آنتی اکسیدان TMQ چیست؟ – خواص و مزایا

آنتی اکسیدان TMQ از مهمترین ترکیبات در انواع لاستیک های طبیعی و مصنوعی بوده و از آن در برابر تخریب اکسیژن در دمای بالا محافظت می کند. لاستیک طبیعی به نام کائوچو است که از فسیل گیاهان به دست می آید. آنتی اکسیدان TMQ به عنوان یک افزودنی در پروسه تولید لاستیک استفاده شده و یک محصول پایدار است. زیرا تاثیر بسیار کمی در فرایند پخت در خواص محصولات پلاستیکی دارد. از این آنتی اکسیدانت ها در دوزهای بسیار پایین نیز استفاده می شود، زیرا با این مقدارها نیز موثر است. در این مقاله نشریه جهان شیمی فیزیک با آنتی اکسیدان TMQ و کائوچو آشنا می شوید.

آنتی اکسیدانت چیست؟

پاد اکسنده ها یا آنتی اکسیدانت ها به عنوان ترکیباتی تعریف می شوند که از اکسیداسیون جلوگیری می کنند. در نتیجه اکسیداسیون، رادیکال های آزاد تولید شده و واکنش های زنجیره ای صورت می گیرد که باعث صدمه به موجودات زنده می شود. آنتی اکسیدانت ها موادی هستند که باعث شکسته شدن این واکنش های زنجیره ای می شوند.

دو گروه از آنتی اکسیدانت های طبیعی و مصنوعی وجود دارد. از آنتی اکسیدانت های مصنوعی به عنوان نگهدارنده مواد غذایی و محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده می شود. آنتی اکسیدان های طبیعی در غذاها و بافت ها وجود دارد.

آنتی اکسیدان TMQ

TMQ یک پلیمر با تعداد مولکول کم است که به صورت گرانول های کهربایی تا قهوه ای است. از این آنتی اکسیدان به جهت تغییر بسیار کم در رنگ و همچنین عدم ایجاد لکه، به عنوان افزودنی در لاستیک ها استفاده می شود. این آنتی اکسیدان یک عامل ضد کهنگی قوی در لاستیک سازی است و با کائوچو تفاوت دارد. زیرا کائوچو، خود به عنوان یک لاستیک طبیعی با خاصیت کشسانی است. به طوری که با استفاده از این خاصیت، از کائوچو در ساخت لوازم خانگی، تجهیزات بیمارستانی و تولید اسباب بازی استفاده می شود.

آنتی اکسیدان TMQ در برابر حرارت پایدار بوده و در تولید انواع لاستیک های طبیعی و مصنوعی، جهت تولید کفش های لاستیکی، نوار چسب، کابل برق و … به کار برده می شود. این آنتی اکسیدان توانایی آتش زایی بالایی داشته و در بنزن، کلروفرم، استون و دی سولفید کربن به خوبی قابل انحلال است. اما در نفت به میزان خیلی کمی حل شده و در آب به طور کامل نامحلول است.

نقاط ذوب و جوش این ترکیب به ترتیب ۱۲۰ درجه و ۳۱۵ درجه سانتی گراد است.

تولید آنتی اکسیدان TMQ

با کمک یک فرایند کاتالیزوری که زیاد نیز پیچیده نیست، می توان این آنتی اکسیدان را از آنیلین و استون به دست آورد. در این فرایند، رزین اسیدی به عنوان کاتالیزور به کار برده می شود. در این روش، مواد خام اولیه و سپس کاتالیزور وارد رآکتور شده و دما را به ۹۰ تا ۹۴ درجه سانتی گراد می رسانند. سپس باقیمانه استون را اضافه کرده و بعد از انجام این فرایند که ۲ ساعت طول می کشد، سدیم هیدروکسید ۳۰ درصد را اضافه می کنند. دما در این واکنش بین ۷۰ تا ۸۰ درجه سانتی گراد ثابت نگه داشته می شود. مخلوط واکنش ۳۰ دقیقه هم زده شده و آنیلین بعد از یک ساعت، محصول را به دست می دهد.

خواص و مزایای آنتی اکسیدان TMQ

TMQ به طور عمده در تولید لاستیک طبیعی و انواعی از لاستیک های مصنوعی به کار برده می شود. این ترکیب یک آنتی اکسیدان لاستیکی برای لاستیک طبیعی، استایرن، اتیلن پروپیلن و لاستیک های مصنوعی دیگر است. برای ساخت موتورسیکلت، نوار چسب، محصولات لاستیکی و … از این آنتی اکسیدان استفاده می شود. این ماده به عنوان لاستیک هایی است که در برابر گرما و اکسیژن مقاوم هستند. نگهداری آنتی اکسیدان TMQ باید در ظروفی سربسته، مکان هایی خشک و خنک و به دور از هر گونه مواد اکسید کننده صورت بگیرد.

کائوچو نیز با خاصیت کشسانی در ساخت هواپیما، لوازم خانگی و … کاربرد دارد.