اتیل بروماید چیست؟ – خواص و مزایا

اتیل برماید یکی از حلال های رایج و پرکاربرد بوده و به عنوان ماده اولیه در تولید بسیرای از ترکیبات شیمیایی و مواد دارویی به کار برده می شود. اتیل برماید که به نام برمو اتان نیز شناخته می شود، یک هالوآلکان است. علاوه بر برمواتان، حلال ۴۰۲ یا وایت اسپریت نیز یکی از حلال های آلی معمول در صنایع رنگ، ساختمان سازی و نقاشی است. در این مقاله نشریه جهان شیمی فیزیک با این دو حلال به طور مختصر آشنا می شویم.

خواص اتیل بروماید

برمواتان ترکیبی آلی با فرمول مولکولی CH_۳CH_۲Br است. این ترکیب از نظر ظاهری به صورت مایعی بدون رنگ و فرار بوده و نقط اشتعالی زیر صفر درجه فارنهایت دارد. چگالی برمواتان از آب بیشتر بوده و این ماده به خوبی در آب حل می شود. یکی از خواص اتیل بروماید، سنگین تر بودن بخارات آن از هوا است و استنشاق این بخارات خطرناک بوده و منجر به مسمومیت می شود. همچنین در صورت تماس با پوست و چشم، باعث ایجاد التهاب می شود.

یکی از خواص شیمیایی برمواتان، واکنش پذیری بالای آن با فلزات و هوا است. این ترکیب در اکسید کننده ها و بازهای قوی نیز واکنش می دهد. اگر اتیل بروماید در مجاورت رطوبت قرار گیرد، هیدرولیز شده و تولید اسید هیدروبرمیک و اتیل الکل می کند. برمواتان در ۱۱۸,۶- درجه سانتی گراد ذوب شده و در ۳۸,۵ درجه سانتی گراد می جوشد.

تولید اتیل بروماید

با روش های مختلفی می توان برمواتان تولید کرد. واکنش اتانول با اسید هیدروبرمیک، اتانول با پتاسیم برماید و اتانول با برومین، روش های متفاوت تولید این ماده است. استفاده از فرایندی کاتالیستی در سال ۱۹۶۲ جایگزین فرایند قدیمی شد که از اتانول و هیدروژن برماید استفاده می کرد. در این فرایند، کاتالیزور مورد استفاده، اشعه گامای ناشی از کبالت-۶۰ بود. مواد خام گازهای اتیلن خالص و هیدروژن برماید خشک به عنوام مواد اولیه وارد راکتور با استفاده از پمپ می شود.

واکنش اسید هیدروبرمیک با اتیلن و همچنین واکنش اتان با برم در حضور آلومینیوم برمید(III) نیز منجر به تولید برمواتان می شود.

مزایای اتیل بروماید

یکی از مهمترین کاربردهای برمواتان، استفاده به عنوان حلال در صنعت پزشکی و داروسازی است. این هالو آلکان در پزشکی به عنوان بی حس کننده نیز به کار برده می شود. در سنتز شیمیایی به عنوان عامل اتیلاسیون کاربرد داشته و برای کنترل آفات نیز استفاده می شود.

اما در هنگام استفاده از آن باید دقت کرد که چون ترکیبی سمی و خطرناک است و به راحتی توسط ریه ها جذب و دفع می شود، نکات ایمنی را رعایت کرد. در صورت تماس با چشم و پوست، سریع باید با آب فراوان شست و شو داده و مراقبت های پزشکی لازم را دریافت کنید.

حلال ۴۰۲ چیست؟

حلال ۴۰۲ وایت اسپریت یکی از حلال های پرکاربرد در صنعت ساخت رنگ است و مخلوطی از هیدروکربن های پارافینی است. دیگر حلال هایی چون ۴۰۶، حلال ویژه و حلال ۴۱۰ نیز از خانواده این حلال به شمار می آیند.

حلال ۴۰۲ از مشتقات نفتی بوده و ترکیبی هیدروکربنی با تعداد ۷ الی ۱۲ اتم کربن است. حلال ۴۰۲ در آب محلول نبوده ولی به عنوان رقیق کننده ی رنگ، حذف کننده چربی ها، حلال استخراجی و … به کار برده می شود.

در کل حلال های وایت اسپریت به صورت مایعی شفاف با بوی ملایم بوده و از نظر شیمیایی پایدار است. دامنه تغییر وایت اسپریت بین ۱۴۲ تا ۲۰۰ درجه سانتی گراد بوده و به عنوان حلال در جوهرهای چاپ، واکس، مبلمان و کفپوش، پولیش کفش و حلال خشک شویی استفاده می شود.

خواص حلال ۴۰۲

در لاستیک ها، اپوکسی های آلکید چرب، لاک ها، جلاهای رقیق پایه روغنی، به عنوان حلال لاک، پاک کننده چربی و گریس از سطح فلزات، پاک کردن وسایل آغشته به رنگ، به عنوان ماده کمکی برای سوزاندن چوب، در صنعت صابون سازی و … از حلال ۴۰۲ استفاده می شود.

این حلال از تقطیر کروزن یا همان نفت سفید به دست می آید. کروزن متشکل از آلکان حلقوی، خطی و غیرخطی، آروماتیک و اولفین با درصدهای مختلف است.