قرص، شربت و آمپول کلونازپام چیست؟ عوارض و موارد مصرف آن
قرص، شربت و آمپول کلونازپام را برای پیش گیری و کنترل تشنج استفاده می کنند. این دارو در واقع یک داروی ضد صرع، ضد اضطراب و ضد تشنج است که از آن در درمان وحشت زدگی و حملات پنیک نیز استفاده می کنند. این دارو در واقع از خانواده بنزودیازپین ها است و با اثر روی مغز و اعصاب انسان باعث آرامش می شود. مقدار دوز مصرفی کلونازپام برای افراد مختلف متفاوت است و به وضعیت بیماری، سن و تجویز دکترتان بستگی دارد.
در نشریه علمی جهان شیمی فیزیک که یک سایت جامع است درباره مکانیسم، عوارض، موارد مصرف، نحوه مصرف و کاربرد قرص، شربت و آمپول کلونازپام توضیح می دهیم. شما می توانید در مقالات دیگر این سایت درباره موضوعات دیگری از جمله دارو هایی چون قرص ال دی، قرص اچ دی، قرص یاز، قرص زاناکس، قرص لیور پاور، پودر واریوکلد، شربت برونکلدین، قرص مکیدنی لیکوفار، قرص آدومدز، پودر گلوکومان، قرص اپتی وومن گلدن لایف، قرص اکتی من، قرص اکتی وومن، تائورین، کپسول فارماژلیتان، کپسول گابا فانتوم نوتریشن، قرص سوماتریپتان، قرص مولتی وگان، کپسول بوستر لیور و قطره خوراکی سیلیمارین مطالعه کنید.
قرص، شربت و آمپول کلونازپام چیست؟
یکی از دارو های آرام بخشی که اعتیاد آور هم است، کلونازپام است که از جمله عوارض استفاده طولانی مدت و مکرر از آن می توانیم به افزایش وزن و افسردگی اشاره کنیم، این دارو همچنین میل به خودکشی را در فرد تقویت می کند. متاسفانه افراد امروزه در زندگی روزمره شان با استرس و تشویش زیادی رو به رو هستند که این موارد می تواند سلامت و آرامششان را تحت تاثیر قرار دهد.
یکی از اولین راه کارهایی که برای درمان این تشویش و استرس به ذهن افراد می رسد، معمولا استفاده از داروهای آرام بخش است. کلونازپام داروی آرام بخشی است که اعتیاد آور است و برخی بدون اطلاع و با مصرف خودسرانه خودشان را به آن وابسته کرده و به مصرفش عادت می کنند.
مکانیسم اثر قرص، شربت و آمپول کلونازپام
این دارو که از خانواده بنزودیازپین ها است، مانند آن ها با گیرند گاما آمینو بوتریک اسید هم پوشانی می کند، از آن جایی که این گیرنده ها در مغز پراکنده هستند، اتصال این گیرنده ها به جایگاهشان اثر انتقال عصب این واسطه های شیمیایی را افزایش می دهد که در نتیجه آن کانال های کلراید روی رسپتور ها باز می شوند و رپلاریزاسیون نورون افزایش می یابد. این خانواده مهارکنندگی گابا را افزایش می دهند و به این ترتیب میزان تحریک نورون روی خیلی از مناطق مغزی را کاهش می دهند.
موارد مصرف قرص کلونازپام
از کلونازپام برای درمان اضطراب و اختلالات پنیک استفاده می کنند، استفاده دیگر این دارو در درمان صرع کوچک است که دارو های ضد تشنجی مثل اسیدوالیروئیک و سوکسینیمید در درمانش موثر نیستند، کاربرد دارد.
عوارض قرص، شربت و آمپول کلونازپام
از جمله برخی از این عوارض می توانیم به کاهش میل جنسی، ازدیاد حساسیت، تاری دید، درد های عضلانی، ادم، تپش قلب، راش پوستی، تب، هیجان، اضطراب، عصبانیت، اختلالات خواب، رفتار خصمانه، کابوس شبانه، تحریک پذیری، آژیتاسیون و ریزش مو اشاره کنیم در ادامه به تفکیک به برخی از این عوارض اشاره می کنیم.
سیستم عصبی مرکزی
سرگیجه، آتاکسی، مشکلات رفتاری، خواب آلودگی، خستگی، افسردگی، تاخیر در انزال، اختلالات مربوط به حافظه، گیجی، احساسات ناپایدار، گفتار فلجی یا دیس آرتری، کاهش توانایی ذهنی، فراموشی، سردرد، بی خوابی، ضعف عضلانی، اختلال ریتم تکلم، اغما، شیشه ای شدن چشم، توهم، آفونی، هیستریا، روان پریشی، ضعف عضلانی، فلج یک طرفه یا همی پارزی
متابولیسم و غدد درون ریز
کاهش وزن، افزایش اشتها، کم آبی بدن، هیرسوتیسم (پرمویی)، افزایش میل جنسی
گوارشی
درد های شکمی، یبوست، کاهش اشتها، باردار شدن زبان، گاستریت، درد لثه، خشکی دهان، تهوع، اسهال
ادراری تناسلی
تکرر ادرار، قاعدگی دردناک، عفونت مجاری ادراری، واژینیت، عفونت مجاری ادراری، ضعف جنسی، سوزش ادرار، شب ادراری، احتباس ادرار، بی اختیاری ادرار
کبدی
افزایش سرمی ترانس آمینازها، بزرگ شدن کبد، افزایش سطح سرمی آلکالین فسفاتاز
چشمی
دوبینی، نیستاگموس یا حرکت غیر ارادی چشم، حرکات غیر طبیعی چشم
تنفسی
افزایش ترشح دستگاه تنفسی فوقانی، تنگی نفس، احتقان قفسه سینه، آبریزش بینی، سرکوب تنفسی
موارد احتیاط مصرف قرص، شربت و آمپول کلونازپام
برای بررسی نحوه پیشرفت و اثر دارو در دوره مصرف زیر نظر پزشک باشید.
اگر این دارو را به مقدار یا مدت زیاد مصرف کنید، ممکن است باعث ایجاد وابستگی و اعتیاد شود که این در این صورت فرد معتاد میل به افزایش دوز و تعداد دفعات مصرف دارو دارد.
اگر به دارو وابستگی پیدا کردید، بهتر است به پزشک مراجعه کرده و مصرف را به طور ناگهانی قطع نکنید.
از آن جایی که مصرف این دارو می تواند باعث خواب آلودگی و از دست رفتن تمرکز شود، نباید بعد از مصرف دارو به انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری بالایی دارند، مثل رانندگی بپردازیم.
مصرف کلونازپام در بارداری
استفاده از این دارو طی دوران بارداری موجب ایجاد وابستگی در نوزاد می شود و نوزاد تازه متولد شده به محض تولد دچار عوارض قطع مصرف دارو می شود. به علاوه در ماه های آخر بارداری مصرف این دارو باعث ضعف ماهیچه های نوزاد، اختلال در دمای بدن، اختلال در غذا خوردن، مشکلات تنفسی و گیجی می شود. بنابراین اگر این دارو را مصرف می کنید و قصد بارداری دارید، حتما با پزشک مشورت کنید.
مصرف کلونازپام در شیردهی
ترشح این دارو از شیر مادر و انتقال آن به نوزاد باعث کاهش وزن، گیجی، و اختلال در غذا خوردن نوزاد می شود.
مقدار مصرفی قرص، شربت و آمپول کلونازپام
برای کنترل تشنج در بزرگسالان
در ابتدا حدود ۵.۰ میلی کرم به مدت سه بار در روز که اگر پزشک صلاح ببیند مقدارش را افزایش می دهد و حدود ۲۰ میلی گرم در روز حداکثر مقدار مصرف است.
کودکان و نوزادان پایین ۱۰ سال
پزشک بر اساس وزن کودکان میزان داروی روزانه مصرفی آن ها را تعیین می کند.
برای حملات اضطرابی بزرگسالان و کودکان
دوز مصرفی کودکان به وسیله پزشک تعیین می شود و مقدار مصرفی بزرگسالان حداکثر ۴ میلی گرم در روز است ولی پزشک معمولا برای شروع مصرف ۲۵ میلی گرم دارو دو نوبت در روز را توصیه می کند.
شرایط نگهداری قرص، شربت و آمپول کلونازپام
به تاریخ انقضای دارو دقت کرده و دارو های تاریخ گذشته را در بیندازید.
این دارو را دور از تابش نور خورشید و رطوبت، در دمای پایین تر از ۳۰ درجه سانتی گرا دو به دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
اگر مصرف کلونازپام را فراموش کردیم چه کنیم؟
به محض این که یادتان آمد دارو را مصرف کنید ولی اگر به زمان مصرف بعدی نزدیک بود، تا نوبت بعد صبر کنید و به هیچ وجه هم زمان با هم دو نوبت را مصرف نکنید.
اگر بیش از حد کلونازپام مصرف کردیم چه کنیم؟
اگر به اشتباه بیشتر از حد مجاز این دارو را مصرف کردید به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید یا با ۱۱۵ تماس بگیرید. عوارض مشورت بیش از حد این دارو شامل گیجی، خواب آلودگی زیاد، ضعف عضلانی و حتی رفتن به حالت کما است.
تداخلات دارویی کلونازپام
مصرف هم زمان این دارو با الکل و مواد افیونی می تواند عوارض خطرناک و حتی مرگ را در پی داشته باشد. دارو های زیر ممکن است با کلونازپام تداخل داشته باشند و نباید آن ها را با هم مصرف کنید :
کلوزاپین و تیوریدازین که برای درمان بیماری های روانی هستند.
برخی از درمان های شیمی درمانی
اکسی کدون و مورفین که مسکن های افیونی هستند
شل کننده های عضلانی مثل سیکلوبنزاپرین
آنتی هیستامین هایی مثل دیفن هیدرامین که موجب آرامش می شوند.
دارو های ضد تشنج مثل فنی توئین
دولوکستین
بازدارنده های مونو آمین اکسیداز مثل سلژیلین، فنلزین یا ایزوکارباکسازید
ضد افسردگی هایی مثل نورتریپتیلین، ایمی پرامین و تریپتیلین
داروهای ضد اضطراب مثل دیازپام و اگزازپام که از بنزودیازپین ها اند.
