کپسول و قرص زد ام ای ZMA چیست؟ موارد، نحوه مصرف و عوارض آن

خواندن این مطلب 8 دقیقه زمان میبرد

قرص زد ام ای ZMA غنی از زینک، منیزیم و ویتامین B6 است. قرص زد ام ای در نشریه جهان شیمی فیزیک سبب شده سرعت عضله‌سازی بالا رفته و کیفیت خواب شما را بهبود دهد و در ریکاوری بدن بعد از ورزش همچنین در سوخت‌وساز بدن و تنظیم رشد سلول‌ها و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده موثر باشد.

فهرست مطالب

قرص زد ام ای ZMA چیست

کپسول زد ام ای ZMA غنی از زینک، منیزیم و ویتامین B۶ است. کپسول زد ام ای سبب ترشح هورمون‌های تاثیرگذار در عضله سازی، استقامت عضلات، ریکاوری پس از ورزش، بهبود کیفیت خواب و سوخت و ساز بدن خواهد شد.

قرص زد ام ایzma برای چیست

فواید مصرف قرص زد ام ای موارد زیر است:

بالا رفتن قدرت جذب
تنظیم فعالیت هورمون های بدن
بهبود کیفیت خواب
رشد ماهیچه

طریقه مصرف قرص زد ام ای

روزی سه عدد قرص زد ام ای (مردان) و دو کپسول زد ام ای (بانوان)، بعد از غذا استفاده گردد.

عوارض قرص زد ام ای ZMA

عوارض احتمالی مکمل زد ام ای: آکنه، ریزش مو، بم شدن صدا زنان، رشد بیش از حد مو، تغییرات خلق و خو، ناباروری، آتروفی بیضه ها، آسیب کلیه و کبد و پرخاشگری است. این مکمل سبب عدم تعادل کلسترول خون شده و سطح کلسترول خوب را کم میکند.

روی از مواد معدنی ضروری است و برای فعالیتهای بیوشیمی، سنتز پروتئین و ترمیم بافتها لازم است. منیزیم نقش مهمی در بسیاری از واکنشهای آنزیمی دارد و برای سلامت قلب، متابولیسم و استخوانها لازم است. ویتامین B6 در متابولیسم پروتئین و آزادسازی گلوکز از گلیکوژن نقش دارد.

مزایای کپسول زد ام ای ZMA

موارد زیر از مزایای مصرف قرص زد ام ای ZMA است:

افزایش تولید تستوسترون: افزایش قدرت و حجم ماهیچه
افزایش کیفیت خواب و ریکاوری بعد از تمرین

مزایای مصرف قرص زد ام ای ZMA برای ورزشکاران

قرص زد ام ای ZMA مزایای زیادی برای سلامت بدن دارد که در ادامه به بررسی ترکیبات سازنده این قرص میپردازیم:

اهمیت روی یا زینک

بهبود تولید تستوسترون: روی مسئول تبدیل آندروستندیون به تستوسترون است و اگر با تمرینات شدید همراه شود، بدن می تواند سطوح بالاتری از تستوسترون تولید کند. متأسفانه در بریتانیا اکثر افراد به دلایلی دچار کمبود روی هستند.

بهبود سیستم ایمنی: روی یک ماده معدنی کمیاب است که به بهبود سیستم ایمنی بدن و همچنین کاهش التهاب کمک می کند. اگر هدف شما هیپرتروفی است، کاهش التهاب به شما در هضم و جذب مواد مغذی کلیدی کمک می کند. علاوه بر این، اگر سیستم ایمنی بدن شما کارآمد باشد، همه سیستم‌های دیگر مانند سیستم غدد درون ریز شانس بیشتری برای عملکرد صحیح دارند و به شما در اهداف عضله‌سازی کمک می‌کنند. اخیرا زینک برای کمک به درمان سرماخوردگی، کلسترول بالا، ADHD، آکنه و حتی HIV نیز استفاده شده است.

تقویت قدرت باروی: روی علاوه بر بهبود تولید تستوسترون، می‌تواند به تولید هورمون‌هایی مانند هورمون رشد و فاکتور رشد مشابه انسولین ۱ (IGF-1) نیز کمک کند که همگی برای اهداف قدرت و عملکرد مورد نیاز هستند.

حمایت از سلامت باروری: روی نه تنها به بهبود سلامت باروری در مردان کمک می کند، بلکه به سلامت باروری در زنان نیز کمک می کند. روی به زنان کمک می کند تا به طور موثر از استروژن و پروژسترون استفاده کنند. مقادیر بیش از حد استروژن نه تنها دستیابی به اهداف ترکیب بدن را دشوارتر می کند، بلکه با سلامت باروری ضعیف و همچنین سرطان سینه مرتبط است.

بهبود حساسیت به انسولین: اگر به انسولین مقاوم هستید، نه تنها در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم هستید، بلکه کاهش چربی بدن و روند هیپرتروفی نیز برای شما دشوارتر خواهد بود. روی می تواند حساسیت انسولین را با بهبود توانایی انسولین برای اتصال به سلول ها بهبود بخشد، هنگامی که انسولین به سلول متصل شد، گلوکز (قند) که در حال انتقال است می تواند وارد غشای سلولی شود. اگر این اتفاق نیفتد، گلوکز در جریان خون باقی می ماند و در نهایت به چربی تبدیل می شود و از طریق لیپوژنز ذخیره می شود.

اهمیت منیزیم

اگر مکررا گرفتگی عضلات پا دارید، یکی از دلایل آن می‌تواند این باشد که بدن شما به منیزیم معدنی بیشتری نیاز دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ گزارش داد که تا دو سوم جمعیت آمریکا دچار کمبود منیزیم هستند. منیزیم چهارمین منبع معدنی فراوان در بدن است و برای تنظیم عملکرد بدن شما ضروری است. انقباض عضلانی و انتقال عصبی نقش مهمی دارد. منیزیم برای گرفتگی عضلات پا تجویز میشود. اما شواهد برای اثربخشی آن بسیار محدود است. کمبود منیزیم می تواند دلیلی برای گرفتگی عضلات باشد.

اگر کمبود منیزیم دارید، افزایش سطح منیزیم ممکن است اثرات مفید دیگری داشته باشد. به ویژه ورزشکاران برای عملکرد به سطوح کافی منیزیم نیاز دارند. منیزیم در درمان افراد مبتلا به بیماری هایی مانند موارد زیر مفید است:

آسم
پوکی استخوان
سردردهای میگرن
دیابت
بیماری قلبی
افسردگی

سطوح توصیه شده منیزیم

میزان منیزیم مورد نیاز شما به سن و جنس شما بستگی دارد. مردان بالای ۷۰ سال و دختران نوجوان محتمل ترین گروه هایی هستند که دچار کمبود منیزیم هستند.

مقادیر پیشنهادی منیزیم

۴۰۰ تا ۴۲۰ میلی گرم برای مردان
۳۱۰-۳۲۰ میلی گرم برای زنان
۳۵۰-۳۶۰ میلی گرم برای زنان باردار

منابع توصیه شده منیزیم

مصرف غذاهای غنی از منیزیم می تواند سطح منیزیم شما را به میزان توصیه شده روزانه برساند. بدن شما حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد منیزیمی را که از رژیم غذایی خود دریافت می کنید جذب می کند.

می توانید مکمل های منیزیم را امتحان کنید. اینها در اشکال مختلفی مانند اکسید منیزیم، کلرید منیزیم و سیترات منیزیم موجود هستند. مصرف منیزیم سیترات را توصیه می کند زیرا به راحتی توسط بدن جذب می شود. دریافت منیزیم متناسب با کلسیم دریافتی شما باشد، به طوری که منیزیم در رژیم غذایی شما حدود نیم تا دو سوم کلسیم دریافتی شما را تشکیل می دهد.

به عنوان مثال، اگر منیزیم دریافتی شما ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلی گرم باشد، کلسیم دریافتی شما باید ۱۰۰۰ میلی گرم باشد. یا به عبارت ساده تر: غذاهای متنوعی بخورید و منابع خوب کلسیم و غذاهایی که منیزیم دارند را در آن بگنجانید.

آیا منیزیم روی گرفتگی عضلات پا موثر است

منیزیم به طور گسترده ای برای درمان گرفتگی عضلات پا، به ویژه در آمریکای لاتین و اروپا استفاده می شود. اما تقریبا تمام مطالعات بالینی متعددی که در مورد درمان منیزیم برای گرفتگی عضلات انجام شد، بی‌اثر بودن آن را نشان دادند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ از ۹۴ بزرگسال مقایسه کرد که آیا کپسول اکسید منیزیم برای کاهش گرفتگی شبانه بهتر از کپسول دارونما است یا خیر. کارآزمایی بالینی تصادفی شده به این نتیجه رسید که مکمل‌های اکسید منیزیم در کاهش گرفتگی عضلات بهتر از دارونما نیستند.

مطالعه ای در سال ۲۰۰۲ روی ۵۸ نفر که از سیترات منیزیم استفاده می کردند، هیچ بهبود قابل توجهی در تعداد گرفتگی ها نشان نداد.

یک مطالعه در سال ۱۹۹۹ با استفاده از سولفات منیزیم نشان داد که این سولفات در کاهش فراوانی، شدت یا مدت گرفتگی عضلات در بین ۴۲ شرکت‌کننده در مطالعه بهتر از دارونما نبود.

کلسیم و پتاسیم نیز در گرفتگی عضلات نقش دارند. اگر کمبود یکی از این مواد مغذی دیگر باعث گرفتگی عضلات شود، منیزیم کمکی نخواهد کرد.

منیزیم به برخی افراد کمک می کند. اگرچه اکثر تحقیقات موجود هیچ ارتباط کلی بین استفاده از منیزیم و کاهش گرفتگی عضلات پا را نشان نمی‌دهند.

وقتی افزایش مصرف منیزیم به توقف گرفتگی کمک نمی کند، چیزهای دیگری وجود دارد که می توانید امتحان کنید. بر اساس بررسی‌های انجام شده در سال ۲۰۱۶، حرکات کششی می‌تواند موثرترین باشد.

اگر می خواهید مکملی را امتحان کنید، سیترات منیزیم ممکن است موثرترین نوع باشد.

ویتامین B6 (پیریدوکسین)

ویتامین B6 (پیریدوکسین) برای رشد طبیعی مغز و حفظ سلامت سیستم عصبی و سیستم ایمنی مهم است. منابع غذایی ویتامین B6 شامل مرغ، ماهی، سیب زمینی، نخود، موز و غلات غنی شده است. ویتامین B6 را می توان به عنوان مکمل، معمولا به صورت کپسول خوراکی، قرص یا مایع مصرف کرد.

افرادی که بیماری کلیوی دارند یا شرایطی دارند که روده کوچک را از جذب مواد مغذی از غذاها جلوگیری می کند (سندرم های سوء جذب)، بیشتر در معرض کمبود ویتامین B-6 هستند. برخی از اختلالات خودایمنی، برخی از داروهای صرع می توانند منجر به کمبود ویتامین B6 شوند.

کمبود ویتامین B6 معمولا با کمبود سایر ویتامین های B مانند اسید فولیک (ویتامین B9) و ویتامین B12 همراه است.

اهمیت ویتامین B-6 (پیریدوکسین) برای بدن

تحقیقات در مورد استفاده از ویتامین B-6 برای شرایط خاص نشان می دهد:

بیماری قلبی و عروقی و سکته مغزی: ویتامین B6، هنگامی که با اسید فولیک (ویتامین B-9) و ویتامین B-12 ترکیب شود، ممکن است با کاهش سطح یک اسید آمینه در خون (هموسیستئین) از بیماری های قلب و عروق خونی جلوگیری کند. ترکیب این ویتامین ها به نظر نمی رسد خطر یا شدت بیماری های قلبی عروقی و سکته را کاهش دهد.

بیماری صبحگاهی: ویتامین B6 ممکن است شدت تهوع صبحگاهی را در دوران بارداری کاهش دهد. اگر تهوع و استفراغ مداوم دارید، پزشک ممکن است مکمل های ویتامین B6 را تجویز کند.

سندرم پیش از قاعدگی (PMS): ویتامین B6 علائم PMS را کاهش میدهد.

کم خونی سیدروبلاستیک: ویتامین B6 در درمان این نوع ژنتیکی کم خونی موثر است. برای افراد مبتلا به بیماری های کلیوی، سندرم های سوء جذب و برخی شرایط دیگر، مکمل ویتامین B-6 ممکن است ضروری باشد.

مکمل های ویتامین B6 همچنین برای درمان یک نوع ژنتیکی کم خونی و برای جلوگیری از واکنش نامطلوب به آنتی بیوتیک سیکلوسرین (Seromycin)، دارویی که برای درمان سل مصرف می شود، موثر است.

ایمنی و عوارض جانبی ویتامین B6 (پیریدوکسین)

مصرف ویتامین B6 از طریق غذا، حتی در مقادیر بیش از حد، بی خطر به نظر می رسد. هنگامی که به عنوان مکمل در دوزهای مناسب استفاده می شود، ویتامین B6 احتمالا بی خطر است. مصرف بیش از حد ویتامین B-6 از مکمل ها می تواند باعث موارد زیر شود: