قرص و کپسول ژلوفن چیست؟ عوارض، موارد مصرف و کاربرد آن

قرص و کپسول ژلوفن که در دسته دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی قرار می گیرد را برای درمان دیسمنوره آ اولیه، درد و تب در نوجوانان و بزرگسالان و درمان استئوآرتریت و علائم آرتریت روماتوئید مصرف می کنند. این دارو که به صورت یک کپسول ژله ای و نرم تهیه می شود، کارش را از طریق مهار آنزیم سیکلواکسیژناز ۱ و ۲ و مهار پروستوگلاندین ها انجام می دهد و ضد درد است. افرادی که به دارو های ایبوبروفن حساسیت دارند نباید این دارو را مصرف کنند و در صورتی که بعد از مصرف عوارض جانبی از جمله تهوع، استفراغ یا سوزش معده داشتید، به پزشک مراجعه کنید.

در این مقاله ای که در نشریه علمی جهان شیمی فیزیک مطالعه می کنید، می خواهیم به مکانیسم و عملکرد، موارد مصرف، کاربرد، عوارض و نحوه مصرف ژلوفن بپردازیم. شما می توانید با نگاهی به سایر مقالات این سایت درباره دارو های مختلفی مثل زاناکس، قرص لیور پاور، پودر واریوکلد، شربت برونکلدین، قرص مکیدنی لیکوفار، قرص آدومدز، پودر گلوکومان، قرص و کپسول پرولیو، کپسول بوستر لیور، قطره خوراکی سیلیمارین، قرص ایموستیم، قرص دوپاویت، نوروبیو سان دی، قرص اکتی من و قرص اکتی وومن اطلاعات کسب کنید.

قرص و کپسول ژلوفن چیست؟

این داروی مسکن که نوعی ایبوبروفن است، برای تسکین درد و التهاب مصرف می شود. در مغز ما به هنگام درد نوعی واسطه به نام پروستاگلاندین تولید می شود، بدن ما در پاسخ به التهاب، انعقاد خون، بیماری ها و جراحات این مواد را تولید می کند که درد را کاهش می دهند، کار قرص ژلوفن در واقع به حداقل رساندن. فعالیت این واسطه های شیمیایی است که از همین طریق درد را کاهش می دهد.

کاربرد و موارد مصرف قرص و کپسول ژلوفن

از جمله دارو های مسکنی که به منظور تسکین درد و کاهش التهاب مصرف می شود، می توانیم به ژلوفن اشاره کنیم که کپسولی نرم و ژله ای و اغلب قرمز رنگ است، برخی از کاربرد های این قرص شامل موارد زیر است.

تسکین درد های ناشی از آنفولانزا و سرماخوردگی

درد های عضلانی

تسکین و کاهش درد دندان

درمان و تسکین درد های استخوان و التهاب روماتیسم

بهبود درد های دوران قائدگی

کاهش درد های التهابی

تسکین سردرد های میگرنی و معمولی

عوارض قرص و کپسول ژلوفن

این دارو هم مانند سایر دارو های شیمیایی عوارضی دارد که این عوارض می توانند خفیف یا شدید باشند.

عوارض خفیف

بروز ناراحتی گوارشی، درد در ناحیه شکم و استفراغ و تهوع  و اسهال از جمله عوارض خفیف در نتیجه مصرف این دارو هستند.

عوارض شدید

تغییر در رنگ مدفوع

کبودی

تنگی نفس

سردرد شدید

کبودی

اختلال در بینایی

افزایش فشار خون

اختلالات شنوایی

تورم

سرگیجه

احتباس مایعات بدن

کهیر

بثورات پوستی

مدفوع سیاه رنگ

استفراغ خونی

نفخ

لرزش بدن

موارد بالا از جمله عوارضی هستند که در صورت مشاهده هر کدام از آن ها در پی مصرف باید خیلی زود مصرف را قطع کنید و به پزشک مراجعه کنید.

تداخلات دارویی قرص و کپسول ژلوفن

یکی از مواردی که باید حتما مورد توجه قرار دهید تداخلات دارویی یک قرص با مکمل ها و قرص های دیگر است، در ادامه می خواهیم به بعضی از دارو هایی که با این قرص تداخل دارند اشاره کنیم. دیکلوفناک، آسپرین، دارو های منعقد کننده خون، نالترکسون، پیروکسیکام و دارو های تشنجی مثل سنیتوئین با این قرص تداخل دارند، البته اگر داروی خاصی مصرف می کنید، حتما قبل از مصرف ژلوفن با پزشکتان مشورت کنید چرا که تداخلات دارویی این قرص بیشتر از مواردی است که ذکر کردیم.

آیا اعتیاد به قرص و کپسول ژلوفن ممکن است؟

بر اساس تحقیقات انجام شده دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این دارو فقط یک مسکن است که در هنگان بروز درد مصرف می شود و اعتیاد آور نیست ولی مصرف بی رویه و سرخود دارو های مسکن باعث وارد شدن آسیب های جدی و جبران ناپذیری به کبد می شود.

آیا قرص و کپسول ژلوفن خواب آور است؟

این قرص یک مسکن است که باعث کاهش و حذف درد می شود و با گذر زمان موجب ضعف و بی حسی پاها و دست ها می شود که در پی آن فرد احساس خواب آلودگی می کند. به همین دلیل هم بهتر است قبل از انجام کار هایی که به دقت و تمرکز بالایی احتیاج دارند، مثل رانندگی این قرص مسکن را مصرف نکنید.

هشدار مصرف قرص و کپسول ژلوفن

ژلوفن را نباید با دارو های ضد انعقادی و استامینوفن مصرف کنید.

این قرص را به شکل ژله ای می سازند تا عوارضش به حداقل میزان خود برسد و کپسول های ۴۰۰ و ۲۰۰ میلی گرمی آن در بازار موجود است. از آن جایی که متابولیسم این دارو در کبد انجام می گیرد، مصرف زیاد و بی رویه اش باعث فشار به کبد می شود و چون مانند سایر دارو ها از کلیه دفع می شود، مصرف بیش از حدش به کلیه هم آسیب می رساند. شربت ایبوبروفن از اشکال این دارو است که برای کودکان مورد استفاده قرار می گیرد.

منع مصرف قرص و کپسول ژلوفن

مصرف این قرص برای افراد مبتلا به آسم ممنوعیت دارد.

از آن جایی که در پی مصرف این قرص حجم خون بالا می رود، مصرفش برای کسانی که فشار خون بالایی دارند، توصیه نمی شود.

کسانی که مشکلات انعقادی دارند یا مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی هستند، نباید از ژلوفن استفاده کنند.

افرادی که کولیت یا زخم معده دارند، نباید از این قرص استفاده کنند چون روی معده اثر می گذارد.

از آن جایی که دفع ژلوفن به وسیله کلیه ها و از راه ادرار انجام می گیرد، کسانی که ناراحتی های شدید کلیوی دارند یا به آسپرین حساسیت دارند، نمی توانند این قرص را مصرف کنند.

مصرف ژلوفن با دارو های ادرار آور ممنوع است چرا که باعث کاهش ادرار می شود.

کسانی که به دیابت مبتلا اند و دارو های آنتی دیابتیک می خورند، نباید از ژلوفن استفاده کنند چرا که این قرص اثر ضد قند دارو های مصرفیشان را افزایش می دهد و باعث افت قند ناگهانی و بروز شوک می شود.

منع مصرف ژلوفن در بارداری

مصرف این دارو در سه ماهه اول بارداری مانعی ندارد و به جنین آسیبی وارد نمی کند ولی از مصرفش در سه ماه دوم بارداری ممنوع است و در صورت نیاز حتما با پزشک در این باره مشورت کنید.

نحوه مصرف قرص و کپسول ژلوفن

پزشک با توجه به سن بیمار میزان دوز مصرفی او را تعیین می کند. معمولا برای درمان درد و دیسمنوره در نوجوانان و بزرگسالان در هر ۴ تا ۶ ساعت مصرف دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرمی این دارو توصیه می شود. حدود ۱۲۰۰ تا ۳۲۰۰ میلی گرم از ژلوفن نیز برای درمان آرتریت روماتوئید توصیه می شود که بهتر است مصرفش در هر ۳ تا ۴ نقسیم شود. برای این که عوارض گوارشی ناشی از دارو کاهش یابد بهتر است در هر نوبت آن را با یک لیوان آب و همراه با غذا میل کنید.

تفاوت قرص و کپسول ژلوفن با بروفن

این دو دارو از یک خانواده هستند، بروفن یا ایبوپروفن قرصی حجیم و صورتی است و ژلوفن کپسول ژله ای نرم قرمز رنگی است که حاوی ایبوپروفن است. کاربرد شربت بروفن نیز برای تسکین و بهبود درد و تب در کودکان است. این دو دارو در واقع هر دو حاوی یک ماده هستند ولی اشکال دارویی متفاوتی دارند از آن جایی که ژلوفن به صورت محلول درون غلاف های ژلاتینی قرار می گیرد، غلافش در معده باز می شود و جذب سریع تری دارد در حالی که بروفن جامد است و بعد از تاثیر آنزیم های گوارشی و فرایند های هضمی جذب می شود.

بنابراین می توانیم بگوییم ژلوفن نسبت به بروفن برتری دارد چرا که شکل ژلاتینی و محلولش باعث شده در معده به سرعت جذب شود و عوارض جانبی کمتری داشته باشد.

شرایط نگهداری قرص و کپسول ژلوفن

این قرص را بهتر است در جایی دور از دسترس کودکان، به دور از تابش مستقیم نور، خشک و خنک و در دمای زیر ۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری کنید.

ژلوفن ۴۰۰ برای چه سنی مناسب است

ژلوفن ۴۰۰ به عنوان مسکن برای درمان دردهای مختلف در بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال تجویز می شود. ژلوفن جز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای درمان دردهایی مانند آرتریت استفاده می شود. این داروی مسکن را باید هر ۴ تا ۶ ساعت برای تسکین دردهای مختلف استفاده کرد ولی بهتر است از مصرف بیش از حد آن خودداری نمایید زیرا باعث وارد شدن فشار به کبد شده و مشکلات مختلف دیگری را در طولانی مدت برای فرد به وجود می آورد. هنگام استفاده از این قرص به تداخلات دارویی آن نیز توجه داشته باشید و همراه با داروهای دیگر جز با تجویز پزشک از ژلوفن استفاده نکنید. هنگام مصرف این دارو نیز از کارهایی که به دقت بالا نیاز دارند مانند رانندگی خودداری نمایید.

موارد مصرف این قرص عبارتند از سردرد، دردهای عضلانی، دندان درد، دردهای قاعدگی و آرتریت. این قرص را در طول بیماری هایی مانند آنفلولانزا و سرماخوردگی می توان برای کاهش تب نیز استفاده کرد. با اینحال در رابطه با دوز مصرفی آن بر اساس سن و سال باید از پزشک سوال کنید. این دارو ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد از مصرف اثر کرده و ۶ تا ۸ ساعت اثرات آن ادامه دارد.