سندرم روده تحریک پذیر: علل، علائم، تشخیص و درمان

سندرم روده تحریک پذیر یا IBS یک اختلال شایع است که روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم و نشانه‌ها شامل گرفتگی عضلات، درد شکم، نفخ، گاز، اسهال یا یبوست یا هر دو است. IBS یک بیماری مزمن است که نیاز به درمان طولانی مدت دارد.

تعداد کمی از افراد علائم و نشانه های شدید سندرم روده تحریک پذیر را دارند. برخی از افراد می توانند علائم خود را با مدیریت رژیم غذایی، سبک زندگی و استرس کنترل کنند. علائم شدید را می توان با دارو درمان کرد. سندرم روده تحریک پذیر در بافت روده تغییری ایجاد نخواهد کرد. خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش نمی دهد.

اگر سندرم روده تحریک پذیر یا IBS دارید. ممکن است علائم شکمی ناراحت کننده یا دردناک داشته باشید. یبوست، اسهال، گاز و نفخ از علائم شایع IBS هستند. سندرم روده تحریک پذیر به دستگاه گوارش شما آسیب نمی رساند. یا خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش نمی دهد. شما اغلب می توانید علائم را از طریق رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی کنترل کنید.

در نشریه جهان شیمی فیزیک در مورد دستگاه گوارش انسان، گوارش غذا، ورم معده، عفونت معده و پروبیوتیک ها مقالاتی منتشر شده است. در این مطلب شما را با سندرم روده تحریک پذیر یاIBS  آشنا میکنیم.

سندرم روده تحریک پذیر یا IBS

سندرم روده تحریک پذیر یا IBS، گروهی از علائم است که بر سیستم گوارش شما تاثیر می گذارد. یک اختلال گوارشی شایع و ناراحت کننده است. افراد مبتلا به IBS دچار گاز بیش از حد درگیر درد شکم و گرفتگی می شوند.

سندرم روده تحریک پذیر چقدر شایع است

کارشناسان تخمین می زنند که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از جمعیت بزرگسال در ایالات متحده به IBS مبتلا هستند. با این حال، تنها ۵٪ تا ۷٪ تشخیص IBS دریافت می کنند. شایع ترین بیماری است و متخصصان گوارش تشخیص می دهند.

اختلال عملکردی دستگاه گوارش چیست

سندرم روده تحریک پذیر نوعی اختلال عملکردی دستگاه گوارش یا GI است. این شرایط که اختلالات تعامل روده و مغز نیز نامیده می شود. با مشکلاتی در عملکرد روده و مغز مرتبط است.

این مشکلات سبب شده دستگاه گوارش بسیار حساس شود. آنها همچنین نحوه انقباض عضلات روده شما را تغییر می دهند. نتیجه درد شکم، اسهال و یبوست است.

انواع مختلف سندرم روده تحریک پذیر چیست

محققان سندرم روده تحریک پذیر را بر اساس نوع مشکلات حرکت روده شما دسته بندی می کنند. نوع IBS می تواند بر درمان شما تاثیر بگذارد. برخی از داروهای خاص فقط برای انواع خاصی از IBS کار می کنند.

اغلب افراد مبتلا به IBS برخی روزها حرکات روده طبیعی و در روزهای دیگر حرکات غیرطبیعی دارند. نوع IBS شما به حرکات غیر طبیعی روده ای که تجربه می کنید بستگی دارد:

• سندرم روده تحریک پذیر همراه با یبوست: بیشتر مدفوع شما سفت و توده ای است.
• سندرم روده تحریک پذیر همراه با اسهال: بیشتر مدفوع شما شل و آبکی است.
• سندرم روده تحریک پذیر با عادات مدفوع مختلط: در یک روز هم حرکات روده سخت و توده ای و هم حرکات شل و آبکی دارید.

تاثیر سندرم روده تحریک پذیر بر بدن

در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر، عضله روده بزرگ بیشتر از افراد بدون این عارضه منقبض می شود. این انقباضات باعث گرفتگی و درد می شود. افراد مبتلا به IBS تحمل درد ندارند. تحقیقات همچنین نشان داده است که افراد مبتلا به IBS ممکن است باکتری های اضافی در دستگاه گوارش داشته باشند که به علائم کمک می کند.

نام های دیگر سندرم روده تحریک پذیر

نام های دیگر برای IBS:

• روده تحریک پذیر
• روده بزرگ تحریک پذیر
• کولون اسپاستیک
• معده عصبی: زیرا علائم اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که استرس عاطفی، تنش و اضطراب دارید.

علائم سندرم روده تحریک پذیر

علائم و نشانه های سندرم روده تحریک پذیر یا IBS متفاوت است. اما معمولا برای مدت طولانی وجود دارد. رایج ترین عبارتند از:

• درد یا گرفتگی شکم، معمولا در نیمه پایینی شکم.
• نفخ
• حرکات روده ای که سخت تر یا شل تر از حد معمول است.
• اسهال، یبوست یا متناوب بین این دو
• گاز اضافی
• مخاط در مدفوع شما (ممکن است سفید به نظر برسد).
• زنان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر ممکن است متوجه شوند که علائم در طول قاعدگی شعله ور می شود. این علائم اغلب بارها و بارها اتفاق می‌افتد، که می‌تواند باعث ایجاد احساس استرس یا ناراحتی در شما شود. تکنیک های مدیریت بیماری و کنترل شعله ور شدن را را یاد می گیرید. از نظر فیزیکی و ذهنی حس بهتری دارید.
• درد شکمی، گرفتگی یا نفخ که به دفع مدفوع مربوط می شود.
• تغییر در ظاهر حرکت روده
• تغییرات در دفعات دفع مدفوع
• علائم دیگری که اغلب مرتبط هستند عبارتند از نفخ، افزایش گاز یا مخاط در مدفوع.

علل سندرم روده تحریک پذیر

محققان دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث سندرم روده تحریک پذیر می شود. ترکیبی از عوامل منجر به IBS میشود، از جمله:

• مشکلات مربوط به نحوه انقباض عضلات دستگاه گوارش و حرکت غذا از طریق دستگاه گوارش.
• حساسیت احشایی: اعصاب فوق حساس در دستگاه گوارش.
• اختلال عملکرد مغز و روده: ارتباط نادرست بین اعصاب در مغز و روده.

انقباضات عضلانی روده: دیواره‌های روده با لایه‌هایی از ماهیچه با حرکت غذا در دستگاه گوارش منقبض می‌شود. انقباضاتی که قوی‌تر هستند و بیشتر از حد معمول طول می‌کشند می‌توانند باعث گاز، نفخ و اسهال شوند. انقباضات ضعیف روده می تواند عبور غذا را کند کرده و منجر به مدفوع سفت و خشک شود.

سیستم عصبی: ناهنجاری‌های اعصاب در سیستم گوارشی شما ممکن است باعث شود زمانی که شکم شما از گاز یا مدفوع کشیده می‌شود، ناراحتی بیش از حد طبیعی را تجربه کنید. هماهنگی ضعیف سیگنال‌های بین مغز و روده‌ها می‌تواند باعث شود بدن شما نسبت به تغییراتی که معمولا در فرآیند گوارش رخ می‌دهد واکنش بیش از حد نشان دهد و منجر به درد، اسهال یا یبوست شود.

عفونت شدید: IBS پس از یک حمله شدید (گاستروانتریت) ناشی از باکتری یا ویروس ایجاد میشود. IBS همچنین ممکن است با مازاد باکتری در روده (رشد بیش از حد باکتری) همراه باشد.

استرس اولیه زندگی به ویژه در دوران کودکی، تمایل بیشتری به علائم IBS دارند.

تغییرات در میکروب های روده به عنوان مثال می توان به تغییرات در باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها اشاره کرد که به طور معمول در روده ها ساکن هستند و نقش کلیدی در سلامت دارند. تحقیقات نشان می دهد که میکروب ها در افراد مبتلا به IBS ممکن است با افراد سالم متفاوت باشد.

محرک ها در سندرم روده تحریک پذیر

علائم سندرم روده تحریک پذیر را می توان با موارد زیر ایجاد کرد:

غذا: نقش آلرژی یا عدم تحمل غذایی در سندرم روده تحریک پذیر به طور کامل شناخته نشده است. آلرژی واقعی غذایی به ندرت باعث IBS می شود. بسیاری از افراد هنگام خوردن یا نوشیدن غذاها یا نوشیدنی ها مانند گندم، محصولات لبنی، مرکبات، لوبیا، کلم، شیر و نوشیدنی های گازدار، علائم شان بدتر میشود.

فشار عصبی: اکثر افراد مبتلا به IBS علائم و نشانه‌های بدتر یا شایع‌تری را در طول دوره‌های افزایش استرس تجربه می‌کنند. اما در حالی که استرس ممکن است علائم را تشدید کند، آنها را ایجاد نمی کند.

اگر مبتلا به IBS هستید، ممکن است متوجه شده باشید که برخی موارد باعث ایجاد علائم می شوند. برخی غذاها و داروها از محرک های رایج هستند. استرس عاطفی نیز می تواند محرک باشد. برخی از محققان پیشنهاد می کنند که IBS پاسخ روده به استرس های زندگی است.

عوامل خطر سندرم روده تحریک پذیر

این عارضه اغلب در افرادی در اواخر نوجوانی تا اوایل دهه ۴۰ رخ می دهد. احتمال ابتلای زنان به سندرم روده تحریک پذیر دو برابر بیشتر از مردان است. IBS ممکن است برای چندین عضو خانواده اتفاق بیفتد.

در صورت داشتن موارد زیر در معرض خطر بیشتری هستید:

• سابقه خانوادگی IBS
• استرس عاطفی، تنش یا اضطراب
• عدم تحمل غذایی
• سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی
• عفونت شدید دستگاه گوارش

استروژن درمانی قبل یا بعد از یائسگی نیز یک عامل خطر برای IBS است.

ژن ها ممکن است نقش داشته باشند، مانند عوامل مشترک در محیط خانواده یا ترکیبی از ژن ها و محیط.

افسردگی یا سایر مشکلات سلامت روان داشته باشید. سابقه سوء استفاده جنسی، جسمی یا عاطفی نیز ممکن است یک عامل خطر باشد.

عوارض سندرم روده تحریک پذیر

یبوست مزمن یا اسهال می تواند باعث هموروئید شود.

علاوه بر این، IBS با:

کیفیت پایین زندگی: بسیاری از افراد مبتلا به IBS متوسط ​​تا شدید کیفیت زندگی ضعیفی را گزارش می دهند. تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر سه برابر بیشتر از افرادی که علائم روده ندارند روز کار را از دست می دهند.

اختلالات خلقی: تجربه علائم و نشانه های IBS می تواند منجر به افسردگی یا اضطراب شود. افسردگی و اضطراب نیز می تواند IBS را بدتر کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر تغییر مداوم در عادات روده یا سایر علائم و نشانه های سندرم روده تحریک پذیر دارید، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی تر مانند سرطان روده بزرگ باشند. علائم و نشانه های جدی تر عبارتند از:

• کاهش وزن
• اسهال در شب
• خونریزی از رکتوم
• نارسایی کمبود آهن
• استفراغ بی دلیل
• مشکل در بلع
• درد مداومی که با دفع گاز یا حرکت روده تسکین نمی یابد.

تشخیص سندرم روده تحریک پذیر

هیچ آزمایشی برای تشخیص قطعی سندرم روده تحریک پذیر وجود ندارد. پزشک شما احتمالا با یک تاریخچه پزشکی کامل، معاینه فیزیکی و آزمایشاتی برای رد سایر بیماری ها مانند بیماری سلیاک شروع می کند.

پس از رد سایر شرایط، پزشک شما احتمالا از یکی از این مجموعه معیارهای تشخیصی برای سندرم روده تحریک پذیر استفاده می کند:

این معیارها شامل درد و ناراحتی شکمی است که به طور متوسط ​​حداقل یک روز در هفته در سه ماه گذشته طول می کشد، که با حداقل دو مورد از این عوامل مرتبط است: درد و ناراحتی مربوط به اجابت مزاج است، دفعات دفع مدفوع تغییر می کند یا قوام مدفوع تغییر یافته است.

پزشک شما همچنین بررسی خواهد کرد که آیا علائم یا علائم دیگری دارید که ممکن است یک بیماری جدی تر را نشان دهد. علائم عبارتند از:

• شروع علائم و نشانه ها بعد از ۵۰ سالگی
• کاهش وزن
• خونریزی از رکتوم
• تب
• حالت تهوع یا استفراغ مکرر
• درد شکم، به خصوص اگر مربوط به اجابت مزاج نباشد یا در شب رخ دهد
• اسهالی که مداوم است یا شما را از خواب بیدار می کند
• کم خونی مربوط به آهن کم است

اگر این علائم را دارید، یا اگر درمان اولیه برای سندرم روده تحریک پذیر جواب نداد، احتمالا به آزمایش‌های دیگری نیاز خواهید داشت.

عکس برداری

پزشک چندین آزمایش از جمله مطالعات مدفوع برای بررسی عفونت و مشکلات مربوط به توانایی روده برای دریافت مواد مغذی از غذا (سوء جذب) تجویز می کند. همچنین ممکن است تعدادی آزمایش دیگر برای رد علل دیگر علائم خود انجام دهید.

روش های تشخیصی شامل موارد زیر است:

کولونوسکوپی :پزشک شما از یک لوله کوچک و قابل انعطاف برای بررسی کل طول روده بزرگ استفاده می کند.

اشعه ایکس یا سی تی اسکن: این آزمایش‌ها تصاویری از شکم و لگن شما تولید می‌کنند که ممکن است به پزشک اجازه دهد سایر علل علائم شما را رد کند، به‌ویژه اگر درد شکمی دارید. پزشک ممکن است روده بزرگ شما را با یک مایع (باریم) پر کند تا هر گونه مشکلی در اشعه ایکس بیشتر نمایان شود. این آزمایش باریم گاهی اوقات سری GI پایین تر نامیده می شود.

آندوسکوپی فوقانی: یک لوله بلند و منعطف در گلو وارد می شود و در لوله ای که دهان و معده شما را به هم وصل می کند (مری) قرار می گیرد. یک دوربین در انتهای لوله به پزشک اجازه می دهد تا دستگاه گوارش فوقانی شما را بررسی کند و نمونه بافتی (بیوپسی) از روده کوچک و مایع شما را برای بررسی رشد بیش از حد باکتری ها تهیه کند. در صورت مشکوک بودن به بیماری سلیاک، پزشک ممکن است آندوسکوپی را توصیه کند.

آزمایشات آزمایشگاهی

آزمایشات آزمایشگاهی می تواند شامل موارد زیر باشد:

تست عدم تحمل لاکتوز: لاکتاز آنزیمی است که برای هضم قند موجود در محصولات لبنی به آن نیاز دارید. اگر لاکتوز تولید نکنید، ممکن است مشکلاتی مشابه مشکلات ناشی از IBS از جمله درد شکم، گاز و اسهال داشته باشید. پزشک ممکن است آزمایش تنفسی را تجویز کند یا از شما بخواهد که شیر و فرآورده های آن را برای چند هفته از رژیم غذایی خود حذف کنید.

آزمایش تنفس برای رشد بیش از حد باکتری: آزمایش تنفس همچنین می تواند تعیین کند که آیا رشد بیش از حد باکتری در روده کوچک شما وجود دارد یا خیر. رشد بیش از حد باکتری ها در بین افرادی که جراحی روده انجام داده اند یا مبتلا به دیابت یا بیماری دیگری هستند که هضم را کند می کند، شایع تر است.

آزمایش های مدفوع: اگر اسهال مزمن دارید، ممکن است مدفوع شما از نظر باکتری یا انگل یا مایع گوارشی تولید شده در کبد شما (اسید صفراوی) بررسی شود.

درمان سندرم روده تحریک پذیر

هیچ درمان خاصی برای همه کار نمی کند، اما اکثر افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر می توانند درمانی مناسب برای آنها پیدا کنند. پزشک برنامه درمانی IBS شما را برای نیازهای شما شخصی سازی می کند. تغییر رژیم غذایی و شیوه زندگی از گزینه های درمانی رایج است. یک متخصص تغذیه می تواند به شما در ایجاد یک رژیم غذایی متناسب با زندگی شما کمک کند.

درمان سندرم روده تحریک پذیر بر تسکین علائم تمرکز دارد تا بتوانید تا حد امکان طبیعی زندگی کنید.

علائم و نشانه های خفیف را اغلب می توان با مدیریت استرس و با ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی و سبک زندگی کنترل کرد. سعی کنید:

• از غذاهایی که علائم شما را تحریک می کنند اجتناب کنید.
• غذاهای پر فیبر بخورید.
•  مایعات بنوشید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• خواب کافی داشته باشید.

تغییر رژیم غذایی در درمان سندرم روده تحریک پذیر

تغییرات ساده در رژیم غذایی و سبک زندگی شما اغلب باعث تسکین سندرم روده تحریک پذیر می شود. بدن برای پاسخ به تغییرات به زمان نیاز دارد. سعی کنید:

با فیبر آزمایش کنید: فیبر به کاهش یبوست کمک می کند، اما همچنین می تواند گاز و گرفتگی را بدتر کند. سعی کنید به آرامی مقدار فیبر را در رژیم غذایی خود در طی چند هفته با غذاهایی مانند غلات کامل، میوه ها، سبزیجات و لوبیا افزایش دهید. یک مکمل فیبر ممکن است باعث ایجاد گاز و نفخ کمتری نسبت به غذاهای غنی از فیبر شود.

از غذاهای مشکل ساز خودداری کنید: غذاهایی که علائم شما را تحریک می کنند را حذف کنید.

در زمان های منظم غذا بخورید: وعده های غذایی را حذف نکنید و سعی کنید هر روز تقریبا در یک زمان غذا بخورید تا به تنظیم عملکرد روده کمک کنید. اگر اسهال دارید، ممکن است متوجه شوید که خوردن وعده های غذایی کوچک و مکرر باعث می شود احساس بهتری داشته باشید. اما اگر یبوست دارید، خوردن مقادیر بیشتری از غذاهای پر فیبر ممکن است به حرکت غذا در روده شما کمک کند.

به طور منظم تمرین کنید: ورزش به کاهش افسردگی و استرس کمک می کند، انقباضات طبیعی روده را تحریک می کند و می تواند به شما کمک کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید. از پزشک خود در مورد برنامه ورزشی بپرسید.

تغییر سبک زندگی در درمان سندرم روده تحریک پذیر

پزشک ممکن است به شما توصیه کند که از موارد زیر را رژیم غذایی خود حذف کنید:

غذاهای پر گاز: اگر دچار نفخ یا گاز معده می‌شوید، ممکن است از مصرف موادی مانند نوشیدنی‌های گازدار و الکلی و غذاهای خاصی که ممکن است منجر به افزایش گاز می‌شوند، اجتناب کنید.

گلوتن: تحقیقات نشان می دهد که برخی از افراد مبتلا به IBS در صورت قطع مصرف گلوتن (گندم، جو و چاودار) حتی اگر بیماری سلیاک نداشته باشند، بهبود علائم اسهال را گزارش می دهند.

کربوهیدرات های خاص: مانند فروکتوز، فروکتان ها، لاکتوز به عنوان FODMAP شناخته می شوند. الیگوساکاریدهای قابل تخمیر، دی ساکاریدها، مونوساکاریدها و پلی ال ها. FODMAP ها در برخی از غلات، سبزیجات، میوه ها و محصولات لبنی یافت می شوند.

بسیاری از مردم متوجه می شوند که با این تغییرات، علائم بهبود می یابد:

فیبر را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.

مکمل را به رژیم غذایی اضافه کنید.

مقدار زیادی آب بنوشید.

از مصرف کافئین خودداری کنید.

پنیر و شیر را محدود کنید. عدم تحمل لاکتوز در افراد مبتلا به IBS شایع تر است. اطمینان حاصل کنید که کلسیم را از منابع دیگر مانند بروکلی، اسفناج، ماهی آزاد یا مکمل ها دریافت کنید.

رژیم غذایی کم FODMAP را امتحان کنید، یک برنامه غذایی که می تواند به بهبود علائم کمک کند.

وعده های غذایی را در دفعات بیشتر مصرف کنید.

غذاهایی که می خورید را یادداشت کنید تا بدانید کدام غذا سبب تشدید IBS می شود. محرک های رایج فلفل قرمز، پیاز سبز، گندم و شیر گاو هستند.

اگر مشکلات شما متوسط ​​یا شدید است، پزشک ممکن است مشاوره را پیشنهاد دهد. به خصوص اگر افسردگی دارید یا اگر استرس علائم شما را بدتر می کند.

سیگار نکشید. تکنیک های تمدد اعصاب را امتحان کنید.

دارو ها برای سندرم روده تحریک پذیر

علاوه بر این، پزشک بر اساس علائم شما ممکن است داروهایی مانند:

مکمل های فیبر: مصرف مکملی مانند پسیلیوم (متاموسیل) همراه با مایعات ممکن است به کنترل یبوست کمک کند.

ملین ها: اگر فیبر به یبوست کمک نکند، پزشک ممکن است ملین های بدون نسخه مانند منیزیم هیدروکسید خوراکی (شیر فیلیپس منیزیا) یا پلی اتیلن گلیکول (میرالاکس) را توصیه کند.

داروهای ضد اسهال: مانند لوپرامید می توانند به کنترل اسهال کمک کنند.

داروهای آنتی کولینرژیک: داروهایی مانند دی سیکلومین (بنتیل) می توانند به تسکین اسپاسم دردناک روده کمک کنند. گاهی اوقات برای افرادی که حملات اسهال دارند تجویز می شود. این داروها بی خطر هستند. می توانند باعث یبوست، خشکی دهان و تاری دید شوند.

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای: این نوع دارو می تواند به کاهش افسردگی و همچنین مهار فعالیت نورون هایی که روده ها را کنترل می کنند و به کاهش درد کمک می کند، کمک کند. عوارض جانبی که ممکن است در صورت مصرف دارو قبل از خواب کاهش یابد. می تواند شامل خواب آلودگی، تاری دید، سرگیجه و خشکی دهان باشد.

داروهای ضد افسردگی SSRI : داروهای ضد افسردگی مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین مانند فلوکستین (پروزاک، سارافم) یا پاروکستین (پاکسیل)، ممکن است در صورت افسردگی و درد و یبوست کمک کنند.

داروهای ضد درد پرگابالین درد شدید یا نفخ را کاهش دهد.

داروهای مخصوص سندرم روده تحریک پذیر

داروهای تایید شده برای افراد خاص مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر عبارتند از:

آلوسترون: آلوسترون برای شل کردن روده بزرگ و کند کردن حرکت مواد زائد در قسمت تحتانی روده طراحی شده است. آلوسترون را فقط پزشکانی که در یک برنامه خاص ثبت نام کرده‌اند می‌توانند تجویز کنند، برای موارد شدید IBS غالب اسهالی در زنانی که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند، در نظر گرفته شده است، و برای استفاده توسط مردان تایید نشده است. این با عوارض جانبی نادر اما مهم مرتبط است. بنابراین تنها زمانی باید در نظر گرفته شود که سایر درمان ها موفقیت آمیز نباشند.

الوکسادولین: الوکسادولین می تواند اسهال را با کاهش انقباضات عضلانی و ترشح مایع در روده و افزایش تون عضلانی در راست روده کاهش دهد. عوارض جانبی می تواند شامل حالت تهوع، درد شکم و یبوست خفیف باشد. الوکسادولین سبب پانکراتیت میشود که می تواند در افراد خاص جدی و شایع تر باشد.

ریفاکسیمین: این آنتی بیوتیک می تواند رشد بیش از حد باکتری ها و اسهال را کاهش دهد.

لوبیپروستون (آمیتیزا): لوبی پروستون می تواند ترشح مایع را در روده کوچک شما افزایش دهد تا به دفع مدفوع کمک کند. این دارو برای زنان مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با یبوست تایید شده است و معمولاً فقط برای زنان با علائم شدید که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند تجویز می شود.

Linaclotide: همچنین می تواند ترشح مایع را در روده کوچک افزایش دهد تا به دفع مدفوع کمک کند. Linaclotide می تواند باعث اسهال شود، اما مصرف دارو ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از غذا می تواند کمک کننده باشد.

طب مکمل در تسکین سندرم روده تحریک پذیر

نقش درمان های مکمل در تسکین علائم سندرم روده تحریک پذیر نامشخص است. قبل از شروع هر یک از این درمان ها از پزشک خود سوال کنید. درمان های جایگزین عبارتند از:

هیپنوتیزم: یک متخصص آموزش دیده به شما یاد می دهد که چگونه وارد یک حالت آرام شوید و سپس شما را در شل کردن عضلات شکم راهنمایی می کند. هیپنوتیزم ممکن است درد و نفخ شکم را کاهش دهد. چندین مطالعه از اثربخشی طولانی مدت هیپنوتیزم برای IBS حمایت می کنند.

قرص نعناع تند: مطالعات نشان می دهد که در افرادی که مبتلا به اسهال سندرم روده تحریک پذیر هستند. یک قرص روکش دار مخصوص که روغن نعناع فلفلی را به آرامی در روده کوچک آزاد می کند (روغن نعناع فلفلی با پوشش روده) نفخ، فوریت، درد شکم و درد هنگام دفع مدفوع را کاهش می دهد.

پروبیوتیک ها: پروبیوتیک ها باکتری های خوب هستند. به طور معمول در روده شما زندگی می کنند. در برخی غذاها مانند ماست و مکمل های غذایی یافت می شوند. مطالعات اخیر نشان می دهد که برخی از پروبیوتیک ها ممکن است علائم سندرم روده تحریک پذیر مانند درد شکم، نفخ و اسهال را تسکین دهند.

کنترل استرس: یوگا یا مدیتیشن به کنترل استرس کمک میکند. می‌توانید با استفاده از کتاب‌ها یا فیلم‌ها در خانه در کلاس‌ها شرکت کنید یا تمرین کنید.

سلامت روان

در برخی موارد سندرم روده تحریک پذیر، به درمان پزشکی پاسخ نمی دهند. پزشک ممکن است شما را برای درمان های سلامت روان معرفی کند. برخی از بیماران از طریق:

• درمان شناختی رفتاری
• هیپنوتیزم درمانی
• بیوفیدبک

جلوگیری از سندرم روده تحریک پذیر

از آنجایی که هیچ دلیل شناخته شده ای برای سندرم روده تحریک پذیر وجود ندارد. قابل پیشگیری نیست. اگر مبتلا به IBS هستید، می توانید با اجتناب از محرک ها از تشدید علائم جلوگیری کنید.

چگونه می توانم سندرم روده تحریک پذیر را کنترل کنم

کنترل IBS خسته کننده است. درمان با آزمون و خطا است. تقریبا همه افراد مبتلا به IBS درمانی که به آنها کمک کند، را پیدا میکنند.

معمولا تغییرات رژیم غذایی و فعالیت با گذشت زمان علائم را بهبود می بخشد. ممکن است هنگام کشف عوامل محرک خود به صبر نیاز داشته باشید تا بتوانید اقداماتی را برای اجتناب از آنها انجام دهید. اما پس از چند هفته یا چند ماه، باید متوجه بهبود قابل توجهی در احساس خود شوید. متخصص تغذیه به شما در برنامه ریزی رژیم غذایی سالم کمک میکند.

آیا با IBS احتمال مشکلات جدی گوارشی وجود دارد

خیر، IBS شما را در معرض خطر ابتلا به کولیت، بیماری کرون یا سرطان روده بزرگ قرار نخواهد داد.

آیا سندرم روده تحریک پذیر کشنده است

IBS تهدید کننده زندگی نیست. زندگی با این بیماری چالش برانگیز است. زیرا در طول زندگی می آید و می رود. اما راه های زیادی برای مدیریت و زندگی با IBS وجود دارد.

سندرم روده تحریک پذیر دارم چگونه از خودم مراقبت کنم

سندرم روده تحریک پذیر تا آخر عمر با شما است. طول عمر را کوتاه نخواهد کرد. برای درمان نیازی به جراحی نیست. برای اینکه بهترین احساس را داشته باشید، سعی کنید محرک های خود را شناسایی کنید و از آن اجتناب کنید. از جمله برخی غذاها، داروها و موقعیت های استرس زا. متخصص تغذیه به شما در برنامه ریزی رژیم غذایی مغذی کمک میکند. اگر علائم بهبود نیافت، با پزشک خود صحبت کنید.

کلام آخر

زندگی با سندرم روده تحریک پذیر یا IBS سخت است. درد معده، اسهال، گاز و نفخ اغلب در زندگی اختلال ایجاد می کند. اما قابل کنترل است. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما می توانید علائم را از طریق تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی کنترل و بهبود بخشید. اگر علائم معده دارید با پزشک خود صحبت کنید. یک برنامه درمانی IBS را پیدا کنید که برای شما مناسب باشد.