دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف چیست و چگونه کار می کند؟

دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف با استفاده از الکترودهایی که روی پوست قرار می گیرد برای تولید الکتروکاردیوگرام ( ECG یا EKG) یا نوار قلب مورد استفاده قرار می گیرد. الکترودهای این دستگاه تغییرات الکتریکی کوچکی را که در نتیجه دپلاریزاسیون عضله قلب و به دنبال آن رپولاریزاسیون در طی هر چرخه ضربان قلب رخ می دهد را تشخیص می دهند. تغییرات در الگوی نوار قلب طبیعی در بسیاری از ناهنجاری های قلبی ، از جمله اختلالات ریتم قلب (مانند فیبریلاسیون دهلیزی و تاکی کاردیای بطنی) ، جریان خون عروق کرونر ناکافی (مانند ایسکمی میوکارد و انفارکتوس میوکارد) و اختلالات الکترولیت (مانند هیپوکالمی و هیپرکالمی) رخ می دهد.

برای یک نوار قلب معمولی ۱۲ الکترود بر روی اندام بیمار و روی سطح قفسه سینه قرار می گیرد. سپس مقدار کلی پتانسیل الکتریکی قلب از دوازده زاویه مختلف اندازه گیری می شود و در طی یک دوره زمانی (معمولاً ده ثانیه) ثبت می شود. به این ترتیب ، اندازه و جهت کلی دپلاریزاسیون الکتریکی قلب در هر لحظه در طول چرخه ضربان قلب گرفته می شود. در ادامه مقاله در نشریه جهان شیمی فیزیک توضیحات بیشتری در این رابطه ارائه می گردد لطفا همراه ما باشید.

اهمیت دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف

قبل از درمان هر نوع ناهنجاری قلبی ابتدا باید آن را به طور دقیق تشخیص داد. چه بدون علامت باشد ، چه مشخص یا بعد از یک ناهنجاری بعد از جراحی  به یک دستگاه قابل اعتماد با سیگنال ECG واضح و دقیق نیاز است. برای برخی از آریتمی ها ، مانند فیبریلاسیون دهلیزی ، اغلب لازم است ECG برای چندین روز اندازه گیری شود. هر چقدر دستگاه شما بتواند داده بیشتری جمع کند ، احتمال تشخیص دقیق تر وقایع قلبی بیشتر است.

سه جزء اصلی نوار قلب شامل موج P است که نمایانگر دپلاریزاسیون دهلیزها است. کمپلکس QRS نمایانگر دپلاریزاسیون بطن ها و موج T  نشان دهنده پلاریزاسیون مجدد بطن ها است.

بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های ایالات متحده ، حدود ۳ تا ۶ میلیون آمریکایی مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی یا   AFib  هستند. این بیماری رایج ترین نوع آریتمی قلب است ، بیماری ای که باعث می شود قلب خیلی سریع ، خیلی آهسته یا نامنظم بتپد.

از آنجا که افراد مبتلا به AFib تا پنج برابر بیشتر دچار سکته مغزی می شوند و خطر بیشتری برای نارسایی قلبی دارند – نگه داشتن قلب در ریتم مناسب با داروها یا سایر روش های درمانی می تواند مهم باشد. دستگاه های الکتروکاردیوگرام شخصی (EKG / ECG) نیز می توانند به نظارت بر ریتم قلب هنگام حضور در خانه یا مسافرت کمک کنند.

دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف چگونه کار می کند؟

وقتی احساس می کنید ضربان قلب شما نامنظم است بسته به دستگاه ، یک یا دو انگشت خود را روی دستگاه نگه دارید. حسگرها تا زمانی که انگشتان شما روی دستگاه هستند ، به عنوان الکترود فعالیت الکتریکی قلب شما را اندازه گیری و ضبط می کنند. دستگاه این اطلاعات را در یک برنامه کاربردی یا تلفن هوشمند ذخیره می کند تا بتوانید یافته ها را مرور کرده و با پزشک خود در میان بگذارید. اکثر این دستگاه ها توسط سازمان غذا و دارو برای تشخیص AFib مورد تأیید قرار گرفته و برای بررسی فعالیت قلب به برنامه های تلفن های هوشمند اعتماد می کنند.

بخش های مختلف دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف

این دستگاه یک ابزار واحد نیست بلکه گروهی از دستگاه ها هستند که برای ثبت و تشخیص فعالیت قلب با هم کار می کنند. تکانه های قلب را می خواند و آن را به شکل نمودار ترجمه می کند و سپس روی نوارهای کاغذی چاپ می شود.

الکترودها:

دستگاه شامل مجموعه ای از سیم های سربی است که شامل دیسک های فلزی کوچک در انتهای سیم است. این دیسک ها نرم و چسبنده هستند و به بازوها ، پاها و قفسه سینه متصل می شوند تا ریتم قلب را کنترل و ضبط کنند. این الکترودها به واحد اصلی دستگاه متصل می شوند. اکثر دستگاه های الکتروکاردیوگرام از ۱۲ الکترود برای نظارت بر عملکرد قلب استفاده می کنند.

تقویت کننده:

تقویت کننده ها دستگاه هایی هستند که سیگنال الکتریکی را از الکترودها دریافت می کنند و آنها را به اطلاعات تبدیل می کنند. این تقویت کننده ها شامل بخش ها و عملکردهای مختلف هستند. سیگنال دریافتی از بدن انسان نسبتاً ضعیف است و باید تقویت شود تا بتواند تثبیت شود. تقویت کننده شامل یک تقویت کننده بافر و یک تقویت کننده قوی است که به تبدیل اطلاعات کمک می کند تا توسط دستگاه خروجی خوانده شود. با این حال ، تقویت کننده از واحد اصلی دستگاه جدا شده است تا بیماران را از شوک الکتریکی محافظت کند.

دستگاه های خروجی:

دستگاه ECG شامل دستگاه های مختلف خروجی مانند ضبط کننده است که سیگنال ECG ، رایانه ها ، نوارهای مغناطیسی ، اسیلوسکوپ و غیره را ضبط و چاپ می کند. خروجی نهایی اطلاعات شامل یک نوار کاغذی است که علائم الکتریکی را نشان می دهد و می تواند برای تشخیص بیماری قلبی و تشخیص ایست قلبی اخیر و سایر ناهنجاری ها مورد استفاده قرار گیرد.

دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف برای چه کسی مفید است؟

افرادی که علائم  نادر دارند و ممکن است به ناهنجاری ریتم قلب مرتبط باشند – مانند تپش قلب ، سرگیجه یا غش کردن – ممکن است از داشتن روشی برای ثبت وقایع قلبی در هنگام وقوع بهره مند شوند. دستگاه های تجویز شده توسط پزشک که می توانند فعالیت قلب را به مدت ۲۴ ساعت تا ۳۰ روز ردیابی کنند ، از اطمینان بیشتری برخوردار هستند. با این حال ، از آنجا که آنها فقط برای یک دوره زمانی مشخص ریتم قلب را ردیابی می کنند ، یک دستگاه EKG شخصی می تواند رویدادی را که خارج از این بازه های زمانی رخ می دهد را ضبط کنند.

انواع دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف

پزشکان ما از انواع مختلف الکتروکاردیوگرام (EKG) برای بررسی انواع بیماری های قلبی (قلبی) یا ریوی (ریوی) استفاده می کنند که برخی از آنها عبارتند از:

تست ورزش قلبی – ریوی (CPET) :

تست ورزش قلبی ریوی (CPET) ارزیابی سیستم قلبی-ریوی است. این آزمایش برای تشخیص هرگونه بیماری قلبی یا ریوی استفاده می شود.

تست استرس :

هنگامی که بیمار روی تردمیل راه می رود یا با دوچرخه ثابت  کار می کند قلب را در حین ورزش تحت فشار قرار می دهد که می توان آن را بررسی کرد. میزان تنفس و فشار خون نیز کنترل می شود. برای تشخیص بیماری عروق کرونر و یا تعیین میزان ایمن در حین ورزش پس از حمله قلبی یا جراحی قلب ، ممکن است از تست استرس استفاده شود.

مانیتور هولتر:

مانیتور هولتر نوعی الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) است که برای ردیابی ECG به طور مداوم برای مدت ۲۴ ساعت یا بیشتر استفاده می شود. الکترودها در مکان های مشخصی روی سینه ، بازوها و پاها قرار می گیرند و فعالیت الکتریکی قلب اندازه گیری می شود تا اطلاعات لازم برای پزشک فراهم شود.

EKG استراحت :

این نوع الکتروکاردیوگرام آزمایش استاندارد برای اندازه گیری عملکرد الکتریکی قلب شما است. در حالی که دراز کشیده اید ، فعالیت الکتریکی قلب شما را بررسی می کند و می تواند بخشی از یک معاینه معمول برای بررسی وضعیت قلب قبل از بروز علائم باشد.

الکتروکاردیوگرام با سیگنال متوسط :

الکتروکاردیوگرام با سیگنال متوسط نوع دقیق تری از الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) است. در طی این روش ، چندین ارزیابی در مدت زمان تقریبی ۲۰ دقیقه به منظور تشخیص ضربان های غیر طبیعی قلب انجام می شود.

اگر دستگاه مشکل ریتم قلب را نشان دهد چه کاری باید کرد؟

به خاطر داشته باشید که این دستگاه ها برای پیگیری فعالیت قلب فقط به یک یا دو نقطه تماس یا هدایت آنها اعتماد می کنند ولی EKG های بیمارستان از ۱۲ لید استفاده می کنند و قابل اطمینان تر و دقیق تر هستند. اگر خوانشی غیرمعمول دارید وحشت نکنید. اطلاعات را با پزشک خود به اشتراک بگذارید ، وی سپس می تواند صحت یافته را تأیید یا رد کند.

آیا دستگاه EKG شخصی برای من مناسب است؟

قبل خرید این دستگاه با پزشک خود صحبت کنید. این دستگاه ها معمولا به افرادی توصیه می شوند که علائم آریتمی نادر دارند و نظارت بر آنها دشوار است. ما هنوز شواهد کافی برای توصیه این دستگاه ها به عنوان ابزار غربالگری برای افراد بدون علائم نداریم.

مارک ها و قیمت خرید و فروش دستگاه نوار قلب یا الکتروکاردیوگراف

نوع متداول این دستگاه شامل مانیتورهای هولتر است که اساساً دستگاه های قابل حمل هستند که برای تشخیص ریتم های غیر طبیعی قلب استفاده می شوند. این دستگاه کاملاً شبیه انواع معمولی دستگاه ها است اما شامل ویژگی های اضافی مختلفی نیز می باشد. مثلا شامل یک ضبط کننده ECG قابل حمل و سه الکترود است. خروجی الکتریکی شناسایی شده از قلب را می توان در این دستگاه ذخیره کرد تا توسط پزشک ارزیابی شود.

انواع مختلفی از دستگاه الکتروکاردیوگرام وجود دارد که به راحتی می توانید از فروشگاه های آنلاین خریداری کنید. دو نوع رایج این دستگاه ها شامل ۳  و ۵ الکترودی قابل حمل هستند. دستگاه ۱۲ الکترودی معمولا در مراکز درمانی استفاده می شود.