علت عفونت گوش میانی چیست | درمان قطعی عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) زمانی رخ می دهد که مایع به درستی از پشت پرده گوش، واقع در گوش میانی، تخلیه نشود. این بیماری معمولا در طول عفونت دستگاه تنفسی فوقانی رخ می دهد. تورم و احتقان در پشت بینی می تواند منجر به انسداد شیپور استاش شود که مایع را از پشت پرده گوش به پشت بینی تخلیه می کند. عفونت گوش میانی همچنین می تواند به دلیل رشد بیش از حد باکتری یا ویروس در پشت پرده گوش ایجاد شود.

علائم عفونت گوش بسته به اینکه کدام قسمت گوش عفونی شده است، می تواند متفاوت باشد. مدت زمان عفونت گوش به عوامل متعددی از جمله علت عفونت، اینکه آیا فرد شرایط پزشکی زمینه ای دارد و شدت عفونت بستگی دارد.علائم خفیف عفونت گوش میانی ممکن است بدون درمان طی یک تا دو هفته از بین بروند، به خصوص اگر عفونت ویروسی باشد. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در رابطه با عفونت گوش میانی و بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش میانی ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.

عفونت گوش میانی چیست

اوتیت میانی در بزرگسالان یک بیماری شایع است، اما در کودکان شایع تر است. این بیماری علائم متعددی از جمله گوش درد و مشکلات شنوایی ایجاد می کند. درمان التهاب در بزرگسالان اغلب موثر است. در بیشتر موارد، اصطلاح عفونت گوش به عفونتی اطلاق می شود که در گوش میانی رخ می دهد. بخش میانی گوش در پشت ناحیه پرده صماخ (پرده گوش) قرار دارد و شامل استخوانچه های شنوایی است که ارتعاشات صوتی را به گوش داخلی منتقل می کند.

اوتیت میانی در کودکان شایع تر از بزرگسالان است، اما اوتیت میانی می تواند افراد را در هر سنی چه در افراد مسن و چه در نوزادان تحت تاثیر قرار دهد. احساس کم شنوایی یا درد در یک گوش ممکن است یکی از علائم عفونت گوش میانی علاوه بر دمای بدن بالا و خستگی عمومی باشد.

در مراحل پیشرفته ، تخلیه مایع از داخل گوش ممکن است به رنگ های مختلف مانند زرد یا سفید و قهوه ای رخ دهد. تخلیه مایع اغلب نشان دهنده سوراخ شدن غشای تمپان گوش است. وضعیتی که با سوراخ شدن قسمتی از پرده تمپان همراه است به عنوان اوتیت میانی مزمن شناخته می شود که مرحله پیشرفته اوتیت میانی حاد است.

علت عفونت گوش میانی  

اوتیت میانی اغلب در نتیجه یک عفونت باکتریایی یا ویروسی رخ می دهد که از طریق شیپور استاش که لوله ای عضلانی است که نازوفارنکس و گوش میانی را به هم متصل می کند، به قسمت میانی گوش می رسد.

عملکرد این کانال برابر کردن فشار هوا در دو طرف پرده گوش برای جلوگیری از آسیب به پرده گوش است، علاوه بر این، مایعات مخاطی را از گوش میانی به سمت حلق تخلیه می کند تا از تجمع مایع در گوش جلوگیری کند.

التهاب نازوفارنکس در اثر برخی بیماری ها مانند سرماخوردگی که منجر به احتقان و تورم در کانال می شود باعث انسداد شیپور استاش می شود. این انسداد منجر به جمع شدن مایعات در داخل گوش میانی می شود که محیطی مناسب برای رشد میکروب ها و ویروس ها را تشکیل می دهد.

علاوه بر این اوتیت میانی می تواند ناشی از عملکرد نامناسب شیپور استاش باشد که منجر به تخلیه نامناسب مایعات انباشته شده در گوش میانی می شود. اختلال عملکرد شیپور استاش می تواند به دلیل تشکیل نامناسب شیپور استاش، سرماخوردگی یا آلرژی که باعث احتقان، التهاب لوزه ها و غیره می شود، رخ دهد.

این بیماری در کسانی که در معرض دود دست دوم قرار گرفته اند یا ناهنجاری های جمجمه و صورت دارند نیز شایع است. از نظر شیپور استاش در مورد بزرگسالان و کودکان کمی تفاوت وجود دارد – شیپور استاش در کودکان کوتاهتر از بزرگسالان است و همچنین تراز تر است که تخلیه مایعات را بسیار آسان می کند. این عارضه در میان نوزادان و کودکان نوپا شایع است و در پسران بیشتر از دختران است.

عفونت گوش میانی در بزرگسالان و سرگیجه

اوتیت مدیا یک وضعیت پزشکی است که در آن گوش میانی با مایع غیر عفونی پر می شود و باعث ایجاد فشار در گوش میانی می شود. این عارضه در کودکان کوچک شایع است و علائمی مانند کاهش شنوایی، درد، از دست دادن تعادل، سرگیجه و غیره ایجاد می کند که معمولا خودبخود در عرض چند هفته برطرف خواهد شد.

با این حال، مایع انباشته شده ممکن است برای مدت طولانی تری باقی بماند و عفونی شود و منجر به اوتیت میانی حاد شود. بین اوتیت میانی و سرگیجه رابطه نزدیکی وجود دارد، زیرا تجمع مایع در گوش میانی باعث فشاری می شود که ممکن است به گوش داخلی برسد، زیرا شامل سه کانال نیم دایره ای است که مسئول تعادل بدن انسان هستند.

عفونت گوش زمانی اتفاق می افتد که ویروس ها یا باکتری ها وارد گوش میانی، فضای پشت پرده گوش می شوند. در این وضعیت گوش میانی پر از چرک (مایع عفونی) می شود. چرک به پرده گوش فشار می آورد که می تواند بسیار دردناک باشد.

انواع عفونت گوش میانی

اوتیت میانی در بزرگسالان به چند نوع تقسیم می شود:

اوتیت میانی حاد

التهاب حاد گوش میانی به طور ناگهانی رخ می دهد و اغلب به دنبال عفونت تنفسی (مانند سرماخوردگی) رخ می دهد. مهمترین ویژگی این نوع تب (گرما) و درد در گوش است.

اوتیت میانی سروزی

این وضعیت معمولا به دنبال اوتیت میانی حاد است که در آن شاهد تجمع مایع در گوش میانی بدون علائم اوتیت حاد مانند تب یا خستگی عمومی هستیم. علامت اصلی اوتیت میانی سروزی در بزرگسالان کاهش شنوایی است.

اوتیت میانی مزمن

نوع مزمن اوتیت میانی در نتیجه تجمع مایع و التهاب مکرر گوش رخ می دهد که پس از درمان به طور مکرر عود می کند و در بیشتر موارد با سوراخ شدن پرده تمپان همراه است. مهمترین ویژگی آن تخلیه مایع از مجرای شنوایی است و در صورت غفلت از درمان و نظارت ممکن است با عوارض جدی مانند رشد کلستئاتوم به هزینه قسمت حاشیه ای پرده گوش همراه باشد.

علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

علائم عفونت گوش بسته به شدت عفونت از فردی به فرد دیگر متفاوت است. مهمترین علائم عبارتند از:

• تب (درجه حرارت بالا)
• گوش درد
• از دست دادن شنوایی
• وزوز گوش و سرگیجه
• مایع از گوش بیمار تخلیه می شود

علائم عفونت گوش میانی در کودکان خردسال

از آنجایی که نوزادان نمی توانند با منبع ناراحتی خود ارتباط برقرار کنند، تشخیص اینکه چه مشکلی در آنها وجود دارد، دشوار است. علائمی که نشان می دهد کودک خردسال ممکن است عفونت گوش داشته باشد عبارتند از:

• افزایش دما
• کشیدن یا مالیدن گوش خود
• تحریک پذیری، تغذیه ضعیف یا بی قراری در شب
• سرفه یا آبریزش بینی
• عدم پاسخگویی به صداهای آرام یا سایر علائم مشکل شنوایی، مانند بی توجهی
• از دست دادن تعادل

روش تشخیص عفونت گوش میانی

پس از گرفتن شرح حال بالینی و گوش دادن به علائم بیمار، متخصص گوش و حلق و بینی معاینه را با استفاده از اتوسکوپی انجام می دهد که معاینه کننده را قادر می سازد تا غشای تمپان را ببیند و علائم التهاب مانند قرمزی را جستجو کند.

از طریق آندوسکوپ می توان هوا را به سمت پرده گوش پمپ کرد تا توانایی حرکت آن مشخص شود. در صورت تجمع مایع در گوش میانی، پرده گوش ثابت می ماند و حرکت نمی کند.

معاینه کننده ممکن است از شما بخواهد که دهان را بسته و پر از باد کنید، زیرا این کار باعث حرکت پرده تمپان در افراد سالم می شود، اما هنگامی که شیپور استاش بسته می شود، غشاء ثابت می ماند.

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش میانی

روش درمان اوتیت میانی در بزرگسالان به عوامل متعددی از جمله سن بیمار و شدت عفونت و همچنین ماهیت عفونتی که فرد را تحت تاثیر قرار می دهد بستگی دارد. پزشک با توجه به هر مورد مناسب ترین روش درمانی را تعیین می کند. ممکن است به مشاهده علائم عفونت گوش در موارد خفیف و تسکین درد رضایت دهد اما در موارد شدیدتر که به مرور زمان بهبود نمی یابد از روش های دیگری مانند تجویز آنتی بیوتیک استفاده می شود.

طبق مطالعات اخیر، آنتی بیوتیک ها سنگ بنای درمان اوتیت میانی در بزرگسالان هستند. آنتی بیوتیک مناسب با توجه به رایج ترین انواع باکتری هایی که باعث عفونت گوش می شوند، انتخاب می شود.

آموکسی سیلین بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت گوش میانی بزرگسالان است. رعایت دستورات پزشک متخصص در مورد دوز دارو و مدت زمان مصرف آن بسیار مهم است. یکی از اشتباهات رایجی که برخی از بیماران مرتکب می شوند این است که به محض احساس بهبودی، مصرف دارو را قطع می کنند.

عوارض عفونت گوش میانی

البته اوتیت میانی برای بزرگسالان یک بیماری جدی محسوب نمی شود، اما اگر درمان نشود، ممکن است عوارض پرخطری را به همراه داشته باشد. عوارض احتمالی اوتیت میانی در بزرگسالان عبارتند از:

• کم شنوایی و کم شنوایی
• پارگی پرده تمپان
• اوتیت چرکی
• کلستئاتوم
• ماستوئیدیت یا عفونت استخوان
• فلج عصب صورت
• گسترش عفونت در ناحیه سر و مغز

چه زمانی عفونت گوش در بزرگسالان خطرناک است

اوتیت میانی در صورت درمان مناسب، بیماری جدی نیست. با این حال، ظهور علائم شدید اوتیت مانند ترشح مایع چرکی و کاهش شنوایی به یک خطر تبدیل می شود و باید در اسرع وقت به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه شود.

قطره برای عفونت گوش میانی

انتخاب بهترین درمان برای عفونت گوش در بزرگسالان به شدت علائم و ماهیت هر مورد بستگی دارد. کلرامفنیکل یکی از قطره های آنتی ‌بیوتیک‌ است که برای رفع عفونت ‌های گوش استفاده می ‌شود. این دارو در صورت صلاحدید پزشک برای شما تجویز خواهد شد و بهتر است به صورت سرخود از آن استفاده نکنید.

داروی عفونت گوش میانی

اکثر عفونت های گوش در عرض سه تا پنج روز از بین می روند و نیازی به درمان خاصی ندارند. در صورت لزوم باید از پاراستامول یا ایبوپروفن برای تسکین درد و درجه حرارت بالا استفاده کرد. آنتی بیوتیک ها به طور معمول برای درمان عفونت گوش میانی استفاده نمی شوند، اگرچه ممکن است گاهی اوقات در صورت تداوم علائم یا شدید بودن علائم، تجویز شوند. دوره درمان اوتیت میانی غیر ترکیبی اغلب ۵ تا ۷ روز است، یک دوره آنتی بیوتیک، اگر بعد از این مدت فرد بهبود نیابد، نوع آنتی بیوتیک عوض می شود.

درمان عفونت گوش میانی در بزرگسالان

اکثر موارد اوتیت میانی در عرض چند روز از بین می ‌روند، بنابراین معمولا نیازی به مراجعه به پزشک عمومی نیست. با این حال، اگر شما یا فرزندتان موارد زیر را تجربه می کنید به پزشک عمومی مراجعه کنید:

علائمی که بعد از دو یا سه روز هیچ نشانه ای از بهبود را نشان نمی دهند، درد زیادی تجربه می کنید، ترشح چرک یا مایع از گوش. یک بیماری زمینه ای، مانند فیبروز کیستیک یا بیماری مادرزادی قلبی که می تواند عوارض را بیشتر کند. آموکسی سیلین بهترین آنتی بیوتیک برای درمان اوتیت میانی در بزرگسالان است.

بهترین قطره برای عفونت گوش میانی

بهترین قطره برای عفونت گوش میانی، ترکیبی از سیپروفلوکساسین و دگزامتازون است. سیپروفلوکساسین متعلق به دسته داروهایی است که به عنوان آنتی بیوتیک های فلوروکینولون شناخته می شوند. این آنتی بیوتیک با از بین بردن باکتری ها یا جلوگیری از رشد آنها عفونت را برطرف می کند. دگزامتازون یک داروی استروئیدی است که برای تسکین قرمزی، خارش و تورم ناشی از عفونت گوش استفاده می شود.

درمان خانگی عفونت گوش میانی در طب سنتی

درمان التهاب گوش میانی با گیاهان دارویی خیلی موثر نیست، اما برخی از گیاهان هستند که به دلیل خواص ضد التهابی خود کاملا شناخته شده اند. قطره روغن زیتون یا روغن زنجبیل، روغن سیر و روغن درخت چای نقش ضد باکتری خوبی ایفا می کنند و می توانند اوتیت میانی خفیف را تسکین دهند.

درمان قطعی و فوری عفونت گوش میانی

استفاده از داروهای تسکین دهنده درد که شامل دارو یا قطره گوش است برای بیمارانی که از علائمی مانند گوش درد و تب بالا رنج می برند، مفید است. قرار دادن لوله های تمپانوستومی، یک لوله تهویه گوش میانی در درمان عفونت گوش میانی راجعه در بزرگسالان به دلیل تجمع مایع در گوش استفاده می شود.

جراح سوراخ کوچکی در پرده گوش ایجاد می‌ کند که از طریق آن می‌ تواند مایع گوش بیمار را مکش کند و سپس یک لوله کوچک برای تهویه گوش میانی و جلوگیری از تجمع مایع در آن قرار می ‌دهد. این یک روش جراحی ساده است که می تواند در کلینیک سرپایی انجام شود.