قطره و قرص سیکلوسپورین؛ اطلاعاتی درباره داروی سرکوب‌گر سیستم ایمنی

خواندن این مطلب 10 دقیقه زمان میبرد

قرص سیکلوسپورین به صورت کپسول خوراکی، قطره چشمی و تزریقی وجود دارد. کپسول خوراکی سیکلوسپورین برای درمان التهاب در آرتریت روماتوئید و پسوریازیس استفاده می شود. برای جلوگیری از رد پیوند عضو مصرف می شود. سیکلوسپورین به شکل اصلی و به عنوان فرآورده دیگری که اصلاح شده موجود است تا دارو بهتر در بدن جذب شود. قرص سیکلوسپورین اصلی و سیکلوسپورین (تغییر یافته) به مقدار متفاوتی توسط بدن جذب می شوند، بنابراین نمی توان آنها را جایگزین یکدیگر کرد. فقط از نوع سیکلوسپورینی استفاده کنید که توسط پزشکتان تجویز شده است.

هنگامی که پزشک به شما نسخه کتبی می دهد، بررسی کنید که نوع سیکلوسپورینی که باید دریافت کنید را مشخص کرده باشد. هر بار که نسخه خود را پر می کنید، به نام تجاری چاپ شده روی برچسب نسخه خود نگاه کنید تا مطمئن شوید که همان نوع سیکلوسپورین را دریافت کرده اید. اگر نام تجاری ناآشنا است یا مطمئن نیستید که نوع مناسب سیکلوسپورین را دریافت کرده اید، با داروساز خود صحبت کنید. نشریه جهان شیمی فیزیک از انواع داروها مانند متفورمین مقالاتی منتشر کرده است. در این مطلب اطلاعاتی از قرص سیکلوسپورین در اختیارتان قرار میدهیم.

فهرست مطالب

قرص سیکلوسپورین چیست

قرص سیکلوسپورین یک داروی تجویزی است. این دارو به صورت کپسول ، محلول و قطره چشمی عرضه می شود. این دارو همچنین به شکل تزریقی است که فقط توسط پزشک ارائه می شود. کپسول خوراکی سیکلوسپورین با نام تجاری Gengraf، Neoral و Sandimmune موجود است.

قرص سیکلوسپورین برای چیست

سیکلوسپورین همراه با سایر داروها برای جلوگیری از رد پیوند (حمله به اندام پیوندی توسط سیستم ایمنی فردی که اندام را دریافت کرده است) در افرادی که پیوند کلیه، کبد و قلب دریافت کرده اند استفاده می شود. سیکلوسپورین (تغییر یافته) نیز به تنهایی یا همراه با متوترکسات (روماترکس) برای درمان علائم آرتریت روماتوئید (آرتریت ناشی از تورم پوشش مفاصل) در بیمارانی که علائم آنها با متوترکسات به تنهایی تسکین نمی یابد، استفاده می شود. سیکلوسپورین (تغییر یافته) همچنین برای درمان پسوریازیس (یک بیماری پوستی که در آن لکه های قرمز و پوسته پوسته در برخی از نواحی بدن ایجاد می شود) در بیماران خاصی که با درمان های دیگر کمکی نشده اند نیز استفاده می شود.

موارد مصرف قرص سیکلوسپورین

سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد عضو پیوند شده استفاده می شود. همچنین برای کاهش التهاب در آرتریت روماتوئید فعال و پسوریازیس شدید استفاده می شود.

نسخه با نام تجاری به نام Sandimmune فقط برای جلوگیری از رد عضو پیوند شده استفاده می شود.

مکانیسم قرص سیکلوسپورین

سیکلوسپورین سرکوب کننده های ایمنی است. سیکلوسپورین با تضعیف سیستم ایمنی بدن شما عمل می کند. گلبول‌های سفید، بخشی از سیستم ایمنی بدن شما، معمولاً با موادی در بدن شما که به طور طبیعی وجود ندارند، مانند عضو پیوندی مبارزه می‌کنند. سیکلوسپورین از حمله گلبول های سفید به اندام پیوندی جلوگیری می کند.

قطره سیکلوسپورین

قطره سیکلوسپورین برای التهابات چشمی (مانند کراتوکنژنکتیویت) و خشکی چشم استفاده می شود.

عوارض سیکلوسپورین

برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی سیکلوسپورین، یا نکاتی در مورد نحوه مقابله با یک عارضه جانبی نگران کننده، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

عوارض جانبی رایج تر قرص سیکلوسپورین

عوارض جانبی رایج‌تری که با قرص سیکلوسپورین رخ می‌دهد عبارتند از:

فشار خون بالا
سطوح پایین منیزیم در بدن
لخته شدن خون در کلیه های
دل درد
رشد مو در نواحی خاص
آکنه
لرزش
سردرد
افزایش اندازه لثه

اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند.

عوارض جانبی جدی قرص سیکلوسپورین

اگر علائم شما تهدید کننده زندگی هستند یا اگر فکر می کنید در حال اورژانس تماس بگیرید.

آسیب کبدی. علائم شامل موارد زیر است:

خون در ادرار
ادرار تیره
مدفوع رنگ پریده
زرد شدن پوست یا سفیدی چشم
درد در قسمت بالای شکم شما

آسیب کلیه. علائم شامل موارد زیر است:

خون در ادرار

مشکلات قلبی. علائم شامل موارد زیر است:

تورم پاها یا ساق پاها

مشکلات ریوی علائم شامل موارد زیر است:

مشکل در تنفس

بهترین زمان مصرف قرص سیکلوسپورین

اولین دوز خود را ۴ تا ۱۲ ساعت قبل از پیوند مصرف کنید. این دوز معمولاً ۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم است. پزشک ممکن است به شما دوز ۱۰-۱۴ میلی گرم بر کیلوگرم در روز بدهد.

مصرف همان دوز را پس از جراحی پیوند به مدت ۱ تا ۲ هفته ادامه دهید. پس از آن، آن را ۵ درصد در هفته به دوز نگهدارنده ۵-۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم در روز کاهش دهید.

دوز کودک (سنین ۱-۱۷ سال)

دوز سیکلوسپورین بسته به وزن بدن کودک، عضوی که پیوند زده شده و سایر داروهایی که کودک شما مصرف می کند متفاوت است.

ملاحظات ویژه در مصرف سیکلوسپورین

برای افراد مبتلا به اختلالات کلیوی: سیکلوسپورین ممکن است باعث بیماری کلیوی شود. اگر قبلاً مشکلات کلیوی دارید، پزشک ممکن است دوز کاهش یافته سیکلوسپورین را تجویز کند.

برای افراد مبتلا به اختلالات کبدی: سیکلوسپورین ممکن است باعث بیماری کبدی شود. اگر قبلاً مشکلات کبدی دارید، پزشک ممکن است دوز کاهش یافته سیکلوسپورین را تجویز کند.

چگونه تشخیص دهید که دارو مؤثر است: ممکن است بتوانید بگویید که دارو مؤثر است اگر:

بدن شما عضو یا بافت پیوند شده را پس نمی‌زند

علائم RA کمتری دارید

پلاک های پسوریازیس کمتری دارید

مصرف طولانی مدت قرص سیکلوسپورین

سیکلوسپورین برای درمان طولانی مدت استفاده می شود.

اگر مصرف دارو را قطع کنید یا اصلا آن را مصرف نکنید: بدن شما ممکن است اندام پیوندی شما را پس بزند یا علائم RA یا پسوریازیس ممکن است عود کند.

اگر دوزها را فراموش کردید یا طبق برنامه آن را مصرف نکردید: بدن شما ممکن است پیوند شما را رد کند و باعث مشکلات جدی سلامتی شود. یا علائم RA یا پسوریازیس ممکن است عود کند.

اگر بیش از حد مصرف کنید: علائم مصرف بیش از حد این دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:

زرد شدن پوست یا سفیدی چشم

تورم بازوها، دست‌ها، پاها، مچ پا یا ساق پا

اگر یک نوبت را فراموش کردید چه باید کرد: اگر یک نوبت را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. با این حال، اگر فقط چند ساعت تا نوبت بعدی باقی مانده است، از نوبت فراموش شده صرفنظر کنید. سعی نکنید با مصرف دو دوز به طور همزمان مشکل را جبران کنید.

هشدارهای مصرف قرص سیکلوسپورین

این دارو با هشدارهای مختلفی همراه است.

آسیب کبدی: مصرف سیکلوسپورین ممکن است باعث آسیب کبدی و نارسایی کبد شود، به خصوص اگر دوزهای بالا مصرف کنید. حتی ممکن است کشنده باشد.

سطح بالای پتاسیم: مصرف این دارو ممکن است سطح پتاسیم شما را افزایش دهد.

تداخلات غذایی: هنگام مصرف این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب گریپ فروت خودداری کنید. مصرف فرآورده های گریپ فروت می تواند میزان سیکلوسپورین را در بدن شما افزایش دهد.

برای افرادی که شرایط سلامت خاصی دارند: برای افراد مبتلا به اختلالات کلیوی و کبدی: سیکلوسپورین ممکن است باعث بیماری کلیوی و کبدی شود. اگر قبلاً مشکلات کلیوی یا کبدی دارید، دوزهای بالای سیکلوسپورین ممکن است آن را بدتر کند.

برای افراد مبتلا به عفونت های جدی: سیکلوسپورین ممکن است خطر ابتلا به عفونت های ویروسی جدی مانند عفونت پلیوماویروس را افزایش دهد. این ممکن است بسیار جدی و حتی کشنده باشد.

برای گروه های دیگر: برای زنان باردار: سیکلوسپورین یک داروی حاملگی دسته C است. یعنی دو چیز:

سیکلوسپورین فقط در صورتی باید در دوران بارداری استفاده شود که فواید احتمالی آن خطر بالقوه برای جنین را توجیه کند.

برای زنان شیرده: سیکلوسپورین از شیر مادر عبور می کند و ممکن است اثرات منفی جدی ایجاد کند. شما و پزشکتان باید تصمیم بگیرید که آیا با شیر مادر تغذیه می کنید یا سیکلوسپورین مصرف می کنید.

کپسول های با نام تجاری Sandimmune حاوی اتانول (الکل) هستند. اتانول و سایر مواد موجود در این دارو ممکن است از شیر مادر عبور کرده و در کودکی که با شیر مادر تغذیه می شود، عوارض جدی ایجاد کند.

برای افراد مسن: اگر ۶۵ سال یا بیشتر دارید، در صورت استفاده از سیکلوسپورین، احتمال ابتلا به فشار خون بالا بیشتر است. با بالا رفتن سن، اندام‌های بدن مانند کبد و کلیه‌ها به خوبی کار نمی‌کنند. برای جلوگیری از آسیب کلیه، پزشک ممکن است شما را با دوز کمتر شروع کند.

برای کودکان:

افرادی که پیوند کلیه، کبد یا قلب انجام داده‌اند: کودکان ۶ ماهه و بزرگ‌تر که پیوند اعضای خاصی دریافت کرده‌اند و تحت درمان با سیکلوسپورین قرار گرفته‌اند، عوارض جانبی غیرعادی نداشته‌اند.

افرادی که به آرتریت روماتوئید یا پسوریازیس مبتلا هستند: این دارو برای استفاده در افراد کمتر از ۱۸ سال که مبتلا به آرتریت روماتوئید یا پسوریازیس هستند، به عنوان ایمن یا موثر شناخته نشده است.

سیکلوسپورین ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد

سیکلوسپورین می تواند با چندین داروی دیگر تداخل داشته باشد.

در زیر فهرستی از داروهایی وجود دارد که می توانند با سیکلوسپورین تداخل داشته باشند. این فهرست شامل تمام داروهایی که ممکن است با سیکلوسپورین تداخل داشته باشند، نیست.

قبل از مصرف قرص سیکلوسپورین

قبل از مصرف سیکلوسپورین، حتماً پزشک و داروساز خود را در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهایی که مصرف می کنید مطلع کنید. همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید به آنها بگویید.

آنتی بیوتیک ها: مصرف سیکلوسپورین با آنتی بیوتیک های خاص ممکن است منجر به افزایش خطر آسیب کلیه شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

سیپروفلوکساسین
جنتامایسین
توبرامایسین
تری متوپریم/سولفامتوکسازول
وانکومایسین

آنتی بیوتیک های زیر منجر به سطوح بالاتر سیکلوسپورین در بدن شما می شود. ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

آزیترومایسین
کلاریترومایسین
اریترومایسین
کینوپریستین/دالفوپریستین

آنتی بیوتیک های زیر ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما کاهش دهند. این ممکن است باعث شود سیکلوسپورین آنطور که باید عمل نکند. هنگامی که سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد عضو استفاده می شود، این می تواند منجر به رد عضو پیوند شده شود. این داروها عبارتند از:

نافسیلین
ریفامپین

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی: مصرف سیکلوسپورین با این داروها ممکن است خطر آسیب کلیه را افزایش دهد. این داروها عبارتند از:

ایبوپروفن
سولینداک
ناپروکسن
دیکلوفناک
ضد قارچ

مصرف سیکلوسپورین با داروهای ضد قارچی خاص ممکن است منجر به سطوح بالاتر سیکلوسپورین در بدن شما شود. این می تواند باعث افزایش عوارض جانبی یا افزایش خطر آسیب کلیه شود. این داروها عبارتند از:

آمفوتریسین B
کتوکونازول
فلوکونازول
ایتراکونازول
وریکونازول

تربینافین، یک ضد قارچ دیگر، ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما کاهش دهد. این ممکن است باعث شود سیکلوسپورین آنطور که باید عمل نکند. هنگامی که سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد پیوند استفاده می شود، این می تواند منجر به رد عضو پیوند شده شود.

داروهای رفلاکس اسید: مصرف سیکلوسپورین با این داروها ممکن است خطر آسیب کلیه را افزایش دهد. این داروها عبارتند از:

رانیتیدین
سایمتیدین

داروهای ضد بارداری: مصرف سیکلوسپورین همراه با داروهایی که برای پیشگیری از بارداری استفاده می شود ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما افزایش دهد. این ممکن است عوارض جانبی مضری ایجاد کند.

داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی: مصرف تاکرولیموس همراه با سیکلوسپورین می تواند خطر آسیب کلیه را افزایش دهد.

داروهای کلسترول بالا: مصرف سیکلوسپورین با داروهای کلسترول زیر ممکن است خطر آسیب کلیه را افزایش دهد:

فنوفیبرات
جمفیبروزیل

هنگامی که سیکلوسپورین را با سایر داروهای کلسترول مصرف می کنید، ممکن است غلظت این داروها در بدن شما افزایش یابد. این ممکن است عوارض جانبی مانند درد و ضعف عضلانی ایجاد کند. این داروها عبارتند از:

آتورواستاتین
سیمواستاتین
لوواستاتین
پراواستاتین
فلوواستاتین

داروهای فشار خون: مصرف این داروها همراه با سیکلوسپورین ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما افزایش دهد. این ممکن است عوارض جانبی مضری ایجاد کند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

دیلتیازم
نیکاردیپین
وراپامیل

کورتیکواستروئید: مصرف متیل پردنیزولون با سیکلوسپورین ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما افزایش دهد. این ممکن است عوارض جانبی مضری ایجاد کند.

داروهای ضد تشنج: مصرف این داروها همراه با سیکلوسپورین ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما کاهش دهد. این ممکن است باعث شود سیکلوسپورین آنطور که باید عمل نکند. هنگامی که سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد عضو استفاده می شود، این می تواند منجر به رد عضو پیوند شده شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

کاربامازپین
اکسکاربازپین
فنوباربیتال
فنی توئین

گیاه دارویی: مصرف مخمر سنت جان با سیکلوسپورین ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما کاهش دهد. این ممکن است باعث شود سیکلوسپورین آنطور که باید عمل نکند. هنگامی که از سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد عضو استفاده می شود، این می تواند منجر به رد عضو پیوند شده شود.

داروهای نقرس: مصرف آلوپورینول با سیکلوسپورین می تواند میزان سیکلوسپورین را در بدن شما افزایش دهد.

مصرف کلشی سین با سیکلوسپورین ممکن است خطر آسیب کلیه را افزایش دهد.

داروهای HIV: اگر از داروهایی به نام مهارکننده های پروتئاز برای درمان HIV استفاده می کنید، قبل از مصرف سیکلوسپورین با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است نیاز به کاهش دوز سیکلوسپورین داشته باشد تا از عوارض جانبی که ممکن است در اثر مصرف این داروها با سیکلوسپورین ایجاد شود، جلوگیری کند. این داروها عبارتند از:

ایندیناویر
نلفیناویر
ریتوناویر
ساکویناویر

داروهای کاهنده مایعات: سیکلوسپورین را با این داروها مصرف نکنید. ممکن است میزان پتاسیم را در بدن شما افزایش دهد و ممکن است عوارض جانبی مضری ایجاد کند. این عوارض جانبی ممکن است شامل ضربان قلب آهسته، خستگی، ضعف عضلانی و حالت تهوع باشد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

تریامترن
آمیلوراید

داروهای سرطان: مصرف قرص سیکلوسپورین با داروهای خاصی که برای درمان سرطان استفاده می شود ممکن است مقدار آن داروها را در بدن شما افزایش دهد. این ممکن است خطر عوارض جانبی شما را افزایش دهد. این داروها عبارتند از:

دانوروبیسین
دوکسوروبیسین
اتوپوزید

میتوکسانترون: مصرف ملفالان، یکی دیگر از داروهای سرطان، همراه با سیکلوسپورین ممکن است خطر آسیب کلیه را افزایش دهد.

مصرف قرص سیکلوسپورین با هر یک از داروهای ذکر شده در زیر ممکن است باعث افزایش مقدار آن داروها در بدن شما شود. خطر عوارض جانبی را افزایش میدهد. این داروها عبارتند از:

آمبریسنتان
آلیسکیرن
بوسنتان
دابیگاتران
دیگوکسین
پردنیزولون
رپاگلینید
سیرولیموس

سایر داروها ممکن است میزان قرص سیکلوسپورین را در بدن شما افزایش دهند. این ممکن است عوارض جانبی مضری ایجاد کند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

آمیودارون
بروموکریپتین
دانازول
ایماتینیب
متوکلوپرامید
نفازودون

سایر داروها ممکن است میزان سیکلوسپورین را در بدن شما کاهش دهند. این ممکن است باعث شود سیکلوسپورین آنطور که باید عمل نکند. هنگامی که سیکلوسپورین برای جلوگیری از رد عضو استفاده می شود، این می تواند منجر به رد عضو پیوند شده شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

بوسنتان
اکتروتید
اورلیستات
سولفین پیرازون
تیکلوپیدین

ذخیره سازی قرص سیکلوسپورین

در دمای اتاق بین ۶۸ تا ۷۷ درجه فارنهایت (۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد) نگهداری شود. این دارو را دور از نور و دمای بالا نگهداری کنید. این دارو را در مناطق مرطوب مانند حمام نگهداری نکنید.