قرص متوپرولول چیست؟ موارد مصرف و عوارض آن

متوپرولول برای درمان فشار خون بالا تجویز می شود. همچنین برای جلوگیری از آنژین (درد قفسه سینه) و بهبود بقا پس از حمله قلبی استفاده می شود. متوپرولول همچنین در ترکیب با سایر داروها برای درمان نارسایی قلبی تجویز می شود. متوپرولول در دسته ای از داروها به نام مسدود کننده های بتا قرار دارد. با شل کردن رگ های خونی و کاهش ضربان قلب برای بهبود جریان خون و کاهش فشار خون عمل می کند.

فشار خون بالا بیماری رایج است. عدم درمان اش سبب آسیب به مغز، قلب، رگ خونی، کلیه و سایر قسمت های بدن خواهد شد. آسیب به این اندام ها ممکن است باعث بیماری قلبی، حمله قلبی، نارسایی قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه، از دست دادن بینایی و سایر مشکلات شود. علاوه بر مصرف دارو، ایجاد تغییر در شیوه زندگی به کنترل فشار خون نیز کمک می کند. این تغییرات شامل رژیم غذایی کم چربی و نمک، حفظ وزن مناسب، ورزش حداقل ۳۰ دقیقه در اکثر روزها و سیگار نکشیدن است.

از ایبوپروفن، استامینوفن، سروتونین، مترونیدازول و رانیتیدین در نشریه جهان شیمی فیزیک مقالات خوبی منتشر شده است. اما اینبار از قرص متوپرولول صحبت میکنیم.

متوپرولول چیست

متوپرولول یک بتا بلوکر است که بر قلب و گردش خون (جریان خون از طریق شریان ها و وریدها) تاثیر می گذارد. متوپرولول برای درمان آنژین (درد قفسه سینه) و فشار خون بالا استفاده می شود.

متوپرولول برای کاهش مرگ به دلیل نارسایی قلبی تجویز می شود. تزریق متوپرولول در مرحله اولیه حمله قلبی برای کاهش خطر مرگ تجویز می شود.

اطلاعات دوز مصرفی متوپرولول

دوز معمول بزرگسالان برای فشار خون بالا

قرص های انتشار فوری متوپرولول تارتارات:

دوز اولیه: ۱۰۰ میلی گرم خوراکی در روز در دوزهای منفرد یا منقسم

دوز نگهدارنده: ۱۰۰ تا ۴۵۰ میلی گرم خوراکی در روز.

قرص متوپرولول سوکسینات با رهش طولانی مدت

دوز اولیه: ۲۵ تا ۱۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز

دوز نگهدارنده: ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز.

دوز معمول بزرگسالان برای آنژین صدری

قرص رهش فوری متوپرولول تارتارات: ۵۰ میلی گرم خوراکی دو بار در روز

قرص متوپرولول سوکسینات رهش طولانی مدت: ۱۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز

دوز معمول بزرگسالان برای انفارکتوس میوکارد:

درمان اولیه

دوز اولیه: ۵ میلی گرم وریدی هر ۲ دقیقه به عنوان تحمل برای ۳ دوز

بیماران تحمل کننده دوز کامل وریدی (۱۵ میلی گرم): ۵۰ میلی گرم خوراکی هر ۶ ساعت از ۱۵ دقیقه پس از آخرین دوز وریدی شروع و تا ۴۸ ساعت ادامه یابد.

بیماران عدم تحمل دوز کامل ۱۵میلی گرم: ۲۵ یا ۵۰ میلی گرم خوراکی هر ۶ ساعت بسته به درجه عدم تحمل از ۱۵ دقیقه پس از آخرین دوز IV یا به محض اینکه شرایط بالینی آنها اجازه می دهد شروع شود.

درمان دیرهنگام

دوز نگهدارنده: ۱۰۰ میلی گرم خوراکی دو بار در روز.

دوز معمول بزرگسالان برای نارسایی احتقانی قلب

قرص متوپرولول سوکسینات با رهش طولانی مدت

۲۵ میلی گرم خوراکی یک بار در روز (۱۲.۵ میلی گرم خوراکی یک بار در روز در بیماران با نارسایی قلبی شدیدتر)؛ دوز دو برابر هر ۲ هفته تا بالاترین دوز قابل تحمل یا تا ۲۰۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز.

دوز معمول کودکان برای فشار خون بالا

قرص متوپرولول سوکسینات با رهش طولانی مدت:

۶ سال یا بیشتر

دوز اولیه: ۱ میلی گرم بر کیلوگرم خوراکی یک بار در روز (از ۵۰ میلی گرم خوراکی یک بار در روز تجاوز نکنید)

حداکثر دوز: ۲ میلی گرم بر کیلوگرم (یا ۲۰۰ میلی گرم) خوراکی یک بار در روز.

روش مصرف متوپرولول

متوپرولول را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید. دستورالعمل های روی نسخه را انجام دهید. همه دستورالعمل را بخوانید. پزشک گهگاه دوز را تغییر میدهد. متوپرولول باید با غذا یا بلافاصله بعد از غذا مصرف شود. دارو را در ساعت معینی استفاده کنید. کپسول را به طور کامل ببلعید و از خرد کردن، جویدن، شکستن یا باز کردن آن خودداری کنید. یک قرص را می توان به نصف تقسیم کرد اگر پزشک به شما گفته باشد. نصف قرص را به طور کامل، بدون جویدن یا خرد کردن ببلعید.

داروی مایع را با دقت اندازه گیری کنید. از دستگاه اندازه گیری دوز دارو استفاده کنید. شما نیاز به آزمایشات پزشکی مکرر دارید و فشار خون شما باید مرتبا بررسی شود. اگر جراحی دارید، به جراح بگویید از این دارو مصرف می کنید.

شما نباید مصرف این دارو را به طور ناگهانی قطع کنید. توقف ناگهانی حال شما را بدتر خواهد کرد.

اگر فشار خون بالا دارید، حتی اگر احساس خوبی دارید، به استفاده از متوپرولول ادامه دهید. فشار خون بالا اغلب بدون علامت است. ممکن است آخر عمر از این دارو مصرف کنید.

تزریق متوپرولول به صورت تزریق در ورید انجام می شود. یک پزشک این تزریق را انجام می دهد. در آن محل قلب و فشار خون شما قابل بررسی است. تزریقات فقط برای مدت کوتاهی قبل از تغییر شکل خوراکی این دارو انجام می شود.

احتیاط در مصرف متوپرولول

متوپرولول به صورت قرص و قرص طولانی رهش (طولانی اثر) برای مصرف خوراکی عرضه می شود. قرص معمولی معمولا یک یا دو بار در روز همراه با غذا یا بلافاصله بعد از غذا مصرف می شود. قرص طولانی رهش معمولا یک بار در روز مصرف می شود. برای کمک به یادآوری مصرف متوپرولول، آن را هر روز تقریبا در زمان یکسانی مصرف کنید.

دستورالعمل های روی نسخه را مطالعه کنید. متوپرولول را دقیقا طبق دستور مصرف کنید. کمتر یا بیشتر دارو را مصرف نکنید. طبق نظر پزشک مصرف شود.

کل یا نصف قرص را کامل ببلعید. آنها را نجوید یا له نکنید. ممکن است پزشک شما را با دوز کم متوپرولول شروع کند و به تدریج دوز شما را افزایش دهد.

متوپرولول فشار خون بالا و آنژین را کنترل می کند. اما آنها را درمان نمی کند. قرص متوپرولول با رهش طولانی نارسایی قلبی را کنترل می کند اما آن را درمان نمی کند. ممکن است چند هفته طول بکشد تا شما فواید کامل متوپرولول را احساس کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف متوپرولول ادامه دهید.

کاربردهای دیگر متوپرولول

متوپرولول همچنین گاهی اوقات برای جلوگیری از سردردهای میگرنی و برای درمان ضربان قلب نامنظم و اختلالات حرکتی ناشی از داروهای بیماری های روانی استفاده می شود.

اقدامات قبل از مصرف متوپرولول

اگر به متوپرولول یا سایر بتا بلاکرها (اتنولول، کارودیلول، لابتالول، نادولول، نبیولول، پروپرانولول، سوتالول و سایرین) حساسیت دارید، نباید از این دارو استفاده کنید. اگر مشکلات زیر را دارید از مصرف اجتناب شود:

• یک مشکل جدی قلبی مانند بلوک قلب، سندرم سینوس بیمار، یا ضربان قلب آهسته
• مشکلات شدید گردش خون
• نارسایی شدید قلبی (که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشت)
• سابقه ضربان قلب آهسته که باعث غش شما شده است

برای اطمینان از مصرف دارو اگر موارد زیر را داشتید به پزشک اطلاع دهید:

• آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه، آپنه خواب یا سایر اختلالات تنفسی
• دیابت (مصرف متوپرولول ممکن است تشخیص افت قند خون را برای شما دشوارتر کند).
• بیماری کبد
• نارسایی احتقانی قلب
• مشکلات گردش خون (مانند سندرم رینود)
• اختلال تیروئید
• فئوکروموسیتوم (تومور غده فوق کلیوی)

این دارو را به کودک ندهید. اگر باردار هستید به پزشک اطلاع دهید. مشخص نیست که متوپرولول به جنین آسیب می رساند. داشتن فشار خون بالا در دوران بارداری ممکن است عوارضی مانند دیابت یا اکلامپسی (فشار خون بالا خطرناک که می تواند منجر به مشکلات پزشکی در مادر و نوزاد شود) ایجاد کند. فواید درمان فشار خون بالا ممکن است از هر خطری برای نوزاد بیشتر باشد.

قبل از استفاده از این دارو در صورت شیردهی با پزشک مشورت کنید. متوپرولول می تواند وارد شیر مادر شود و ممکن است باعث خشکی پوست، خشکی دهان، اسهال، یبوست یا کندی ضربان قلب کودک شما شود.

هشدار در مصرف متوپرولول

اگر مشکل قلبی مانند انسداد قلبی، سندرم سینوس بیمار، ضربان قلب آهسته، مشکلات گردش خون، نارسایی شدید قلب یا سابقه کندی ضربان قلب دارید از متوپرولول استفاده نکنید.

اگر ضربان قلب آهسته، نارسایی قلبی، مشکلات گردش خون یا فئوکروموسیتوم (توموری که در غده نزدیک کلیه ایجاد می شود و ممکن است باعث فشار خون بالا و ضربان قلب سریع شود) دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک به شما بگوید که متوپرولول مصرف نکنید.

اگر آسم یا سایر بیماری های ریوی داشته اید یا قبلا داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید. بیماری قلبی یا کبدی، دیابت، آلرژی شدید یا پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار) دارید به پزشک اطلاع دهید.

اگر باردار هستید یا در حال شیر دادن به نوزاد به پزشک اطلاع دهید. اگر در حین مصرف متوپرولول باردار شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر جراحی دارید از جمله جراحی دندان، به پزشک یا دندانپزشک بگویید که متوپرولول مصرف می کنید.

باید بدانید که متوپرولول ممکن است باعث خواب آلودگی شما شود. تا زمانی که متوجه نشدید این دارو بر شما تاثیر می گذارد، رانندگی نکنید یا ماشین آلات کار نکنید.

باید بدانید که اگر واکنش های آلرژیک به مواد مختلف داشته باشید، ممکن است در حین استفاده از متوپرولول واکنش های شما بدتر شود و واکنش های آلرژیک شما ممکن است به دوزهای معمول اپی نفرین تزریقی پاسخ ندهد.

تداخلات دارویی با متوپرولول

اگر به متوپرولول، آسبوتولول، آتنولول، بتاکسولول، بیسوپرولول، کارودیلول، اسمولول حساسیت دارید، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. نادولول، پیندولول، پروپرانولول، سوتالول، تیمولول، هر داروی دیگر، یا هر یک از مواد تشکیل دهنده قرص متوپرولول.

به پزشک و داروساز خود بگویید که چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، مکمل های غذایی و گیاهی را مصرف می کنید یا قصد دارید مصرف کنید. هر یک از موارد زیر را حتما ذکر کنید: بوپروپیون، سایمتیدین، کلونیدین، دیفن هیدرامین، فلوکستین، هیدروکسی کلروکین، پروپافنون، کینیدین، رانیتیدین، رزرپین، ریتوناویر، تربینافین و تیوریدازین. پزشک ممکن است دوز داروی شما را تغییر دهد.

عوارض جانبی متوپرولول

متوپرولول ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر این علائم شدید است به پزشک اطلاع دهید:

• سرگیجه یا سبکی سر
• خستگی
• افسردگی
• حالت تهوع
• دهان خشک
• دل درد
• استفراغ
• گاز یا نفخ
• سوزش سردل
• یبوست
• بثورات یا خارش
• دست و پاهای سرد
• آبریزش بینی

برخی از عوارض جانبی می تواند جدی باشد. علائم زیر غیر معمول هستند، اما اگر هر یک از آنها را تجربه کردید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

• تنگی نفس
• خس خس سینه
• تورم دست‌ها، پاها، مچ پا یا ساق پا
• افزایش وزن
• غش کردن
• ضربان قلب سریع، تپنده یا نامنظم

متوپرولول ممکن است عوارض جانبی دیگری ایجاد کند. در صورت مشکل غیرعادی با مصرف دارو به پزشک اطلاع دهید.

مصرف بیش از حد متوپرولول

با مصرف بیش از حد، به اورژانس بروید. علائم مصرف بیش از حد موارد زیر است:

• سرگیجه
• غش کردن
• مشکل در تنفس یا بلع
• تورم دست‌ها، پاها، مچ پا یا ساق پا

دستورات غذایی خاص حین مصرف دارو

اگر پزشک رژیم غذایی کم نمک یا کم سدیم تجویز می کند، این دستورالعمل ها را به دقت دنبال کنید.

فراموشی در مصرف دارو

دوز فراموش شده را فوری مصرف کنید. اگر زمان نوبت بعدی است. دوز سر وقت را مصرف کنید. برای جبران دوز را دو برابر نکنید.

اطلاعات دیگری در مورد متوپرولول

تمام قرار ملاقات ها را با دکتر خود حفظ کنید. فشار خون شما باید به طور مرتب چک شود تا پاسخ شما به متوپرولول مشخص شود. ممکن است پزشک از شما بخواهد نبض (ضربان قلب) خود را بررسی کنید. از داروساز یا پزشک خود بخواهید که به شما یاد دهد چگونه نبض خود را بگیرید. اگر نبض شما سریعتر یا کندتر از آنچه باید باشد، با پزشک خود تماس بگیرید.

برای شما مهم است که فهرستی مکتوب از تمام داروهای تجویزی که مصرف می‌کنید. همچنین ویتامین‌ها، مواد معدنی یا سایر مکمل‌های غذایی را داشته باشید. باید در مواقع اضطراری همراه خود داشته باشید.

نحوه نگهداری متوپرولول

این دارو را در ظرفی محکم بسته و دور از دیدکودکان نگهداری کنید. در دمای اتاق و به دور از گرما و رطوبت نگهداری شود.

تمام داروها از دید کودکان دور باشد. زیرا بسیاری از ظروف در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان می توانند آنها را به راحتی باز کنند. برای محافظت از کودکان درپوش‌ دارو را ببندید. دارو را در مکانی امن نگه دارید.

داروهای غیر ضروری را دور بریزید تا حیوانات خانگی، کودکان آن را مصرف نکنند. این دارو را داخل توالت نریزید. درعوض، بهترین راه برای دور انداختن داروهایتان از طریق یک برنامه بازپس گیری دارو است.