قرص سیپروفلوکساسین؛ کاربرد و نحوه مصرف، عوارض و تداخل دارویی آن

خواندن این مطلب 9 دقیقه زمان میبرد

این دارو برای درمان عفونت باکتریایی مصرف می شود. قرص سیپروفلوکساسین به دسته ای از داروها به نام آنتی بیوتیک های کینولون تعلق دارد. این آنتی بیوتیک با قطع رشد باکتری فعالیت می کند. این آنتی بیوتیک فقط عفونت باکتریایی را رفع می کند. برای عفونت های ویروسی موثر نیست. از متفورمین و دیگر داروها در نشریه جهان شیمی فیزیک مقالات ارزنده ای منتشر شده است. در این مطلب شما را با داروی قرص سیپروفلوکساسین آشنا میکنیم.

قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ برای چیست

قرص سیپروفلوکساسین ۵۰۰ یک آنتی بیوتیک فلوروکینولون برای درمان انواع عفونت های باکتریایی است. همچنین برای درمان افرادی که در معرض سیاه زخم یا انواع خاصی از طاعون قرار گرفته اند نیز استفاده می شود. سیپروفلوکساسین با رهش طولانی مدت فقط برای استفاده در بزرگسالان تایید شده است.

آنتی بیوتیک های فلوروکینولون می توانند عوارض جانبی جدی یا ناتوان کننده ای ایجاد کنند که ممکن است برگشت پذیر نباشند. سیپروفلوکساسین باید فقط برای عفونت هایی استفاده شود که با آنتی بیوتیک ایمن تر قابل درمان نیستند.

نحوه مصرف قرص سیپروفلوکساسین

قبل از شروع مصرف سیپروفلوکساسین و هر بار که دوباره پر می کنید، راهنمای دارو و در صورت موجود بودن، بروشور اطلاعات بیمار را که توسط داروساز شما ارائه شده است، بخوانید.

این دارو ممکن است با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولا دو بار در روز (هر ۱۲ ساعت) در صبح و عصر مصرف شود.

قبل از ریختن هر دوز ظرف را به مدت ۱۵ ثانیه خوب تکان دهید. دوز را به دقت با استفاده از دستگاه اندازه گیری/قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. محتویات سوسپانسیون را نجوید. از سوسپانسیون با لوله های تغذیه استفاده نکنید زیرا ممکن است تعلیق لوله را مسدود کند.

در حین مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد.

این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از مصرف سایر محصولاتی که ممکن است به آن چسبیده و اثربخشی آن را کاهش دهد مصرف کنید. از داروساز خود در مورد سایر محصولاتی که مصرف می کنید بپرسید. برخی از نمونه‌ها عبارتند از: کویناپریل، سولامر، سوکرالفات، ویتامین‌ها/مواد معدنی (از جمله مکمل‌های آهن و روی)، و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی‌اسیدها، محلول دیدانوزین، مکمل‌های کلسیم).

از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده ایمن از مکمل ها/جایگزین های غذایی با این دارو سؤال کنید.

رعایت رژیم غذایی با مصرف سیپروفلوکساسین

غذاهای غنی از کلسیم، از جمله محصولات لبنی (مانند شیر، ماست) یا آبغوره های غنی از کلسیم نیز می توانند اثر این دارو را کاهش دهند. این دارو را حداقل ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از خوردن غذاهای غنی از کلسیم مصرف کنید، مگر اینکه این غذاها را به عنوان بخشی از یک وعده غذایی بزرگتر که حاوی غذاهای دیگر (غیر کلسیمی) است مصرف کنید. این مواد غذایی دیگر اثر اتصال کلسیم را کاهش می دهند.

اقدامات قبل از مصرف سیپروفلوکساسین

اگر به سیپروفلوکساسین حساسیت دارید یا اگر به آن حساسیت دارید، نباید از آن استفاده کنید:

شما همچنین تیزانیدین مصرف می کنید.

شما به سایر فلوروکینولون ها (لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، نورفلوکساسین، افلوکساسین) حساسیت دارید.

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث تورم یا پارگی تاندون (فیبری که استخوان ها را به ماهیچه های بدن متصل می کند) به خصوص در تاندون آشیل پاشنه پا ایجاد کند. این ممکن است در طول درمان یا چندین ماه پس از قطع مصرف سیپروفلوکساسین رخ دهد. مشکلات تاندون ممکن است در کودکان و افراد مسن تر، یا افرادی که از داروهای استروئیدی استفاده می کنند یا پیوند عضو داشته اند، بیشتر باشد.

برای اطمینان از بی خطر بودن سیپروفلوکساسین برای شما، اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

آرتریت یا مشکلات تاندون ها، استخوان ها یا مفاصل شما (به ویژه در کودکان)
دیابت، قند خون پایین
مشکلات عصبی
آنوریسم یا مشکلات گردش خون
مشکلات قلبی یا حمله قلبی
ضعف عضلانی، میاستنی گراویس
بیماری کبد یا کلیه
تشنج، آسیب به سر، یا تومور مغزی
مشکل در بلع قرص
سندرم QT طولانی (در شما یا یکی از اعضای خانواده)
سطوح پایین پتاسیم در خون شما (هیپوکالمی)

در حین مصرف سیپروفلوکساسین و تا ۲ روز پس از آخرین دوز، نباید از شیر مادر تغذیه کنید. اگر این دارو را برای قرار گرفتن در معرض سیاه زخم مصرف می کنید، در مورد شیردهی از پزشک خود سوال کنید.

نحوه مصرف سیپروفلوکساسین ۵۰۰

سیپروفلوکساسین را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

سیپروفلوکساسین را هر روز در زمان مشخصی، با یا بدون غذا مصرف کنید.

قبل از اندازه گیری دوز، سوسپانسیون خوراکی (مایع) را به مدت ۱۵ ثانیه تکان دهید. از دادن سوسپانسیون خوراکی سیپروفلوکساسین از طریق لوله تغذیه خودداری کنید.

قرص طولانی رهش را کامل قورت دهید و آن را نجوید و نشکنید.

در حین مصرف این دارو مایعات فراوان بنوشید.

از سیپروفلوکساسین برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید، حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یابد. نادیده گرفتن دوز می تواند خطر ابتلا به عفونت مقاوم به دارو را افزایش دهد. سیپروفلوکساسین عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی را درمان نمی کند.

فراموشی در مصرف سیپروفلوکساسین

اگر قرص‌های معمولی یا سوسپانسیون خوراکی مصرف می‌کنید: در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر نوبت بعدی کمتر از ۶ ساعت دیگر موعد مصرف است، از نوبت فراموش شده صرفنظر کنید.

اگر قرص های طولانی رهش مصرف می کنید: در اسرع وقت دارو را مصرف کنید، اما اگر نوبت بعدی کمتر از ۸ ساعت دیگر موعد مصرف است، از مصرف نوبت فراموش شده صرفنظر کنید.

مصرف بیش از حد سیپروفلوکساسین

به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

با مصرف سیپروفلوکساسین از چه چیزی باید اجتناب کرد

سیپروفلوکساسین را با محصولات لبنی مانند شیر یا ماست یا آبمیوه غنی شده با کلسیم مصرف نکنید. می توانید این محصولات را همراه با وعده های غذایی خود بخورید یا بنوشید، اما هنگام مصرف این دارو از آنها به تنهایی استفاده نکنید.

داروهای آنتی بیوتیکی سبب اسهال میشود که نشانه عفونت جدید است.

سیپروفلوکساسین می تواند باعث آفتاب سوختگی شود. از نور خورشید دوری کنید. اگر بعد از قرار گرفتن در معرض نور خورشید دچار سوزش، قرمزی، خارش، بثورات یا تورم شدید به پزشک خود اطلاع دهید.

تا زمانی که بدانید سیپروفلوکساسین چه تاثیری بر شما خواهد داشت از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. ممکن است واکنش های شما مختل شود.

عوارض قرص سیپروفلوکساسین

اگر علائم واکنش آلرژیک به سیپروفلوکساسین (کهیر، تنفس دشوار، تورم در صورت یا گلو) یا یک واکنش پوستی شدید (تب، گلودرد، سوزش در چشم، درد پوست، قرمزی یا بنفش شدن پوست) دارید، کمک فوری پزشکی کنید. بثوراتی که گسترش می یابد و باعث ایجاد تاول و لایه برداری می شود).

سیپروفلوکساسین می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند، از جمله مشکلات تاندون، آسیب به اعصاب شما (که ممکن است دائمی باشد)، تغییرات جدی خلق و خو یا رفتار (فقط یک بار مصرف)، یا قند خون پایین (که می تواند منجر به کما شود).

مصرف این دارو را قطع کنید و در صورت داشتن موارد زیر فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

قند خون پایین – سردرد، گرسنگی، تحریک پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، ضربان قلب سریع، یا احساس لرزش.

علائم آسیب عصبی – بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد سوزش در دست ها، بازوها، پاها یا پاها:

تغییرات جدی خلق و خو یا رفتار – عصبی بودن، گیجی، بی قراری، پارانویا، توهم، مشکلات حافظه، مشکل در تمرکز، افکار خودکشی.

علائم پارگی تاندون – درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت، سفتی، مشکلات حرکتی، یا صدای کوبیدن یا ترکیدن در هر یک از مفاصل شما (مفصل را تا زمانی که مراقبت یا دستورالعمل های پزشکی دریافت کنید استراحت دهید).

در موارد نادر، سیپروفلوکساسین ممکن است باعث آسیب به آئورت، شریان خونی اصلی بدن شود. این می تواند منجر به خونریزی یا مرگ خطرناک شود.

همچنین، مصرف این دارو را متوقف کنید و در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی

ضربان قلب تند یا تند، بال زدن در قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه ناگهانی (مثل اینکه ممکن است بیهوش شوید).

ضعف عضلانی، مشکلات تنفسی

ادرار کم یا بدون ادرار

زردی (زردی پوست یا چشم)

افزایش فشار داخل جمجمه – سردرد شدید، زنگ زدن در گوش، سرگیجه، حالت تهوع، مشکلات بینایی، درد پشت چشم.

عوارض جانبی رایج سیپروفلوکساسین

عوارض جانبی رایج سیپروفلوکساسین شامل موارد زیر است:

حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده
سردرد
تست های غیر طبیعی عملکرد کبد

قرص سیپروفلوکساسین برای عفونت ادراری

سیپروفلوکساسین منجر به توقف رشد باکتری‌ می‌شود. این آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت‌های باکتریایی ادراری مصرف میشود.

چه داروهای دیگری بر سیپروفلوکساسین تأثیر می گذارد

برخی از داروها می توانند سیپروفلوکساسین را در صورت مصرف همزمان بسیار کم اثر کنند. اگر هر یک از داروهای زیر را مصرف می کنید، دوز سیپروفلوکساسین خود را ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت پس از مصرف داروی دیگر مصرف کنید.

داروی زخم سوکرالفات یا آنتی اسیدهایی که حاوی کلسیم، منیزیم یا آلومینیوم هستند.

دیدانوزین پودر یا قرص های جویدنی

مکمل های ویتامین یا مواد معدنی حاوی کلسیم، آهن، منیزیم یا روی.

در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید، به خصوص:

کلوزاپین، سیکلوسپورین، متوترکسات، فنی توئین، پروبنسید، روپینیرول، سیلدنافیل، یا تئوفیلین.
رقیق کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)
داروی قلب یا دیورتیک
داروی خوراکی دیابت
محصولات حاوی کافئین
دارو برای درمان افسردگی یا بیماری روانی
داروهای استروئیدی (مانند پردنیزون)
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی – آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام، و دیگران؛

اثرات جانبی سیپروفلوکساسین

حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی سر، سردرد یا مشکل خواب ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات باقی ماند یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی به پزشک خود اطلاع دهید، از جمله: کبودی/خونریزی غیرمعمول، علائم عفونت جدید (مانند تب جدید/مداوم، گلودرد مداوم)، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر مقدار ادرار، ادرار قرمز/صورتی)، علائم مشکلات کبدی (مانند خستگی غیرعادی، درد معده/شکم، تهوع/استفراغ مداوم، زردی چشم/پوست، ادرار تیره).

اگر عوارض جانبی بسیار جدی دارید، به پزشک کمک کنید، از جمله: سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع/نامنظم، علائم پارگی/شکستگی در رگ اصلی خونی به نام آئورت (درد ناگهانی/شدید در معده/سینه). / پشت، سرفه، تنگی نفس).

در صورت بروز: اسهالی که متوقف نمی شود، درد/گرفتگی شکم یا معده، خون/مخاط در مدفوع، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر این علائم را دارید، از داروهای ضد اسهال یا مواد افیونی استفاده نکنید زیرا ممکن است علائم را بدتر کنند.

موارد احتیاط در مصرف سیپروفلوکساسین

قبل از مصرف سیپروفلوکساسین، اگر به آن حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. یا سایر آنتی بیوتیک های کینولون مانند نورفلوکساسین، جمی فلوکساسین، لووفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، یا افلوکساسین. یا اگر آلرژی دیگری دارید.

قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود بگویید، به ویژه در مورد: دیابت، مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی اخیر)، مشکلات مفاصل/تاندون (مانند تاندونیت، بورسیت)، بیماری کلیوی، بیماری کبد، روانی/خلق اختلالات (مانند افسردگی)، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، تشنج، شرایطی که خطر تشنج را افزایش می‌دهند (مانند آسیب مغزی/سر، تومورهای مغزی، آترواسکلروز مغزی)، مشکلات عروق خونی (مانند آنوریسم). یا انسداد آئورت یا سایر رگ های خونی، سخت شدن رگ ها، فشار خون بالا، برخی بیماری های ژنتیکی (سندرم مارفان، سندرم اهلرز دانلوس).

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث ایجاد شرایطی شود که بر ریتم قلب تأثیر می گذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع/نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.

این دارو سبب طولانی شدن QT میشود.

سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها/”قرص های آب”) یا شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. با پزشک خود در مورد استفاده ایمن از سیپروفلوکساسین صحبت کنید.

این دارو به ندرت ممکن است باعث تغییرات جدی در قند خون شود، به خصوص اگر دیابت دارید. همچنین مراقب علائم قند خون پایین مانند تعریق ناگهانی، لرزش، ضربان قلب سریع، گرسنگی، تاری دید، سرگیجه، یا سوزن سوزن شدن دست و پا باشید.

این دارو ممکن است باعث سرگیجه شما شود. الکل یا ماری جوانا (حشیش) می تواند شما را بیشتر سرگیجه کند. رانندگی نکنید.

این دارو شما را به آفتاب حساس تر میکند. زمان خود را در آفتاب محدود کنید. از اتاق های برنزه و لامپ های آفتابی دوری کنید. در بیرون از منزل کرم ضد آفتاب استفاده کنید. اگر دچار آفتاب سوختگی یا تاول/قرمزی پوست شدید به پزشک اطلاع دهید.

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث شود واکسن های باکتریایی زنده (مانند واکسن تیفوئید) به خوبی کار نکنند. قبل از انجام هر گونه ایمن سازی/واکسیناسیون به متخصص مراقبت های بهداشتی خود بگویید که از سیپروفلوکساسین استفاده می کنید.

قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.

این دارو حاوی ساکارز است. در صورت داشتن یک بیماری متابولیک ارثی نادر (مانند عدم تحمل فروکتوز، کمبود ساکاراز-ایزومالتاز، سوء جذب گلوکز-گالاکتوز) توصیه نمی شود.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه مشکلات مفاصل/تاندون حساس تر باشند.

افراد مسن ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مشکلات تاندون باشند (به خصوص اگر کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون یا هیدروکورتیزون نیز مصرف می کنند)، طولانی شدن QT و پارگی/شکستگی ناگهانی رگ خونی اصلی (آئورت).