سندروم پیش از قاعدگی یا pms چیست؟ | دارو و درمان سندروم پیش از قاعدگی
امروز در نشریه الکترونیکی جهان شیمی فیزیک قصد داریم تا شما را با سندروم پیش از قاعدگی و درمان آن آشنا کنیم. برای همه بانوانی که قاعدگی را تجربه می کنند، سندروم پیش از قاعدگی برایشان رخ می دهد. این سندروم می تواند تمام زندگی فرد را مختل کند. از مسائل روحی و حساس شدن روان گرفته تا دردهای بدنی و عوارض فیزیکی را می توان در این سندروم مشاهده کرد. بسیاری از زنان عوارض بسیار آزاردهنده این سندروم را به طور ماهانه تحمل می کنند. از همین رو، بسیار مهم است که بدانیم در این دوران باید چه واکنشی نسبت به بدن و حالاتی که برای آن رقم می خورد از خود نشان داد. در این مقاله سعی کردیم تا تمام آنچه را که لازم است در رابطه با سندروم پیش از قاعدگی بدانید را به شما آموزش دهیم. پس تا انتها با ما همراه باشید.
لازم به ذکر است شما در نشریه ی الکترونیکی جهان شیمی فیزیک می توانید اطلاعات بسیار کامل و مفیدی در رابطه با انواع داروها به دست آورید. کافی است در کادر جستجو که در قسمت سمت چپ و بالای صفحه ی اصلی سایت قرار گرفته است، نام داروی خود را وارد کرده و مقالات مربوط به آن را بخوانید. اگر به دنبال اطلاعات دارویی خاص هستید و مطلبی در رابطه با آن در سایت ما نیست، لطفا در قسمت بیان دیدگاه ها عنوان کرده تا مقاله ی کاملی در رابطه با آن برای شما قرار دهیم.
برای مثال خواندن مطلبی در رابطه با آلزایمر را به شما پیشنهاد می کنیم. برای مطالعه ی این مقاله ی ارزشمند اینجا کلیک کنید.
سندروم پیش از قاعدگی چیست
PMS یا سندروم پیش از قاعدگی به دلیل تغییرات هورمونی در بدن زنان، قبل از آغاز دوره پریود ایجاد می شود. این سندروم میتواند تمامی احساسات، سلامت جسمی و رفتار یک زن را تحت تاثیر خود قرار دهد. بیش از ۹۰ در صد زنان درست قبل از آغاز قاعدگی، دچار این سندروم می شوند. گاهی اوقات برای درمان علائم آن نیاز به درمان پزشکی و معاینه پزشک احساس می شود. در برخی موارد نیز تنها با استراحت کردن می توان این دوران را آسوده تر گذراند.
اگر بخواهیم یک تاریخ دقیق برای وقوع سندروم پیش از قاعدگی اعلام کنیم، باید بگوییم که این سندروم بین ۵ الی ۱۱ روز قبل از قاعدگی آغاز می شود. به طور معمول با شروع قاعدگی از بین می رود اما درصدی از زنان در طول دوره قاعدگی خود نیز همچنان با عوارض این سندروم دست و پنجه نرم می کنند. دلیل بروز این عارضه همچنان مشخص نیست. با این حال بسیاری از پزشکان معتقدند که PMS به دلیل تغییر در سطح هورمون جنسی و هورمون سروتونین رخ می دهد.
خوب است بدانید که سطح ستروژن و پروژسترون در بعضی از ماه های سال افزایش می یابد. افزایش این هورمون ها می تواند باعث ایجاد تغییر در خلق و خو، اضطراب و تحریک پذیری شود. استروئیدهای تخمدان همچنین فعالیت را در قسمت هایی از مغز شما که با علائم قبل از قاعدگی همراه است تعدیل می کنند. سطح سروتونین بر خلق و خو تأثیر می گذارد. سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز و روده شما است که بر روحیه، احساسات و افکار شما اثر گذار است.
عوامل خطرساز سندروم پیش از قاعدگی
برخی افراد سندروم پیش از قاعدگی را به شکل سنگین و آزاردهنده ای تجربه می کنند. در این قسمت از مقاله به بیان علائمی پرداختیم که به صورت خطرساز در این دوران ظاهر می شوند:
سابقه افسردگی یا اختلالات خلقی ، مانند افسردگی پس از زایمان یا اختلال دوقطبی
داشتن سابقه خانوادگی PMS
سابقه افسردگی در خانواده
خشونت خانگی
سوء مصرف مواد
ضربه جسمی
تجربه ضربه روحی
شرایط مرتبط عبارتند از:
دیسمنوره
اختلال افسردگی اساسی
بروز اختلال عاطفی فصلی
اختلال اضطراب عمومی
روانگسیختگی
علائم PMS چیست
چرخه قاعدگی زنان به طور متوسط ۲۸ روز طول می کشد. تخمک گذاری به دوره ای گفته می شود که تخمک از تخمدان ها آزاد می شود و در روز ۱۴ چرخه قاعدگی رخ می دهد. قاعدگی یا خونریزی در روز ۲۸ چرخه رخ می دهد. علائم PMS می تواند در حدود روز ۱۴ شروع شود و تا هفت روز پس از شروع قاعدگی ادامه یابد.
این علائم معمولاً خفیف یا متوسط است. طبق تحقیقات منتشر شده در مجله American Family Physician، تقریباً ۸۰ درصد زنان یک یا چند علامت را گزارش می دهند که به طور قابل توجهی بر عملکرد روزانه تأثیر نمی گذارد. بیست تا ۳۲ درصد از زنان علائم متوسط تا شدیدی را نشان می دهند که بر برخی جنبه های زندگی تأثیر می گذارد. سه تا ۸ درصد PMDD را گزارش می کنند. شدت علائم می تواند بسته به فرد و ماه متفاوت باشد.
علائم PMS عبارتند از:
نفخ شکم
درد شکم
سینه درد
آکنه
میل شدید به غذا، به ویژه برای شیرینی
یبوست
اسهال
سردرد
حساسیت به نور یا صدا
خستگی
تحریک پذیری
تغییر در الگوهای خواب
اضطراب
افسردگی
غمگینی
تسکین علائم سندروم پیش از قاعدگی
وقتی که یک بانو در چنین شرایطی قرار می گیرد، تجربه حالات روحی و جسمی متفاوت و آزاردهنده می تواند برای او سنگین تمام شود. حتی گاهی آزرده خاطری بابت این علائم می تواند به تشدید آن ها کمک کند. از همین رو، زنان و دختران همواره به دنبال راه حلی برای درمان این سندروم و کاهش علائم آن هستند. اما باید بگوییم که شما نمی توانید PMS را درمان کنید. با این حال می توانید اقدامات لازم را برای تسکین علائم انجام دهید. در صورت ابتلا به سندرم پیش از قاعدگی خفیف یا متوسط، گزینه های درمانی عبارتند از:
نوشیدن مایعات فراوان برای کاهش نفخ شکم
داشتن یک رژیم متعادل برای بهبود سلامت کلی و سطح انرژی شما، که به معنی خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات و کاهش مصرف قند، نمک، کافئین و الکل است
مصرف مکمل هایی مانند اسید فولیک، ویتامین B-6، کلسیم و منیزیم برای کاهش گرفتگی و نوسانات خلقی
استفاده از ویتامین D برای کاهش علائم
حداقل هشت ساعت در شب بخوابید تا خستگی را کاهش دهید
ورزش برای کاهش نفخ و بهبود سلامت روانی شما
کاهش استرس، مانند ورزش و مطالعه
تراپی و صحبت با روانشناس
برای تسکین دردهای عضلانی، سردرد و گرفتگی معده می توانید از داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا آسپرین استفاده کنید. همچنین می توانید از داروی مدر برای جلوگیری از نفخ و افزایش وزن استفاده کنید. داروها و مکمل ها را فقط طبق دستور پزشک و پس از صحبت با پزشک مصرف کنید.
جدیدترین درمان ها برای PMS یا سندرم پیش از قاعدگی
ابتلا به سندروم پیش از قاعدگی می تواند اثرات منفی زیاد بر ذهن و روان یک زن بگذارد. طی بیست سال گذشته، مطالعات فراوانی برای بررسی شرایط زنان در این دوران انجام شده است؛ اما هیچ درمان قطعی و دقیقی برای رفع این حالت و یا جلوگیری از بروز آن یافت نشده است. با این حال همان طور که در بخش قبلی توضیح دادیم، انجام اقداماتی در راستای رفع این علائم می تواند موثر واقع شود.
از جمله جدیدترین درمان هایی که می توان برای این دوران مورد استفاده قرار داد می توان به قرص های ضد سندروم پیش از قاعدگی اشاره کرد. این داروها همچنین می توانند افسردگی و حالات منفی روانی در این دوران را کاهش دهند. در ادامه به چند داروی مهم اشاره کرده ایم که شما می توانید از آن ها برای درمان خود در دوران PMS استفاده کنید.
نقش مکمل منیزیم در درمان سندروم پیش از قاعدگی
مطالعات جدید بر سایر روش های درمانی کـه بیشتر با مکانیسم های ناشناخته براساس تجربیات بالینی هستند، متمرکز است. در این مطالعات شدت علائم آزاردهنده سندرم پیش از قاعدگی مورد بررسی قرار گرفته است. دانشمندی به نام آبراهام ، نخستین فـردی بـود کـه کمبـود منیزیم را به عنوان یکی از فاکتورهای مسـبب در ایجـاد و تشدید علایم سندرم پیش قاعدگی پیشنهاد کرد. به گفته وی این کاهش به خاطر اثر آرام بخشی منیزیـم در کنتـرل تحریکات عصبی- عضلانی است. سـطوح منیزیـم در اریتروسیت ها و لکوسیت های زنان مبتلا به سندرم پیش قاعدگی کمتر از زنانی است که این سندرم را ندارند.
افزایش استروژن در گردش، می تواند علت کاهش در میزان منیزیم پلاسما باشد؛ زیرا این هورمون جذب و مصرف منیزیم توسط بافت نرم و استخوان را افزایش می دهد. از طرفی منیزیم یک آرام بخش طبیعی است که می تواند خستگی قاعدگی را که یکی از شکایات شایع زنان است از طریق به حالت ریلکس در آوردن ماهیچه ها و اکسیژن رسانی کافی به مغز برطرف کند.
نقش ویتامین ب۶ در سندروم پیش از قاعدگی
چندین مطالعه نشانگر سطوح پایین منیزیم در بافت زنان دچار سندرم پیش قاعدگی، و نیز اثربخشی درمان با منیزیم خوراکی (۴۰۰-۲۰۰ میلی گرم در روز) به تنهایی یا در ترکیب با ویتامین B6، هستند. پس از دو دوره درمان، منیزیم باعث بهبود معناداری در احتباس مایع، خلق منفی و تحریک پذیری بیماران شد.
مطالعات اخیر همچنین شواهدی مبنی بر اثربخشی ویتامین ب۶ در کاهش علایم روحی و یا جسمی سندرم پیش قاعدگی به دست می دهند.
ویتامین B6 باعث افزایش سطوح دو نوروترنسمیتر(گیرنده های) سروتونین و دوپامین در مغز شده و سبب بهبود علائم PMS می شود و از طرفی منیزیم برای تبدیل ویتامین B6 به فرم فعالش در بدن لازم است. همچنین حضور ویتامین B6 جذب منیزیم را در بدن چندین برابر می کند.
ویتامین B6 نقش مهم در سنتز پروستاگلاندین و اسیدهای چرب دارد که در حضور علل ایجاد کننده PMS کاهش می یابند. علاوه بر این محققین براین باورند که کمبود ویتامین B6 باعث کاهش میزان دوپامین در کلیه ها شده و در نتیجه میزان دفع سدیم را افزایش داده که به نوبه خود منجر به تجمع آب در بدن شده و باعث تورم اندام ها، ادم و ناراحتی‌های شکمی و قفسه سینه می شود.
مشخص شده است که منیزیم و ویتامین B6 در بهبود علایم اضطرابی سندرم پیش قاعدگی اثر هم افزایی(تشدیدی) دارند.
فشار خون و PMS
در مورد ارتباط سندرم پیش قاعدگی و افزایش فشار خون طبق مطالعات علمی انجام شده، مشاهده شده که نوسانات هورمون های استروژن و پروژسترون، اختلالات عصبی، اختلالات غدد درون ریز، تنوع گیرنده استروژن و سنتز پروستاگلاندین، کمبود پیریدوکسین، ویتامینB6 ، تغییر در متابولیسم گلوکز، عدم تعادل الکترولیت در مایعات بدن، اختلال در عملکرد رنین- آنژیوتانسین- آلدوسترون (RAAS) و کمبود ریز مغذی ها می تواند بر بروز بیولوژیکی PMS تأثیر بگذارد.
این مکانیسم ها همچنین می توانند تغییرات فشار خون را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین، PMS ممکن است به طور بالقوه با فشار خون بالاتر و خطر ابتلا به فشار خون بالا در آینده مرتبط باشد. از طرفی چندین مکانیسم زمینه ساز فشار خون بالا نیز ممکن است به سندرم قبل از قاعدگی کمک کند.
اولین مطالعات در این خصوص نشان می دهد فشار خون دیاستولیک در زنان بالغ جوان مبتلا به PMS افزایش می یابد. در این رابطه، دان و همکاران او ثابت کردند که فشار خون با شروع قاعدگی افزایش یافته و در روزهای ۱۷ تا ۲۶ چرخه قاعدگی کمتر است. نتایج یک مطالعه آینده نگر نشان داد که زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی ۴۰٪ بیشتر از زنان بدون سندرم پیش از قاعدگی دچار فشار خون می شوند.
داروهای ضد افسردگی و PMS
براساس تحقیقات، اغلب استفاده از داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین برای سندرم پیش از قاعدگی کمک کننده است. داروهای ضد افسردگی به بسیاری از زنان مبتلا به PMS در رفع علائم جسمی و احساسی کمک می کند. اما برخی از پزشکان و محققان معتقدند از آنجا که داروهای فعلی PMS به همه زنان کمک نمی کند، یا فقط بهبود نسبی می دهد، رویکردهای دارویی فعلی کافی نیست.
همچنین نباید عوارض جانبی این داروها (مثل سردرد، اختلال جنسی) را در مقایسه با درمان های ایمن دیگر نادیده گرفت. لذا نباید اولین و تنها راه حل بالقوه در نظر گرفته شوند. رژیم غذایی، مکمل های منیزیم، مکمل های گیاهی و اصلاح شیوه زندگی باید ابتدا مورد مورد توجه قرار گیرد.
میگرن و سندروم پیش از قاعدگی
برخی از زنان هر ماه از ۲ روز قبل تا ۲ روز پس از شروع قاعدگی، هر ماه دچار میگرن می شوند. زنان دیگر با قاعدگی خود و همچنین در زمان های دیگر ماه میگرن دارند. هنگامی که سطح استروژن در شروع قاعدگی کاهش می یابد. این نوع میگرن را میگرن پریودی یا قاعدگی می گویند.
