کپسول ایمیونیتی Immunity چیست؟ موارد، نحوه مصرف و عوارض آن

خواندن این مطلب 8 دقیقه زمان میبرد

کپسول ایمیونیتی سبب حفظ سلامت بدن، تقویت سیستم ایمنی، پیشگیری از کم خونی، افزایش رشد فیزیکی و رفع خستگی خواهد شد. کپسول ایمیونیتی دارویی از ریزمغذی های ضروری برای تقویت سیستم ایمنی بدن است. این مکمل شامل آنتی اکسیدان ها برای تقویت سیستم ایمنی است. کپسول ایمیونیتی تامین کننده روی و سلنیوم است و سبب حذف مواد شیمیایی مضر بدن می شود. از موارد مصرف کپسول ایمیونیتی در نشریه جهان شیمی فیزیک اطلاعات مفیدی به علاقه مندان میدهیم.

فهرست مطالب

کپسول ایمیونیتی چیست

کپسول ایمیونیتی کپسول آهسته رهش است و مصرفش سبب تقویت سیستم ایمنی بدن خواهد شد. این مکمل حاوی سلنیوم، روی و ویتامین‌هایC Dو E است. کپسول ایمیونیتی آهسته رهش سبب جذب بیشتر وکاهش عوارض گوارشی می‌شود.

ویژگیهای کپسول ایمیونیتی

از ویژگیهای کپسول ایمیونیتی شامل موارد زیر است:

حفظ سلامت بدن
تقویت سیستم ایمنی بدن
پیشگیری از کم خونی
افزایش رشد فیزیکی
تامین انرژی و رفع خستگی
حفظ عملکرد سیستم عصبی
تقویت حافظه و قدرت یادگیری
حفظ سلامت پوست، مو و ناخن
بهبود عملکرد غده تیروئید

روش مصرف کپسول ایمیونیتی

بزرگسالان روزی ۱ کپسول ایمیونیتی با آب میل گردد.

مکانیزم اثربخشی کپسول ایمیونیتی

کپسول ایمیونیتی با داشتن ترکیبات زیر اثرات قابل توجهی برای بدن دارد.

سلنیوم

سلنیوم یک ماده معدنی ضروری است و می تواند به بهبود شناخت، عملکرد سیستم ایمنی و باروری کمک کند. سلنیوم یک ماده مغذی است که نقش کلیدی در حفظ متابولیسم هورمون تیروئید و سنتز DNA و محافظت از بدن در برابر آسیب اکسیداتیو و عفونت دارد. بر اساس دفتر مکمل های غذایی (ODS) است. بدن معمولا مقداری سلنیوم را در بافت انسان، عمدتا در ماهیچه‌های اسکلتی، پس از دریافت آن از غذاهای حاوی مقادیر کمی ذخیره می‌کند.

مقدار سلنیوم در غذا بستگی به غلظت خاک و آب محل رشد آن دارد. ممکن است در چندین جنبه از سلامت انسان نقش داشته باشد، اما دانشمندان هنوز در حال انجام تحقیقات بالینی بیشتری برای تعیین تأثیر این ماده مغذی هستند.

بیماری قلب و عروقی: سلنوپروتئین ها ممکن است با جلوگیری از اصلاح اکسیداتیو لیپیدها یا چربی های بدن بر سلامت قلب تاثیر بگذارند. این ممکن است التهاب و تجمع پلاکت ها را کاهش دهد.

هیچ شواهد بالینی ثابت منبع معتبری وجود ندارد که نشان دهد این ماده معدنی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد، به خصوص در افراد سالمی که قبلا سلنیوم را از غذا دریافت می کنند. برخی از مطالعات نشان می دهد که افرادی که سلنیوم کمتری در خون دارند در معرض خطر بیشتری برای بیماری قلبی هستند، اما مطالعات دیگر این موضوع را رد می کنند.

زوال شناختی: فعالیت آنتی اکسیدانی سلنیوم ممکن است به کاهش خطر زوال شناختی مرتبط با افزایش سن و اختلالات ناشی از شرایطی مانند بیماری آلزایمر کمک کند.

با این حال، پزشکان هنوز سلنیوم را برای این منظور توصیه نمی کنند. با توجه به مطالعات انجام شده در مجله بیماری آلزایمر و مجله عناصر ردیابی در پزشکی و شواهد زیست شناسی، مانند سلامت قلب، میزان تاثیر سلنیوم بر زوال شناختی هنوز در دست بررسی است.

اختلالات تیروئید: سلنیوم همچنین نقش مهمی در حفظ عملکرد سالم تیروئید دارد. سطح مناسب سلنیوم به جلوگیری از اختلالات تیروئید کمک زیادی میکند.

سرطان: نقش سلنیوم در ترمیم DNA به این معنی است که ممکن است در پیشگیری از سرطان نقش داشته باشد. با این حال، بر اساس یک مطالعه در سال ۲۰۱۶، این ممکن است به نوع سلنیوم و نوع سرطان فرد بستگی داشته باشد. سایر مطالعات ذکر شده در یک بررسی سال ۲۰۱۸ نشان می دهد که مکمل های سلنیوم ممکن است تاثیر کمی بر خطر سرطان داشته باشند.

سلنیوم ممکن است به جلوگیری از پیشرفت HIV به ایدز و کاهش خطر سقط جنین کمک کند. سطح سلنیوم در دوران بارداری ممکن است عاملی در ایجاد آسم دوران کودکی باشد.

روی (زینک)

روی به سیستم ایمنی کمک می کند. سطوح پایین روی می تواند خطر ابتلا به بیماری و بیماری را در فرد افزایش دهد. روی از تعدادی از عملکردهای منبع مطمئن در بدن انسان پشتیبانی می کند. علاوه بر حمایت از سیستم ایمنی، بدن را قادر به ساخت پروتئین و DNA می کند، به بهبود زخم کمک می کند و در رشد و تکامل کودکی نقش دارد.

روی به طور طبیعی در بسیاری از غذاها مانند لوبیا، گوشت و ماهی وجود دارد. همچنین به عنوان مکمل غذایی موجود است. روی برای عملکردهای مختلف بدن مناسب است، از جمله:

عملکرد سیستم ایمنی: بدن برای اینکه سیستم ایمنی به درستی کار کند به روی نیاز دارد.

درمان اسهال: مکمل های روی برای نوزادان مبتلا به اسهال مصرف می شود.

التیام زخم: روی در حفظ سلامت پوست نقش دارد. افرادی که زخم‌ها یا زخم‌های طولانی‌مدت دارند، اغلب سطح روی کم دارند. متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است مکمل های روی را برای افرادی که زخم های مداوم دارند توصیه کنند. روی نقش کلیدی در هر مرحله از بهبود زخم، از ترمیم پوست گرفته تا جلوگیری از عفونت، ایفا می کند.

بیماری مزمن: روی دارای خواص آنتی اکسیدانی است. روی ممکن است به پیشگیری از سندرم متابولیک کمک کند.

دژنراسیون ماکولا وابسته به سن: روی از آسیب سلولی در شبکیه جلوگیری می کند و ممکن است به تاخیر در پیشرفت دژنراسیون ماکولا و کاهش بینایی مرتبط با سن کمک کند. با این حال، بعید است که از انحطاط جلوگیری کند.

سلامت جنسی: سطوح پایین روی ممکن است منجر به تاخیر در رشد جنسی، مشکلات باروری و سایر مشکلات سلامت جنسی در مردان شود.

در حالی که کمبود روی می تواند تاثیر منفی داشته باشد، روی بیش از حد ممکن است منجر به سمیت شود که می تواند برای اسپرم مضر باشد. روی به درمان برخی از بیماری های پوستی کمک میکند، زیرا در بهبود زخم ها نقش دارد.

پوکی استخوان: روی نقش اساسی در تشکیل استخوان و سلامت دارد و ممکن است به پیشگیری از پوکی استخوان کمک کند.

علائم عصبی: یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۲۰ به این نتیجه رسید که ممکن است بین سطوح پایین روی و علائم عصبی ارتباط وجود داشته باشد.

سرماخوردگی: یک بررسی از مطالعات سال ۲۰۱۱ نشان می دهد که قرص های روی ممکن است به کوتاه کردن مدت سرماخوردگی کمک کنند، اما فقط با دوزهای روزانه بیش از ۷۵ میلی گرم. روی می تواند بر حس بویایی تاثیر بگذارد. قبل از استفاده از اسپری های بینی یا ژل های حاوی روی با پزشک مشورت کنید، زیرا ممکن است آسیب طولانی مدت یا دائمی باشد.

یادگیری و حافظه: روی عملکرد شناختی را تقویت میکند. موش‌هایی که مکمل‌های روی دریافت کردند، در کارهایی که شامل تفکر و حافظه بود، عملکرد بهتری داشتند.

ویتامین E

ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی با اشکال مختلف است، اما آلفا توکوفرول تنها مورد استفاده بدن انسان است. نقش اصلی آن این است که به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل کند و الکترون های سست را از بین ببرد – به اصطلاح رادیکال های آزاد – که می تواند به سلول ها آسیب برساند. همچنین عملکرد ایمنی را تقویت می کند و از تشکیل لخته در شریان های قلب جلوگیری می کند. در شرایط مزمن ویتامین E توانایی محافظت از سلول ها در برابر آسیب رادیکال های آزاد و همچنین کاهش تولید رادیکال های آزاد را در شرایط خاص دارد. مکمل‌های ویتامین E ممکن است خطر ابتلا به سرطان پیشرفته پروستات را در افراد سیگاری کاهش دهد.

سرطان پروستات: در سال ۲۰۱۱، ۱۷ درصد خطر ابتلا به سرطان پروستات را در میان مردانی که برای مصرف ویتامین E تعیین شده بودند، گزارش کردند.

عملکرد شناختی و بیماری های عصبی: دانشمندانی که به دنبال کشف علل آلزایمر، پارکینسون و سایر بیماری‌های مغز و سیستم عصبی هستند، بر نقش آسیب رادیکال‌های آزاد در توسعه این بیماری‌ها تمرکز کرده‌اند.

زوال عقل: برخی از مطالعات آینده نگر نشان می دهد که مکمل های ویتامین E، به ویژه در ترکیب با ویتامین C، ممکن است با پیشرفت های جزئی در عملکرد شناختی یا کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل همراه باشد.

بیماری پارکینسون: برخی، اما نه همه، مطالعات آینده‌نگر نشان می‌دهند که دریافت بیشتر ویتامین E از رژیم غذایی – نه از مکمل‌های با دوز بالا – با کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط است.

ویتامین C (اسید اسکوربیک)

یک ماده مغذی است که بدن شما برای تشکیل رگ های خونی، غضروف، ماهیچه ها و کلاژن در استخوان ها به آن نیاز دارد. ویتامین C همچنین برای روند بهبودی بدن شما حیاتی است.

ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که به محافظت از سلول‌های شما در برابر اثرات رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند. رادیکال های آزاد ممکن است در بیماری های قلبی، سرطان و سایر بیماری ها نقش داشته باشند. ویتامین C همچنین به جذب و ذخیره آهن در بدن شما کمک می کند. از آنجایی که بدن شما ویتامین C تولید نمی کند، باید آن را از رژیم غذایی خود دریافت کنید.

سرطان: خوردن یک رژیم غذایی غنی از میوه ها و سبزیجات ممکن است خطر ابتلا به بسیاری از سرطان ها مانند سرطان سینه، روده بزرگ و ریه را کاهش دهد.

سرماخوردگی: مصرف ویتامین C از سرماخوردگی جلوگیری نخواهد کرد.

بیماری های چشم: به نظر می رسد مصرف مکمل های خوراکی ویتامین C در ترکیب با سایر ویتامین ها و مواد معدنی از تشدید دژنراسیون ماکولا (AMD) مرتبط با سن جلوگیری می کند.

ویتامین D

ویتامین D ماده مغذی برای ساخت و حفظ استخوان است. بدن شما تنها زمانی می تواند کلسیم، جزء اصلی استخوان را جذب کند که ویتامین D موجود باشد. ویتامین D همچنین بسیاری از عملکردهای سلولی دیگر را در بدن شما تنظیم می کند. خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و محافظت کننده عصبی آن از سلامت ایمنی، عملکرد عضلات و فعالیت سلول های مغز پشتیبانی می کند.

مصرف مولتی ویتامین با ویتامین D ممکن است به بهبود سلامت استخوان کمک کند. مقدار توصیه شده روزانه ویتامین D برای کودکان ۱۲ ماهگی ۴۰۰ واحد بین المللی، برای افراد ۱ تا ۷۰ سال ۶۰۰ واحد بین المللی و برای افراد بالای ۷۰ سال ۸۰۰ واحد بین المللی است.

سرطان: یافته‌های مربوط به فواید ویتامین D برای پیشگیری از سرطان متفاوت است.

سلامت شناختی: تحقیقات نشان می دهد که سطوح پایین ویتامین D در خون با زوال شناختی مرتبط است.

اختلالات استخوانی: ارثی مکمل های ویتامین D را می توان برای کمک به درمان اختلالات ارثی ناشی از ناتوانی در جذب یا پردازش ویتامین D، مانند هیپوفسفاتمی خانوادگی، استفاده کرد.

اسکلروز چندگانه: مصرف طولانی مدت ویتامین D خطر ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس را کاهش می دهد.

استئومالاسی: مکمل های ویتامین D برای درمان بزرگسالان مبتلا به کمبود شدید ویتامین D، که منجر به از دست دادن محتوای مواد معدنی استخوان، درد استخوان، ضعف عضلانی و استخوان های نرم (استئومالاسی) می شود، استفاده می شود.

پوکی استخوان: افرادی که ویتامین D و کلسیم کافی در رژیم غذایی خود دریافت می کنند می توانند از دست دادن مواد معدنی استخوان را کاهش دهند، به جلوگیری از پوکی استخوان و کاهش شکستگی استخوان کمک کنند.

پسوریازیس: استفاده از ویتامین D یا یک داروی موضعی حاوی ترکیب ویتامین D به نام کلسیپوترین بر روی پوست می تواند پسوریازیس پلاکی را در برخی افراد درمان کند.

راشیتیسم: این وضعیت نادر در کودکان مبتلا به کمبود ویتامین D ایجاد می شود. مصرف مکمل ویتامین D می تواند از این مشکل پیشگیری کرده و آن را درمان کند.