قرص اسپیرونولاکتون چیست؟ موارد و نحوه مصرف و عوارض آن

خواندن این مطلب 9 دقیقه زمان میبرد

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون به عنوان یک داروی با نام تجاری و یک داروی ژنریک موجود است. نام تجاری: آلداکتون. اسپیرونولاکتون به صورت قرص خوراکی و سوسپانسیون خوراکی عرضه می شود.

اسپیرونولاکتون برای کاهش تورم ناشی از بیماری کبدی و سندرم نفروتیک استفاده می شود. همچنین برای درمان فشار خون بالا، نارسایی قلبی و ترشح بیش از حد آلدوسترون استفاده می شود. اسپیرونولاکتون برای درمان فشار خون بالا و نارسایی قلبی استفاده می شود. کاهش فشار خون بالا به جلوگیری از سکته مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی کمک می کند. همچنین برای درمان تورم (ادم) ناشی از شرایط خاص (مانند نارسایی قلبی، بیماری کبد) با حذف مایعات اضافی و بهبود علائمی مانند مشکلات تنفسی استفاده می‌شود. این دارو همچنین برای درمان شرایطی که بدن در آن ایجاد می‌کند نیز استفاده می‌شود. بسیاری از یک ماده طبیعی (آلدوسترون). نشریه جهان شیمی فیزیک از داروهای متفاوتی مقالات خوبی منتشر کرده است. در این مطلب شما را با اسپیرونولاکتون آشنا میکنیم.

فهرست مطالب

اسپیرونولاکتون چیست

اسپیرونولاکتون یک داروی تجویزی است. به صورت قرص خوراکی و سوسپانسیون خوراکی عرضه می شود. قرص خوراکی اسپیرونولاکتون با نام تجاری داروی آلداکتون و به عنوان یک داروی ژنریک موجود است. در برخی موارد، آنها ممکن است در تمام قوت ها یا اشکال به عنوان داروی نام تجاری موجود نباشند.

اسپیرونولاکتون برای چیست

اسپیرونولاکتون برای درمان برخی از بیماران مبتلا به هیپرآلدوسترونیسم (بدن بیش از حد آلدوسترون، یک هورمون طبیعی تولید می کند) استفاده می شود. سطوح پایین پتاسیم؛ نارسایی قلبی؛ و در بیماران مبتلا به ادم (احتباس مایعات) ناشی از شرایط مختلف از جمله بیماری کبدی یا کلیوی. همچنین به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. اسپیرونولاکتون در دسته ای از داروها به نام آنتاگونیست های گیرنده آلدوسترون قرار دارد. باعث می شود کلیه ها آب و سدیم غیر ضروری را از بدن به ادرار دفع کنند اما از دست دادن پتاسیم از بدن را کاهش می دهد.

فشار خون بالا بیماری شایع است. در صورت عدم درمان سبب آسیب به مغز، قلب، رگ های خونی، کلیه ها و سایر قسمت های بدن میشود. آسیب به این اندام ها ممکن است باعث بیماری قلبی، حمله قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه، از دست دادن بینایی و سایر مشکلات شود. علاوه بر مصرف دارو، ایجاد تغییر در شیوه زندگی به کنترل فشار خون نیز کمک می کند. این تغییرات شامل رژیم غذایی کم چربی و نمک، حفظ وزن مناسب، ورزش حداقل ۳۰ دقیقه در اکثر روزها، سیگار نکشیدن است.

نحوه استفاده از اسپیرونولاکتون

اسپیرونولاکتون به صورت قرص و سوسپانسیون مایع، برای مصرف خوراکی عرضه می شود. یک یا دو بار در روز مصرف شود. هر بار سوسپانسیون اسپیرونولاکتون را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید. اسپیرونولاکتون را تقریباً در زمان(های) یکسانی هر روز مصرف کنید.

سوسپانسیون خوراکی را قبل از هر بار مصرف به خوبی تکان دهید تا دارو به طور یکنواخت مخلوط شود. پزشک ممکن است شما را با دوز کم اسپیرونولاکتون شروع کند و به تدریج دوز مصرفی شما را افزایش دهد.

قرص ها و سوسپانسیون اسپیرونولاکتون دارو را به طور متفاوتی در بدن شما آزاد می کنند و نمی توانند جایگزین یکدیگر شوند. فقط فرآورده اسپیرونولاکتون تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید و از مصرف یک محصول دیگر اسپیرونولاکتون خودداری کنید، مگر اینکه پزشک شما بگوید که باید مصرف کنید.

اسپیرونولاکتون فشار خون بالا، ادم، نارسایی قلبی و هیپرآلدوسترونیسم را کنترل می کند اما این شرایط را درمان نمی کند. ممکن است حدود ۲ هفته یا بیشتر طول بکشد تا اثر کامل اسپیرونولاکتون رخ دهد. حتی اگر احساس خوبی دارید مصرف اسپیرونولاکتون را ادامه دهید. بدون مشورت با پزشک مصرف اسپیرونولاکتون را قطع نکنید.

کاربردهای دیگر اسپیرونولاکتون

اسپیرونولاکتون همچنین در ترکیب با سایر داروها برای درمان بلوغ زودرس (شرایطی که باعث می‌شود بچه‌ها خیلی زود وارد بلوغ شوند، که منجر به ایجاد ویژگی‌های جنسی در دختران معمولا کمتر از ۸ سال و در پسران معمولاً کمتر از ۹ سال می‌شود) استفاده می‌شود. ) یا میاستنی گراویس (MG، بیماری که در آن اعصاب به درستی عمل نمی کنند و بیماران ممکن است ضعف، بی حسی، از دست دادن هماهنگی عضلات و مشکلات بینایی، گفتار و کنترل مثانه را تجربه کنند). اسپیرونولاکتون همچنین ممکن است برای درمان برخی از بیماران زن با موهای غیر طبیعی صورت استفاده شود.

چه دستورات غذایی خاصی را باید رعایت کنم

دستورالعمل های پزشک خود را برای وعده های غذایی خود دنبال کنید، از جمله توصیه هایی برای رژیم غذایی کم نمک (سدیم) و برنامه ورزشی روزانه. در طول مصرف این دارو از جایگزین های نمک حاوی پتاسیم خودداری کنید. با پزشک خود در مورد میزان غذاهای غنی از پتاسیم (مانند موز، آلو، کشمش و آب پرتقال) که ممکن است در رژیم غذایی خود داشته باشید، صحبت کنید.

هشدارهای مهم در مصرف اسپیرونولاکتون

مصرف پتاسیم: این دارو می تواند باعث هایپرکالمی (سطح پتاسیم بالا) شود. هنگام مصرف این دارو باید مراقب میزان مصرف پتاسیم خود باشید. شما نباید مکمل های پتاسیم مصرف کنید، رژیم غذایی غنی از پتاسیم داشته باشید، یا جایگزین های نمک حاوی پتاسیم مصرف کنید. وجود پتاسیم بیش از حد در بدن می تواند منجر به مشکلات شدید شود. این حتی می تواند کشنده باشد. اگر در مورد مصرف پتاسیم خود نگران هستید با پزشک یا متخصص تغذیه خود صحبت کنید.

بزرگ شدن سینه ها: این دارو ممکن است باعث بزرگ شدن سینه ها (ژنیکوماستی) شود. این می تواند هم در مردان و هم در زنان اتفاق بیفتد. اگر این اتفاق بیفتد، پزشک ممکن است درمان شما را با این دارو متوقف کند. این علامت معمولاً با قطع مصرف این دارو از بین می رود.

فشار خون پایین و بدتر شدن عملکرد کلیه: این دارو ممکن است منجر به کاهش فشار خون و بدتر شدن عملکرد کلیه شود. در حین مصرف این دارو، پزشک فشار خون و عملکرد کلیه شما را کنترل خواهد کرد.

اسپیرونولاکتون ۲۵ برای چیست

این دارو برای کاهش تورم ناشی از بیماری کبد و سندرم نفروتیک (یک مشکل کلیوی) استفاده می شود. همچنین برای درمان فشار خون بالا، نارسایی قلبی و هیپرآلدوسترونیسم (ترشح بیش از حد هورمون آلدوسترون) استفاده می شود.

مکانیسم اسپیرونولاکتون

این دارو به دسته ای از داروها به نام آنتاگونیست های آلدوسترون (مسدود کننده ها) یا دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم تعلق دارد.

این دارو با مسدود کردن فعالیت آلدوسترون عمل می کند. آلدوسترون یک ماده شیمیایی ساخته شده توسط بدن است که می تواند باعث احتباس آب شود. این امر برخی از بیماری های قلبی، کلیه و کبد را بدتر می کند. با مسدود کردن آلدوسترون، بدن شما مایعات را حفظ نمی کند. این فرآیند همچنین مانع از دفع پتاسیم توسط بدن شما می شود.

این دارو ممکن است با مسدود کردن اثر آلدوسترون روی رگ‌های خونی، فشار خون شما را کاهش دهد.

عوارض قرص اسپیرونولاکتون

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون ممکن است باعث خواب آلودگی شود. شما نباید رانندگی کنید، از ماشین آلات استفاده کنید یا کارهای مشابهی که نیاز به هوشیاری دارند انجام دهید تا زمانی که بدانید این دارو چگونه بر شما تأثیر می گذارد.

عوارض جانبی رایج تر اسپیرونولاکتون

عوارض جانبی رایج‌تری که ممکن است با اسپیرونولاکتون رخ دهد عبارتند از:

اسهال و گرفتگی شکم
تهوع و استفراغ
سطوح بالای پتاسیم
گرفتگی عضلات پا
سردرد
سرگیجه
خواب آلودگی
خارش
سیکل های قاعدگی نامنظم یا خونریزی بعد از یائسگی
اگر این اثرات خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند.

عوارض جانبی جدی اسپیرونولاکتون

اگر عوارض جانبی جدی داشتید با پزشک تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم شامل موارد زیر است:

واکنش های آلرژیک. علائم شامل موارد زیر است:

بثورات پوستی
کندوها
تب
مشکل در تنفس
تورم لب، دهان، زبان یا گلو

مشکلات الکترولیت و/یا مایعات. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

خشکی دهان
تشنگی شدید
ضعف و خستگی مفرط
ضربان قلب سریع و سرگیجه
عدم توانایی در دفع ادرار

سطوح خطرناک پتاسیم بالا. علائم شامل موارد زیر است:

ضعف عضلانی
خستگی مفرط
احساس سوزن سوزن شدن یا بی حسی در دست یا پا
ضربان قلب آهسته

بزرگ شدن سینه (ژنیکوماستی). علائم شامل موارد زیر است:

رشد بافت سینه در مردان و زنان

واکنش های شدید پوستی. علائم شامل موارد زیر است:

قرمزی، تاول، لایه برداری یا شل شدن پوست، از جمله داخل دهان

اسپیرونولاکتون ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد

قرص خوراکی اسپیرونولاکتون می تواند با سایر داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که ممکن است مصرف کنید تداخل داشته باشد. برای کمک به جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت مدیریت کند. داروها و مکمل هایی که سطح پتاسیم خون را افزایش می دهند. مصرف برخی داروها همراه با اسپیرونولاکتون می تواند میزان پتاسیم را در بدن شما به سطوح غیر ایمن افزایش دهد. این داروها عبارتند از:

مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند:

بنازپریل
کاپتوپریل
انالاپریل
فوزینوپریل
موکسیپریل
پریندوپریل
کوناپریل
رامیپریل
تراندولاپریل

مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs)، مانند:

ایربسارتان
لوزارتان
اولمزارتان
تلمیسارتان
والزارتان

مهارکننده های مستقیم رنین مانند:

آلیسکیرن
هپارین
مکمل های پتاسیم

دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم مانند:

تریامترن
داروهای ضد درد

مصرف داروهای مسکن خاص همراه با اسپیرونولاکتون می تواند منجر به آسیب کلیه و افزایش فشار خون شود.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند:

دیکلوفناک
ایبوپروفن
ایندومتاسین
کتوپروفن
کتورولاک
ملوکسیکام
نابومتون
ناپروکسن
پیروکسیکام

داروهای کلسترول: مصرف برخی داروهای کلسترول همراه با اسپیرونولاکتون می تواند میزان پتاسیم و اسید را در بدن شما به سطوح ناامن افزایش دهد.

لیتیوم: در صورت مصرف همزمان این داروها، پزشک ممکن است دوز لیتیوم شما را کاهش دهد.

دیگوکسین: مصرف دیگوکسین همراه با اسپیرونولاکتون ممکن است اثرات دیگوکسین را افزایش دهد. در صورت مصرف همزمان این داروها، پزشک ممکن است شما را از نزدیک تحت نظر داشته باشد.

هشدارهای اسپیرونولاکتون

آلرژی: علائم عبارتند از:

مشکل در تنفس
تورم گلو یا زبان شما
اگر تا به حال به آن واکنش آلرژیک داشته اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید.

افرادی که شرایط سلامت خاصی دارند: برای افراد مبتلا به بیماری کبد: مصرف این دارو در صورت ابتلا به بیماری کبدی ممکن است منجر به کما شود. اگر علائم زیر را دارید، که ممکن است علائم کمای کبدی باشد، به پزشک خود اطلاع دهید:

گیجی
قضاوت ضعیف
حافظه مه آلود
حرکات غیر طبیعی بدن و لرزش
مشکل در تمرکز

برای افراد مبتلا به هیپرکالمی: اگر هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا) دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.

برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی: شما در معرض خطر عوارض جانبی این دارو هستید. شما همچنین در معرض افزایش خطر هیپرکالمی (سطح پتاسیم بالا) هستید. در صورت مصرف این دارو، باید سطح پتاسیم خود را به دقت کنترل کنید. پزشک می تواند سطح پتاسیم شما را با استفاده از آزمایش خون بررسی کند.

برای افراد مبتلا به بیماری آدیسون: اگر به بیماری آدیسون مبتلا هستید، نباید این دارو را مصرف کنید. می تواند بیماری شما را بدتر کند.

برای افراد مبتلا به بیماری قلبی: اگر نارسایی قلبی دارید و از این دارو استفاده می کنید، مکمل های پتاسیم مصرف نکنید، از رژیم غذایی سرشار از پتاسیم استفاده نکنید، یا از داروهایی که سطح پتاسیم را افزایش می دهند، استفاده نکنید. در صورت ابتلا به نارسایی قلبی، سطوح بالای پتاسیم به طور خطرناکی احتمال بیشتری دارد. این می تواند کشنده باشد.

برای زنان باردار: تحقیقات روی حیوانات باردار اثرات منفی در هنگام مصرف دارو توسط مادر برای جنین نشان داده است.

برای زنان شیرده: یک متابولیت (ماده ای که در نتیجه تجزیه یک دارو ایجاد می شود) از اسپیرونولاکتون به شیر مادر منتقل می شود. این ممکن است در کودکی که از شیر مادر تغذیه می کند عوارض جانبی ایجاد کند. اگر به کودک خود شیر می دهید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیردهی را متوقف کنید یا مصرف این دارو را متوقف کنید.

برای سالمندان: افراد مسن ممکن است داروها را کندتر پردازش کنند. یک دوز معمولی بزرگسالان ممکن است باعث شود سطح این دارو بالاتر از حد طبیعی باشد. اگر سالخورده هستید، ممکن است به دوز کمتر یا برنامه متفاوتی نیاز داشته باشید.

برای کودکان: این دارو نباید در کودکان کمتر از ۱۸ سال استفاده شود.

اگر مشکل تنفسی یا تورم در پاهای خود دارید با پزشک خود تماس بگیرید. این بدان معنی است که بیماری قلبی شما بدتر می شود.

مصرف بیش از حد اسپیرونولاکتون

در صورت مصرف بیش از حد، به اورژانس بروید. علائم مصرف بیش از حد شامل موارد زیر است:

خواب آلودگی
گیجی
راش
حالت تهوع
استفراغ
سرگیجه
اسهال
سوزن سوزن شدن بدن
از دست دادن تون عضلانی
ضعف یا سنگینی در پاها
ضربان قلب نامنظم یا آهسته

تغییرات در الکترولیت های بدن شما، که می تواند باعث ضربان قلب نامنظم یا درد و گرفتگی عضلات شود

فراموشی در مصرف اسپیرونولاکتون

اسپیرونولاکتون برای درمان طولانی مدت استفاده می شود. اگر آن را طبق دستور پزشک مصرف نکنید، خطرات جدی دارد. اگر اصلا آن را مصرف نکنید: اگر این دارو را مصرف نکنید، فشار خون شما بالا می ماند. این می تواند منجر به حمله قلبی یا سکته شود. همچنین ممکن است بدن شما مملو از مایعات شود. این می تواند باعث بدتر شدن جدی بیماری کلیه و کبد شود.

اگر مصرف آن را به طور ناگهانی قطع کنید: اگر مصرف این دارو را قطع کنید، ممکن است شروع به احتباس آب کنید. همچنین ممکن است فشار خون شما به طور ناگهانی افزایش یابد.

اگر آن را طبق برنامه مصرف نکنید: اگر این دارو را طبق برنامه مصرف نکنید، ممکن است فشار خون شما کنترل نشود.