قرص تری فلوئوپرازین چیست؟ کاربرد و عوارض آن
از جمله بیماری هایی که افراد در جوامع پیچیده ی امروزی به آن دچار می شوند، می توان به اختلالات دو قطبی، افسردگی، اسکیزوفرنی و … اشاره کرد. امروز در نشریه الکترونیکی جهان شیمی فیزیک قصد داریم تا شما را با دارویی به نام قرص تری فلوئوپرازین آشنا کنیم. این دارو برای درمان اختلالات اعصاب برای بیماران تجویز می شود. پس در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با عملکرد و عوارض این دارو بیشتر آشنا شویم.
قرص تری فلوئوپرازین چیست
قرص تری فلوئوپرازین از جمله داروهایی است که با اثر بر روی سیستم عصبی در درمان برخی اختلالات اعصاب مانند شیزوفرنی، اسکیزوفرنی، اختلالات رفتاری و… موثر واقع می شود. گاهی اوقات نیز این دارو به عنوان یک قرص آرام بخش در مواقع اضطراب و بی قراری و یا حتی شکاک شدن نسبت به افراد و همچنین برای مقابله با حملات افسردگی حاد تجویز می شود.
قرص تری فلوئوپرازین در دسته ای دارویی به نام فنوتیازین قرار می گیرد. جالب است بدانید که این دسته دارویی اثری ضد استفراغ دارد و همین موضوع سبب می شود تا گاهی از آن ها به عنوان داروی ضد تهوع نیز استفاده شود.
پیش از شروع مصرف تری فلوئوپرازین
در ادامه این مقاله به مکانیسم اثر قرص تری فلوئوپرازین، دوز مصرفی و عملکرد آن اشاره خواهیم کرد اما بهتر است ابتدا به نکاتی اشاره کنیم که پیش از شروع مصرف قرص تری فلوئوپرازین باید آن ها را مد نظر قرار دهید.
اگر شما سابقه حساسیت به داروهایی مشابه با این قرص یعنی کلرپرومازین، تیوریدازین، پرفنازین، فلوفنازین و یا هرداروی دیگر دارید، بهتر است پیش از شروع مصرف، پزشک یا داروساز را حتما مطلع کنید.
ابتلا به افسردگی شدید، بیماری خونی، بیماری مرتبط با سرکوب مغز استخوان، بیماری عروقی، ضربان نامنظم قلبی، افت فشار خون شدید، آنژین قلبی، فشار بالای چشم یا همان گلوکوم، تشنج، دیابت نوع دو، کلسترول بالا، از جمله مواردی است که حتما باید به پزشک معالج اطلاع داده شوند.
اگر شما یک مادر شیرده هستید، باردار هستید یا قصد بارداری دارید، بهتر است به پزشک خود اطلاع دهید تا خود و فرزندتان از عوارض جانبی در امان باشید.
مصرف قرص تری فلوئوپرازین برای افرادی که دچار اختلالات کبدی هستند توصیه نمی شود. از همین رو، بهتر است پیش از شروع مصرف این قرص ابتدا با آزمایشات بالینی که توسط پزشک تجویز خواهند شد از سلامت کبد و وضعیت خونی خود با خبر شوید.
یکی از مواردی که حتما باید به خاطر داشته باشید تا به پزشک اطلاع دهید، این است که اگر در خانواده درجه اولتان سابقه بیماری های مرتبط با انعقاد خون و تشکیل لخته های خونی مشاهده شده است، از آن چشم پوشی نکنید.
در صورتی که به سوء مصرف الکل یا دخانیات دچار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
لیست کاملی از کلیه داروهای مصرفی خودتان حتی داروهای بدون نسخه از جمله مکمل ها و فرآورده های گیاهی را در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید تا از بروز تداخلات دارویی جدی که ممکن است با مصرف همزمان این دارو با سایر داروها ایجاد شود، جلوگیری به عمل آید.
مکانیسم اثر قرص تری فلوئوپرازین
قرص تری فلوئوپرازین در دسته ی داروهای ضد روان پریشی قرار دارد. این دسته دارویی اغلب برای درمان بیماری های مشابه تجویز می شوند. قرص تری فلوئوپرازین، به ترشح دوپامین در مغز کمک خواهد کرد. دوپامین برای درمان بیماری اسکیزوفرنی و هم در بروز بیماری اضطراب نقش مهمی دارد. استفاده از این دارو، کنترل وضعیت این دو بیماری شایع روانی را بهبود می بخشد.
نحوه مصرف قرص تری فلوپرازین
همانطور که اشاره کردیم از قرص تری فلوئوپرازین برای درمان اسکیزوفرنی و اضطراب استفاده می شود. به همین منظور، نحوه استفاده و تجویز آن در هر بیماری متفاوت است. در ادامه این مقاله به شرح نحوه مصرف قرص تری فلوئوپرازین برای هر یک از بیماری ها پرداختیم.
اسکیزوفرنی
دوز بزرگسالان برای سنین ۱۸-۶۴ سال
دوز معمول شروع: ۲-۵ میلی گرم دو بار در روز.
در صورت نیاز به افزایش دوز، پزشک دوز مصرفی را به آرامی افزایش خواهد داد. این افزایش دوز تا زمانی ادامه خواهد داشت که یا با واکنش بدن مواجه شویم و یا عوارض جانبی خارج از حد تحمل بیمار شود.
به طور معمول، ۱۵-۲۰ میلی گرم در روز در دوزهای تقسیم شده برای بیمار تجویز می شود. برخی از افراد ممکن است به ۴۰ میلی گرم در روز یا بیشتر از آن نیاز داشته باشند.
دوز کودک برای سنین ۱۳-۱۷ سال
دوز معمول شروع: ۲-۵ میلی گرم دو بار در روز.
در صورتی که نیاز به افزایش دوز وجود داشته باشد، مانند دوز بزرگسال پزشک دوز مصرفی را به آرامی افزایش خواهد داد. این افزایش دوز تا زمانی ادامه خواهد داشت که یا با واکنش بدن مواجه شویم و یا عوارض جانبی خارج از حد تحمل بیمار شود.
به طور معمول ۱۵-۲۰ میلی گرم در روز در دوزهای تقسیم شده برای بیمار تجویز می شود. برخی از افراد ممکن است به ۴۰ میلی گرم در روز یا بیشتر نیاز داشته باشند.
دوز کودک برای سنین ۶ تا ۱۲ سال
دوز معمول شروع: ۱ میلی گرم یک یا دو بار در روز.
در صورتی که نیاز به افزایش دوز وجود داشته باشد، مانند دوز بزرگسال پزشک دوز مصرفی را به آرامی افزایش خواهد داد. این افزایش دوز تا زمانی ادامه خواهد داشت که یا با واکنش بدن مواجه شویم و یا عوارض جانبی خارج از حد تحمل بیمار شود.
به طور معمول اکثر کودکان به ۱۵ میلی گرم در روز پاسخ خوبی می دهند. در صورتی که کودکان بزرگتر علائم شدیدتری داشته باشند، ممکن است نیاز به افزایش دوز احساس شود.
دوز کودک برای سن ۰ تا ۵ سال
اطلاعاتی از تاثیرات این دارو در کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی زیر ۶ سال در دسترس نیست. بنابراین قرص تری فلوئوپرازین نباید برای کودکان زیر ۶ سال تجویز و مصرف شود.
دوز بالا برای سن ۶۵ سال به بالا
از آنجایی که افرادی که در این محدوده سنی قرار دارند، کلیه ها و کبد ضعیفی دارند، پردازش دارو در بدن آن ها به کندی صورت خواهد گرفت. لذا مقدار بیشتری از دارو برای مدت زمان طولانی تری در بدن این افراد باقی خواهد ماند. همین موضوع خطر افزایش عوارض جانبی را به همراه دارد. در چنین شرایطی بیمار باید دارو را طبق یک برنامه دارویی خاص و متفاوت با افراد دیگر مصرف کند.
اضطراب
دوز بزرگسالان برای سنین ۱۸-۶۴ سال
دوز معمول شروع: ۱-۲ میلی گرم دو بار در روز.
مصرف این دارو می تواند تا حداکثر ۶ میلی گرم در روز افزایش دوز داشته باشد.
برای بیماری اضطراب نباید بیش از ۱۲ هفته این دارو را مصرف کنید.
دوز برای کودکان برای سنین ۰-۱۷ سال
از آنجایی که مطالعاتی در زمینه از بین بردن اضطراب کودکان با قرص تری فلوئوطرازین در دسترس نیست، بهتر است این دارو برای افراد زیر ۱۸ سال مورد استفاده قرار نگیرد.
دوز بالا برای سن ۶۵ سال به بالا
از آنجایی که افرادی که در این محدوده سنی قرار دارند، کلیه ها و کبد ضعیفی دارند، پردازش دارو در بدن آن ها به کندی صورت خواهد گرفت. لذا مقدار بیشتری از دارو برای مدت زمان طولانی تری در بدن این افراد باقی خواهد ماند. همین موضوع خطر افزایش عوارض جانبی را به همراه دارد. در چنین شرایطی بیمار باید دارو را طبق یک برنامه دارویی خاص و متفاوت با افراد دیگر مصرف کند.
نکات مهم
قرص فلوئوپرازین را حتما به مقدار تجویز شده توسط پزشک یا داروساز مصرف نمایید و تا زمانی ه پزشک توصیه کرده مصرف دارو را ادامه دهید. زودتر از پایان طول درمان دارو را قطع نکنید.
اگر داروهای ضد اسید معده مصرف می کنید بهتر است بدانید که منجر به کاهش جذب قرص فلوئوپرازین خواهند شد. از همین رو، بهتر است در صورت استفاده همزمان، بین مصرف این دارو و داروهای ضد اسید معده، دو ساعت فاصله بیاندازید.
اگر توانایی بلع قرص را ندارید، می توانید آن را خرد کرده و یا در آب و سایر مایعاتی که فاقد کافئین باشند حل کنید.
بهتر است تزریق فرم تزریقی داروی فلوئوپرازین در مراکز درمانی صورت پذیرد.
اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را قطع کنید، ممکن است با عوارض جدی و آزار دهنده ای مواجه شوید. لذا بهتر است مصرف قرص زیر نظر پزشک به صورت تدریجی قطع شود.
اگر استفاده از یک دوز قرص را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید مگر اینکه به دوز بعدی مصرف نزدک باشید. هیچ گاه دوز مصرف دارو را در یک نوبت دو برابر نکنید.
پاسخ درمانی به قرص فلوئوپرازین بعد از ۲ الی ۳ هفته از شروع درمان نمایان خواهد شد. از همین رو، در مصرف دارو شکیبا باشید و تا پایان مدت زمان توصیه شده توسط پزشک آن را مصرف نمایید.
در زمان مصرف این دارو ممکن است دچار احساس گرما یا سرمای ناگهانی شوید و تعریق بدنتان افزایش یابد. از همین رو، در مکان‌های خیلی سرد یا خیلی گرم بیشتر مراقب خود باشید.
مصرف همزمان این دارو با فراورده های الکی خطرناک است.
عوارض قرص تری فلوئوپرازین
از شایع ترین عوارض قرص تری فلوئوپرازین می توان به موارد زیر اشاره کرد:
خواب آلودگی
سرگیجه
تیرگی پوست
سرخی
خارش
تحریک
خشکی
افزایش تعریق
راش و کهیر
دهان خشک
مشکل خواب
مشکل در پریود و قاعدگی
خستگی
ضعف عضلانی
از دست دادن اشتها
تاری دید
بی قراری
عوارض جانبی جدی تر
سندرم بدخیم نورولپتیک
تب
ماهیچه های سفت
گیجی
تعریق
تغییر در ضربان قلب و نبض
فشار خون ناپایدار
دیسکینزی تاخیری (ناتوانی در کنترل صورت، زبان، دهان، فک یا سایر اعضای بدن)
پایین بودن تعداد گلبول های سفید خون که این ممکن است منجر به عفونت شود
افت فشار خون ارتوستاتیک (این یک افت ناگهانی فشار خون است هنگام ایستادن از حالت نشسته یا دراز کشیده)
سبکی سر یا غش کردن
مشکل در کنترل دمای بدن (ممکن است باعث احساس گرمای بیش از حد در شما شود)
تشنج
تداخل دارویی قرص تری فلوئوپرازین
قرص تری فلوئوپرازین با داروها، ویتامین ها و مکمل های گیاهی تداخل ایجاد خواهد کرد. این قرص با داروهای زیر تداخل دارد:
دیورتیک های تیازیدی مانند هیدروکلروتیازید و کلرتالیدون
پروپرانولول
داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین، ریواروکسابان، آپیکسابان و دبیگاتران
لازم به ذکر است که مصرف همزمان این دارو با داروهای حاوی نیترات نظیر نیتروگلیسیرین احتمال افت شدید فشار خون را افزایش می دهد.
مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای تضعیف کننده ی اعصاب، اثر تضعیف کنندگی این دارو ها را تشدید می کند. لذا پیش از شروع مصرف هرگونه داروی آرام بخش حتما با پزشک خود مشورت کنید.
موارد احتیاطی
لازم به ذکر است که در هنگام مصرف قرص فلوئوپرازین، افت فشار خون وضعیتی و سرگیجه بسیار شایع است. برای کاهش احتمال وقوع این حالات، از تغییر وضعیت های ناگهانی نظیر نشستن یا ایستادن ناگهانی بپرهیزید.
در هنگام مصرف این دارو اگر دچار بروز علائمی نظیر گلو درد، تب، خونریزی یا کبودی غیر معمول در نقاط مختلف بدن، لکه های پوستی قرمز، ضعف، لرزش، تغییر رنگ ادرار به رنگ تیره و درد و تکرر در دفع آن، زردی پوست یا چشم، اختلال در بینایی و روشن شدن مدفوع، شدید حتما مصرف دارو را قطع کرده و به اورژانس مراجعه نمایید.
-اگر در هنگام مصرف این قرص دچار گرفتگی عضلات گردن و یا بیرون زدگی زبان، حرکت غیر عادی لب ها، چشم، صورت و… شدید حتما به اورژانس مراجعه نمایید.
خشکی دهان ناشی از مصرف این دارو با مصرف آدامس و آبنبات های بدون قند برطرف خواهد شد.
اگر دچار بروز یبوست یا اسهال در مدت درمان با این دارو، مایعات به مقدار کافی مصرف کنید و در صورتی که این شرایط ادامه دار شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
در مدت درمان با قرص فلوئوپرازین، حساسیت بدن شما به نور بیشتر خواهد شد. بنابراین بهتر است از تماس با نور مستقیم خورشید تا حد امکان خودداری کنید و از کرمهای ضد آفتاب و عینک دودی استفاده کنید.
قرص فلوئوپرازین یک داروی خواب آور است. بهتر است تا زمانی که اثر دارو کاملا از بین نرفته است، از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به احتیاط دارند، خودداری کنید.
در زمان بارداری و شیردهی بهتر است از این دارو استفاده نکنید؛ چرا که مطالعات در زمینه عملکرد این دارو فقط در بخش تحقیقات حیوانی تکمیل شده و تحقیقات انسانی همچنان ادامه دارد. بنابراین برای جلوگیری از به خطر افتادن سلامت خود و فرزندتان در زمان بارداری و شیردهی از مصرف این دارو بپرهیزید.
