اوتیسم چیست؟ | دارو و درمان اوتیسم
امروز در این مطلب از نشریه الکترونیکی جهان شیمی فیزیک قصد داریم تا شما را با اوتیسم و راه های درمان آن آشنا کنیم. حتما شما هم چند سالی می شود که نام این بیماری را زیاد می شنوید. با پیشرفت علم بیماری هایی نیز در میان رواج پیدا می کند که تا پیش از این یا وجود نداشته اند یا درک درستی از آن ها وجود نداشته است. علم همان طور که باعث پیشرفت بشر می شود، گاهی اوقات به دلیل برخی مسائل سبب بروز اختلالاتی در زندگی انسان می شود. اوتیسم یکی از آن دسته بیماری هایی است که عوامل محیطی در شکل گیری آن نقش اساسی دارند. در این مطلب سعی کردیم تاتمامی آنچه که لازم است در رابطه با اوتیسم بدانید را به شما آموزش دهیم. پس تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
لازم به ذکر است شما در نشریه ی الکترونیکی جهان شیمی فیزیک می توانید اطلاعات بسیار کامل و مفیدی در رابطه با انواع داروها به دست آورید. کافی است در کادر جستجو که در قسمت سمت چپ و بالای صفحه ی اصلی سایت قرار گرفته است، نام داروی خود را وارد کرده و مقالات مربوط به آن را بخوانید. اگر به دنبال اطلاعات دارویی خاص هستید و مطلبی در رابطه با آن در سایت ما نیست، لطفا در قسمت بیان دیدگاه ها عنوان کرده تا مقاله ی کاملی در رابطه با آن برای شما قرار دهیم.
برای مثال خواندن مطلبی در رابطه با عطسه کردن را به شما پیشنهاد می کنیم. برای مطالعه ی این مقاله ی ارزشمند اینجا کلیک کنید.
اوتیسم چیست
بیماری اوتیسم یا در خود ماندگی، یک اختلال عصبی و تکاملی است. به دلیل این اختلال، فرد در تعامل با دیگران، برقراری ارتباط، یادگیری و رفتار هوشمندانه دچار مشکل خواهد شد. اوتیسم در هر سنی قابلیت تشخیص دارد با این حال از آنجایی که به آن یک اختلال تکاملی گفته می شود، از دو سالگی به بعد بهتر تشخیص داده می شود. این یعنی اولین نشانه های این بیماری در دو سال اول زندگی در کودکان نمایان خواهد شد.
اغلب کودکانی که به اوتیسم مبتلا هستند، نشانه های یکسانی از خود بروز می دهند. از جمله این نشانه ها می توان به مشکل در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران، داشتن علایق محدود و رفتارهای تکراری اشاره کرد. این علائم زمانی که کودک بزرگ تر می شود و به سنین مدرسه می رسد، ممکن است تشدید شوند و عملکرد او در مدرسه را تحت تاثیر قرار دهند. برخی از کیس های نبتلا به اوتیسم که بزرگسال بوده و به سن کار رسیده اند، در زمینه های کاری نیز با مشکل مواجه خواهند شد و این علائم در آن ها نمایان می شود.
اوتیسم، طیفی از اختلالات را به همراه دارد. این بیماری تنوع گسترده ای در نوع و شدت علائم دارد. هر فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است بخشی یا همه این علائم را تجربه کند. بیماری اوتیسم می تواند افراد را از هر جنسی به خود دچار کند. همچنین قومیت یا وضعیت اقتصادی نیز در پیدایش یا عدم پیدایش این بیماری نقس ندارد. نام علمی بیماری اوتیسم، ASD است. این اختلال، یک اختلال مادام العمر است؛ با این حال درمان ها و پیگیری های مناسب می تواند تا حد زیادی علائم افراد را کاهش داده و عملکرد روزانه او را بهبود بخشند.
علائم و نشانه های اوتیسم
بیمارانی که به اوتیسم یا ASD مبتلا هستند، معمولا به انجام کارهایی با الگوهای تکراری علاقه دارند. این افراد توانایی برقراری ارتباط موثر اجتماعی با افراد ندارند. البته لازم به ذکر است علائمی که به عنوان علائم بیماری اوتیسم معرفی می شوند، در همه مبتلایان نمایان نخواهند شد. در این بخش از مقاله به بررسی و معرفی علائم این بیماری پرداخته ایم:
برقراری تماس چشمی کم
در زمان ارتباط با دیگران به نظر می رسد که به فردی که صحبت می کند، نگاه نمی کند یا به او گوش نمی دهد
عدم به اشتراک گذاشتن علایق، احساسات، یا لذت بردن از اشیا یا فعالیت ها
پاسخ ندادن یا کندی در واکنش به نام خود یا سایر درخواست های شفاهی دیگران برای جلب توجه او
مشکل در ادامه دادن مکالمه با دیگران
ادامه دادن به صحبت در مورد موضوع مورد علاقه خود بدون توجه به بی علاقگی دیگران یا بدون دادن فرصتی برای پاسخگویی
عدم تناسب حالات چهره و حرکات بدن با مکالمه
داشتن لحن غیرمعمول یا صدایی که ممکن است شبیه آواز خواندن یا روبات به نظر برسد
مشکلات دیگر اوتیسم
مشکل در درک دیدگاه دیگران یا ناتوانی در پیش بینی یا درک رفتارهای آن ها
عدم تطبیق رفتارها با موقعیت های اجتماعی
مشکل در دوست یابی یا به اشتراک گذاشتن وسایل و اسباب بازی ها
بیماران مبتلا به اوتیسم، علاقه زیادی به انجام رفتارهای تکراری دارند که شامل موارد زیر می شود:
تکرار برخی رفتارها یا داشتن رفتارهای غیرعادی، مانند تکرار کلمات یا عبارات
داشتن علاقه شدید دائمی به موضوعات خاص، مانند اعداد، بعضی جزئیات یا حقایق
نشان دادن علاقه بیش از حد به بعضی وسایل، مانند بعضی اشیاء متحرک یا قسمت هایی از اشیاء
ناراحت شدن از تغییرات جزئی در یک روال و مشکل در تطابق یافتن با تغییر
حساسیت بیشتر یا کمتر به محرک های حسی، مانند نور، صدا، لمس یا دما، در مقایسه با سایر افراد
مبتلایان به ASD ممکن است اختلال خواب داشته یا تحریک‌پذیر باشند.
البته ناگفته نماند که این بیماران، نقطه قوت هایی نیز دارند که می تواند شامل موارد زیر باشد:
توانایی یادگیری مطالب باجزئیات دقیق و به خاطر سپردن اطلاعات برای مدت طولانی
یادگیری بالا از طریق دیداری و شنیداری
توانایی کسب مهارت عالی در ریاضیات، علوم، موسیقی یا هنر
علت ابتلا به اوتیسم
شاید باورش سخت باشد اما هنوز علت اصلی ابتلا به بیماری اوتیسم توسط محققان کشف نشده است. با این حال، طبق مطالعات انجام شده، داشتن ژن این بیماری به همراه برخی عوامل محرک محیطی، می تواند در بروز اوتیسم نقش داشته باشد. از جمله این موارد می توان به نکات زیر اشاره کرد:
داشتن یک خواهر یا برادر مبتلا به اوتیسم
سن بالای والدین
اختلالات ژنتیکی خاص (مانند سندرم داون)
وزن بسیار کم هنگام تولد
نحوه تشخیص اختلال اوتیسم
اگر شما به عنوان والد، نگران این هستید که آیا فرزند شما به اوتیسم مبتلا است یا خیر، باید حتما به پزشک مراجعه کنید. با بررسی برخی علائم کودک و ارزیابی رفتار او، تا دو سالگی می توان این اختلال را تشخیص داد. از همین رو، بسیار مهم است که در رابطه با معاینات پزشکی کودک به طور جدی و سریع عمل شود. تشخیص زودهنگام این بیماری، در کنترل درست و به موقع آن نقش اساسی دارد.
تشخیص اوتیسم در کودکان خردسال
برای این که بتوان بیماری اوتیسم را در کودکان خردسال تشخیص داد، باید ۲ مرحله را طی کرد:
مرحله اول؛ارزیابی روند تکامل در طول معاینات روتین کودک
هر کودک باید توسط یک متخصص اطفال یا یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در دوران کودکی معاینه شود. توصیه می شود که همه کودکان در ویزیت های ۹، ۱۸، و ۲۴ یا ۳۰ ماهگی از نظر تاخیر تکاملی، و در ۱۸ و ۲۴ ماهگی از نظر اختلال طیف اوتیسم مورد ارزیابی قرار گیرند.
اگر کودک در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اوتیسم یا اختلالات تکاملی باشد، ممکن است تعداد این ارزیابی ها بیشتر باشد. حتما این سوال در ذهن شما نقش بسته است که چه کودکانی بیش از سایرین در معرض ابتلا به اوتیسم قرار دارند؟ از جمله این کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ابتلای یکی از اعضای خانواده به ASD
نشان دادن برخی از علائم ASD
سن بالای والدین
داشتن شرایط ژنتیکی خاصی
وزن بسیار کم زمان تولد
این که والدین چه علائمی را در کودک خود مشاهده کرده اند، می تواند نقش به سزایی در شناسایی بیماری کودک داشته باشد. از همین رو، زمانی که برای معاینه کودک می روید، ممکن از شما سوالاتی در رابطه با رفتار کودک پرسیده شود. بهتر است به این سوالات به صورت دقیق و کامل و بدون نگرانی و پنهان کاری پاسخ دهید. هر چه اطلاعات شما دقیق تر باشد، درمان بیماری راحت تر و سریع تر رخ می دهد. پس اصلا نگران توضیح رفتار ناهنجار یا غیر معمول در کودک خود نباشید و کوچک ترین مسائل را با پزشک یا درمان گر در میان بگذارید.
مرحله دوم؛ اقدامات تشخیصی تکمیلی
برای درمان اوتیسم، معمولا یک تیم پزشکی با تجربه شروع به ارزیابی و آغاز درمان خواهند کرد. در این تیم پزشکی، متخصص مغز و اعصاب و کودک، پزشک متخصص تکامل کودک، روانشناس و روانپزشک حضور دارند. همچنین یک کاردرمانگر نیز برای انجام درمان های عملی در این گروه قرار می گیرد.
ارزیابی تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
معاینات پزشکی و عصبی
ارزیابی توانایی های شناختی کودک
مشاهده رفتار کودک
ارزیابی توانایی های زبانی کودک
گفتگو با والدین در مورد رفتار و تکامل کودک
ارزیابی مهارت های متناسب با سن کودک برای انجام فعالیت های روزانه به طور مستقل، مانند غذا خوردن و لباس پوشیدن
لازم است بدانید که بیماری اوتیسم، یک اختلا پیچیده و نسبتا ناشناخته است. از همین رو، این بیماری ممکن است با بیماری های دیگر و یا اختلالات یادگیری همراه باشد. به همین علت لازم است تا ارزیابی کاملی از شرایط کودک صورت گیرد. این ارزیابی می تواند شامل موارد زیر باشد:
آزمایش خون
تست شنوایی
نتیجه این ارزیابی ها ممکن است منجر به تشخیص قطعی و توصیه هایی برای درمان شود.
تشخیص اوتیسم در کودکان بزرگ تر و نوجوانان
گاهی اوقت ممکن است که بیماری اوتیسم در سنین خردسالی تشخیص داده نشود و بیمار به سن نوجوانی برسد. در این شرایط فرزند شما حتما به مدرسه می رود و می تواند با مشکلاتی مواجه شده باشد. با توجه به مشکلاتی که فرزند شما در مدرسه با آن ها دست و پنجه نرم می کند، اولیای مدرسه به شما هشدار داده و توصیه هایی خواهند داشت. ممکن است آن ها از شما بخواهند که فرزند خود را برای انجام درمان های پزشکی ببرید. در این شرایط شما نباید ناراحت و نگران شوید. چرا که اولیای مدرسه به طور سالانه با کودکانی از این دست مواجه شده و می دانند که چگونه باید با آن ها رفتار کنند. بهتر است به توصیه های آن ها گوش کرده و فرزند خود را برای ارزیابی تخصصی به مراکز درمانی ببرید.
چه نشانه های ممکن است خبر از اوتیسم بدهند
در صورتی که فرزند شما در رفتارهای اجتماعی خود مانند دوست یابی، ارتباط با معلم یا افراد غریبه، صحبت با اعضای فامیل و خانواده دچار مشکل می شود، می تواند یک نشانه بسیار مهم باشد. همچنین این نوع کودکان در لحن صدا، ادای کلمات، حالات چهره و زبان بدن رفتارهای خاصی دارند و گاهی به نظر می رسد که در حال صحبت با خود یا یک فرد خیالی هستند. ممکن است این کودکان رفتارهایی چون دست زدن های پی در پی، جیغ کشیدن ممتد و بی دلیل، خنده های بی دلیل، تکان دادن بدن به چپ و راست یا جلو و عقب در حالی که نشسته هستند و یا رفتارهای این چنینی از خود بروز دهند.
در کودکان بزرگ تر و بیمارانی که به سن نوجوانی رسیده اند، ممکن است در درک طعنه، کنایه و طنز گفتاری و رفتاری مشکل داشته باشند. این نوع بیماران معمولا نمی توانند ارتباط خوبی با هم سن و سالان خود داشته باشند.
راه های درمان اوتیسم به چه صورت است
در صورتی که اوتیسم به موقع تشخیص داده شود، با درمان های چون گفتار درمانی و رفتار درمانی می تواند تا حد زیادی آن را کنترل کرد. این کودکان توسط مراکز درمانی استعدادیابی شده و باید روی نقاط قوت آن ها کار کرد تا مهارت های جدید اموخته و تربیت شوند.
بیماران مبتلا به اوتیسم مشکلات وسیعی در زمینه یادگیری دارند، از همین رو، هر نوع یادگیری برای آن ها مناسب نیست. برخی از این بیماران در یادگیری سواد به مشکل می خورند. در عوض همین افراد می توانند هنرمندهای نمونه ای باشند. این نوع مشکلات باید حتما توسط پزشک و تیم درمان تشخیص داده شود.
اگر در کودک خود علائم گفته شده در این مقاله را مشاهده کردید، بهتر است هر چه سریع تر برای درمان اقدام کنید تا تیم پزشکی با توجه به استعداد و شدت بیماری او، درمان هایی را به شما پیشنهاد دهند. برخی از مبتلایان به اوتیسم ممکن است نیاز به مصرف داروهایی چون والپروات سدیم داشته باشند. این تشخیص با پزشک است که آیا بیمار شما نیاز به دارو دارد یا خیر. از آنجایی که اوتیسم طیف گسترده ای دارد، درمان هر بیمار با بیمار دیگر متفاوت است.
