همه چیز در مورد طبقه بندی آفت کش ها
آفت کش ها را می توان براساس عواملی مانند کلاس های شیمیایی، گروه های عاملی، روش های عمل و سمیت طبقه بندی کرد. آفت کش ها برای از بین بردن آفات و کنترل علف های هرز با استفاده از مواد شیمیایی استفاده می شوند. از این رو، آنها همچنین می توانند برای سایر موجودات از جمله پرندگان، ماهی ها، حشرات مفید و گیاهان غیرهدف و همچنین هوا، آب، خاک و محصولات سمی باشند.
این مقاله شامل اطلاعات مفید و کاربردی درباره ویژگی‌ها و موارد کاربرد آفت کش و سموم است. همچنین اگر تصمیم به خرید سم و آفت کش دارید، برای آگاهی یافتن از قیمت خرید و فروشسموم و آفت کش ها در بازار می‌توانید از لیست پیشنهادی فروشندگان در انتهای مقاله استفاده نمایید. حجم محصول، نرخ ارز و شرکت تولیدکننده به طور کلی از عوامل بسیار مهم در تعیین قیمت سم و آفت کش ها هستند.
لازم به ذکر است لیست فروشندگان پیشنهادی در پایان مقاله، همواره با اسامی معتبرترین شرکت‌های خوشنام و با سابقه فعال در زمینه فروش سم و آفت کش به روزرسانی می‌شود.
علاوه بر این، آلودگی آفتکش ها ممکن است از گیاهان هدف دور شوند و در نتیجه آلودگی محیط زیست را ایجاد کنند. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.
آفت کش چیست
بطورکلی آفت کش ماده ای است که برای کنترل گیاهان ناخواسته، آفات، جوندگان یا بیماری های گیاهی استفاده می شود. آفتکش ها شامل علف کش ها، حشره کش ها، جونده کش ها و قارچ کش ها هستند. از بین آفتکش ها، حشره کش ها بزرگترین چالش را برای حشرات گرده افشان ها ایجاد می کنند. استفاده از شیوه های مناسب کاربرد در هنگام استفاده از هر آفت کشی در ایمن نگه داشتن گرده افشان ها بسیار مهم است.
انواع سموم آفت کش
آفتکش ها در صنعت کشاورزی بسیار مهم هستند. آنها با محافظت از محصولات در برابر آفات، بیماری ها و علف های هرز و همچنین افزایش بهره وری در هر هکتار به کشاورزان کمک می کنند تا در زمین های کوچک تر غذای بیشتری تولید کنند.
تولید محصولات عمده از سال ۱۹۶۰ تا حد زیادی به لطف آفت کش ها بیش از سه برابر شده است. برای مثال، برنج که تقریبا نیمی از مردم سیاره ما از آن استفاده می کنند با استفاده از آفت کش ها بیش از دو برابر بازدهی دارد.
چه از منابع مصنوعی و چه طبیعی این ترکیبات توسط همه کشاورزان استفاده می شود. تفاوت این است که کشاورزان ارگانیک فقط می توانند از انواع طبیعی آنها استفاده کنند. اما هر دو آفت کش مصنوعی و طبیعی دارای سطوح مختلفی از سمیت هستند.
بدون استفاده از این سموم بیش از نیمی از محصولات ما در اثر آفات و بیماری ها از بین می رود. بر اساس آمار سالانه بین ۲۶ تا ۴۰ درصد از پتانسیل تولید محصولات زراعی جهان به دلیل علف های هرز، آفات و بیماری ها از بین می رود. بدون حفاظت از محصولات، این تلفات به راحتی می تواند دو برابر شود. بنابراین استفاده از آفت کش ها بسیار ضروری است.
تاریخچه استفاده از آفت کش ها
تاریخچه استفاده از این محصولات را می توان به سه دوره زمانی تقسیم کرد. در اولین دوره قبل از دهه ۱۸۷۰، آفات با استفاده از ترکیبات طبیعی مختلف کنترل می شدند. اولین استفاده ثبت شده از حشره کش ها در حدود ۴۵۰۰ سال پیش توسط سومریان بوده است. آنها از ترکیبات گوگردی برای کنترل حشرات و کنه ها استفاده کردند. حدود ۳۲۰۰ سال پیش، چینی ها از ترکیبات جیوه و آرسنیک برای کنترل شپش بدن استفاده می کردند.
در آن زمان ها هیچ صنعت شیمیایی وجود نداشته است بنابراین تمام محصولات مورد استفاده مستقیما از منابع حیوانی، گیاهی یا معدنی تولید می شدند. در گذشته برای از بین بردن کپک ها یا دور نگه داشتن حشرات مضر از محصولات بیشتر از دود استفاده می کردند. همچنین کشاورزان علف های هرز را عمدتا با وجین دستی کنترل می کردند.
در طول دوره دوم، بین سال های ۱۸۷۰ تا ۱۹۴۵، مردم شروع به استفاده از مواد مصنوعی غیر آلی کردند. در پایان دهه ۱۸۰۰، مردم سوئد از ترکیبات مس و گوگرد برای مقابله با حملات قارچی در محصولاتی کشاورزی مانند میوه و سیب زمینی استفاده کردند. از آن زمان، مردم از بسیاری از مواد شیمیایی معدنی، از جمله مخلوط بوردو، سولفات مس و آرسنیک آهک، به عنوان آفت کش استفاده می کنند و این ترکیبات هنوز هم برای پیشگیری از بیماری‌های قارچی متعدد استفاده می شوند.
دوره سوم پس از سال ۱۹۴۵ آغاز شد که استفاده از آفت کش های مصنوعی با کشف اثرات دی کلرودی فنیل تری کلرواتان (DDT)، β-هگزا کلروسیکلوهگزان (BHC)، آلدرین، دیلدرین، اندرین، کلردان، پاراتیون و کاپتان رواج یافت. معایب این محصولات در نرخ بالای کاربرد، عدم انتخاب پذیری و سمیت بالا بود. به عنوان مثال، DDT به طور گسترده در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گرفت، زیرا سمیت کمی برای پستانداران داشت و بیماری های منتقله از طریق حشرات مانند مالاریا، تب زرد و تیفوس را کاهش می داد.
انواع آفت کش ها
سالانه سه میلیارد کیلوگرم آفت کش در سراسر جهان استفاده می شود. این در حالی است که تنها ۱٪ از کل آنها به طور موثر برای کنترل آفات در گیاهان هدف استفاده می شوند. بنابراین مقادیر زیادی از آنها باقی مانده به گیاهان غیرهدف و محیط های اطراف نفوذ می کند.
در نتیجه، آفتکش ها باعث آلودگی محیط زیست شده و تاثیرات منفی بر سلامت انسان خواهند گذاشت. این ترکیبات اغلب با توجه به نوع آفتی که کنترل می کنند، نام گذاری می شوند. آفت کش ها انواع مختلفی دارند و بر همین اساس دسته بندی های متنوعی دارند. برخی از انواع آفتکش ها عبارتند از:
آفت کش های شیمیایی
آفت کش های شیمیایی به دسته های ارگانوفسفره، آفت کش های کاربامات، حشره کش های ارگانوکلرین و آفتکش های پیرتروئید تقسیم بندی می شوند.
آفت کش های زیستی
آفتکش های زیستی انواع خاصی از سوم هستند که از مواد طبیعی مانند حیوانات، گیاهان، باکتری ها و مواد معدنی خاص به دست می آیند. به عنوان مثال، روغن کانولا و جوش شیرین کاربردهای آفت کشی دارند و به عنوان محصولات زیستی در نظر گرفته می شوند. آنها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:
آفت کش های میکروبی
این محصولات از یک میکروارگانیسم (به عنوان مثال، یک باکتری، قارچ، ویروس یا تک یاخته) به عنوان ماده فعال تشکیل شده است. آفتکش های میکروبی می توانند انواع مختلفی از آفات را کنترل کنند، اگرچه هر یک از مواد فعال بکار رفته برای آفات هدف خود نسبتا خاص است. به عنوان مثال، قارچ هایی وجود دارند که علف های هرز خاصی را کنترل می کنند و قارچ های دیگری نیز وجود دارند که حشرات خاصی را می کشند.
پرمصرف ترین آفتکش های میکروبی زیرگونه ها و سویه های Bacillus thuringiensis هستند. هر گونه از این باکتری ها ترکیبات متفاوتی از پروتئین ها را تولید می کنند و به طور خاص یک یا چند گونه مرتبط از لارو حشرات را می کشند.
آفت کش محافظ گیاهی (PIPs)
این محصولات از طریق مواد ژنتیکی اضافه شده به گیاه، تولید می شوند. به عنوان مثال، محققان می توانند ژن پروتئین آفت کش را استخراج کرده و این ژن را به ماده ژنتیکی خود گیاه وارد کنند. سپس گیاه به جای باکتری، ماده ای را تولید می کند که آفت را از بین می برد.
آفت کش های بیوشیمیایی
این سموم مواد طبیعی هستند که آفات را با مکانیسم های غیر سمی کنترل می کنند. در مقابل، آفتکش های معمولی از مواد مصنوعی ساخته می شوند که مستقیما آفت را می کشند یا غیرفعال می کنند. سموم بیوشیمیایی شامل موادی مانند فرمون های جنسی حشرات هستند که در جفت گیری اختلال ایجاد می کنند و همچنین عصاره های مختلف گیاهان معطر که آفات را به تله ها جذب می کنند.
طبقه بندی آفت کش ها
بیشتر مواد فعال بکار رفته در این سموم شیمیایی معدنی یا آلی هستند. از دیدگاه علمی، آفتکش های معدنی حاوی کربن نیستند و معمولا از مواد معدنی استخراج شده از زمین به دست می آیند. نمونه هایی از این سموم معدنی عبارتند از سولفات مس، سولفات آهن، مس و گوگرد. آفت کش های آلی در ساختار شیمیایی خود حاوی کربن هستند. نمونه هایی از آنها شامل کاپتان، پیرترین و گلایفوسیت است.
آفتکش ها براساس عوامل بسیار زیادی طبقه بندی می شوند. اما اصلی ترین طبقه بندی این مواد شیمیایی براساس ترکیبات آنها است. طبقه بندی آفت کش ها عبارتند از:
آفت کش های ارگانوفسفره
این آفتکش ها با اختلال در آنزیمی که استیل کولین، یک انتقال دهنده عصبی را تنظیم می کند، بر سیستم عصبی آفات تاثیرات منفی می گذارند. بیشتر سموم ارگانوفسفره، حشره کش هستند. برخی از این سموم بسیار سمی هستند (در جنگ جهانی دوم به عنوان عوامل اعصاب مورد استفاده قرار گرفتند). با این حال، آنها معمولا در محیط پایدار نیستند. به عنوان مثال می توان به آفت کش های مانند مالاتیون، کلرپیریفوس و فسمت اشاره کرد.
آفت کش های کاربامات
این سموم نیز با اختلال در تولید استیل کولین بر سیستم عصبی حشرات تاثیرات منفی می گذارد. اثرات آنزیمی این سموم معمولا برگشت پذیر است. به عنوان مثال می توان به کربن فوران و اگزامیل اشاره کرد.
حشره کش های کلر آلی
اکثر این گروه از آفتکش ها به دلیل مشکلات سلامتی، اثرات زیست محیطی و ماندگاری آنها در محیط (مانند DDT و کلردان) از بازار حذف شده اند. با این حال بسیاری از کشورهای گرمسیری هنوز از DDT برای کنترل مالاریا استفاده می کنند. برخی از نمونه های دیگر این سموم شیمیایی شامل آلدرین و دیلدرین هستند.
آفت کش های پیرتروئید
این سموم به عنوان یک نسخه مصنوعی از آفت کش های طبیعی پیرترین که در گل های داوودی یافت می شوند، ساخته شدند. به عنوان مثال می توان به سموم سیپرمترین و دلتامترین اشاره کرد.
تریازین ها
علف کش های تریازین با مهار انتقال الکترون در فتوسنتز کار می کنند. برخی از گیاهان زراعی به تریازین ها مقاوم هستند، به عنوان مثال ریشه ذرت حاوی آنزیمی است که این سموم را غیرفعال می کند. این عمل باعث می شود آنها به عنوان علف کش های انتخابی مفید باشند. با این حال، بسیاری از علف های هرز در حال حاضر در برابر سموم تریازین مقاوم شده اند. در این گروه از آفت کش ها می توان به سموم آترازین، پروپازین، سیمازین، پرومتون و پرومترین اشاره کرد.
تریازول ها
تریازول ها بیوسنتز استرول را که یک جزء حیاتی برای یکپارچگی غشای سلولی قارچ است، مهار می کنند و در نتیجه رشد غیرطبیعی قارچ و در نهایت مرگ آنها را در پی دارد. از آنجا که محل عمل آنها بسیار خاص است، نگرانی های بسیار زیادی در ارتباط با آنها وجود دارد. این گروه از سموم شامل اپوکسیکنازول، سیپروکونازول و فلوسیلازول است.
نئونیکوتینوئیدها
نئونیکوتینوئیدها دسته ای از حشره کش های فعال عصبی هستند که از نظر شیمیایی شبیه به نیکوتین هستند. در سال ۲۰۱۳، کمیسیون اروپا محدودیت هایی در استفاده از حشره کش های نئونیکوتینوئیدی اعمال کرد که گمان می رود عاملی در ایجاد اختلال فروپاشی کلونی زنبور عسل بوده است. این دسته از سموم شامل سموم استامیپرید، کلوتیانیدین، نیتنپیرام، تیاکلوپرید و ایمیداکلوپرید است.
کاربرد سموم و آفت کش ها
محصولات غذایی را باید از ۳۰۰۰۰ گونه علف های هرز، ۳۰۰۰ گونه کرم و ۱۰۰۰۰ گونه حشرات گیاهخوار محافظت کرد. همچنین تهدیدها پس از خروج محصولات زراعی به بازار متوقف نمی شوند. حشرات، کپک ها و جوندگان همگی می توانند باعث آسیب به محصولات غذایی در انبار شوند. آفت کش ها می توانند عمر محصولات را افزایش داده و از ضررهای پس از برداشت جلوگیری کنند.
در حال حاضر، حدود ۹۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان از گرسنگی رنج می برند. برای کاهش گرسنگی باید بهره وری محصولات غذایی را افزایش دهیم. آفت کش ها به کشاورزان در انجام این کار بسیار کمک می کنند.
سموم شیمیایی یا طبیعی کشاورزان را قادر می سازند تا غذاهای ایمن و با کیفیت را با قیمت های مقرون به صرفه تولید کنند. آنها همچنین به کشاورزان کمک می کنند تا مواد مغذی فراوانی در تمام طول سال تولید کنند که برای سلامت انسان ها بسیار ضروری هستند. در نتیجه استفاده از آفت کش ها میوه ها و سبزیجات که مواد مغذی ضروری را برای بدن انسان فراهم می کنند، فراوان تر و مقرون به صرفه تر خواهند بود. همچنین غلات، شیر و پروتئین ها که برای رشد یک کودک حیاتی هستند، به دلیل هزینه کمتر برای تولید غذا و خوراک دام، به طور گسترده در دسترس خواهند بود.
کمیت و کیفیت محصول کشاورزی به حفاظت از محصول بستگی دارد. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داده است که بدون استفاده از قارچ کش ها، بازده اکثر میوه ها و سبزیجات ۵۰ تا ۹۰ درصد کاهش می یابد. علاوه بر این سموم شیمیایی قرار گرفتن در معرض مواد غذایی آلوده به میکروارگانیسم های مضر و سموم طبیعی را کاهش می دهند و از بیماری های مرتبط با محصولات غذایی جلوگیری می کنند.
آفتکش ها در تولیدات کشاورزی ضروری هستند. آنها توسط کشاورزان برای کنترل علف های هرز و حشرات مضر استفاده می شوند و افزایش قابل توجه استفاده از آنها در محصولات کشاورزی گزارش شده است. حدود یک سوم محصولات کشاورزی بسته به کاربرد آفت کش ها تولید می شوند. بدون استفاده از سموم دفع آفات، تولید میوه ۷۸ درصد، تولید سبزیجات ۵۴ درصد و تولید غلات ۳۲ درصد کاهش می یابد. بنابراین آنها نقش مهمی در کاهش بیماری ها و افزایش عملکرد محصولات در سراسر جهان دارند.
تاثیر آفت کش ها در محیط زیست
زمانی که سموم دفع آفات روی گیاه مورد نظر اعمال می شوند یا دفع می شوند، پتانسیل ورود به محیط زیست را دارند. این سموم با ورود به محیط زیست می توانند تحت فرآیندهایی مانند انتقال (یا حرکت) و تخریب قرار گیرند. تخریب آنها در محیط باعث تولید مواد شیمیایی جدید می شود. سموم دفع آفات با فرآیندهای انتقال از جمله جذب، شستشو، تبخیر و رواناب از محل مورد نظر به سایر محیط ها یا گیاهان غیرهدف منتقل می شوند.
انواع مختلف مواد شیمیایی نشان دهنده تفاوت سموم دفع آفات در رفتار محیطی است. به عنوان مثال، ترکیبات کلر آلی مانند DDT سمیت کمی دارند، اما توانایی قابل توجهی برای تجمع در بافت ها و تداوم در ایجاد آسیب های طولانی مدت نشان می دهند. فروش این سموم در حال حاضر در بیشتر کشورها ممنوع شده است. در حالی که آفت کش های ارگانوفسفره ماندگاری کمی در محیط دارند و سمیت قابل توجهی در پستانداران دارند.
خیلی عالی بود ممنونم