استفاده از پرایمر و محلول ضد قارچ ناخن

قارچ ناخن یک بیماری شایع است که به صورت یک نقطه سفید یا زرد در زیر نوک ناخن دست یا پا شروع می شود. همانطور که عفونت قارچی عمیق تر می شود، این مشکل ممکن است باعث تغییر رنگ، ضخیم شدن و خرد شدن ناخن شما در لبه شود.

اگر وضعیت شما خفیف است و شما را آزار نمی دهد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. اگر دردناک است و باعث ضخیم شدن ناخن ها شده است، اقدامات خودمراقبتی و داروها ممکن است به شما کمک کند. اگر درمان درست انجام نشود، قارچ ناخن عود می کند.

در نشریه جهان شیمی فیزیک از کرم برای رفع جای جوش، آبرسان مو سر، ماسک نشاسته، ماسک خاک رس مقالاتی منتشر شده است. در این مطلب شما را با قارچ ناخن و درمان قارچ ناخن آشنا میکنیم.

قارچ ناخن

قارچ ناخن پا که اونیکومیکوزیس نیز نامیده می شود، یک عفونت قارچی شایع در ناخن است. علائم مشخصش تغییر رنگ سفید، قهوه ای یا زرد در یک یا چند ناخن پا است. ممکن است پخش شود و باعث ضخیم شدن یا ترک خوردن ناخن شود. قارچ ناخن آنیکومیکوزیس نیز نامیده می شود. هنگامی که این مشکل نواحی بین انگشتان پا و پوست پاهای شما را آلوده می کند، به آن پای ورزشکار (تینیا پدیس) می گویند.

علائم قارچ ناخن

اگر یک یا چند ناخن شما عبارتند از:

• غلیظ شده
• تغییر رنگ سفید مایل به زرد مایل به قهوه ای
• شکننده، شکننده یا ناهموار
• از نظر شکل تحریف شده است
• یک رنگ تیره که به دلیل تجمع مواد زائد در زیر ناخن شما ایجاد می شود.
• کمی بوی بد می دهد

این مشکل می تواند ناخن های دست را درگیر کند، اما در ناخن های پا شایع تر است.

علل قارچ ناخن

این مشکل توسط ارگانیسم های قارچی مختلف ایجاد می شود. مخمرها می توانند باعث عفونت ناخن شوند.

این مشکل در افراد مسن شایع تر است. ترک های ایجاد شده در ناخن ها اجازه ورود قارچ ها را می دهد. سایر عوامل مانند کاهش گردش خون در پاها و ضعف سیستم ایمنی نیز ممکن است نقش داشته باشند. این مشکل می تواند از پای ورزشکار (قارچ پا) شروع شود و از ناخنی به ناخن دیگر سرایت کند. اما ابتلا به عفونت از شخص دیگری غیر معمول است.

عوامل خطر قارچ ناخن

عواملی که می توانند خطر ابتلا به این مشکل را افزایش دهند عبارتند از:

• افزایش سن، به دلیل کاهش جریان خون، سال ها قرار گرفتن بیشتر در معرض قارچ ها و رشد کندتر ناخن ها
• عرق کردن شدید
• داشتن سابقه بیماری پای ورزشکار
• راه رفتن با پای برهنه در مناطق مرطوب مشترک مانند استخرها، سالن های ورزشی و اتاق های دوش
• داشتن یک آسیب جزئی پوست یا ناخن یا یک بیماری پوستی، مانند پسوریازیس
• ابتلا به دیابت، مشکلات گردش خون یا ضعف سیستم ایمنی

عوارض قارچ ناخن

این مشکل سبب آسیب دائمی به ناخن میشود. اگر سیستم ایمنی شما به دلیل دارو، دیابت یا شرایط دیگر سرکوب شده باشد، ممکن است منجر به عفونت‌های جدی دیگری شود که فراتر از پای شما گسترش یابد.

اگر دیابت دارید، ممکن است گردش خون و تامین عصب در پاهای خود را کاهش داده باشید. شما همچنین در معرض خطر عفونت باکتریایی پوست (سلولیت) هستید. بنابراین هر آسیب نسبتا جزئی به پاهای شما از جمله این مشکل می تواند منجر به عارضه جدی تری شود. اگر دیابت دارید و فکر می کنید در حال ابتلا به این مشکل هستید به پزشک مراجعه کنید.

جلوگیری از قارچ ناخن

عادات زیر می تواند به جلوگیری از این مشکل یا عفونت مجدد و بیماری پای ورزشکار که می تواند منجر به قارچ ناخن شود کمک کند:

• دست ها و پاهای خود را مرتب بشویید. دست های خود را بعد از لمس ناخن آلوده بشویید.
• ناخن ها را مستقیما کوتاه کنید، لبه ها را با سوهان صاف کنید و قسمت های ضخیم شده را سوهان بزنید. بعد از هر بار استفاده ناخن گیر خود را ضد عفونی کنید.
• در طول روز جوراب‌های عرق‌گیر بپوشید یا جوراب‌های خود را عوض کنید.
• کفش های ساخته شده از موادی را انتخاب کنید که تنفس می کنند.
• کفش های کهنه را دور بیندازید یا با مواد ضدعفونی کننده یا پودرهای ضد قارچ درمان کنید.
• یک سالن ناخن را انتخاب کنید که از ابزارهای مانیکور استریل شده برای هر مشتری استفاده می کند.

تشخیص قارچ ناخن

پزشک ناخن شما را معاینه می کند. او همچنین ممکن است چند قطعه ناخن یا بقایای زیر ناخن شما را بتراشد و نمونه را به آزمایشگاه بفرستد تا نوع قارچ عامل عفونت را شناسایی کند.

سایر بیماری ها، مانند پسوریازیس، می توانند عفونت قارچی ناخن را تقلید کنند. مخمر و باکتری می توانند ناخن ها را آلوده کنند. دانستن علت عفونت به تعیین بهترین روش درمانی کمک می کند.

داروهای موضعی و خوراکی ضد قارچ ناخن

پزشک ممکن است داروهای ضد قارچی را تجویز کند که به صورت خوراکی مصرف می‌کنید یا روی ناخن می‌زنید. در برخی شرایط، ترکیب درمان‌های ضد قارچ خوراکی و موضعی کمک می‌کند.

داروهای موضعی برای درمان قارچ ناخن: گریزئوفولوین (فولویسین، گریفولوین، گریس‌پِگ)، تربینافین (لامیزیل)، ایتراکونازول (اسپرانوکس)، فلوکونازول (دیفلوکان) است.

داروهای ضد قارچ خوراکی: این داروها عفونت را سریعتر از داروهای موضعی از بین می برند. گزینه ها عبارتند از تربینافین و ایتراکونازول این داروها به رشد ناخن جدید بدون عفونت کمک می کنند و به آرامی جایگزین قسمت عفونی می شوند.

داروهای ضد قارچ خوراکی ممکن است عوارض جانبی از بثورات پوستی تا آسیب کبدی ایجاد کنند. ممکن است نیاز به آزمایش خون گاه به گاه برای بررسی نحوه عملکرد خود با این نوع داروها داشته باشید. پزشکان ممکن است آنها را برای افراد مبتلا به بیماری کبد یا نارسایی احتقانی قلب یا کسانی که از داروهای خاصی استفاده می کنند توصیه نکنند.

لاک ناخن دارویی: پزشک ممکن است یک لاک ناخن ضد قارچ به نام سیکلوپیروکس تجویز کند. روزی یک بار آن را روی ناخن های آلوده و پوست اطراف خود رنگ می کنید. ممکن است به مدت تقریبا یک سال نیاز به استفاده روزانه از این نوع لاک داشته باشید.

کرم ناخن دارویی: پزشک ممکن است یک کرم ضد قارچ تجویز کند که پس از خیساندن آن را روی ناخن های آلوده خود بمالید. اگر ابتدا ناخن ها را نازک کنید، این کرم ها ممکن است بهتر عمل کنند. این به دارو کمک می کند تا از طریق سطح سخت ناخن به قارچ زیرین برسد.

برای نازک شدن ناخن ها، از لوسیون حاوی اوره استفاده کنید. یا ممکن است پزشک شما سطح ناخن را با سوهان یا ابزار دیگری نازک کند.

اگر قارچ شما در خانه از بین نمی رود، باید با یک متخصص پوست (متخصص پوست، مو و ناخن) یا متخصص مشورت کنید. آنها ممکن است به آرامی زیر ناخن شما را بتراشند تا از شر برخی از بیماری ها خلاص شوند. آنها همچنین می توانند داروهای قوی تری تجویز کنند.

داروهای موضعی اگر عفونت خفیفی دارید، پزشک می تواند به شما یک کرم یا محلول ضد قارچ پوستی برای مالیدن به ناخن یا لاک ناخن برای رنگ کردن روی سطح ناخن بدهد. ابتدا باید ناخن خود را کوتاه کنید و آن ناحیه را خیس کنید. این می تواند به دارو کمک کند تا به عمیق ترین لایه های قارچ حمله کند. (همچنین می تواند با کاهش فشار روی ناخن، درد را کاهش دهد.)

همچنین ممکن است پزشک به شما پیشنهاد دهد که ابتدا ناخن خود را با سوهان یا لوسیون اوره نازک کنید. این می تواند به عملکرد بهتر دارو نیز کمک کند.

داروهای موضعی وجود دارند که برای از بین بردن قارچ ناخن کار می کنند:

• سیکلوپیروکس (سیکلودان، پنلاک، لوپراکس)
• افیناکونازول (جوبلیا)
• نفتیفین (نفتین)
• توابوروله (کریدین)
• تربینافین (لامیزیل)

هنگام استفاده از آنها ممکن است عوارض جانبی مانند قرمزی، تورم، یا سوزش داشته باشید. داروهایی که از طریق دهان مصرف می کنید. برای عفونت شدید، پزشک می تواند به شما یک قرص ضد قارچ بدهد که تا ۱۲ هفته مصرف کنید. مطالعات نشان می دهد که داروهایی مانند تربینافین و ایتراکونازول (اسپورانوکس) برای کمک به رشد ناخن جدید و سالم برای جایگزینی ناخن آلوده، بهترین کار را دارند.

این قرص ها معمولا به افرادی که بیماری کبدی یا مشکلات قلبی دارند داده نمی شود. آنها ممکن است با سایر داروهایی که مصرف می کنید، مانند داروهای ضد افسردگی و مسدودکننده های بتا، تداخل داشته باشند.

شیوه زندگی در رفع قارچ ناخن

اغلب، می توانید از عفونت قارچی ناخن در خانه مراقبت کنید:

کرم ها و پمادهای ضد قارچ ناخن بدون نسخه را امتحان کنید. چندین محصول موجود است. اگر متوجه علائم سفید روی سطح ناخن شدید، آنها را سوهان بکشید، ناخن های خود را در آب خیس کنید، خشک کنید و کرم یا لوسیون دارویی را بمالید.

ناخن ها را کوتاه و نازک کنید. این کار با کاهش فشار روی ناخن ها به کاهش درد کمک می کند. همچنین، اگر این کار را قبل از استفاده از یک ضد قارچ انجام دهید، دارو می تواند به لایه های عمیق تری از ناخن برسد.

قبل از کوتاه کردن یا استفاده از سوهان ناخن برای نازک کردن ناخن های ضخیم، آنها را با کرم های حاوی اوره نرم کنید. اگر وضعیتی دارید که باعث جریان خون ضعیف در پاهای شما می شود و نمی توانید ناخن های خود را کوتاه کنید، به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید تا ناخن های خود را کوتاه کنند.

درمان های خانگی در رفع قارچ ناخن

Vicks VapoRub : یک پماد موضعی است. مواد فعال آن ممکن است به درمان این مشکل کمک کند.

عصاره مار مار: ضد قارچ است که از گیاهان خانواده آفتابگردان تهیه می شود. برای مطالعه، عصاره مار مار در ماه اول هر روز سوم، برای ماه دوم هفته‌ای دو بار و برای ماه سوم هفته‌ای یک‌بار در ناحیه آسیب‌دیده استفاده شد.

روغن درخت چای: ملالوکا نیز نامیده می شود، یک روغن ضروری با قابلیت ضد قارچ و ضد عفونی کننده است.

برای استفاده، روغن درخت چای را به طور مستقیم روی ناخن آسیب دیده دو بار در روز با یک سواب پنبه ای رنگ کنید.

روغن پونه کوهی: حاوی تیمول است. طبق یک بررسی تیمول دارای خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی است.

عصاره برگ زیتون دارای توانایی های ضد قارچی، ضد میکروبی و تقویت کننده سیستم ایمنی است.

می توانید مرهم برگ زیتون را مستقیما روی قارچ ناخن بمالید یا به شکل کپسول مصرف کنید.

روغن های اوزون شده روغن هایی مانند روغن زیتون و روغن آفتابگردان هستند که با گاز ازن تزریق می شوند.

روغن آفتابگردان اوزونیزه در درمان قارچ ناخن پا موثرتر از ضد قارچ موضعی تجویز شده، کتوکونازول است. برای درمان قارچ ناخن پا با روغن اوزونیزه شده، روزی دو بار روغن را روی ناخن آسیب دیده بمالید.

از سرکه به عنوان درمانی برای این مشکل استفاده می شود. با این حال، این یک درمان خانگی نسبتا ایمن برای امتحان کردن است.

برای استفاده، روزانه تا ۲۰ دقیقه پای آسیب دیده را در یک قسمت سرکه و دو قسمت آب گرم خیس کنید.

سیر دارای برخی از قابلیت های ضد قارچی و ضد میکروبی است.

خط پایین

عوامل زیادی در درمان این مشکل نقش دارند، مانند نفوذپذیری ناخن، شدت عفونت و سلامت کلی.

درمان‌های خانگی ممکن است در درمان قارچ‌های خفیف تا متوسط ​​ناخن پا موثرتر از داروهای تجویزی باشند. اگرچه درمان‌های خانگی معمولا عوارض جانبی کمتری دارند، شواهد علمی کمتری مبنی بر اثربخشی آنها وجود دارد.

درمان‌های خانگی ممکن است نسبت به داروهای موضعی تجویزی یا ضد قارچ‌های سیستمیک خوراکی برای از بین بردن قارچ ناخن بیشتر طول بکشد. ممکن است چندین ماه نتیجه را نبینید. عفونت مجدد شایع است. پس از از بین رفتن عفونت، ناخن های پای خود را خشک، تمیز و مرتب نگه دارید.

موارد شدید این مشکلممکن است باعث درد و آسیب غیرقابل برگشت ناخن شود. اگر درمان‌های خانگی را برای درمان عفونت امتحان می‌کنید و اثر نمی‌گذارند یا عوارض جانبی ایجاد نمی‌کنند، با پزشک خود مشورت کنید.