قرص استئوفلکس چیست؟ کاربرد، عوارض و انواع آن

یکی از دردهای شایع میان افراد میانسال، دردهای مفصلی، آرتروز و تحلیل رفتن غضروف ها و مفاصل است. این آسیب ها بیشتر در سنین بالا نمایان می شوند. با این حال، سبک زندگی نادرست نیز می تواند به پیدایش سریع تر این عارضه ها دامن بزند. امروز در نشریه الکترونیکی جهان شیمی فیزیک قصد داریم تا شما را با دارویی به نام قرص استئوفلکس آشنا کنیم.

تا کنون در نشریه علمی جهان شیمی فیزیک در رابطه با قرص ها و داروها زیادی برای بهبود بیماری هایی چون آرتروز و آتریت روماتوئید صحبت کرده ایم. از جمله این داروها می توان به کپسول پیاسیدین، کپسول پیاسینیل، کپسول اینفلامید و … اشاره کرد.

یکی از دغدغه های این روزهای افراد، اصلاح سبک زندگی و توجه به سلامت استخوان ها است. چرا که دردهایی چون آرتروز شرایط سالمندی بسیار سختی را برای افراد رقم می زنند. اگر شما هم نگرانی هایی در این رابطه دارید، از درد آرتروز رنج می برید، دچار خشکی مفاصل شده اید و احساس می کنید دیگر مانند گذشته چابک نیستید، این مطلب برای شما آماده شده است، پس تا انتهای این مقاله ما را یاری نمایید.

قرص استئوفلکس چیست

قرص استئوفلکس دارویی است که توسط شرکت هلث اید و تحت لیسانس انگلستان تولید می شود. این قرص در بسته های سی عددی و در دو نوع ساده و پلاس به تولید می رسد. قرص استئوفلکس بیشتر برای افرادی تجویز می شود که از مشکل آرتروز رنج می برند. همچنین پزشکان مصرف این قرص را برای افرادی که احساس درد و تورم در زانو ها و پشت گردن دارند نیز توصیه می کنند.

طبق تحقیقات انجام شده، قرص استئوفلکس برای افراد مسنی که نیاز به بازسازی مفاصل و غضروف دارند نیز بسیار موثر است. جالب است بدانید که قرص استئوفلکس یک مکمل خوب برای ورزشکارانی است که نیاز به تقویت مفاصل و غضروف دارند.

با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید تا از دیگر مزایای این قرص با خبر شوید.

پیش از اینکه بخواهیم در رابطه با دیگر ویژگی های این قرص صحبت کنیم، بهتر است کمی در رابطه با بیماری های مفاصل بدانیم تا اهمیت اسفاده از قرص استئوفلکس را بیشتر درک کنید.

بیماری های مفصلی چیست

همان طور که می دانید استخوان بندی انسان یک پارچه نیست. استخوان های ریز و درشت بدن از نقاط مختلف به هم متصل شده اند و اسکلت بدنی ما را ساخته اند. محلی که استخوان ها از آن جا به هم متصل می شوند را مفصل می گویند. مهم ترین وظیفه مفاصل، تسهیل حرکت استخوان ها روی هم و در کنار هم است.

اما با کمی فکر کردن می فهمید که حرکت استخوان ها روی هم به آسانی اتفاق نمی افتد. اگر یک بخش نرم در بین آن ها وجود نداشته باشد، حرکت آن ها در کنار هم، سبب ساییدگی های شدیدی خواهد شد. لذا مفاصل بدن دارای سطوحی از جنس غضروف هستند که ساییدگی و اصطکاک میان استخوان ها را به حداقل می رساند.

از آن جایی که مفاصل پر تحرک ترین قسمت های بدن هستند، سریع تر از سایر نقاط دچار ساییدگی و آسیب دیدگی می شوند. یکی از شایع ترین آسیب های مفاصل، آسیب های غضروفی است. از جمله مواردی می تواند سبب بروز مشکلات مفصلی شود می توان به تصادفات رانندگی، سقوط از ارتفاع، شکستگی ها، کار زیاد، افزایش سن و عفونت مفصل اشاره کرد.

با این حال در برخی موارد آسیب مفصلی ممکن است بدون قرار گرفتن در شرایطی که نام بردیم اتفاق بیوفتد. از جمله این موارد می توان به مثال های زیر اشاره کرد:

– سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری مفصلی (وراثت)

– جنسیت ( زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به بیماری مفصلی قرار می گیرند)

– آسیب دیدگی قبلی مفصل

– وارد شدن فشار اضافه به مفصل در اثر چاقی

– مشاغل سنگین و خاص

نشانه های ابتلا به بیماری های مفصلی

با توجه به این که شما به کدام نوع از بیماری های مفصلی دچار شده اید، میزان درد و علائم شما متفاوت خواهد بود. گاهی اوقات نیز ممکن است دردهای مفصلی به صورت مقطعی و خود به خود ظاهر شوند و پس از مدتی از بین بروند. در چنین شرایطی بیمار درد را حاصل از یک فعالیت ناگهانی دانسته و بعد از بهبود به سراغ درمان آن نخواهد رفت.

با این حال باید بدانید که نادیده گرفتن دردهای مفصلی هر چند ناچیز و کم می تواند در بلند مدت آسیب های جبران ناپذیری به بدن شما وارد کند. این دردها عموما در سنین بالا تبدیل به آرتروز و آرتریت روماتوئید خواهند شد. آرتریت روماتوئید یکی از انواع بیماری های مفصلی است که خصوصیات آن با دیگر بیماری ها مفصلی متفاوت بوده و به راحتی قابل تشخیص است.

از شایع ترین علائم و نشانه های بیماری های مفصلی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

درد مفصل

بیشتر بیماری های مفصلی با درد همراه هستند. این درد می تواند ناشی از ساییدگی استخوان ها و از بین رفتن غضروف باشد. برخی بیماری های مفصلی آن چنان پیچیده می شوند که همراه با درد مفصل، بیمار دچار درد عضلانی و استخوانی نیز خواهد شد. در چنین شرایطی پزشک ممکن است درمان دارویی را در کنار فیزیوتراپی تجویز نماید.

لازم به ذکر است که دردهای مفصلی همیشه نشان دهنده ی بیماری های مفصلی نیستند، گاهی اوقات برخی مشکلات استخوانی نظیر کشیدگی رباط، بیماری بورسیت و تاندونیت نیز ممکن است سبب بروز درد مفصلی شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این بیماری از مرورگر گوگل کمک بگیرید.

سفتی و خشکی مفاصل

گاهی اوقات ممکن است شما به صورت غیر منتظره ای احساس کنید قسمتی از بدنتان خشک شده و دیگر مانند قبل نمی توانید آن را حرکت دهید. این مشکل بیشتر در زانوها، آرنج ها و کمر دیده می شود. در چنین شرایطی می گویند حرکت مفصلی دچار محدودیت شده است.

این مشکل در پی خروج غضروف و مایع مفصلی از محل اصلی خود ایجاد می شود. در شرایطی که بیمار به خشکی مفاصل دچار شده باشد، دامنه ی حرکتی او به شدت کاهش می یابد.

از جمله شایع ترین بیماری هایی که سبب خشکی مفاصل می شوند، می توان به نقرس، آرتریت روماتوئید و آرتروز اشاره کرد.

تورم مفاصل

گاهی اوقات مفاصل بیمار متورم شده و بر حجمشان افزوده می شود. در چنین شرایطی به بزرگ شدن و افزایش حجم مفاصل، تورم مفصل گفته می شود. تورم مفصل به دنبال افزایش مقادیر مایع مفصلی رخ می دهد. این مشکل ناشی از بیماری هایی نظیر آرتریت روماتوئید است. در برخی مواقع ممکن است در کنار تورم مفصل، قرمزی و گرمایی در محل مفصل احساس شود.

تشخیص بیماری های مفصلی

بیمارانی که دچار درد مفصلی هستند معمولا با دردی که مدت هاست قطع نمی شود به پزشک ارتوپد مراجعه می کنند. پزشک با گرفتن یک شرح حال از بیمار می تواند این بیماری ها را تشخیص دهد.

گاهی اوقات نیز لازم است تا برای تشخیص نوع بیماری از تکنیک های مختلف تصویر برداری استفاده شود. از جمله این تصویر برداری ها می توان به ام آر آی و سی تی اسکن اشاره کرد. جالب است بدانید در مواردی که تشخیص بیماری کمی سخت است، پزشک ممکن است برای شما آزمایش خون، ادرار و مایع مفصلی تجویز کند.

با ارائه نتایج این آزمایش ها به پزشک، او می تواند علت ابتلا به بیماری را در شما بیابد. این آزمایش ها بسیار مهم است چرا که می تواند احتمال ابتلای شما به سایر بیماری های مشابه را رد کند.

درمان خانگی بیماری های مفصلی

با وجود این که بیماری های مفصلی بسیار شایع هستند، هنوز یک درمان قطعی و صد در صدی برای آن ها یافت نشده است. از همین رو، مجموعه ای از درمان ها باید در کنار هم استفاده شوند تا بیمار به نتیجه ی دلخواه برسد. رعایت برخی نکات در منزل می تواند به شما کمک کند تا درمان هایتان به خوبی پیش رود. تغییر سبک زندگی و انجام درمان های خانگی می تواند تا حد زیادی علائم مربوط به درد را در بیمار کاهش دهد.

از جمله این نکاتی که می توانید با رعایت آن ها به کاهش درد خود کمک کنید، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

استراحت دادن به مفصل

کم کردن وزن بدن به منظور کاهش فشار وارده بر مفصل

استفاده از کمپرس های گرم و سرد برای کاهش درد و گرفتگی عضلات

انجام تمرینات و حرکات ورزشی به منظور تقویت ماهیچه ها

استفاده از عصا و وسایل کمکی برای کاهش درد های مفصلی

روش های درمان دردهای مفصلی

در این میان نیز درمان های پزشکی بسیاری برای کاهش علائم دردهای مفصلی وجود دارد که در این قسمت از مقاله به شرح آن ها پرداختیم.

فیزیوتراپی و کار درمانی

فیزیوتراپی و کار درمانی برای درمان بیماری های مفصلی طیف گسترده ای از روش ها و تکنیک ها را در بر می گیرد. از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ورزش درمانی

متخصص فیزیوتراپ به بیمار یک سری حرکات و تمرینات اصلاحی جهت اصلاح وضعیت مفصل آموزش می دهد.

مگنت تراپی

مگنت تراپی یا مغناطیس درمانی یکی از روش های درمانی ایمن و کم عارضه در فیزیوتراپی است. این روش موجب تسکین درد و سرعت بخشیدن به روند بهبودی بدن می شود. در نهایت پس از این درمان، آسیب های مفصلی ترمیم می شوند. در این روش با استفاده از امواج مغناطیسی و تاثیر بر بافت های آسیب دیده مفصل، درد بیمار کاهش می یابد.

لیزر درمانی

لیزر درمانی درد و تورم مفصل های آسیب دیده را کاهش می دهد. همچنین برای بیماران مبتلا به آرتروز که دچار ساییدگی شده اند روشی بسیار موثر است.

دارو درمانی

در کنار فیزیوتراپی و کار درمانی، روش استفاده از درمان دارویی نیز بسیار پر کاربرد است. داروهایی نظیر استامینوفن، مسکن های قوی تر و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی از رایج ترین داروها برای کاهش درد ناشی از بیماری های مفصلی هستند.

این دسته از داروها می توانند درد و التهاب را تا حد زیادی کاهش دهند. البته بیماران باید توجه داشته باشند که مصرف بیش از اندازه ی چنین داروهایی ممکن است با عوارضی نظیر مشکلات معده، مشکلات قلبی، خونریزی دستگاه گوارشی و مشکلات کبدی همراه باشد.

یکی از داروهای پرکاربرد در درمان دردهای مفصلی و غضروف سازی، قرص استئوفلکس است که در ادامه به شرح خواص و ویژگی های آن پرداخته ایم.

علت ایجاد التهاب در بدن

التهاب در بدن به صورت حاد یا مزمن ظاهر می شود. همان طور که گفتیم بروز التهاب می تواند سبب بروز بیماری های دیگر شود. از همین رو، توجه به آن و جلوگیری از گسترش آن بسیار مهم است. از جمله مشکلاتی که در پی التهاب ممکن است رخ دهد می توان به دیابت، بیماری های قلبی، آلزایمر، آرتروز و … اشاره کرد.

اما سوال اصلی اینجاست که التهاب چگونه رخ می دهد و علت آن چیست؟

جالب است بدانید که حتی یک نیش پشه می تواند سبب بروز التهاب پوستی شود. این نوع التهاب از جمله التهاب هایی است که بعد از چند روز خود به خود برطرف شده و تنها کمی خارش و قرمزی پوست به همراه دارد. در چنین شرایطی قرمزی حاصله را پاسخ طبیعی بدن نسبت به جراحت یا زخم می دانند و جای نگرانی نیست.

با این حال برخی التهاب ها به مدت طولانی روی بدن باقی مانده و از بین نمی روند. چنین التهاب هایی را التهاب مزمن یا حاد می نامند و باید برای درمان آن اقدام کرد.

به طور کلی التهاب به دنبال هر جراحت و آسیبی در بدن نمایان می شود. از جمله عواملی که ممکن است سبب التهاب شوند می توان به انجام اعمال جراحی مختلف، زخم ها، نیش حشرات، ورود گرده گیاهان یا عناصر شیمیایی به مجرای تنفسی، ساییدگی مفاصل، سوختگی، بریدگی، کوفتگی و … اشاره کرد.

از جمله علائم التهاب می توان موارد زیر را نام برد:

درد، تورم، کبودی و گاهی اوقات کاهش تحرک یا عفونت

برای رفع التهاب معمولا درمان هایی چون استراحت، نرمش بسیار آرام، متعادل نگه داشتن وزن، کشش، داروهای کاهش دهنده التهاب و کنترل کننده درد، داروهای استروییدی و غیر استروییدی ضدالتهاب توصیه می شوند. یکی از این داروها، قرص استئوفلکس است.

ویژگی های قرص استئوفلکس

قرص استئوفلکس از ترکیبات بسیار موثری نظیر گلوکزامین و کندراتین سولفات، ویتامین C، تورمریک و منگنز تولید شده است. هر کدام از این مواد موثره به نحوی در روند بهبود بیماری های نام برده شده در ابتدای مقاله اثر گذارند. این قرص محدودیت جنسیتی نداشته و تمامی بیماران زن و مرد می توانند از آن استفاده کنند.

کاربردهای قرص استئوفلکس

قرص استئوفلکس کاربردهای فراوانی دارد که به شرح زیر از سوی شرکت تولید کننده مشخص شده اند:

مناسب برای بیماران مبتلا به سلیاک، عدم تحمل لاکتوز و پرفشاری خون

حاوی گلوکز آمین و کندرویتین سولفات و هیالورونیک اسید

کمک کننده به سلامت استخوان ها، مفاصل و غضروف ها

فاقد رنگ های مصنوعی، مواد نگهدارنده و طعم دهنده ها

کمک به انعطاف پذیری و حرکت آسان مفاصل

موثر در رفع درد و التهاب مفاصل و غضروف ها

استحکام غضروف ها و سلامت استخوان ها

حاوی ویتامین  C، عصاره زردچوبه و منگنز

فاقد مخمر، گلوتن، گندم، سویا و لبنیات

مناسب برای افراد بالای ۱۲ سال

موثر در بهبود عملکرد مفاصل

فاقد نمک و شکر افزوده

ترکیبات قرص استئوفلکس

همان طور که گفتیم قرص استئوفلکس ترکیبات مختلفی دارد. در این بخش از مقاله به شرح عملکرد مواد موثره این دارو پرداختیم.

کندرویتین (کندراتین سولفات)

کندرویتین یکی از مهم ترین اجزای سازنده ساختمان غضروف ها شناخته شده است. این ماده برای حفظ یکپارچگی بافت پیوندی و همچنین سنتز کلاژن بسیار ضروری است. کندرویتین به ورود آب و مواد مغذی به غضروف ها کمک می کند. از این طریق باعث افزایش تولید اجزای تشکیل دهنده غضروف های جدید، مهار آنزیم های تجزیه کننده غضروف ها و در نهایت حفظ سلامت غضروف ها می شود.

گلوکز آمین

گلوکز آمین نیز مانند ماده ی نام برده شده ی قبلی یکی از مهم ترین اجزای سازنده غضروف ها است. حضور این ماده برای سنتز کلاژن (بخش پروتئینی ماده فیبروز نگهدارنده مفاصل)، سنتز اجزای تاندون ها، رباط ها و مایع سینوویال ضروری است. گلوکز آمین تقریبا در تمامی بافت های بدن به خصوص در بافت غضروف مفصلی دیده می شود. همچنین در ساخت ماکرو مولکول های بافت همبند نیز نقش مهمی بر عهده دارد. این ماده دارای خواص ضد التهابی است. همچنین سبب استحکام و ترمیم غضروف های آسیب دیده خواهد شد.

تورمریک

تورمریک همان گیاه زردچوبه است. از زمان های بسیار دور از زردچوبه برای برطرف کردن دردهای حاصل از شکستگی استخوان ها و کوفتگی های بدن استفاده می شد. زردچوبه حاوی مقادیر قابل توجهی از آنتی اکسیدان ها است. از همین رو، یکی از خواص این ادویه گرانبها، جلوگیری از بروز بسیاری از سرطان ها در بدن است.

زردچوبه همچنین از فعالیت رادیکال های آزاد در بدن جلوگیری می کند. به این ترتیب این گیاه مانع تخریب سلول ها می شود. همان طور که می دانید رادیکال های آزاد برای بدن بسیار مضر هستند و سبب تخریب سلول ها می شوند. پس تا جایی که ممکن است باید از ورود رادیکال های آزاد به بدن جلوگیری کرد.

طبق تجربه ای که از گذشتگان به ما ارث رسیده است، عصاره تورمریک یا همان زردچوبه، سبب جلوگیری از التهاب مفاصل و جلوگیری از درد مفاصل می شود.

املاح و مواد معدنی

حضور ویتامین C و ماده معدنی بسیار مهمی چون منگنز نیز کمک می کند تا هر کدام از فرایندهای توضیح داده شده به نحو احسن اجرایی شوند.

تفاوت قرص استئوفلکس با قرص استئوفلکس پلاس

هر دوی این محصولات ساخت شرکت هلث اید هستند و تنها تفاوتی جزئی در ترکیبات با هم دارند. قرص استئوفلکس پلاس، هیالورونیک اسید دارد. این ماده در ترکیبات قرص استئوفلکس دیده نمی شود. ترکیبت قرص استئوفلکس پلاس به شرح زیر گزارش شده اند:

گلوکز آمین سولفات، کندرویتین سولفات، عامل فشرده ساز(دی کلسیم فسفات، سلولز میکروکریستالین)، ویتامین C (اسکوربیک اسید)، تثبیت کننده (کروس کارملوز سدیم)، عامل ضد انعقاد (سیلیکون دی اکسید، منیزیم استئرات)، منگنز گلوکونات، عامل اتصال (پرو وینلی پیرولودون PVP)، عامل لعاب ( هیدروکسی پروپیل متیل سلولز)، عصاره زردچوبه

قرص استئوفلکس پلاس هلث اید مانند قرص استئوفلکس ساده مواد مغذی لازم برای حمایت از مفاصل و غضروف ها را تامین می کند. این قرص به انعطاف پذیری و حرکت آسان مفاصل کمک کرده و باعث استحکام غضروف ها و سلامت استخوان ها می شود. آهسته رهش بودن قرص استئوفلکس پلاس سبب می شود که ترکیبات این قرص در مدت زمان طولانی تری در دستگاه گوارش باز شود. از همین رو، عوارض گوارشی ناشی از ترکیبات آن به خصوص گلوکزآمین به طرز چشمگیری کاهش خواهد یافت.

هیالورونیک اسید

به طور طبیعی در زانو های سالم حدود دو میلی لیتر ماده لزج و شفاف به نام مایع سینوویال وجود دارد که از اصطکاک بین مفاصل و غضروف ها جلوگیری می کند. عامل عمده موثر در این خاصیت مایع سینوویال، هیالورونیک اسید است. از همین رو، این مکمل به دلیل برخورداری از این ویژگی نام پلاس گرفته است.

در هر صورت این که شما کدام یک از این محصولات را انتخاب می کنید، به نوع بیماری و نیاز بدن شما و همچنین تشخیص پزشک مرتبط است. با این حال عملکرد کلی این دو محصول یکسان است.

مقدار مصرف قرص استئوفلکس

قرص استئوفلکس یک مکمل دارویی است که بدون نسخه پزشک نیز به فروش می رسد. با این حال اگر این دارو توسط پزشک برای شما تجویز شده است، بهتر است از دستور پزشک پیروی کنید. در غیر این صورت، افراد بالاتر از ۱۲ سال روزانه ۱ تا ۲ قرص همراه با غذا میل نمایند.

بهترین زمان مصرف قرص استئوفلکس

اولین سوالی که بیماران در زمینه مصرف دارو دارند، این است که چه زمانی برای مصرف دارو بهتر است. در رابطه با بهترین زمان مصرف قرص استئوفلکس باید بگوییم که این به نظر پزشک شما بستگی دارد. پزشک با توجه به شرایط بیمار و سابقه بیماری او، همچنین با توجه به داروهای دیگری که بیمار مصرف می کند، یک زمان را برای مصرف دارو مشخص می کند.

گاهی اوقات مصرف همزمان داروها سبب تداخل می شود. از همین رو، بهتر است داروها با فواصل زمانی مصرف شوند تا تداخلی در عملکرد آن ها ایجاد نشود.

با این حال ممکن است پزشک تنها به بیان این که این دارو را روزی یک عدد میل کنید بسنده کند. در چنین شرایطی بهتر است قرص استئوفلکس را با معده پر مصرف کنید، چرا که به دلیل حضور گلوکز آمین، ممکن است سبب ناراحتی های گوارشی شود. پس با این حساب مصرف قرص استئوفلکس چه در شب و چه در روز بهتر است بعد از غذا یا همراه با غذا میل شود.

برخی پزشکان نیز می گویند بهتر است سر ساعت مشخصی این دارو را مصرف کرد. به گفته آن ها در چنین شرایطی نتایج حاصله بسیار شگفت انگیز خواهد بود. بهترین زمان مصرف این دارو، در زمانی میان مصرف وعده ناهار و شام است. در شرایطی که بیمار خالی نباشد. شما می توانید میان وعده کوچکی برای عصر خود تهیه کرده و بعد از صرف آن قرص استئوفلکس را هر روز سر ساعت مشخصی مصرف نمایید.

هشدارهای مهم در رابطه با قرص استئوفلکس

در زمان بارداری و شیر دهی با نظر پزشک مصرف شود.

در جای خشک و خنک و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

مقدار توصیه شده را بدون مشورت پزشک و یا داروساز خود افزایش ندهید.

این فرآورده مکمل غذایی بوده و جهت تشخیص درمان و پیشگیری بیماری نیست.

افراد دارای بیماری دیابت قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنند.

مکمل های غذایی نباید جای غذا را در رژیم غذایی بگیرند.

این محصول برای افرادی که به صدف آلرژی دارند منع مصرف دارد.

برای کودکان زیر ۱۲ سال منع مصرف دارد.

تفاوت استئوفلکس با کلسیم

از آنجایی که در نام تمامی داروهای مربوط به کلسیم نام استئو دیده می شود، شاید تصور شود که در این دارو کلسیم وجود دارد. اما این گونه نیست. استئو به زبان انگلیسی به معنای استخوان است. از همین رو، در هر دارویی که مربوط به استخوان باشد نام آن دیده می شود. با این حال این قرص را با کلسیم اشتباه نگیرید. اگر نیاز به مصرف مکمل کلسیم در بدن خود حس می کنید، در این رابطه با پزشک مشورت کنید.

مصرف قرص استئوفلکس با کلسیم تداخلی ندارد. البته توجه کنید که بهترین زمان مصرف کلسیم شب است. برخی افراد به اشتباه آن را در روز مصرف می کنند. اما جالب است بدانید زمانی که در طول روز کلسیم می خوریم تا ۱ ساعت کلسیم خون بدن بالاست و بعد از مدتی این میزان کاهش پیدا می کند، حال با خوردن هر خوراکی میزان کلسیم موجود در خون را بالا می بریم و همچنین بعد از مدتی مجدد این میزان کاهش می یابد.

عوارض جانبی قرص استئوفلکس

استفاده خوراکی از گلوکزامین سولفات می تواند سبب عوارض زیر شود:

حالت تهوع، سوزش سردل، اسهال، یبوست، خواب آلودگی، واکنش های پوستی، سردرد

با توجه به اینکه ممکن است مکمل گلوکوزامین از پوسته های صدف استخراج شده باشد، این نگرانی وجود دارد که این مکمل می تواند باعث ایجاد یک واکنش آلرژیک در افراد مبتلا به آلرژی به صدف نیز بشود. همچنین این احتمال وجود دارد که گلوکزامین سولفات بر قند خون تأثیر بگذارد و برمقدار قند خون در حین و بعد از عمل اختلال ایجاد نماید. بنابراین دو هفته قبل از جراحی، مصرف گلوکوزامین سولفات را متوقف کنید.

تداخل دارویی قرص استئوفلکس

مصرف گلوکوزامین سولفات و استامینوفن با هم ممکن است اثر مکمل و دارو را کاهش دهد.

قیمت قرص استئوفلکس

قرص استئوفلکس از قیمت ۱۴۰ هزار تومان به بالا در داروخانه های سراسر کشور موجود است. همچنین نوع پلاس این دارو از قیمت ۱۵۰ هزار تومان به بالا یافت می شود. البته با توجه به نوسانات بازار این قیمت ها اعتبار دائمی ندارند. شما می توانید هر دوی این مکمل ها را به صورت آنلاین و حضوری از داروخانه های سراسر کشور تهیه نمایید.