافت ها منجر به خارش و تورم می شود.
آنتی هیستامین ها خط اول درمان برای همه بیماران مبتلا به کهیر هستند. آنتی هیستامین های کلاسیک H1 با آرام بخش به عنوان یک درمان اولیه شامل کلرفنیرامین، هیدروکسی زین و دیفن هیدرامین هستند. آنتی هیستامین های نسل دوم H1 بدون آرام بخش شامل لوراتادین، ستیریزین، ترفنادین و میزولاستین هستند.
راه های کاهش یا پیشگیری از کهیر
اجتناب از محرک ها – محرک های آزاردهنده را مشخص کنید و آنها را حذف کنید.
از گرما اجتناب کنید – گرما و آب داغ ممکن است خارش همراه کهیر را تشدید کند. استفاده از کمپرس سرد به انقباض عروق خونی و کاهش ترشح هیستامین کمک می کند.
از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید – لباس های تنگ می توانند روی کهیر ساییده شوند و منجر به خارش و قرمزی بیشتر شوند.
به دنبال تسکین علائم باشید – گزنه یک گیاه دارویی موثر است که می تواند علائم رینیت آلرژیک را کاهش دهد.
مصرف ویتامین D – سطوح پایین ویتامین D با اختلال در عملکرد سیستم ایمنی مرتبط است. مکمل ویتامین D (بیش از ۲۰۰۰ واحد در روز) ممکن است به کاهش و تعدیل دوره های شعله ور شدن کهیر در آینده کمک کند.
درمان خانگی کهیر مزمن در طب سنتی
- سعی کنید علل یا محرک های بالقوه را دریابید – چون کهیر عمدتا به دلیل آلرژی ایجاد می شود، هنگامی که محرک را بشناسید می توانید به راحتی از آنها جلوگیری کنید.
- چند بار در روز کمپرس خنک را روی کهیرهای خود قرار دهید (مگر اینکه دمای خنک باعث بدتر شدن کهیر شود).
- برای مرطوب کردن پوست خشک از لوسیون ها و کرم های ضد حساسیت استفاده کنید.
- لباس های گشاد بپوشید تا هوا آزادانه در سراسر پوست شما گردش کند.
- اطمینان حاصل کنید که محیط شما همیشه خنک است.
- دوره های شعله ور شدن کهیر خود را پیگیری کنید.
- سطح استرس خود را کاهش دهید.
- کهیرهای خود را نخارانید.
- کرم ضد خارش OTC بزنید.
- دوش خنک بگیرید.
